Περιγραφή
Μια γυναίκα τιμωρήθηκε. Το αποδέχεται. Και μετατρέπει μόνη της την τιμωρία σε ισόβια: την "ακινησία". Μια γυναίκα-"στάσις". Και γύρω της η βουή και τα πάθη, να τα ριπίζει η τρέλα μεταμφιεσμένη σε αμέριμνο πουλί. Η κόρη της, ως επανάσταση για την τιμωρία, μεταμφιέζει με ψευδώνυμο την πόλη που αδίκησε τη μητέρα της, επιθέτει ψευδώνυμο και στον εαυτό της, βαφτίζεται "Ραραού" και καταφεύγουν πρόσφυγες στην πρωτεύουσα. Θύμα, και όχι ηρωίδα του βιβλίου αυτού, η Ραραού εγκαθίσταται στο Μελόδραμα και στο Κωμικό. Την ανάγκασαν να πιστέψει ότι δεν της επιτρέπεται να είναι τραγική, τα πάθη της δεν ανέρχονται σε επίπεδο μεγαλοπρέπειας. Τελικά, όμως, η Τραγωδία, έστω και με σπασμένη κόθορνο, την επισκέπτεται και τη μυρώνει. Γύρω στις δύο γυναίκες, θολή στο βάθος μια χώρα αδέσποτη. Και πρόσωπα πολλά, που πιστεύουν ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε ως πρόσχημα για να γίνουν βιβλία τα δικά τους πάθη. Κατά τη διαδρομή του βιβλίου, οι λοιποί κάτοικοί του βαθμιαία ευτυχούν και εγκαταλείπουν ησυχασμένοι και το βιβλίο και τη Ραραού. Η χώρα παραμένει θολή και ακίνητη στο περιθώριο του βιβλίου. Το οποίο βιβλίο δεν αντέχει να παρακολουθήσει τη Ραραού ως το τέλος της: λιποταχτεί, την εγκαταλείπει να συνεχίσει μόνη της. Τελικώς, λάθος μου που την αποκάλεσα θύμα. Αφού άλλωστε μόνη της δηλώνει ευτυχής και επιτυχημένη. Δεν γνωρίζω τι απέγινε η Ραραού.
Π.Μ.

"Στη "Μητέρα του σκύλου", όπως ο Φώκνερ στη "Βουή και το πάθος", ο Μάτεσις δίνει το λόγο στους πτωχούς τω πνεύματι... έργο εξαιρετικά δυνατό..." (L. Farnoux, "Le Monde")

""Η μητέρα του σκύλου"... η ζωή εκρήγνυται σαν βόμβα... άπειρες είναι οι σκηνές που θα θυμόμαστε..." (C. Segre, "Corriere Della Sera")

Ένα από τα υπέροχα βιβλία που είχα την τύχη να διαβάσω φέτος το καλοκαίρι και μάλλον ένα από τα δέκα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει γενικά στη ζωή μου.

Δεν είχα διαβάσει άλλον Μάτεσι και είμαι ευτυχισμένος που διάβασα αυτό πρώτα. Το βιβλίο είναι απίστευτα δυνατό και είναι χαρακτηριστικό, ότι το πιο "δύσκολο" και σχεδόν νοσηρό κομμάτι του είναι η παρένθεση που περιέχει το ίδιο το βιβλίο σε τριτοπρόσωπη αφήγηση , ενώ κανονικά το μεγαλύτερο μέρος του είναι η σε πρώτο πρόσωπο αφήγηση της κεντρικής ηρωίδας της Ραραούς.
Η Ραραού νομίζω ότι είναι η πιο συγκλονιστική και αριστοτεχνικά δομημένη γυναίκα ηρωίδα σε μυθιστόρημα που έχω διαβάσει. Μία αντι- ηρωίδα χαμηλής νοημοσύνης αλλά υψηλής συναισθηματικής φόρτισης , δοσμένη με τέτοιο τρόπο ώστε το σχεδόν γκροτέσκο και κωμικό της πρόσωπο να δημιουργεί τεράστια θλίψη και σφίξιμο στο στομάχι. Μία κομπάρσα του θεάτρου που βίωσε την Κατοχή, την οικογενειακή διαπόμπευση και τη μιζέρια της ζωής της με τρόπο μεγαλειώδους πρωταγωνίστριας χαμηλού προφίλ. Ένα πέρασμα από τη "δύσκολη" ελληνική ιστορία από την Κατοχή και τον Εμφύλιο μέσα από το βλέμμα ενός πνευματικά κατώτερου ανθρώπου που βίωνε τη δυστυχία ως ευτυχία.
Εξαιρετική προσέγγιση του θέματος αν και η αποκαθήλωση της παράξενης ευτυχίας σε τριτοπρόσωπη αφήγηση ήταν επιβεβλημένη και πάρα πολύ σκληρή. Το μόνο παρήγορο σαν σκέψη και ίσως αυτό που μετατρέπει το βιβλίο σε υψηλή λογοτεχνία κατ’ εμέ είναι η άποψη ότι ο τρόπος που βιώνει ατομικά ο καθένας τόσο τα ιστορικά γεγονότα, όσο και τις δικές του μικροϊστορικές στιγμές είναι πάντα υποκειμενικός και γι’ αυτό δεν επιδέχεται κριτικής. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να αισθάνονται ευτυχείς στον κόσμο που έχουν πλάσει στο μυαλό τους και είναι άλλος από αυτόν που βλέπουν οι άλλοι. Ο Μπενίνι το είπε αυτό “La vita e bella”, η Βίβλος το λέει «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι». Εγώ νομίζω ότι απλώς ο καθένας διαλέγει τις άμυνες που θεωρεί καλύτερες στη ζωή που του λαχαίνει.

