Το Μέγαρο Γιακουμπιάν, Αλάα Αλ - Ασουάνι

Αραβική πεζογραφία (Αίγυπτος) - Μυθιστόρημα

Εκδόσεις Πόλις, 2007. ISBN 978-960-435-150-3.
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης*
Τίτλος πρωτοτύπου: Imarat Yaqubian - عمارة يعقوبيان , Alaa El Aswany.

Από το Biblionet.gr:
"Στο Μέγαρο Γιακουμπιάν, μια πολυκατοικία που χτίστηκε πριν από εβδομήντα χρόνια στο Κάιρο, ζουν και εργάζονται άνθρωποι διαφόρων κοινωνικών τάξεων που συνιστούν μια πιστή μικρογραφία της σύγχρονης αιγυπτιακής κοινωνίας (στα ελληνικά γράμματα, ανάλογο θέμα πραγματεύεται ο Μ. Καραγάτσης στο 10). Ο συγγραφέας, συνεχίζοντας την παράδοση του Ναγκίμπ Μαχφούζ, παρατηρεί τους ήρωές του, τους ενοίκους της πολυκατοικίας, πλούσιους και φτωχούς, καλούς και κακούς, χωρίς να τους κρίνει, με τρυφερή και στοργική ματιά, με πόνο και κατανόηση. Ζούμε τις ελπίδες και την εξέγερση του Τάχα, νεαρού ισλαμιστή που ονειρεύεται να γίνει αστυνομικός, την πίκρα και την απογοήτευση του Χατιμ, ομοφυλόφιλου διανοούμενου μέσα σε μια κοινωνία που του επιτρέπει την ηδονή, όχι όμως και την αγάπη, τη νοσταλγία ενός λαμπρού παραλθόντος του ξεπεσμένου πια αριστοκράτη Ζάκι, τα παραστρατήματα της φτωχής και όμορφης Μπουσάινα."

"Οι χαρακτήρες, που διαγράφονται εξαιρετικά, εκπροσωπούν πτυχές της σύγχρονης Αιγύπτου, όπου η πολιτική διαφθορά συμμαχεί με τον αθέμιτο πλουτισμό και τη θρησκευτική υποκρισία, όπου η αλλαζονεία και η ασυδοσία των ισχυρών μεταφράζεται σε εκμετάλλευση των αδυνάτων, όπου ο νεανικός ιδεαλισμός μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε εξτρεμισμό, κι όπου ωστόσο διατηρούν ακόμα το κύρος τους ιδέες και απόψεις για μια κοινωνία χωρίς βία. Το μυθιστόρημα μας δείχνει αυτό που ο καθένας μπορεί να δει γύρω του, αλλά που μόνο η λογοτεχνία μπορεί να το αποκαλύψει πραγματικά."

---
* Η μετάφραση στηρίχθηκε στην αγγλική μετάφραση του Humphrey Davies (The Yacoubian Building, εκδόσεις The American University in Cairo Press, 2004) και στη γαλλική μετάφραση του Gilles Gauthier (L'Immeuble Yacoubian, εκδόσεις Actes Sud, 2006), ενώ ο μεταφραστής συμβουλεύτηκε, σε ορισμένες περιπτώσεις, το αραβικό πρωτότυπο.

Το βιβλίο το διάβασα στην αγγλική μετάφραση του.

Ευχαριστήθηκα την ανάγνωση του μυθιστορήματος, η πλοκή είναι πραγματικά μια πολύπλευρη ματιά στην σύγχρονη αιγυπτιακή κοινωνία, χωρίς όμως να έχω στο τέλος της ανάγνωσης μερικές ενστάσεις. Περισσότερο για τον τρόπο που βρίσκουν τέλος οι προβληματισμοί του κάθε χαρακτήρα. Σε αυτό το σημείο πιστεύω ότι ο συγγραφέας δείλιασε - ενώ περιγράφει την ζωή των χαρακτήρων με ένα τολμηρό ρεαλισμό για τα αραβικά δεδομένα, δεν μας παρουσιάζει κάποια σημαντική ανατροπή ή υπέρβαση -έστω και μυθοπλαστική- της κοινωνικής & ηθικής πραγματικότητας της χώρας του.

Συνιστώ το βιβλίο για την περιγραφή της πόλης του Καϊρου, παρουσιάζει μια σαφώς λιγότερο νοσταλγική ματιά από τα βιβλία του Ναγκίμπ Μαχφούζ, αλλά περισσότερο επειδή περιγράφει πειστικά μια σύγχρονη και σύνθετη αραβική κοινωνία, που δεν μπορεί να αποφασίσει εάν θα μείνει στα παλιά ή εάν θα αποφασίσει τελικά να προχωρήσει χωρίς φόβο προς το αναπόφευκτο μέλλον. Ειδικά η αναπαράσταση των σύγχρονων αιγυπτιακών πολιτικών, όσο και των μουσουλμάνων φουνταμενταλιστών, πιστεύω ότι δεν θα μπορούσε να παρουσιαστεί με πιό πιστή περιγραφή.

