Για να επικοινωνήσεις, πρέπει να εκθέσεις την ψυχή σου στο περίπτερο! Αυτό είναι το πιστεύω μου και αυτό ονειρεύτηκα να είναι ο < ψυχίατρος >. Στην ζωή μου, μεγαλώνοντας κατάλαβα, ότι μας εκπαιδεύουν για να νοιώθουμε ότι δεν είμαστε ποτέ < αρκετοί > ή < αρκετές >. Θυμάμαι ότι για την μαμά μου υπήρχε πάντα ένα κοριτσάκι που χόρευε πιο καλά από μένα, που έπαιζε πιάνο καλύτερα από μένα και που είχε φυσικά καλύτερους βαθμούς από μένα. Συνήθισα λοιπόν να προσπαθώ να αποδείξω συνεχώς ότι μπορώ να κάνω τα πάντα, για να ικανοποιήσω ένα …τοτέμ. Αποτέλεσμα; Έγινα ενοχική μάνα, ενοχική σύντροφος, ενοχική επαγγελματίας μέχρι που κατέρρευσα. Τότε έπιασα πάτο. Επόμενος σταθμός μια γαλακτερή πόρτα ιατρείου. Έτσι ξεκίνησε η διαδικασία απελευθέρωσης Πιστεύω ότι , αυτό που έκανα εγώ, μπορεί να το κάνεις και εσύ πολύ εύκολα. Είναι θέμα τεχνικής και απόφασης. Μην θέλοντας να κρατήσω για μένα την <συνταγή της ευτυχίας> γιατί ευτυχία υπάρχει, αποφάσισα να διαδώσω την βιωματική μου εμπειρία. Τώρα είμαι στα χέρια σου και σ ευχαριστώ για το ό, τι ήρθες στην ζωή μου.
Νανά Παλαιτσάκη.

Στα ΚΤΕΛ next stop κάποιο άλλο νησάκι για 5 μέρες...