"Οι ιστορίες που αναφέρονται στο Κόκκινο Βαμπάκι δεν είναι φανταστικές. Είναι πραγματικές, βασισμένες στις αναμνήσεις μου και συμπληρωμένες με στοιχεία από αφηγήσεις ανθρώπων που γνώριζαν καλά τα γεγονότα. Τα πρόσωπα που εικονίζονται, ήταν και είναι υπαρκτά. Τα ονόματά τους αληθινά - δε χρησιμοποίησα ψευδώνυμα - δεν υπήρχε λόγος. Είμαι σίγουρη πως οι δικοί μου 'μικροί ήρωες' δε θα 'χαν καμία αντίρρηση αν τα έργα τους, τα καμώματά τους και τα πάθη τους, γνωστά άλλοτε στους λίγους, γίνονταν γνωστά σήμερα και στους πολλούς." (Σημείωμα της συγγραφέως)

Λίστα συμμετεχόντων για το bookring:

panost
panselin
taxidiarikopoul
Drmakspy
vassilka
sofiathereader

Καλή ανάγνωση σε όλους!

Εληφθη! Ευχαριστω και για τα ζεστα σου λογια!

Συγκινήθηκα. Κι όμως στη σημερινή εποχή της ταχύτητας και της απληστίας, της μοναξιάς και του εγωισμού, υπάρχουν κείμενα και αναγνώσματα που εξακολουθούν να συγκινούν με την απλότητά τους, το περιεχόμενό τους, τις αναμνήσεις τους και λες θέλω κι εγώ αυτές τις εποχές, αυτές τις εικόνες, αυτές τις στιγμές. Πείνα, δουλεία, δυσκολίες, ανέχεια αλλά και χαμόγελα, αισιοδοξία, πείσμα, ακεραιότητα και εντιμότητα. Το Λυκοχώρι, με τους μύθους του και τους θρύλους, τις χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες, τα καθημερινά βιώματα και περιπέτειες, η τοπική λαογραφία, όλα είναι εδώ, είτε σαν σημαντικό βοήθημα για την τοπική παράδοση και λαογραφία είτε σαν αφήγημα στιγμών ελκυστικών. Η συγγραφέας (που εξεπλάγην ευχάριστα όταν ανακάλυψα ότι έγραψε και το "βαρύ" Εκ Τροφωνίου άρξασθαι¨, καμία σχέση η γραφή η μία με την άλλη) κεντά, γράφει πάρα πολύ ωραία, μεστά, ώριμα και συγκρατημένα, με ουδέτερη και "απρόσωπη" ματιά (θα σας πω για τον τόπο μου με τα καλά του και τα στραβά του). Λέξεις και εκφράσεις ποιητικές, δομή ονειρική, κείμενο που ρέει και στερεύει πριν προλάβεις να το ευχαριστηθείς και ξαναπίνεις από την ίδια πηγή ξανά και ξανά. Κυρία Βαρουξή-Μπαδύλα κάντε μου μια χάρη και γράψτε ένα Μυθιστόρημα: έχετε την τέχνη του λόγου, τη δύναμη της αφήγησης, τους χαρακτήρες ολοζώντανους μέσα στην καρδιά σας, είστε έτοιμη να μας ταξιδέψετε στη δική σας ζωή και φαντασία (και ευχαριστώ για το μοναδικό ταξίδι που έζησα διαβάζοντας το κείμενό σας). Αγνοήστε το εξειδικευμένο Εεκ Τροφωνίου άρξασθαι και ρουφήξτε αυτό το βιβλίο!

Στο μηνιαίο μας μιτάπ για panselin!

Πήρα το βιβλίο από τον panost χθες. Θα το διαβάσω λίαν συντόμως.

Μου άρεσε πολύ το βιβλίο και χάρηκα που έτυχε να γνωρίσω από κοντά τη συγγραφέα στο συνέδριο της Λιβαδειάς.
Ιστορίες ωραία δοσμένες, γλώσσα στρωτή που κυλούσε αβίαστα, εικόνες παραστατικές.