Το κτίριο είναι υπαρκτό και μπορείτε να το επισκεφτείτε από κοντά, στην πλατεία Ταλάτ Χαρμπ στο Κάιρο.

Κυκλοφορεί και η κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος.

bookray:

Συμμετοχές:
* Κρήτη - maria-gr
* Θεσσαλονίκη - ZlatkoGR
* Αθήνα - ronsar - panost - sismografos - StrangeEmily - taxidiarikopoul - lessalive

και ο τελευταίος το απελευθερώνει!

Το bookray τελείωσε, και τώρα το βιβλίο κυκλοφορεί ελεύθερα! Ευχαριστώ για την συμμετοχή σας!

Άλλο ένα bookring που ήρθε στα χέρια μου την Τετάρτη. Αποφάσισα να ξεκινήσω πρώτα Το Κόκκινο στο Φτερό του Παπαγάλου, γιατί είχε καθυστερήσει λίγο. Πιστεύω πάντως και αυτό να το έχω διαβάσει μέχρι τα Χριστούγεννα.

Edit 26/6/2010:
Πρώτα απ'όλα ζητώ συγγνώμη, γιατί καθυστέρησα πάρα πολυ να γράψω τα σχόλιά μου.

Τελικά Το Μέγαρο Γιακουμπιάν ήταν ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα μέσα στο 2009. Το βιβλίο με μάγεψε από τις πρώτες σελίδες με τις περιγραφές του, τις εικόνες του και πάνω απ'όλα τους ήρωές του. Είναι εντυπωσιακό πως μέσα σε 300 κάτι σελίδες ο συγγραφέας καταφέρνει να αναπτύξει τόσους χαρακτήρες και να παρουσιάσει παράλληλα τόσες ιστορίες χωρίς να με κουράσει ούτε στιγμή.

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Το βιβλίο έφυγε σήμερα για την ronsar. Μέσα στις επόμενες μέρες θα γράψω και τις εντυπώσεις μου.

Έλαβα το βιβλίο πριν μερικές μέρες από τη maria-gr μαζί με μια ωραία κάρτα από το Ρέθυμνο και κάτι συμπαθητικά αυτοκόλλητα. Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρία. Το βιβλίο το διάβασα αμέσως, ήταν πολύ καλό. Δηλαδή τι καλό, θλιβερό ήταν ως επί το πλείστον και αυτή η αίσθηση που σου άφηνε ότι οι άνθρωποι είναι ανυπεράσπιστοι μπροστά στο διεφθαρμένο σύστημα, ότι σε ορισμένες κοινωνίες το λάδωμα και το χρήμα είναι οι μόνες κινητήριες δυνάμεις, όλ' αυτά με έκαναν ράκος. Κατά τ' άλλα το βιβλίο ήταν καλογραμμένο και πολύ ενδιαφέρον και χάρηκα που το διάβασα επιτέλους. Θα μπορούσε ίσως να έχει λιγότερους ήρωες και να δίνεται μεγαλύτερο βάρος στους χαρακτήρες αυτών των ηρώων. Πάντως και έτσι ήταν πολύ καλό.

Απ, έφτασε κι αυτό! Πως τα κατάφερα εγώ που δε δηλώνω γενικά σε rings να έχω αυτή τη στιγμή 3 στα χέρια μου και να μη μπορώ να δεχτώ και ένα 4ο και να το διώχνω, το Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας μόνο το ξέρει! Μόνο σε ένα ακόμα είναι γραμμένος, οπότε το περιμένω κι αυτό σήμερα-αύριο! :P

Θα περιμένει λίγο τη σειρά του αυτό, αλλά δε θα το αργήσω πολύ.

Got you!!!!Thanx ZlatkoGR!!!

