Το "Τανγκό μές τον καθρέφτη" είναι καμωμένο απ το ημερολόγιο μιας γυναίκας, τρείς μήνες την Ανοιξη. Μέσα απ τις ελίδες του, περνούν αποσπάσματα απ τη ζωή της κι απ τη ζωή πέντε φίλων της. Ή ίδια πάντως αναρωτιέται:
... Τί κάνω δηλαδή γράφοντας με τις ώρες τόσα πολλά; Θέλω να πιστεύω πως σκαλίζω το χαρτί για τις αλήθειες μου, πώς βάζω τάξη στις σκέψεις μου, πώς δίνω ονόματα στο άγνωστο, πώς εξορκίζω τούς φόβους μου πού, σχεδιαζοντάς τους σε ήρεμες λέξεις, τους αποφορτίζω απ τον κίνδυνο να συμβούν. Πώς σαν υπάκουος γραφιάς του μύχιου εαυτού μου καταγράφω μέσα στην ησυχία του σπιτιού τα μηνύματα που στέλνει για να τα μαθαίνω κι εγώ.
Συμβαίνουν όμως αυτά ή γράφω για ν αυτοδικαιώνομαι ακόμα πιο συστηματικά; Σκαλίζω για τις αλήθειες μου ή θάβω αλήθειες; Καθαρίζω το πρόσωπό μου ή αργά-αργά το μεταπλάθω όπως θα το θελα για να το ανέχομαι; Για να το αγαπήσω ίσως κάποτε;
Πόσο ύπουλη και υποκριτική μπορεί να γίνει η δύναμη του λόγου!




Το άφησα στην Αθηναϊκή συνάντηση Νοεμβρίου, στο Roosters.
και είναι δώρο για τους Bookcrosers από την γυναίκα μου.
καλό διάβασμα σε όποιον το πάρει.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ Η ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ ΑΡΑ ΜΟΛΙΣ ΕΙΔΑ ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΜΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΜΕΕΤΙΝΓΚ ΤΟ "ΤΣΙΜΠΗΣΑ"!

Το βιβλίο αυτό μου το βρήκα σε ένα παγκάκι στην Γλυφάδα