"Ενας ανδρας και ο μικρος γιος του διασχιζουν μια ερειπωμενη χωρα σερνοντας ενα καροτσι με πράγματα που αποτελούν τη μονη τους περιουσία.
Σκοπός τους να φτάσουν στη θάλασσα. Στο δρόμο τους θα συναντήσουν άλλους κουρελήδες σαν αυτούς που είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα για να βρούν μια σκουριασμένη κονσέρβα και λιγο νερό για να επιζήσουν. Στο τραγικό φινάλε του ταξιδιού τους μια νέα μέρα, μια νεα χώρα, μια νέα ζωή θα φανεί στον ορίζοντα.
Το νεο μυθιστόρημα ενός απο τους σημαντικότερους συγχρονους Αμερικανούς συγγραφείς, που βραβεύτηκε με το Βραβείο Πούλιτζερ 2007."

WILD RELEASE NOTES:

Είναι η πρώτη μου απελευθέρωση.

Καλωσόρισες στο Bookcrossing Yume2! Χάρηκα που σε γνώρισα από κοντά και ελπίζω να τα λέμε συχνά από εδώ και μπρος.

Από την κοπή της πίτας των Αθηναίων Bookcrossers στο Singles. Μπορεί να το αργήσω λίγο!

Είναι απίστευτο που τελικά κάθε βιβλίο Αμερικάνικης λογοτεχνίας που διαβάζω με πείθει όλο και περισσότερο ότι δε μου αρέσει η Αμερικάνικη λογοτεχνία (όχι η λατινοαμερικάνικη πάντως). Κατανοώ ότι είναι ένα καλό λογοτεχνικό βιβλίο. Κατανοώ ότι είναι μία σημαντική μελέτη πάνω στην ανθρώπινη ψυχή, το φόβο, το ένστικτο επιβίωσης. Κατανοώ ότι είναι τέχνη να φτιάξεις ένα βιβλίο δρόμου (τα οποία δεν μου αρέσουν πάντως) διάχυτο με μία κλειστοφοβική ατμόσφαιρα. Ναι είναι σημαντικός ο συγγραφέας, ναι το βιβλίο τιμήθηκε με Πούλιτζερ ναι, ναι, ναι...
Τόσο ψυχοπλάκωμα όμως ρε παιδί μου! Θα το δεχόμουν αν εξυπηρεούσε την ιστορία του βιβλίου, αλλά την ιστορία ποτέ δεν τη μάθαμε! Κάτι έγινε σε μία χώρα (ή στον κόσμο), καταστράφηκε ο πολιτισμός, κάηκαν τα πάντα και οι άνθρωποι παλεύουν για την επιβίωσή τους χωρισμένοι (;) σε καλούς και κακούς χωρίς άλλα διακριτικά παρά μόνο ίσως ότι οι κακοί είναι αυτοί που για να επιβιώσουν καννιβαλίζουν. Τι συνέβη, πως συνέβη, γιατί συνέβη, πως εξελίχθηκε και τι θα συμβεί ο συγγραφέας αρνείται να πει. Το μόνο που τον ενδιαφέρει να δείξει το δρόμο της εξαθλίωσης χωρίς αίτια, χωρίς εξηγήσεις και χωρίς ελπίδα. Γιατί ρε γαμώτο; Ήταν αναπόφευκτη στο μυαλό μου η σύγκριση με τον Ευρωπαίο μας Σαραμάγκου στο Περί Τυφλότητας. Κι εκεί εξαθλίωση, κι εκεί σκηνές χάους, ρημαγμένη κοινωνία στα πρόθυρα του της εξαφάνισης και του κανιβαλισμού. Καμία όμως σχέση στην ανάλυση, στην υπόθεση, στο χειρισμό. Το ένα προκαλούσε απίστευτη αναγνωστική ευχαρίστηση, μαζί με όλα τα δυνατά και τραγικά συναισθήματα, το άλλο μόνο ένα μαζοχιστικό αίσθημα να δω τι άλλο θα πάθουν και κυρίως γιατί συμβαίνουν όλα αυτά . Μάταια κιόλας! Τείνω δυστυχώς να συμφωνήσω με τη Σουηδική Ακαδημία που δε βραβεύει εδώ και πολλά χρόνια τους βορειοαμερικάνους με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Οι Ευρωπαίοι χειρίζονται παρόμοια θέματα πολύ καλύτερα!

WILD RELEASE NOTES:

Στη συνάντηση Μαρτίου...

~~~~~ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ~~~~~
Καλωσήρθες στο BookCrossing! Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις σχόλιο παρακάτω - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις. Επίσης μπορείς να ρίξεις μια ματιά στον Ταξιδιωτικό Οδηγό BookCrossing και στο Ελληνικό Bookrossing wiki που θα σου λύσουν κάποιες απορίες για τη λειτουργία του site.

Για να αφήσεις σχόλιο (αρχικά να με ενημερώσεις ότι βρήκες το βιβλίο!), γράψε (επάνω αριστερά στο "Enter a BCID") τον κωδικό αριθμό που βρίσκεται στην ετικέτα μέσα στο βιβλίο, και πάτα "Go".
Ευχαριστώ, και καλή ανάγνωση!
Καλό ταξίδι βιβλιαράκι!

To πήρα σήμερα από το meet-up μας στο Rooster.

Ένα πραγματικά συγκλονιστικό βιβλίο! Σε ένα ζοφερό μέλλον ένας πατέρας κι ένας γιος βαδίζουν στον κατεστραμμένο κόσμο (τέφρα και στάχτη και παγωνιά παντού) προσπαθώντας να επιβιώσουν, να μείνουν ο ένας κοντά στον άλλο και να διατηρήσουν τα τελευταία δείγματα της ανθρωπιάς τους. Υπέροχη γραφή, έντονη ατμόσφαιρα και σελίδες που σε στοιχειώνουν. Στο τέλος διαφαίνεται μια ακτίνα αμυδρής μόλις ελπίδας...