Σ' ένα απομονωμένο στρατόπεδο, ένας αγγελόμορφος στρατιώτης ζωγραφίζει με την προτροπή της γυναίκας του Στρατηγού τον σύζυγό της και διοικητή του. Ο πίνακας θ' αποκαλύψει κρυφές πτυχές των ηρώων αλλά και της ίδιας της τέχνης της ζωγραφικής. Μια ιστορία στην οποία αποσιωπούνται τα ονόματα των πρωταγωνιστών αλλά πολλές φορές και οι επιθυμίες τους, και όπου μια υπόγεια αίσθηση απειλής παραμονεύει ήρωες και αναγνώστες. Χρόνια αργότερα, όταν ο πίνακας γίνεται λαϊκό προσκύνημα σε μια πινακοθήκη, όλα πια θα έχουν πάρει τις διαστάσεις θρύλου.

Από τις λιγοστές φορές που ο Μένης Κουμανταρέας δε γράφει για την Αθήνα του χθες ή του σήμερα, αλλά για ένα φανταστικό στρατόπεδο χαμένο κάπου μέσα στο χρόνο.

Καλωσήλθες στο BookCrossing!
Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις αυτό το σχόλιο -μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας κλπ) για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ.
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ότι χρειάζεσαι να ξέρεις για το BookCrossing. Επίσης, ρίξε και μια ματιά στον Ταξιδιωτικό οδηγό BookCrossing του a1pha, για να σου λυθούν οι απορίες!

Το βιβλίο αυτό βρησκόταν μέσα στην τσάντα από το συνέδριο της Λιβαδειάς και το τέλειωσα σχετικά σύντομα...
Λίγο θολό και χλιαρό θα το περιέγραφα... Είναι μια αλληγορία αλλά χωρίς να είναι ευδιάκριτο και ξεκάθαρο το τι θέλει να πει... ίσως ότι η τέχνη είναι η λύση των περισσότερων προβλημάτων; Δεν ξέρω....

στην μηνιαία συνάντηση των Αθηναίων bookcrossers

Το βιβλίο το πήρα από τη μηνιαία συνάντηση των Αθηναίων bookcrossers.

Θα συμφωνήσω με την karry και τον πολύ εύστοχο χαρακτηρισμό του βιβλίου ως χλιαρό. Λέει κάποια πράγματα για το πως λειτουργεί ο στρατός, που σίγουρα δεν είναι καινούρια, και προσπαθεί μάλλον να παρουσιάσει την τέχνη ως τον καθρέπτη που δείχνει πάντα την αλήθεια.

Για τη μηνιαία συνάντηση των Αθηναίων bookcrossers.

Το βιβλίο βρίσκεται στο ράφι της ζώνης και περιμένει νέους αναγνώστες.

Μετά από μία ταλαιπωρία στην ουρά για το Μεταφραστικό Τμήμα του Υπ. Εξωτερικών στο Ψυρρή (να αναφέρω επίσης πως η Αρίωνος ίσως να είναι ο πιο κατουρημένος δρόμος της Αθήνας!), είπα να περάσω να δω πως είναι το ανανεωμένο Rooster. Είχα 1+ χρόνο να το δω, πράγματι είναι αγνώριστο.

Εσωτερικά φαίνεται ακατάστατο, χωρίς κάποια λογική στην διάταξη. Η βιβλιοθήκη όμως είναι μεγάλη! Και τα βιβλία φαίνονται λίγα, όσα και πολλά να είναι!

Τέλος πάντων, ήθελα να δανειστώ μερικά βιβλία για να δώσω σε ένα ηλικιωμένο κύριο που του αρέσει να διαβάζει, θα μου τα επιστρέψει και μάλλον πάλι στην ζώνη θα πάνε.

Το βιβλίο το άφησα (μαζί με άλλα 2) στο καφέ-μπαρ Μυροβόλο, Γιατράκου 12, πλατεία Αυδή στο Μεταξουργείο. Βρίσκεται απέναντι από την δημοτική πινακοθήκη (χάρτης, τηλ.: 2105228806). Μέσα στο μαγαζί, στο σταντ του φρι-πρες.

το βρηκα στη μυροβολο στην πλατεια αυδη..δεν θα πω οτι τρελαθηκα κιολας με το βιβλιαρακι αυτο αλλα για χαρη του εμαθα το bookcrossing που δεν το ηξερα και χαρηκα πολυ! το αφησα ξανα εκει για να σθνεχεισει το ταξιδι του .. ευχαριστω!