Αύριο, μια άλλη χώρα.
Registered by redrighthand on 8/30/2007
3 journalers for this copy...
Απο το οπισθόφυλλο:
"Ο Κάρολος πάει στην τρίτη δημοτικού και η Λίλη στην πρώτη, ο μπαμπάς τους δουλεύει στη σωληνουργία, είναι καλός και αστείος, η μαμά τους μοιάζει με τη Μαίρη Πόππινς αλλά πίνει πολύ ουίσκι, ακαόμα, κάνει βόλτες στα μαγαζιά, μιλάει (ψιθυριστά) στο τηλέφωνο και νοσταλγεί την Αφρική (όπου ζούσε κάποτε με τον παππού και τη γιαγιά, με τα σκυλιά τους και τα άλογά τους). Ο μπαμπάς κοιτάζει τη μαμά, η μαμά κοιτάζει έναν άλλο κύριο, κι αυτός ο άλλος κύριος κοιτάζει μια άλλη κυρία, καθώς και μερικά άλλα πράγματα που τον κάνουν ευτυχισμένο και μαζί πολύ δυστυχισμένο. Είναι μια γλυκειά οικογένεια που διαλύεται:ζει σ΄ένα διαμέρισμα στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του '60, η Αθήνα γλεντάει, ξενυχτάει στα αναψυκτήρια και στις βεγγέρες, στο μεταξύ χτίζονται καινούργιες πολυκατοικίες- καινούργιες συνοικίες. Είναι ένα τοπίο μαγικό: οι μεγάλοι έχουν ένα σωρό μυστικά και οι μικροί ένα σωρό απορίες- και μυστικά επίσης. Ο Κάρολος κοιτάζει τον κόσμο - τον κόσμο κοιτάζει και η Λίλη, αλλά διαφορετικά, έπειτα, ο κόσμος κλυδωνίζεται η χώρα μεταμορφώνεται σε μια άλλη χώρα, ο Κάρολος και η Λίλη μεγαλώνουν λίγο, αλλά όχι πολύ, στο μεταξύ, η γιαγία Νίνα χαρίζει στη Λίλη ένα τρανζιστοράκι, ο Πίπης βάζει γυαλιά μυωπίας, η Φώφη ερωτεύεται ένα φαντάρο, ο μπαμπάς του Πίπη εξορίζεται σε ένα ερημονήσι και η γιαγιά Ευλαλία τσακώνεται με τη Λίλη γιατί η Λίλη πάει σ' εκείνα τα βαφτήσια απρόσκλητη. Μέχρι να συμβούν αυτά, συμβαίνουν και άλλα, πολλά: ακούγονται φιλιά, κλάματα, τραγούδια και γυαλικά που σπάνε, ο Αζναβούρεμφανίζεται σε ένα κέντρο στο Καλαμάκι, δίνονται μερικές υποσχέσεις και μερικά χαστούκια. Το Αύριο, μια άλλη χώρα είναι η ιστορία του Καρόλου και της Λίλης, οι καλές και οι κακές μέρες μιας παιδικής ηλικίας, οι καλές και οι κακές μέρεςμιας χώρας- και, μετά, μιας άλλης χώρας."
Σώτη Τριανταφύλλου: …Το "Αύριο, μια άλλη χώρα" είναι η ιστορία μιας ευτυχισμένης παιδικής ηλικίας μέσα στην ιστορία μιας ευρύτερης μεσοαστικής οικογένειας. Οι άνθρωποι αυτοί - οι μεγάλοι και οι μικροί - συνδέονται αναπόφευκτα με όσα συμβαίνουν στη χώρα, στον κόσμο γύρω τους, τίποτα δεν μπορεί να τους αφήσει ανεπηρέαστους ακόμα κι όταν προσπαθούν (όπως η Έφη) να κλείσουν τις κοινωνικές ταραχές και τις αδικίες έξω απ' το σπίτι τους. Με την έννοια αυτή το Αύριο, μια άλλη χώρα είναι ένα πολιτικό μυθιστόρημα: μιλάει για μια οικογένεια που, αν και σχετικά προνομιούχα, στερείται ό,τι είναι πιο σπουδαίο σ' αυτό τον κόσμο: τη δημοκρατία. Επίσης, καταγράφει τη ατμόσφαιρα μιας εποχής, τα γεγονότα της δεκαετίας του '60…
Περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ Νο 375, Ιούνιος 1997
Αύριο μια άλλη χώρα
…Βασικοί πρωταγωνιστές στο "Αύριο" δύο μικρά παιδιά που παρακολουθούν και αφηγούνται τη ζωή της οικογενείας τους και μέσα από αυτήν, το ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο. Γραφή αβίαστη, κείμενο ζωντανό, εικόνες που φωτογραφίζουν χωρίς να σταματούν σε επιφανειακά γεγονότα, αφήνοντας τον αναγνώστη να προχωρήσει βαθύτερα, να δει και να νιώσει τον παλμό και τη ζωντάνια μιας χώρας που ήταν κάποτε δική μας.