Από τότε που διάβασα το βιβλίο , το έχω ήδη δώσει και το διάβασαν άλλοι τέσσερις άνθρωποι που όλοι συμφώνησαν μαζί μου, ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο.
Γι' αυτό το λόγο θα το κάνω BOOKRING γιατί πιστεύω ότι όλοι αξίζει να διαβάσουν αυτό το βιβλίο και να γνωριστούν με αυτήν την μοναδική ηρωίδα. Το βιβλίο το έχω κάνει και δώρο γιατί ένα τέτοιο βιβλίο δεν ντρέπεσαι ποτέ να το δωρίσεις.

Και γίνεται ring.

Ισχύουν οι γνωστοί κανόνες της apapsa:
1) προσπαθήστε να κρατήσετε το βιβλίο *ΤΟ ΠΟΛΥ* μέχρι δυο μήνες,
2) προσπαθήστε να μην χαθεί στο ταχυδρομείο ή κάπου αλλού,
3) δε δανείζουμε το βιβλίο σε εξωσχολικούς,
4) επικοινωνήστε μαζί μου (ή μπορεί να σας προλάβω εγώ) αν ο επόμενος από σας έχει εξαφανιστεί από το BC ή δεν απαντάει στα PM,
5) αν είστε πολύ-πολύ νέοι, κατ' αρχάς συγχαρητήρια, τόπο στα νιάτα, και δεύτερον «θα μπείτε στο τέλος για να σιγουρευτώ πως θα είστε ακόμη εδώ γύρω και δε θα χαθεί το βιβλίο όπως τόσα άλλα» :o)

Και ένας του aris1:

6) Γράφετε οπωσδήποτε ένα σχόλιο. Και όχι απλώς: «το πήρα, είναι στα χέρια μου» και μετά «μου άρεσε, το έστειλα στον επόμενο». Ο σκοπός είναι να μοιραστούμε τις απόψεις μας. Αν βαριέστε να γράψετε πέντε-δέκα αράδες, μην κάνετε τον κόπο να μπείτε σε αυτό το bookring.

Η σειρά του bookring μέχρι στιγμής:
taxidiarikopoul
gourgouritsa
chrissalatas
elpis
eleftherita
livathinou
el_ship

Πήρα σήμερα το βιβλίο από τα χέρια του karjim εν τω μέσω της πολύβουης οδού Αθηνάς, στο Μοναστηράκι.
Καλή μου (τρις )παράλληλη ανάγνωση!!!

Ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει! Κρίμα που δεν το ανακάλυψα νωρίτερα αν και ποτέ δεν είναι αργά.
Απόλαυση η ανάγνωση του, η γραφή του, σπαρακτική η ιστορία του.
Το μόνο παρήγορο είναι ότι η ηρωίδα, ζώντας στο δικό της κόσμο, βίωνε με ελαφράδα όλα αυτά τα τρομακτικά πράγματα που της συνέβησαν στην Κατοχή και τα μετέπειτα χρόνια. Στο τέλος, ο αναγνώστης καθησυχάζεται εν μέρει με τη σκέψη ότι, για αυτήν, η ζωή της υπήρξε περιπετειώδης μεν αλλά όχι και τόσο κακή.
Το βιβλίο κατευθύνεται ήδη στην επόμενη αναγνώστρια του, τη γουργουρίτσα, δια ευγενικής χειρός kermit60, στη συνάντηση των Αθηναίων, μηνός Φλεβάρη, σωτηρίου έτους 2011.
Ευχαριστώ πολύ karjim για την ευκαιρία της ανάγνωσης.
Καλό διάβασμα λοιποί συν-βιβλιο-γυριστρούληδες!

Ξέχασα τόσες μέρες να γράψω οτι το βιβλίο ήρθε στα χέρια μου διαμέσου Kermit απο την taxidiarikopoul εκ του meat up!Αρχίζω την ανάγνωση με περιέργεια για να συνεχίσει μετά τον δρόμο του το ring.

