Judas
1 journaler for this copy...
Amos Oz - Judas
“Curiousity and humor”, Oz heeft het recept tegen fanatisme. Hij zei het in een interview, het raakte mij bijzonder. Zonder enige twijfel beweer ik al jaren hetzelfde. Onderwijs en zelfspot, een marginale variant op zijn uitspraak, zijn volgens mij de beste oplossingen voor alle problemen.
Volgens vele recensies is Judas het meesterwerk van de Israëlische schrijver. Vol verwachting begon ik aan het boek. Ik begrijp de recensies, ik zie de klasse, ik genoot van het verhaal. Wat een schitterend boek.
Zoals goede literatuur betaamt, kun je het boek op meerdere lagen lezen. De jonge idealistische student Shmuel, de hoofdrolspeler, zit op een dood spoor met zijn studie. Hij krijgt een kamer in het huis van Wald. In ruil daarvoor moet hij de oude man ’s avonds van eten voorzien (door de buurvrouw gebracht) en een paar uur met hem discussiëren. Diens schoondochter Atalia is degene die hem aanneemt, een knappe dame van 45, weduwe en ongrijpbaar. Je kunt het verhaal dus lezen als het samenspel van deze drie personen onder hetzelfde dak.
Daarnaast speelt er altijd het verhaal van verraad. Shmuel, gefascineerd door Judas, druk zoekend in oude literatuur naar de rol van de beroemdste verrader uit de geschiedenis. Maar er is ook verraad als we het hebben over de rol van Abravanel, de vader van Atalia tijdens het stichten van de staat Israël. Door velen werd hij als verrader gezien, door anderen juist als held.
De drie verschillende tijden lopen door elkaar in het verhaal. En kunnen ook weer niet los van elkaar gezien worden. Dat maakt het verhaal zo sterk, er is geen mogelijkheid de verhalen los van elkaar te zien. Verraad komt altijd voor. Liefde ook. Nog knapper is dat geen van de drie hoofdfiguren er beter of slechter af komt dan de andere twee. Ze zijn heel verschillend, zitten in andere levensfases, hebben denkbeelden die niet overeenkomen. Het boek zit zo goed in elkaar dat je het onvermijdelijke einde, dat je al tijden ziet aankomen, het liefst zo lang mogelijk zou willen uitstellen. Je wil ze alle drie volgen, weten wat er met ze gebeurt, de parallellen met de geschiedenis blijven ontdekken, de onderlinge verhoudingen zien veranderen.
Een van de beste boeken van de laatste jaren.
Citaat: “The fact is that all the power in the world cannot transform someone who hates you into someone who likes you. It can turn a foe into a slave, but not into a friend. All the power in the world cannot transform a fanatic into an enlightened man. All the power in the world cannot transform someone thirsting for vengeance into a lover. And yet these are precisely the real existential challenges facing the state of Israel: how to turn a hater into a lover, a fanatic into a moderate, an avenger into a friend.” (p.93/94)
Nummer: 21-026
Titel: Judas
Auteur: Amos Oz
Taal: Engels (orig.: Hebreeuws)
Jaar: 2016 (orig.: 2014)
# Pagina’s: 276 (5362)
Categorie: Literatuur
ISBN: 978-1-784-70195-6
Meer:
Goodreads
Harm Klifman
NRC
Hobby en overige
Buitenhof
“Curiousity and humor”, Oz heeft het recept tegen fanatisme. Hij zei het in een interview, het raakte mij bijzonder. Zonder enige twijfel beweer ik al jaren hetzelfde. Onderwijs en zelfspot, een marginale variant op zijn uitspraak, zijn volgens mij de beste oplossingen voor alle problemen.
Volgens vele recensies is Judas het meesterwerk van de Israëlische schrijver. Vol verwachting begon ik aan het boek. Ik begrijp de recensies, ik zie de klasse, ik genoot van het verhaal. Wat een schitterend boek.
Zoals goede literatuur betaamt, kun je het boek op meerdere lagen lezen. De jonge idealistische student Shmuel, de hoofdrolspeler, zit op een dood spoor met zijn studie. Hij krijgt een kamer in het huis van Wald. In ruil daarvoor moet hij de oude man ’s avonds van eten voorzien (door de buurvrouw gebracht) en een paar uur met hem discussiëren. Diens schoondochter Atalia is degene die hem aanneemt, een knappe dame van 45, weduwe en ongrijpbaar. Je kunt het verhaal dus lezen als het samenspel van deze drie personen onder hetzelfde dak.
Daarnaast speelt er altijd het verhaal van verraad. Shmuel, gefascineerd door Judas, druk zoekend in oude literatuur naar de rol van de beroemdste verrader uit de geschiedenis. Maar er is ook verraad als we het hebben over de rol van Abravanel, de vader van Atalia tijdens het stichten van de staat Israël. Door velen werd hij als verrader gezien, door anderen juist als held.
De drie verschillende tijden lopen door elkaar in het verhaal. En kunnen ook weer niet los van elkaar gezien worden. Dat maakt het verhaal zo sterk, er is geen mogelijkheid de verhalen los van elkaar te zien. Verraad komt altijd voor. Liefde ook. Nog knapper is dat geen van de drie hoofdfiguren er beter of slechter af komt dan de andere twee. Ze zijn heel verschillend, zitten in andere levensfases, hebben denkbeelden die niet overeenkomen. Het boek zit zo goed in elkaar dat je het onvermijdelijke einde, dat je al tijden ziet aankomen, het liefst zo lang mogelijk zou willen uitstellen. Je wil ze alle drie volgen, weten wat er met ze gebeurt, de parallellen met de geschiedenis blijven ontdekken, de onderlinge verhoudingen zien veranderen.
Een van de beste boeken van de laatste jaren.
Citaat: “The fact is that all the power in the world cannot transform someone who hates you into someone who likes you. It can turn a foe into a slave, but not into a friend. All the power in the world cannot transform a fanatic into an enlightened man. All the power in the world cannot transform someone thirsting for vengeance into a lover. And yet these are precisely the real existential challenges facing the state of Israel: how to turn a hater into a lover, a fanatic into a moderate, an avenger into a friend.” (p.93/94)
Nummer: 21-026
Titel: Judas
Auteur: Amos Oz
Taal: Engels (orig.: Hebreeuws)
Jaar: 2016 (orig.: 2014)
# Pagina’s: 276 (5362)
Categorie: Literatuur
ISBN: 978-1-784-70195-6
Meer:
Goodreads
Harm Klifman
NRC
Hobby en overige
Buitenhof