Νίκη Αναστασέα
Συγγραφέας
Περιοδικό VOTRE BEAUTE, Iούνιος 1997
Αύριο μια άλλη χώρα
…Χωρίς νοσταλγική διάθεση και εξωραϊσμούς αλλά με πολύ πολύ χιούμορ το βιβλίο περιγράφει το πώς μεγάλωσαν οι σημερινοί [συν/πλην] σαραντάρηδες: με μπόλικο κινηματογράφο, τρανζιστοράκια κάτω από το μαξιλάρι, τον Ελβις στο "Βίβα Λας Βέγκας", album με φωτογραφίες ηθοποιών και το κυριότερο χωρίς τηλεόραση. Και εξηγεί ίσως το πάθος τους/μας για την Αθήνα, που κατά το βιβλίο "…γλεντάει. Ξενυχτάει στα αναψυκτήρια και στις βεγγέρες. Στο μεταξύ χτίζονται καινούριες πολυκατοικίες - καινούριες συνοικίες. Είναι ένα τοπίο μαγικό … οι μεγάλοι έχουν ένα σωρό μυστικά και οι μικροί ένα σωρό απορίες - και μυστικά επίσης".
Το βιβλίο, χωρίς να έχει τη φιλοδοξία να τα πει όλα, λέει πάρα πολλά. Διαβάζεται απνευστί και αφήνει τη γλυκόπικρη γεύση του βερμούτ…
Χίλντα Παπαδημητρίου
Δημοσιογράφος
Περιοδικό ΖΟΟ, Ιούνιος 1997"
Δεν κατάφερα να τελειώσω ποτέ αυτό το βιβλίο, αλλά ελπίζω να αρέσει σε όποιον το πάρει.
"Ο Κάρολος πάει στην τρίτη δημοτικού και η Λίλη στην πρώτη, ο μπαμπάς τους δουλεύει στη σωληνουργία, είναι καλός και αστείος, η μαμά τους μοιάζει με τη Μαίρη Πόππινς αλλά πίνει πολύ ουίσκι, ακαόμα, κάνει βόλτες στα μαγαζιά, μιλάει (ψιθυριστά) στο τηλέφωνο και νοσταλγεί την Αφρική (όπου ζούσε κάποτε με τον παππού και τη γιαγιά, με τα σκυλιά τους και τα άλογά τους). Ο μπαμπάς κοιτάζει τη μαμά, η μαμά κοιτάζει έναν άλλο κύριο, κι αυτός ο άλλος κύριος κοιτάζει μια άλλη κυρία, καθώς και μερικά άλλα πράγματα που τον κάνουν ευτυχισμένο και μαζί πολύ δυστυχισμένο. Είναι μια γλυκειά οικογένεια που διαλύεται:ζει σ΄ένα διαμέρισμα στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του '60, η Αθήνα γλεντάει, ξενυχτάει στα αναψυκτήρια και στις βεγγέρες, στο μεταξύ χτίζονται καινούργιες πολυκατοικίες- καινούργιες συνοικίες. Είναι ένα τοπίο μαγικό: οι μεγάλοι έχουν ένα σωρό μυστικά και οι μικροί ένα σωρό απορίες- και μυστικά επίσης. Ο Κάρολος κοιτάζει τον κόσμο - τον κόσμο κοιτάζει και η Λίλη, αλλά διαφορετικά, έπειτα, ο κόσμος κλυδωνίζεται η χώρα μεταμορφώνεται σε μια άλλη χώρα, ο Κάρολος και η Λίλη μεγαλώνουν λίγο, αλλά όχι πολύ, στο μεταξύ, η γιαγία Νίνα χαρίζει στη Λίλη ένα τρανζιστοράκι, ο Πίπης βάζει γυαλιά μυωπίας, η Φώφη ερωτεύεται ένα φαντάρο, ο μπαμπάς του Πίπη εξορίζεται σε ένα ερημονήσι και η γιαγιά Ευλαλία τσακώνεται με τη Λίλη γιατί η Λίλη πάει σ' εκείνα τα βαφτήσια απρόσκλητη. Μέχρι να συμβούν αυτά, συμβαίνουν και άλλα, πολλά: ακούγονται φιλιά, κλάματα, τραγούδια και γυαλικά που σπάνε, ο Αζναβούρεμφανίζεται σε ένα κέντρο στο Καλαμάκι, δίνονται μερικές υποσχέσεις και μερικά χαστούκια. Το Αύριο, μια άλλη χώρα είναι η ιστορία του Καρόλου και της Λίλης, οι καλές και οι κακές μέρες μιας παιδικής ηλικίας, οι καλές και οι κακές μέρεςμιας χώρας- και, μετά, μιας άλλης χώρας."