Ολοκλήρωσα κι εγώ με την σειρά μου το διάβασμα τούτου του βιβλίου. Αισθάνθηκα παράξενα. Η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου σου αφήνει σιγά-σιγά να δεις τα χρώματα της τρέλας, να καταλάβεις οτι επειδή είχε πολύ δυνατά βιώματα της πλήγωσαν το μυαλό-ή μήπως όχι; Προσωπικά,σκάλωσα στην μάνα με την σιωπή της που τελικά πρωταγωνιστούσε ακόμα και αθέλητα σε όλες τις στιγμές της Ραράου. Κλείνοντάς το, έμεινα με μια γλυκόπικρη αίσθηση θεωρόντας οτι έχω διαβάσει ένα πολύ καλό και δυνατό κείμενο που όμως εμένα ως αναγνώστρια με στρίμωξε κάπως και θα δίσταζα να το διάβαζα και δεύτερη φορά - που για κάποιο λόγο όλα μου τα βιβλία τα έχω διαβάσει τουλάχιστον δύο φορές. Ετοιμάζεται λοιπόν το βιβλίο να ταξιδεψει με κάποια καθυστέρηση και ζητώ συγνώμη στον chrissalatas.

εφτασε σημερα! ευχαριστω gourgouritsa. το πηρα εγω μιας κ οπως πληροφορηθηκα ο salatas δεν ειχε χρονο αυτο το καιρο. θα του το δωσω μολις τελειωσω. ξεκινω να το διαβαζω οσο πιο συντομα μπορω!

δεν ξερω τι να γραψω ακριβως για το βιβλιο. με προβληματισε. το ξεκινησα με μεγαλη ανυπομονησια, το πρωτο προσωπο που χρησιμοποιησε ο συγγραφεας για την αφηγηση με ξενισε και ακομα πιο πολυ η ελαφροτητα με την οποια περιεγραφε η ηρωιδα οσο συνεβησαν. σαν να μιλουσε για μια αλλη κ για κατι σύνηθες στη καθημερινοτητα. εκει καπου ξενερωσα θα ελεγα, δεν ξερω γιατι τοσο πολυ. ισως οι μεγαλες πρσοδοκιες που ειχα για τοβιβλιο? το αφησα για ενα διαστημα κ το ξανασυνεχισα με κρυα καρδια. το τελος ομως με αποζημιωσε.
δεν θεωρω οτι θα ειναι ενα βιβλιο που θα θυμαμαι μετα απο αρκετο καιρο. ευχαριστω karjim.

το βιβλιο θα συνεχισει το ταξιδι του στην θεσσαλονικη κ την eleftherita την παρασκευη ή την δευτερα.

Μόλις το παρέλαβα ταχυδρομικώς από την elpis! Θα μου κρατήσει συντροφιά στις διακοπές μου που ξεκινάνε αύριο! Ευχαριστώ και θα σας στείλω νεότερα το συντομότερο δυνατόν!

Γέλασα, ειρωνεύτηκα, συγκινήθηκα αρκετά, αν και συμφωνώ ότι το βιβλίο είναι λιγάκι υπερεκτιμημένο. Η μάνα είναι σιωπηλά το κεντρικό πρόσωπο σε όλη την ιστορία.
Μου άρεσε ιδιαίτερα η αφήγηση και ο τρόπος με τον οποίο μεταδίδονται στον αναγνώστη πληροφορίες για τα ιστορικά γεγονότα, τις συνθήκες ζωής και τις προκαταλήψεις της εποχής, μέσω μίας καπάτσας επαρχιώτισσας που τα έφερε βόλτα και "πέτυχε".
Το βιβλίο μετά από συνενόηση έφυγε σήμερα για την el_ship στην Αθήνα!
Καλή ανάγνωση!

Η ανυποψίαστη ωμότητα και ο διάχυτος αυτοσαρκασμός νομίζω πως είναι τα δυνατά χαρακτηριστικά αυτού του βιβλίου.Τα γεγονότα που αφηγείται η πρωταγωνίστρια και το ύφος της μεσοπολεμικής εποχής είναι λίγο πολύ σε πολλούς από μας οικεία ακούσματα από ιστορίες που μας έχουν διηγηθεί κατά καιρούς οικείοι και συγγενείς μας.Άνθρωποι που έζησαν την εποχή αυτή όπως ακριβώς την περιγράφει ο Μάτεσις..ΤΟ γεγονός ότι κουβαλάμε μέσα μας τέτοια κομμάτια ιστορίας καθιστά ακόμη πιο ενδιαφέρουσα την ανάγνωση αυτού του βιβλίου...
Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε ονειροπόλους που κρυφό στόχο έχουν πάντα τον αυτοπροσδιορισμό τους μέσα απ την προσέγγιση του παρελθόντος...


Επίσης να ζητήσω μια πολύ μεγάλη συγγνώμη στον κάτοχο του βιβλίου karjim που του το κράτησα όμηρο τόσο πολύ καιρό..Δε θα επαναληφθεί:-)Σε 2-3 μέρες θα ναι και πάλι στην αγκαλιά σου karjim..

Πίσω σε μένα. Σας ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή και τα σχόλια!

Από την συνάντηση στο "Οινώ" . Όλα τα παραπάνω σχόλια που διάβασα μου κίνησαν την περιέργεια και σκοπεύω να αρχίσω το συντομότερο την ανάγνωσή του. Ελπίζω σύντομα να προστεθούν και τα δικά μου σχόλια γι' αύτό το βιβλίο που μου συνέστησε "επίμονα" θα έλεγα ο karjim.