Ongelezen en in goede staat. Verschenen in de serie Rainbow Pocketboek. In het boek zijn al De Winters verhalen vanaf zijn debuut in 1976 gebundeld (tot aan 1994).

RELEASE NOTES:

Het boek wordt tussen 22.00 en 01.00 uur losgelaten op een locatie naast het Centre Céramique, in de buurt van het Charles Eyk-park en de Maas. Dat wordt een blokje om vanavond...Santé!

Jaaaaa, gevangen!! Niet tijdens een nachtelijk blokje om (rond 01.00 lag ik allang op één oor), maar tijdens mij ochtendlijke boodschappenrondje :-) ik woon namelijk vlakbij Cafe Zuid! Ik was eerder vanochtend al gaan kijken in het Charles Eyk park, maar daar lag niets. Dus dat werd wachten tot het café open zou gaan...

Ik liep naar binnen en probeerde me in te denken waar men een boek midden in de nacht in een café zou achterlaten. Niet beneden in het café-gedeelte leek me, dus ik keek tussen de folders en in de tijdschriftenbak: niets. Ineens zag ik het liggen, achter een zuil in een hoekje. Lachen zo iets, ik kreeg meteen een vette grijns op m'n gezicht die ik er niet meer afkreeg! Mensen bij de Albert Heijn waar ik vervolgens heen ging keken me allemaal heel raar aan.

En de dag begon al zo mooi met zo'n heerlijk zonnetje!

Ik heb het boek in een paar weken uitgelezen, af en toe een verhaaltje, want alles achter elkaar vind ik nooit zo fijn bij korte verhalen. Er zaten er heel vreemde bij (blijkbaar hou ik niet zo van die heel absurde verhalen), zoals Het laatste verhaal van de zomer, over een vertegenwoordiger die in één nacht oud en erg dik is geworden en aan het eind van het verhaal zomaar verdwijnt "in thin air". De vlinder, het verhaal van een jongen die een beroemde schrijver ontmoet zonder te weten wie het is en daar een wonderschoon verhaal van leest en dat vervolgens kwijt raakt, vond ik weer wel mooi, bijna poëtisch.

Het één-na-laatste verhaal De foto (een man die langzaam aan lager wal raakt en uiteindelijk min of meer gek wordt) en Swing Bob (een kermisexploitant die in de gevangenis terechtkomt) waren nog de "normaalste" verhalen en degenen die mij misschien wel het meest aanspraken. Maar dat kan natuurlijk ook zijn omdat ik die op het laatst heb gelezen en dat ze me het meest zijn bijgebleven...

Ik ben in ieder geval niet echt een groot fan van Leon de Winter geworden door al deze verhalen, maar wel aardig dat ik eindelijk eens iets van hem gelezen heb. Dus, bedankt BERTOLLI, ik zal er voor zorgen dat het boek verder reist!

RELEASE NOTES:

Ergens in de Ikea, in het kader van de Release Challenge van Raffizack.