Σώτη Τριανταφύλλου: …Το "Αύριο, μια άλλη χώρα" είναι η ιστορία μιας ευτυχισμένης παιδικής ηλικίας μέσα στην ιστορία μιας ευρύτερης μεσοαστικής οικογένειας. Οι άνθρωποι αυτοί - οι μεγάλοι και οι μικροί - συνδέονται αναπόφευκτα με όσα συμβαίνουν στη χώρα, στον κόσμο γύρω τους, τίποτα δεν μπορεί να τους αφήσει ανεπηρέαστους ακόμα κι όταν προσπαθούν (όπως η Έφη) να κλείσουν τις κοινωνικές ταραχές και τις αδικίες έξω απ' το σπίτι τους. Με την έννοια αυτή το Αύριο, μια άλλη χώρα είναι ένα πολιτικό μυθιστόρημα: μιλάει για μια οικογένεια που, αν και σχετικά προνομιούχα, στερείται ό,τι είναι πιο σπουδαίο σ' αυτό τον κόσμο: τη δημοκρατία. Επίσης, καταγράφει τη ατμόσφαιρα μιας εποχής, τα γεγονότα της δεκαετίας του '60…
Περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ Νο 375, Ιούνιος 1997
Αύριο μια άλλη χώρα
…Βασικοί πρωταγωνιστές στο "Αύριο" δύο μικρά παιδιά που παρακολουθούν και αφηγούνται τη ζωή της οικογενείας τους και μέσα από αυτήν, το ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο. Γραφή αβίαστη, κείμενο ζωντανό, εικόνες που φωτογραφίζουν χωρίς να σταματούν σε επιφανειακά γεγονότα, αφήνοντας τον αναγνώστη να προχωρήσει βαθύτερα, να δει και να νιώσει τον παλμό και τη ζωντάνια μιας χώρας που ήταν κάποτε δική μας.
Νίκη Αναστασέα
Συγγραφέας
Περιοδικό VOTRE BEAUTE, Iούνιος 1997
Αύριο μια άλλη χώρα
…Χωρίς νοσταλγική διάθεση και εξωραϊσμούς αλλά με πολύ πολύ χιούμορ το βιβλίο περιγράφει το πώς μεγάλωσαν οι σημερινοί [συν/πλην] σαραντάρηδες: με μπόλικο κινηματογράφο, τρανζιστοράκια κάτω από το μαξιλάρι, τον Ελβις στο "Βίβα Λας Βέγκας", album με φωτογραφίες ηθοποιών και το κυριότερο χωρίς τηλεόραση. Και εξηγεί ίσως το πάθος τους/μας για την Αθήνα, που κατά το βιβλίο "…γλεντάει. Ξενυχτάει στα αναψυκτήρια και στις βεγγέρες. Στο μεταξύ χτίζονται καινούριες πολυκατοικίες - καινούριες συνοικίες. Είναι ένα τοπίο μαγικό … οι μεγάλοι έχουν ένα σωρό μυστικά και οι μικροί ένα σωρό απορίες - και μυστικά επίσης".
Το βιβλίο, χωρίς να έχει τη φιλοδοξία να τα πει όλα, λέει πάρα πολλά. Διαβάζεται απνευστί και αφήνει τη γλυκόπικρη γεύση του βερμούτ…
Χίλντα Παπαδημητρίου
Δημοσιογράφος
Περιοδικό ΖΟΟ, Ιούνιος 1997"
Δεν κατάφερα να τελειώσω ποτέ αυτό το βιβλίο, αλλά ελπίζω να αρέσει σε όποιον το πάρει.
Το πήρα στο meet-up Σεπτεμβρίου 2007 στο Bartesera.
Το είχα πάρει στη συνάντηση του Ιανουαρίου, το διάβασα αλλά δεν μου πολυάρεσε. Θα το απελευθερώσω κάπου σύντομα.