Εξαιρετικό, συγκινητικό, απλό, ανατρεπτικό. Μπορεί να ξενίζει ή να μπερδέυει η ροή της αφήγησης στην αρχή αλλά σύντομα όλα τα προσωπα του μυθιστορήματος γίνονται μέλη της οικογένειας του αναγνώστη. Άνθρωποι που ξεκινάν αλλιώς και καταλήγουν αλλιώς, η φτώχεια αποκλειστικός παράγοντας της ανέχειας και της κουτοπονηριάς. Αγώνας για επιβίωση. Μεροδούλι μεροφάι. Ο κουτσός υπηρέτης που έχει άλλα σχέδια, ο αδερφός του ο μικροαπατεώνας που δωροδοκεί με χρηΜατα μια φτωχή κοπέλα για να την πέσει σε έναν γέρο και να του φάνε την περιουσία, ο επαναστάτης νέος που παίρνει μέρος στην Τζιχάντ για να εκδικηθεί για τα βασανιστήρια που υπέστη ως νέος με φρόνημα αντιθετο απο την επίσημη κυβέρνηση. Ο ομοφυλόφιλος δημοσιογραφος-αρχισυντάκτης που ψάχνει απελπισμένα για μια συντροφιά κι οχι μια ξεπέτα ενώ αγωνίζεται να περισώσει το κύρος του στην αυστηρή μουσουλμανική κοινωνία που τον περιβάλλει. Η αυστηρή αδελφή που φτάνει στα άκρα για κλέψει την περιουσία του αδελφού της. Κι όλοι κινούνται, ζουν και μεγαλώνουν στο Μέγαρο Γιακουμπιάν. Ειλικρινά θέλω πολύ να δω και την ταινία. Το βιβλίο είναι απλό, συγκινητικό και πανέμορφο. Δε διαβάζεις μόνο για την Αίγυπτο από τη δεκαετία του 1950 έως του 1980 (η δράση διαδραματίζεται κυρίως στη δεκαετία του 1980 αλλά υπάρχουν ιστορικές και πολιτιστικές αναφορές στις προηγούμενες δεκαετίες). Τα μηνύματα που περνάει και η κατασκευή των χαρακτήρων είναι διαχρονικά, καθημερινά, λες και ζουν οπουδήποτε κα οποτεδήποτε. Στιγμές της καθημερινότητας, η νομοθεσία, οι επίσημες πολιτικές και κυβερνητικές αντιλήψεις, σαφή αντι-νασερικά συναισθήματα και πράξεις και χαρακτήρες που σίγουρα υπήρχε λόγος να προκαλέσουν σάλος στην Αίγυπτο όταν πρωτοκυκλοφόρησε. Τέτοια βιβλία με κάνουν να αναζητώ ξανά και ξανά Αιγύπτιους και γενικότερα αραβόφωνους συγγραφείς. Είναι το κάτι άλλο.

Μου το έφερε ο panost Έχω ακούσει τα καλύτερα και θέλω να δω και την ταινία.

Μου άρεσε πολύ, αλλά πιστεύω ότι το αδίκησα λίγο, διότι το σύγκρινα με το "10" του Καραγατση. Έπαιξε κι έχασε. Είναι απλό και μυρίζει Αίγυπτο. Πολύ μου άρεσαν οι περιγραφές, κυρίως αυτή του "πως γίνεσαι ζωντανή βόμβα". Αν και αυτός ο έρωτας στο τέλος, όσο κι αν προσπάθησε να τον δικαιολογήσει ο συγγραφέας, δεν με έπεισε...

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Αυτό το καταπληκτικό βιβλίο θα πάει στην strangeEmily.

Το παρέλαβα στο συνέδριο από την sismografos!

Εξαιρετικό το βιβλίο! Μέχρι τη μέση το είχα αδικήσει, μου θύμισε πλύ έντονα Μαχφούζ, σε βαθμό που να νομίζω πως το είχα ξαναδιαβάσει. Στη συνέχεια όμως το πήγα απνευστί, μέχρι και που ξενύχτησα για να το τελειώσω (και ξεπνάω 6 παρα τέταρτο για δουλειά).

Μου άρεσε ιδιαίτερα η σχέση της Μπουσάινα ( τί όνομα!) με τον..., α! δεν αποκαλύπτω άλλα!

Συναντήθηκα σήμερα με την StrangeEmily στην Καλλιθέα και πήρα το βιβλίο. Ήθελα καιρό να το διαβάσω οπότε μου ήρθε κουτί αυτό το ring. Το βιβλίο θα ταξιδέψει μαζί μου στις επικείμενες διακοπές μου!

