Ferrara
1 journaler for this copy...
Bert Wagendorp – Ferrara
Het vervolg op Ventoux. Hoe kan ik dat negeren? Al blijft Masser Brock naar mijn mening nog altijd een slag beter, zonder twijfel was het zijn doorbraak als schrijver, zijn stap naar het grote publiek. Dus moest er een vervolg komen, lijkt me logisch. Het grote nadeel is dat een vervolg per definitie minder goed is. Daarbij is de verfilming van Ventoux zo groot geworden, dat je eigenlijk meteen de hoofdfiguren voor je ziet. In interviews begreep ik dat zelfs Wagendorp zelf dat had tijdens het schrijven. Ik heb nog niet gehoord dat dit boek ook verfilmd zal worden, maar dat zal ongetwijfeld wel een keer gebeuren.
Afgelopen zomer reed ik in Italië, slecht ingelezen, toen we ineens vlakbij Ferrara waren. Ik baalde dat ik het boek niet bij me had. Op social media zag ik het boek tig keer langskomen, door vele lezers overal mee naar toe genomen, rijd ik door de stad zelf, heb ik het boek niet bij me. Wel een foto (tweet) genomen met een ander boek, opengeslagen. Wie kon zien dat het niet het juiste beeld was? Met de stadsmuur op de achtergrond was het zeker de juiste plek!
De vier vrienden gaan deze keer dus niet naar Frankrijk, maar naar Toscane. Joost heeft een oud pand gekocht, hij wil er een hotel van maken. Dit kan het recept zijn voor een klucht, geïnspireerd op ‘Ik vertrek’. Wagendorp blijft er gelukkig van weg. Bart mag schrijven over de stad Ferrara en voor het nieuw te openen hotel. Andre doet moeite om de groep bij elkaar te houden, heeft ook geld erin gestoken, daar heeft hij genoeg van opzij gezet, tijdens zijn criminele activiteiten de jaren ervoor. David is mee, voelt zich Italiaan onder de Italianen, maar is ook behoorlijk ziek. Zo zijn we weer terug bij de thema’s van het vorige boek. Vriendschap en de dood, wat is goed en wat is fout, wie begrijpt de wereld, of iets simpeler, wie begrijpt vrouwen.
Complicerende factor voor schrijver Bart is dat diens dochter voor zijn krant wordt uitgezonden naar het Midden-Oosten. Dat is een gevaarlijke plek voor een jonge verslaggeefster. Natuurlijk gaat dat dan ook mis, zodat Bart machteloos zit te hopen dat het goed komt. Hulp komt uit onverwachte hoek.
Eerlijk is eerlijk, de plot is niet het hoogtepunt van het boek. De gebeurtenissen lijken te gezocht, er moest weer iets van drama in om het boek gaande te houden. De kracht van het boek zit juist in de verhouding tussen de vier mannen. De decenniaoude vriendschap tussen de vier overgebleven vrienden van de vijf jongens op die middelbare school in Zutphen. De verschillende rollen die elke vriend voor de ander heeft, zorgen voor een unieke band, die ook in dit vervolg weer heel duidelijk naar boven komt. De sfeer van Ferrara, niet de meest bekende Italiaanse stad, komt ook heel goed naar voren. Twee keer was ik er kort, erg kort, maar dankzij het boek, heb ik het idee dat ik de stad ken. Op de oevers van de Po waar de vrienden fietsen, heb ik afgelopen zomer met de auto gereden. De overige karakters zijn een goede aanvullende crew voor de vrienden voor het leven. En dat is het mooie van dit boek, heeft Wagendorp goed gedaan.
Desalniettemin hoop ik dat er niet nog een vervolg komt, dat zou afbreuk doen aan een mooi en goed gegeven. Daarbij ben ik ervan overtuigd dat Wagendorp, naast zijn prachtige columns, meer mooie boeken in zich heeft. En dat komt er de komende jaren vast wel weer uit.
Citaat: “Ik keek naar mijn dochter en vroeg me af of ze nog dezelfde was met wie ik nog maar een paar maanden geleden had zitten eten in Alkmaar. Ze zat erbij als een onbezorgde toerist, in haar korte spijkerbroek en witte T-shirt. Dat ze het bruin op haar armen en benen had opgedaan in de Libische woestijn en niet op Ibiza wist niemand. Niemand die haar zag, kon vermoeden dat ze nog niet zo lang geleden het pistool van de moordenaar Khadafi in handen had gehad. Dat ze ellende, verdriet en wanhoop had gezien, bij de verwrongen wrakken van geëxplodeerde auto’s had gestaan.” (p.125)
Nummer: 20-036
Titel: Ferrara
Auteur: Bert Wagendorp
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 255 (8262)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-94-929282-5-2
Meer Ferrara:
Alles over boeken en schrijvers
Literair Nederland
Hebban
Scholieren
Volkskrant
NRC
Meer Bert Wagendorp op gerbie.nl
De dubbele schaar
De proloog
Ventoux
Het Nieuwste Schavot
Een zaterdagmiddag
Masser Brock
Lance, the ruse and fall in 14 songs
Het vervolg op Ventoux. Hoe kan ik dat negeren? Al blijft Masser Brock naar mijn mening nog altijd een slag beter, zonder twijfel was het zijn doorbraak als schrijver, zijn stap naar het grote publiek. Dus moest er een vervolg komen, lijkt me logisch. Het grote nadeel is dat een vervolg per definitie minder goed is. Daarbij is de verfilming van Ventoux zo groot geworden, dat je eigenlijk meteen de hoofdfiguren voor je ziet. In interviews begreep ik dat zelfs Wagendorp zelf dat had tijdens het schrijven. Ik heb nog niet gehoord dat dit boek ook verfilmd zal worden, maar dat zal ongetwijfeld wel een keer gebeuren.
