Υπάρχει κάτι που μπορούμε να το ονομάσουμε κινηματογραφική ομορφιά. Η ομορφιά αυτή μπορεί να εκφραστεί μόνο με τις ταινίες, αλλά και πρέπει να είναι παρούσα σ αυτές, αν οι δημιουργοί τους θέλουν να μας συγκινούν. Όταν εκφράζεται πολύ καλά σε μια ταινία, οι θεατές βιώνουν μια ιδιαίτερα βαθιά συγκίνηση στη διάρκεια της προβολής της. Πιστεύω πως αυτό ακριβώς είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα που τραβάει τους ανθρώπους να δουν μια ταινία και η ελπίδα του σκηνοθέτη είναι από την αρχή να καταφέρει η ταινία του να αποκτήσει το χαρακτηριστικό αυτό γνώρισμα. Μ άλλα λόγια, πιστεύω ότι η ουσία του κινηματογράφου έγκειται στην κινηματογραφική ομορφιά.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Τούτο το τσίφτικο βιβλιαράκι
απελευθερώνεται σήμερα 3/5/2011 στο πλαίσιο της δράσης Το βιβλίο Αλλιώς, που διοργανώνει η Parallaxi και η ομάδα του "Θεσσαλονίκη Αλλιώς",
στο πλαίσιο της 8ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης.

Σήμερα στον πεζόδρομο της Ικτίνου οι Bookcrossers της Θεσσαλονίκης,
από τις 18:00 έως τις 21:00 θα μοιράζουν βιβλία στους περαστικούς
και θα έχουν κάτι να πουν και για το Bookcrossing γενικά.


~~~~~~~Καλωσήρθες στο Bookcrossing!~~~~~~~
Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο.
Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις αυτό το σχόλιο.
Mπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του
αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας κλπ)
για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ.
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site
για να σου εξηγήσουν ότι χρειάζεσαι να ξέρεις για το BookCrossing.
Για περισσότερες πληροφορίες και απορίες μπορείς να επισκεφτείς τον Ταξιδιωτικό οδηγό Bookcrossing (thanks a1pha).

Είναι μια πολύ ωραία αυτοβιογραφία, σύντομη, καλύπτει τη δράση του σκηνοθέτη μέχρι τη ταινία Ρασομόν που κέρδισε το μεγάλο βραβείο στο Διεθνές φεστιβάλ της βενετίας και όσκαρ καλύτερης ταινίας το 1950 νομίζω. Προσφέρει εύκολο διάβασμα, ελαφρύ και πολύ όμορφες νοητές εικόνες από περιόδους της ζωής του σχεδόν κινηματοφραφικές.
Η ίδια η αφήγηση έχει πλάκα, σαν να μην καταλαβαίνει πότε πέρασαν όλα αυτά και πώς τα κατάφερε. Περιέργως έχει μόνο μια μικρή αναφορά στη γυναίκα του, το τρόπο που της ζήτησε το χέρι και που τη γνώρισε, στο πλάτώ της αγαπημένης του ταινίας Η πιο ωραία. Είναι πολύ πιστός στους συνεργάτες του επίσης και αναφέρει πάρα πολλούς με ανέκδοτα γεγονότα και καθοριστικές αναμνήσεις της ζωής του. Εγώ το καταευχαριστήθηκα.