Op een hete dag in de zomer van 1979 loopt de negenjarige Suleiman met zijn moeder over het marktplein in Tripoli. Ineens ziet hij aan de overkant van het plein zijn vader staan, die op zakenreis zou zijn. Waarom zwaait hij niet? En waarom komt hij niet naar huis terwijl hij weet dat Suleimans moeder op instorten staat?
Niemandsland vertelt het verhaal van een jongen die opgroeit in de angstaanjagende en verwarrende wereld van het Libië van Khaddafi. De vader van zijn beste vriend verdwijnt en duikt pas weer op wanneer hij op de televisie wordt geëxecuteerd; een mysterieuze man hangt de hele dag bij het huis rond en stelt vreemde vragen; en zijn moeder, die aan een geheimzinnige ziekte lijdt, verbrandt al hun boeken. Wanneer de geruchten en de angst een steeds hogere vlucht nemen, ziet Suleiman zich gedwongen een dramatische stap te zetten.

Niemandsland is een universeel verhaal over de liefde en toewijding van een kind voor zijn ouders, gesitueerd in een land waar nog niet eerder in romandvorm over geschreven werd. Het is een onvergetelijke roman over een hongen die opgroeit in een gezien dat verscheurd raakt door geheimen en verraad.

Ik vond dit een erg mooi boek. Het wordt vergeleken met De Vliegeraar maar die vergelijking vind ik maar ten dele opgaan. Het deed mij ook wel denken aan De geur van appels van Behr, waar ook een klein jongetje de gruweldaden van het bewind ineens ondervindt.

Ik ga van dit boek een ring maken. Het past door de brievenbus :-).

Wie leest er mee?
1. hoisvolbuukskes
2. Binebal
3. smitjes
4. Olifant
5. Pebby72
6. floddertje
En weer terug naar zijdewerkster.
Het boek is weer thuis

Ik ga dit boek vanmiddag afgeven/in de bus stoppen bij hoisvolbuukskes. Het begint aan zijn reis door het land.
Veel plezier allemaal met dit boek!

Vandaag dit boek aangetroffen in mijn brievenbus.
Dankjewel Zijdewerkster, er ligt nog anderhalf ringboek voor Niemandsland..
Daarna zal ik zo spoedig mogelijk iets van me laten horen.

Dettie en Janna2 kunnen bij de ringdeelname verwijderd worden. Dettie heeft het boek inmiddels zelf en ook al gelezen.
Ik begin er vanmiddag aan.

Laten we stellen dat dit door persoonlijke omstandigheden komt: Ik heb nog nooit zo lang over een boek van 253 bladzijden gedaan, bijna drie weken. Aanvankelijk had ik wat moeite met de manier van schrijven, niet het verhaal, dat is van het begin tot eind boeiend, vooral de beschrijving van die angstaanjagende, verscheurende wereld in Libië, daar wist ik weinig van.
Misschien ligt dit ook wel aan de vertaling, soms had ik het gevoel dat zinnen niet echt goed liepen, en woorden soms verkeerd gebruikt werden.
Naarmate ik verder in het boek vorderde wende de schrijfstijl wel. Vooral aangrijpend vond ik dat het verhaal verteld werd vanuit de hoofdpersoon, een jongetje van 9 jaar: vroegwijs, beeldend en met veel gevoel.
Het boek gaat op de post naar Binebal.
Zijdewerkster bedankt voor het ringen, weer een leeservaring rijker.

Gisteren ontvangen. Laat weer van mij horen!

Het lukt mij niet om dit boek te lezen. Ik ga het boek helaas doorsturen!

Het boek lag afgelopen week op de deurmat, het gaat nog even op mijn TBR, want inderdaad ringboeken komen met hordes tegelijk. Maar er komt een vervolg.... Binebal bedankt voor het versturen.

Wat een wereld van verschil, het stukje op aarde waar ik woon en het Libië van Khadaffi. Ik heb menigmaal gedacht oh wat ben ik blij dat i hier geboren ben en niet daar. Ik had wel wat moeiete met de schrijfstijl van het boek, maar omdat het verhaal me boeide heb ik het boek toch helemaal uitgelezen.
Zijdewerkster edankt voor het ringen. Ik heb het adres van Olifant al ontvangen en het boek gaat dinsdag op de post.

Ah, weer één, ze komen allemaal tegelijk. Het kan dus even duren. Bedankt voor het opsturen en ringen.

Aangrijpend verhaal. Vriendschap en verraad. Gevangen zijn en vrijheid. Het beeld van de trap blijft me bij: de trap die Ustath Rashid gedwongen beklimt en die onder hem vandaan wordt geschopt en de trap die Suleiman met zijn vader neemt naar buiten, naar de moerbeiboom, het paradijs.