Afgelopen zomer reed ik in Italië, slecht ingelezen, toen we ineens vlakbij Ferrara waren. Ik baalde dat ik het boek niet bij me had. Op social media zag ik het boek tig keer langskomen, door vele lezers overal mee naar toe genomen, rijd ik door de stad zelf, heb ik het boek niet bij me. Wel een foto (tweet) genomen met een ander boek, opengeslagen. Wie kon zien dat het niet het juiste beeld was? Met de stadsmuur op de achtergrond was het zeker de juiste plek!
De vier vrienden gaan deze keer dus niet naar Frankrijk, maar naar Toscane. Joost heeft een oud pand gekocht, hij wil er een hotel van maken. Dit kan het recept zijn voor een klucht, geïnspireerd op ‘Ik vertrek’. Wagendorp blijft er gelukkig van weg. Bart mag schrijven over de stad Ferrara en voor het nieuw te openen hotel. Andre doet moeite om de groep bij elkaar te houden, heeft ook geld erin gestoken, daar heeft hij genoeg van opzij gezet, tijdens zijn criminele activiteiten de jaren ervoor. David is mee, voelt zich Italiaan onder de Italianen, maar is ook behoorlijk ziek. Zo zijn we weer terug bij de thema’s van het vorige boek. Vriendschap en de dood, wat is goed en wat is fout, wie begrijpt de wereld, of iets simpeler, wie begrijpt vrouwen.
Complicerende factor voor schrijver Bart is dat diens dochter voor zijn krant wordt uitgezonden naar het Midden-Oosten. Dat is een gevaarlijke plek voor een jonge verslaggeefster. Natuurlijk gaat dat dan ook mis, zodat Bart machteloos zit te hopen dat het goed komt. Hulp komt uit onverwachte hoek.
Eerlijk is eerlijk, de plot is niet het hoogtepunt van het boek. De gebeurtenissen lijken te gezocht, er moest weer iets van drama in om het boek gaande te houden. De kracht van het boek zit juist in de verhouding tussen de vier mannen. De decenniaoude vriendschap tussen de vier overgebleven vrienden van de vijf jongens op die middelbare school in Zutphen. De verschillende rollen die elke vriend voor de ander heeft, zorgen voor een unieke band, die ook in dit vervolg weer heel duidelijk naar boven komt. De sfeer van Ferrara, niet de meest bekende Italiaanse stad, komt ook heel goed naar voren. Twee keer was ik er kort, erg kort, maar dankzij het boek, heb ik het idee dat ik de stad ken. Op de oevers van de Po waar de vrienden fietsen, heb ik afgelopen zomer met de auto gereden. De overige karakters zijn een goede aanvullende crew voor de vrienden voor het leven. En dat is het mooie van dit boek, heeft Wagendorp goed gedaan.
Desalniettemin hoop ik dat er niet nog een vervolg komt, dat zou afbreuk doen aan een mooi en goed gegeven. Daarbij ben ik ervan overtuigd dat Wagendorp, naast zijn prachtige columns, meer mooie boeken in zich heeft. En dat komt er de komende jaren vast wel weer uit.
Citaat: “Ik keek naar mijn dochter en vroeg me af of ze nog dezelfde was met wie ik nog maar een paar maanden geleden had zitten eten in Alkmaar. Ze zat erbij als een onbezorgde toerist, in haar korte spijkerbroek en witte T-shirt. Dat ze het bruin op haar armen en benen had opgedaan in de Libische woestijn en niet op Ibiza wist niemand. Niemand die haar zag, kon vermoeden dat ze nog niet zo lang geleden het pistool van de moordenaar Khadafi in handen had gehad. Dat ze ellende, verdriet en wanhoop had gezien, bij de verwrongen wrakken van geëxplodeerde auto’s had gestaan.” (p.125)
Nummer: 20-036
Titel: Ferrara
Auteur: Bert Wagendorp
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 255 (8262)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-94-929282-5-2
Meer Ferrara:
Alles over boeken en schrijvers
Literair Nederland
Hebban
Scholieren
Volkskrant
NRC
Meer Bert Wagendorp op gerbie.nl
De dubbele schaar
De proloog
Ventoux
Het Nieuwste Schavot
Een zaterdagmiddag
Masser Brock
Lance, the ruse and fall in 14 songs
