Dit boek heb ik van Petra gekregen, speciaal voor bookcrossing.
Ik hoop dat je het boek gaat lezen, doorgeeft aan een andere liefhebber òf anders weer loslaat "in het wild".
In ieder geval veel (lees)plezier en bedankt voor het meenemen.

Wil je meer weten over het fenomeen Bookcrossing, kijk dan eens op www.bookcrossing.com (of www.bookcrossing.nl).
Je leest er o.a. hoe je (anoniem) een journal entry kunt maken met jouw bevindingen over het boek en hoe je release notes kunt maken als je wilt vertellen waar het boek naartoe reist.
Als het idee van bookcrossing je aanspreekt meld je dan aan als nieuwe bookcrosser (Engelse pagina). Wil je mij (Book2cross) dan als referring member opgeven?

BESCHRIJVING:
Annetje Beets, kraamverpleegster, sterft op bijna 100 jarige leeftijd. Ze heeft dan geen naam gemaakt, geen roem verworven en niets gepresteerd dat een boek over haar zou kunnen rechtvaardigen. Ze heeft geleefd in de schaduw van mensen die groter waren dan zij.Wat haar leven echter zo bijzonder maakt, is de universele betekenis ervan. Vrouw in de schaduw gaat over hoe wij omgaan met familiegeschiedenis, conventies, moraal, en met onze passies.Dorinde van Oort vond in de nalatenschap van haar familieleden zoveel documenten en fotos die leidden naar een groot (familie)geheim, dat ze op onderzoek ging en uiteindelijk het ware verhaal van Annetje Beets in romanvorm heeft opgetekend.Het is een ongelooflijk verhaal waarin de vooraanstaande politicus en oud-burgemeester van Rotterdam P.J. Oud een belangrijke rol speelt. Híj was jarenlang Annetjes geheime, want getrouwde, minnaar. Als P.J. Oud tot kamerlid wordt gekozen, is er in zijn leven geen plaats meer voor Annetje. De jaren die volgen blijken vervuld te zijn van geheimen en intriges. Een buitenechtelijk kind, scheve familieverhoudingen, een duister moordplan, en gekonkel over geld.Het verhaal van Annetjes leven beslaat bijna de hele vorige eeuw. Maar Vrouw in de schaduw is een verhaal van alle tijden

Gaat mee naar de meeting.

Veel gelezen en gehoord over dit boek. Nu lag het zomaar op de tafel bij de maandelijkse meeting in Eindhoven. In de tas dus!
Komt even op de stapel.

Na eens een kritische blik geworpen te hebben op mijn MTBR, besloten om dit boek neer te leggen op de graai-en grabbeltafel bij dé meeting van het jaar...in Castricum dus!

Behalve de naam Annetje, waar, dat weet ik al, ik me het hele boek lang aan ga ergeren, klinkt dit als een interessante familiegeschiedenis.

Ik heb het boek gegeven aan een vriendin, en nu heb ik het teruggekregen.

Ik weet niet precies wat ik moet met dit boek. Het is geen non-fictie, zoveel is duidelijk. Maar door de vorm is het ook geen fictie. Als mysterie overtuigt het mij niet; aan het eind geloof ik het verhaal niet. De bewijzen voor de gestelde feiten zijn er volgens mij gewoon niet.
'Het verhaal van Annetjes leven beslaat bijna de hele vorige eeuw', meldt de blurb. Dat is zo, maar door de vertelvorm, de kleindochter van Annetje vertelt haar zoektocht in de archieven naar de familiegeschiedenis van Annetje, komt dat er niet uit. Nu kunnen zoektochten in archieven prachtige romans opleveren; bijvoorbeeld het onvolprezen Obssession. Ik vind dat hier niet goed werken. Emma loopt niet in de stoffige archieven, beleeft niets, komt niet tot leven. Ze vertelt het verhaal dat zij denkt dat waar is over haar grootmoeder. Zoals gezegd vond ik het leven van Annetje ook al niet echt tot leven komen.
Wat het uiteindelijk voor mij is, is een verhaal zoals er in familie genealogie zo veel zijn, en na een aantal biertjes op verjaardagen verteld wordt. Een aantal papiertjes en een groots geveinsd verhaal dat niet waar blijkt, of zeker niet bewijsbaar waar.

lag toen ik thuiskwam in de brievenbus. Dorinde van oort is de dochter van 'mijn' geestelijk vader, en wellicht net zo'n fantast. Toch ben ik wel benieuwd naar deze familiegeschiedenis. Gaat overigens eerst op de stapel, er zijn wat boeken die ik met meer urgentie wil lezen, maar het gaat er zeker van komen. Ontzettend bedankt voor het opsturen iiwi :-)

tja, dubbele gevoelens over dit boek. Ik vond het prettig lezen, maar raakte geïrriteerd door de enorme hoeveelheid veronderstellingen 'die wel zo gegaan moeten zijn'. Volgens mij had het ook heel anders kunnen gaan. Ook als tijdsbeeld vond ik het geen geweldig boek. Een deel van het boek speelt in de oorlog, maar daar merkte ik eigenlijk nauwelijks iets van. En natuurlijk, dat was niet het onderwerp van dit boek, want dat was 'oma annetje', maar toch miste ik dat. Overigens vond ik de fotoos dan weer wel leuk.

staat op de plank voor de volgende lezer(es)