Ik ben nu ook benieuwd naar De Vliegeraar en De geur van appels. Bedankt voor het ringen. Het boek gaat naar de volgende.

Ontvangen! Bedankt voor het toesturen, Olifant! :-)Hij gaat op mijn MTB!

Ik vind het een goed boek; wist ook niet zoveel over hoe het er in het land van Khadaffi aan toe ging (gaat?) en nu dus wel (een beetje meer). Mooi verhaal over vriendschap en liefde; voor je kind en voor je man. In eerste instantie kwam ik ook niet in het boek; weet niet precies waarom, dus heb ik het weggelegd. Vorige week (na een kleine kudde ringboeken te hebben weggewerkt) weer opgepakt en binnen 4 dagen had ik hem uit. Gek is dat he!? Tis wel een boek, waar je voor "in de mood" moet zijn, dus pas lezen als je rust in je donder hebt en er echt tijd voor hebt.

Bedankt voor het ringen, Zijdewerkster. Als ik Floddertje's adres heb, stuur ik hem meteen door! :-)

Ik heb hem binnen hoor Pebby! Netjes ingepakt zeg! En bedankt voor het leuke bookcross kaartje en magneetje. Vistaprint?
Na het weekend ga ik hem lezen, dus daarna meer...

Ik heb hem uit, binnenkort komt hij weer terug bij jou Zijdewerkster! bedankt voor het ringen.

Het boek gaat over een jongetje, Suleiman, in Tripoli Libie ten tijde van de Septemberrevolutie. Hij is pas negen. Zijn vader is vaak op zakenreis, al blijkt later dat hij soms ook gewoon in Tripoli is, bezig met activiteiten tegen het regime. Zijn moeder is dan vaak ziek, oftewel dronken, en Suleiman bekommert zich dan om haar. Er gebeurd veel dat hij niet begrijp, zijn buurman wordt opgepakt, zijn vader verdwijnt, de telefoon wordt steeds afgeluisterd en er staat steeds een auto voor de deur met een man erin. Suleiman verraad zijn vriendje, zegt domme dingen aan de telefoon en dan wordt zijn buurman op tv opgehangen en komt z'n vader bont en blauw weer thuis. Niet veel later wordt Suleiman naar vrienden in Cairo gestuurd.

Het boek lijkt in veel opzichten op 'De vliegeraar', al vind ik 'Niemandsland' beter geschreven. Het verhaal van 'De vliegeraar' boeide me wel, maar de schrijfstijl irriteerde me een beetje. Dat had ik hierbij niet. Vergelijkbaar is dat beide jongetjes zich niet zo sympathiek en dom gedragen,al vergeef je ze dat om hun leeftijd. Suleiman geeft hier later o.a als verklaring voor dat hij aandacht nodig had. Inderdaad zijn zijn ouders er nauwelijks voor hem, hij moet zelfs vaak voor zijn moeder zorgen. Leuk aan 'de vliegeraar' vond ik dat je veel over Afghanistan leerde. in 'Niemandsland' is dat minder. Er wordt weinig uitgelegd, het verhaal speelt zich af op het niveau van personen en om meer te weten te komen over de Septemberrevolutie of Khadaffi zal ik toch moeten googlen.

Ik heb het boek ook gelezen met de virtuele boekenclub boekgrrls.nl, sommige van jullie welbekend, en binnenkort zal op die website dan ook een smanevatting van de discussie die we daar hebben gevoerd te vinden zijn.

Het boek is weer veilig thuis.
Dankjulliewel voor de entries, fijn dat (de meeste van) jullie er van genoten hebben!
Nu weer plek maken in de kast voor dit boek :-).

Mee naar de meeting!

Hallo daar, vinder! Als je dit leest, heb je een boek gevonden. Gefeliciteerd! Hopelijk is het iets dat je leuk vindt; zo niet, dan heeft het je toch tenminste hier gebracht en dat is ook wat waard. Je mag het boek gerust doorgeven aan iemand anders, of zomaar ergens achterlaten. Ondertussen was je toch maar mooi nieuwsgierig genoeg om op deze site te komen kijken. Kijk gerust wat rond. Veel plezier! Als je het boek ook wilt volgen dan kun je je het beste aanmelden als nieuwe bookcrosser (Engelse pagina). Ik zou het erg leuk vinden als je mijn naam (janna2) wilt invullen als Referring Member, dan kan ik zien dat je ook een geregistreerde bookcrosser bent geworden.Oh ja, er is ook een Nederlandse website voor als je nog meer wilt weten over bookcrossing: www.bookcrossing.nl.

Dit boek staat sinds vanmiddag in de OBCZ in het restaurant van Huis van Hilde in Castricum