Ενδιαφέρον βιβλίο που διαβάζεται εύκολα. Δεν μπορώ να πω όμως ότι με γοήτευσε. Βρήκα επιφανειακή τη γραφή του και αρκετούς χαρακτήρες σχηματικούς. Γραμμένο για να γίνει ευπώλητο και όχι για να καθηλώσει. Καθώς το διάβαζα αναρωτιόμουν "τόσο χάλια λοιπόν είναι τα πράγματα εκεί?". Αλήθεια, ίχνος ελπίδας δεν υπάρχει? Σχημάτισα μια τόσο κακή εντύπωση για τη χώρα μέσα από το βιβλίο! Δεν υπήρχε πουθενά μια αχτίδα αισιοδοξίας, πουθενά!
Ο νεαρός ήρωας διαψεύδεται, ποδοπατιούνται όλα του τα όνειρα μέσα σε μια στιγμή, εξαιτίας ενός διεφθαρμένου κράτους. Προδίδεται από την αγάπη του, που μόνο αγάπη δεν ήταν διότι με την πρώτη (χρηματική) σειρήνα, η αγαπημένη του την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια (μεταφορικά και πραγματικά). Και καταλήγει να προσηλυτιστεί από τους επιτήδειους που κάθονται πίσω από τη βόλεψη τους και τα οφίτσια τους για να μετατρέψουν αθώα παιδιά σε εξασφαλισμένους μάρτυρες ενός φανατικού θρησκευτικού και πολιτικού αγώνα. Το τέλος του ήρωα είναι ακόμα πιο μαύρο.
Η πρώην αγαπημένη του ξεπουλιέται για λίγες λίρες σε κατά τα άλλα ευϋπόληπτους επιχειρηματίες της πόλης και ενώ διαφθείρεται ψυχικά, στο τέλος μας σερβίρει ο συγγραφέας ότι βρήκε την αληθινή αγάπη και στοργή στον παππού της!
Τι άλλο να πω? Για το ότι έγινα ειδήμων στην ομοφυλοφιλία και την αμφιφιλία στο Κάιρο! Και με την υποκρισία που ο συγγραφέας την περιέβαλλε? Όλα καλώς και καμωμένα και δικαιολογημένα? Και η γυναίκα στο σπίτι να τα έχει όλα στην τρίχα και να ζούμε τον έρωτα μας (ο άντρας-επιβήτορας) -τύπου τραβάτε με κι ας κλαίω- με τον πλούσιο συντάκτη. Άλλη απογοητευτική ιστορία και αυτή με άσχημο τέλος!
Ή ήταν ιστορία αυτή με τον πάμπλουτο γέρο επιχειρηματία που συμμετέχει στις ρεμούλες όλου του κράτους και παντρεύεται, κάνει το κέφι του και στο τέλος πετάει τη γυναίκα του σα στυμμένη λεμονόκουπα όταν αθετεί το προγαμιαίο συμφωνητικό μένοντας έγκυος.
Παντού διαφθορά, υποκρισία, κακομεταχείριση και απελπισία.
Τέλος, βρήκα εξαιρετικά κουραστική όλη αυτή τη συνεχή επίκληση στο Θεό τους, σε κάθε προφορικό λόγο των περισσότερων ηρώων, αληθινό ή προσποιητό. Χωρίς να το εννοούν τις περισσότερες φορές, ένα είδος συνεχούς λεκτικής τσιριμόνιας.
Καμία αχτίδα ελπίδας σε ένα ολόκληρο βιβλίο! Μαυρίλα, πίσσα και καταχνιά μαζί με απογοήτευση... Δεν υπάρχει Καλό που νικάει κάπου. Υπάρχει μόνο Κακό.
Αυτή είναι η Αίγυπτος λοιπόν? Δεν έχει τίποτα που να αξίζει?
Ετοιμάζομαι να δώσω το βιβλίο στην lessalive. Καλό διάβασμα!

Το βιβλίο είναι στα χέρια μου. Ευχαριστώ taxidiarikopouli! Ευχαριστώ okyrhoe!

Το έχω διαβάσει από το καλοκαίρι.Αυτό που θυμάμαι είναι ότι το βρήκα καλόγραμμένο και ιδανικό για κινηματογραφική μεταφορά.Ο συγγραφέας προσπαθεί να μας παρουσιάσει σε όλη της τη έκταση την Αιγυπτιακή κοινωνία μέσα από τις περιπέτειες αυτών των στερεότυπων χαρακτήρων και το καταφέρνει γλαφυρότατα.
Είμαι σίγουρη ότι η έκδοση του ήταν τόλμημα και χαίρομαι που στέφθηκε με επιτυχία.

Στην πρώτη συνάντηση της χρονιάς.

το πήρα από τη συνάντηση Ιανουαρίου

Διάβασα το βιβλίο παράλληλα με τα γεγονότα στην Αίγυπτο πιο επίκαιρο δε θα μπορούσε να είναι. Λοιπόν το βιβλίο αν είχε εκδοθεί σε μια δυτική χώρα ίσως είχε περάσει απαρατήρητο. Το στόρι είναι τόσο συνηθισμένο και το έχουν διαπραγματευτεί καλύτερα έλληνες και ξένοι συγγραφρείς. Η γλώσσα του και το ύφος του είναι απλοϊκα καμμία σχέση νε τον Μαχφούζ που στη Τριλογία του Καϊρου αναλύει σε βάθος όλα αυτά τα ζητήματα μέσα από τη ζωή μιας μεσοαστικής οικογένειας και του περίγυρού της μέσα στον εικοστό αιώνα. Το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα αλλά δε βρήκα έναν χαρακτήρα να μου μείνει στο μυαλό κλεινοντάς το.

το έστειλα στην bellivas μέσω Myrzen