Διάβασα μερικές μόνο από τις ιστορίες του. Ξεχωρίζουν του Χρήστου Χριστόπουλου και του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη.

Θα το αφήσω στο cafe ''Rooster's'', όπου γίνονται τα μηνιαία meet-up μας.

το πήρα από το "Rooster's" στο meet up του Νοεμβρίου
μαζί με αυτό πήρα και άλλο ένα βιβλίο που αναφέρεται στην κόλαση , καθώς και ένα που πραγματεύεται τον κόσμο μας μετά την αδιαμφισβήτητη απόδειξη της ύπαρξης του θεού.
Δεν το έκανα εξεπίτηδες.Αυτό που με τράβηξε στο βιβλίο του κακού δεν είναι το oτι:

{...Με όχημα τη συγραφική φαντασία, είκοσι δύο συγγραφείς αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο να ξαναστήσουν μπροστά μας τη δαντική "Κόλαση"...}

αλλά το ότι το κάνουν αυτό χρησιμοποιώντας

{.....περιώνυμους κακούς από τη λογοτεχνία, την ιστορία, την επικαιρότητα....}

παιχνίδια διακειμενικότητας το ονομάζει ο ΕΚΟ.
22 Έλληνες συγγραφείς που με αφορμή ένα κλασικό διαχρονικό βιβλίο, γράφουν κείμενα με ήρωες που προέρχονται από άλλα βιβλία και όλα μαζί αυτά τα κείμενα συνδέονται για να φτιάξουν ένα βιβλίο που δεν σταματά εκεί αλλά φιλοδοξεί
{...να αποτελέσει μια κατά το δυνατόν ολοκληρωμένη πραγμάτευση του θέματος...}

Αισθάνθηκα όταν το είδα ότι γράφτηκε για μένα.(το μόνο που φαίνεται να του λείπει είναι ότι αν και αρκετά "μεγάλο" είναι πεπερασμένο)

Υ.Γ.: To πήρα μέσα από τα χέρια της mtzam με την υπόσχεση να της το δώσω όταν το τελειώσω.Αν και φάνηκε να μου το δίνει γιατί δεν είναι αρκετά μεγάλο.

Τελικά είχα πολύ μεγάλες προσδοκίες από αυτό το βιβλίο.
Δυστυχώς με απογοήτευσε τόσο πολύ που δεν κατάφερα να το διαβάσω όλο.
Ήταν πολύ "βίαιο" για τα γούστα μου.