Αντιγράφω από τη σελ. 64
Σήμερα, κόπηκαν σα στάχυα τα άλλοτε ολόρθα αισθητήρια των αισθήσεων και των παραισθήσεων. Σήμερα εκφυλίστηκε το περίβλημα της αγαθής ψυχής που πίστευε τ΄απίστευτα, κι έσβησε το μάτι της κρυφής όρασης που όραγε τ΄αόρατα. Και πάνε πια .... ταξίδεψαν ταξίδι αγύριστο οι μικροί, οι στερνοί μας μύστες, όπως ο κυρ - Λουκάς, η γιαγιά - Κατίνα, η μάνα μου, η μάνα σου που με μύθους ζωντανούς, μας τροφοδοτούσαν τ΄όνειρο!....
Βαρύ τώρα το σώμα, βαρύτερος ο νους, ανίκανα και τα δυο για φτερουγίσματα, αφέθηκαν στο θανατηφόρο τράβηγμα της γης.

Θα το δώσω στην panselin στη συνάντηση του Νοέμβρη.
Καλό διάβασμα και καλό ταξίδι βιβλιαράκι.

Με τα ΕΛΤΑ, αρκετά καθυστερημένα, το βιβλίο τελικά θα ταξιδέψει για Βόλο μια που η panselin δεν έχει προς το παρόν χρόνο.
Καλό ταξίδι βιβλιαράκι και καλή ανάγνωση Σπύρο μας!

Είναι στα χέρια μου εδώ και κάμποσες μέρες και με συναρπάζει... Απλά δεν έχω πολύ χρόνο και μένω πίσω... Vassilka ετοιμάσου....

Το τελείωσα μέσα στο λεωφορείο για Ζαγορά. Λόγω χιονιά δεν μπορούσα να πάω με το δικό μου αυτοκίνητο στην δουλειά για 2 ημέρες. Έτσι είχα τον χρόνο να διαβάσω το υπόλοιπο βιβλίο στα 2 αυτά ταξίδια, αξιοποιώντας τον νεκρό χρόνο με τον καλύτερο τρόπο. Στροφή στροφή κύλαγαν οι σελίδες γεμάτες συγκινήσεις από την δύσκολη καθημερινότητα των ηρώων του βιβλίου. Κύλαγαν γοργότερα κι από τα νερά του χιονιού που έλυωνε σε κρυστάλλινα ρυάκια. Ίσως παράσερναν που και που κάποιο δάκρυ μαζί τους, γιατί να το κρύψω άλλωστε... Simply wonderfull!
Vassilka σου έρχεται.

Το έχω στα χέρια μου. Ο Σπύρος είχε την καλοσύνη να μου το φέρει στο σπίτι!

Αργησα να συνηθίσω την ποιητική γραφή της συγγραφέως αλλά οι ιστορίες με "κατέκτησαν" όσο προχωρούσαν οι σελίδες. Πραγματικά συγκινητικό βιβλίο, ιδιαίτερα γιατί τα πρόσωπα ήταν υπαρκτά. Άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι, δυνατές προσωπικότητες, ήθη της επαρχίας και της Ελλάδας της εποχής εκείνης. Αλλες φορές λες "τι αγνός που ήταν ο κόσμος τότε, θα'θελα κι εγώ να ζούσα όπως εκείνοι" κι άλλες "ευτυχώς που ζω στην Ελλάδα του σήμερα"!
Μου άφησε μια όμορφη, γλυκόπικρη αίσθηση...

Θα ταξιδέψει μαζί μου στο Συνέδριο του Βόλου για να βρει την επόμενη αναγνώστρια, sofiathereader.

Το πήρα από το συνέδιου στο Βόλο που περάσαμε ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ!
Μου ελειψε βέβαια πάρα πόλυ η Luz. Αν μη τι άλλο ήρθε το βιβλίο της να με βρει.

Θα κανει μια βόλτα μέχρι το Λίβερπουλ, θα το διαβάσω και θα επιστραφεί.

Και να το που ξαναγύρισε το βιβλίο!
Βέβαια μέχρι να ανοίξω το φάκελο και να το δω, έπαιξα λίγο τον Σέρλοκ Χολμς προσπαθώντας να μαντέψω από πού έρχεται μιας και δεν έγραφε αποστολέα... Ευτυχώς είχε τα διακριτικά του πανεπιστημίου του Λίβερπουλ και το κατάλαβα! :-)
Χαίρομαι που το Βαμπάκι άρεσε σε όλους σας και σας ευχαριστώ για τη συμμετοχή.
Φιλιά παντού (και Σοφία, ευχαριστώ πολύ πολύ για την project bag!! Ξέρεις εσύ :-D )