Er waren eens drie prinsessen:
prinses Emma, prinses Julia en prinses Sophie.
Ze woonden in een rozenpaleis aan zee.


Iedere prinses had haar specialiteit. Emma was dol op bakken, Julia dol op timmeren en Sophie dol op tuinieren. Ze waren daar ook heel goed in. Op een dag zaten ze plannen te maken voor het zomerfeest dat de volgende dag gehouden zou worden. Alle kinderen uit het prinsessenrijk waren uitgenodigd.
Maar ineens zei prinses Sophie dat ze wel eens wat anders wilde doen, altijd maar dat tuinieren... zij wilde ook wel eens bakken...
De andere prinsessen waren stomverbaasd maar ze vonden het ook wel een leuk idee dus spraken ze af dat Sophie ging bakken, Emma zou stoelen gaan timmeren en Julia zou voor het fruit en de bloemen zorgen...
Juffrouw Mops, de huishoudster schudde haar hoofd, wat hadden de prinsessen nu weer bedacht en dat vlak voor het grote zomerfeest, als dat maar goed gaat...

De illustraties bij het verhaal zijn erg druk maar wel vrolijk en grappig. Vooral de afbeelding van juffrouw Mops met allemaal dieren om haar heen (zelfs een eenhoorn) is vermakelijk. Je ziet haar met een stokje met kroontje in een blikje poedelprak roeren en op de etenskar staat paleisgelei, muizenmouse, vorstenvoer, troontruffels etc. Een konijn eet van een prachtig opgemaakt bord sla en worteltjes, de katten staan dikke kopjes te geven omdat ze eten willen, het varken heeft een servet voorgeknoopt... De illustratie zit vol grapjes.
De jurken van de prinsessen zijn ook een lust voor het oog vooral de jurk van de timmerpprinses is geweldig. Een enorme hoepeljurk van voornamelijk spijkerstof, ze werkt op hoge prinsessenhakken en in haar torenhoge kapsel zit de hamer.
De bakprinses heeft jurken in zoete kleurtjes en de tuinprinses jurken vol bloemen.
Een heerlijk vrolijk verhaal, met illustraties waar je niet op uitgekeken raakt.
Ook leuk om voor te lezen en samen alle dieren, taartjes en bloemen te bekijken.

ISBN 9789026128097 Hardcover 32 pagina's | Fontein | mei 2010
Vertaling en tekstbewerking: Joukje Akveld Vanaf 4 jaar

© Dettie, juni 2010

Dit ziet eruit als een prachtig boek die ik graag voor wil lezen aan mijn dochter.

Ach Dettie, ik kreeg dit boek vandaag eindelijk weer terug van mijn ex-man na 8 jaar. Mijn prinses is al 11 en wil helemaal geen prinses meer genoemd worden, want 'Ik heet gewoon Laura!'. Toch is dit een prachtig prentenboek, wat ik toch nog eventjes ga houden, hopelijk voor toekomstig gebruik.

Ik moest van de week trouwens nog eventjes aan je denken en aan de leestafel en aan de mailgroep boekgrrls, waar ik heel lang geleden (wel 13 jaar geleden) in meelas. Dat waren altijd hele wijze recensies. En ik dacht aan die hele oude dame in die groep en ik vroeg me af of zij nog in leven was en hopelijk zelfs ook nog meedeed. De tijd gaat toch wel heel snel, en daar merk je dus echt helemaal niks van, totdat je terugkijkt op lang geleden.

Ha dutch-book ik lees je bericht nu pas.
De oude dame (Elma?) leeft nog steeds en ze is nog net zo leuk.
Ik zit nog steeds bij de boekgrrls maar het is wel heel stil geworden daar.
Laura is inmiddels dan alweer 13? De tijd gaat héél hard!