Το διήγημα "Το καύσιμο της Κόλασης" γράφτηκε από το συγγραφέα ως η συνεισφορά του στο 4ο ελληνικό συνέδριο Bookcrossing ("Αντάμωμα") που έγινε στη Λάρισα.

Το διάβασα. Σχόλια οσονούπω.

(Έφτασε το "οσονούπω"· ελπίζω!)

= = Προσοχή! Αν δεν θέλετε να μάθετε οποιεσδήποτε λεπτομέρειες από την ιστορία, ΜΗΝ διαβάσετε το παρόν journal entry! = =

Λοιπόν, θα αρχίσω με τα μελό.
Είναι πολύ συγκινητικό να υπάρχει ένα βιβλίο που προορίζεται από τη στιγμή τής σύλληψής του για βιβλίο bookcrossing! Έχει προτυπωμένο εσωτερικά τον Βιβλιοποδαράκη, γράφει "Είμαι ένα ελεύθερο βιβλίο. Διάβασέ με κι απελευθέρωσέ με. www.bookcrossing.com", έχει ειδικό χώρο για να γραφτεί το BCID, κι έχει ξανά τον Βιβλιοποδαράκη έγχρωμο στο οπισθόφυλλο!! Εν ολίγοις, ουάου!!! :-)

Πέρα από αυτό, γράφτηκε από το συγγραφέα για το 4ο ελληνικό συνέδριο bookcrossing στη Λάρισα 24-26/04/2009 ("Αντάμωμα"), μερικά αντίτυπα δόθηκαν στους διοργανωτές οι οποίοι τα κλήρωσαν σε συμμετέχοντες, και ακόμα περισσότερα αντίτυπα προσφέρθηκαν από το συγγραφέα σε όσους εκδήλωσαν επιθυμία. Τέλεια; Τέλεια!

Πάμε τώρα στο ψητό (στο φούρνο).
Η πρώτη μου ανάγνωση του "Καύσιμου της Κόλασης" ήταν άκρως επεισοδιακή και γεμάτη γέλια· γέλια ασταμάτητα, που έκαναν αναγκαία την παύση - παύση - παύση - παύση - παύση - παύση - ουφ σταμάτησε το γέλιο - επιτέλους μπορώ να συνεχίσω την ανάγνωση, και επίσης αναγκαία την δυο και τρεις φορές ανάγνωση κάποιων φράσεων για να επανέλθει η σύνδεση με τα προηγούμενα.

Τι ήταν όμως αυτό που προκαλούσε τα γέλια; Μήπως ήταν το υπόγειο χιούμορ που διέτρεχε την ιστορία; Μήπως ήταν οι καταστάσεις στις οποίες εμπλεκόταν ο ήρωας και οι οποίες ήταν άκρως αστείες; Μήπως μου καθάριζαν αυγά (μα από πού βγήκε αυτή η φράση); Όοοοοοχι! Ήταν... οι ελληνικές ορολογίες οι οποίες έμπαιναν σαν σφήνες στην ροή του κειμένου και αποσπούσαν την προσοχή! Τσουπ! Να σου ένας "Διασώστης Οθόνης" (screen saver)! Τσουπ! Να σου το "Σταυροδρόμι του Βιβλίου" (Bookcrossing) που αργότερα έγινε και "Βιβλιοδρόμι"! Α, άκουγα και ολοκάθαρο το "κλίκι-κλίκι" που μου έκλεινε το μάτι να γελάσω! Τσουπ! Να σου το "χρηστήνομα" (username, αλλά πάντα μού θύμιζε κάποια άγνωστη Χριστίνα)! Βοήθειααααααα!!! Δε θέλω να πεθάνω στα γέλια, αφήστε με να διαβάσω!

Ακόμα και όταν ο ήρωας συναντάει το τερατάκι με τα βιβλία, η σκηνή μού φάνηκε τόσο γελοία (εχμ, αστεία) με το τερατάκι να χοροπηδάει, να στριφογυρίζει, να μακραίνει, που φοβήθηκα πως ο Ύψιστος θα με έπαιρνε κοντά του προτού διαβάσω το τέλος της ιστορίας! Τελικά ο Ύψιστος με άφησε να ζήσω, αλλά πίστεψα πως μάλλον ήταν έργο του Ακατανόμαστου ο οποίος ήθελε να με βάλει να περάσω το ίδιο μαρτύριο και δεύτερη φορά.

Εν ολίγοις, η άποψή μου από την πρώτη ανάγνωση ήταν πως πρόκειται για ένα απαράδεκτο διήγημα, χωρίς συνοχή χωρίς τίποτα, που γράφτηκε στο πόδι από ένα καπρίτσιο του συγγραφέα, και το χειρότερο, ήμουν υποχρεωμένος (αυτή ήταν η συμφωνία για την παραλαβή του βιβλίου) να το απελευθερώσω! Ευχόμουν να μην το έβρισκε κανείς όταν θα το απελευθέρωνα, να το μάζευε το σκουπιδιάρικο, να το έσκιζε και να το έβαζε μέσα από τα ρούχα του κάποιος άστεγος, πάντως όχι να γίνει catch! Απαπαπαπά!!

Οι μέρες και οι νύχτες πέρναγαν, ώσπου κάποια στιγμή αποφάσισα να διαβάσω το "Καύσιμο της Κόλασης" και για δεύτερη φορά. Ναι, μου αρέσει το διαβάζειν επικινδύνως φαίνεται!

Λοιπόν, η δεύτερη φορά κύλησε ομαλότερα, ίσως επειδή ήξερα τι με περίμενε όσον αφορά την ορολογία και δεν συμμαζεύεται. Έτσι, δεν πέθανα στα γέλια ούτε με τους "Βιβλιλάτες" ούτε με τα "μπουκρόσια" (έλεος πια μ' αυτή τη λέξη, δεν θέλω να την ξανακούσω!). Κατάφερα να παρακολουθήσω τη ροή της ιστορίας, κατάφερα να παρατηρήσω διάφορα έξυπνα παιχνίδια λέξεων, κατάφερα να θυμάμαι με τι έμοιαζαν τα μάτια και με τι τα δόντια του τερατακίου (τώρα πια όχι με σιγουριά), κατάφερα να διαβάσω δεύτερη φορά το βιβλίο.

Ποιο ήταν τώρα το συμπέρασμα; Τώρα πίστευα πως δεν επρόκειτο για καπρίτσιο αλλά για παιχνίδι του συγγραφέα, το διήγημα δεν ήταν απαράδεκτο αλλά σχεδόν υποφερτό, γράφτηκε βιαστικά, και πάντως θα το απελευθέρωνα με λιγότερες ενοχές (πλέον) απέναντι στον οποιονδήποτε θα το έβρισκε.

Διάφορες σκόρπιες σκέψεις:
* Διασώστης οθόνης, Σταυροδρόμι του βιβλίου, κλίκι-κλίκι, χτυπάει τον σύνδεσμο (ακόμα κι εγώ τον λυπήθηκα, είχε γεμίσει μόλωπες), χρηστήνομα, Βιβλιοδρόμι, φρεσκάρει την οθόνη (γι' αυτό τη βρήκα γεμάτη πούδρα), Βιβλιλάτες, μπουκρόσια, διαδικτυωμένος ηλεκτραναγνώστης. Βοήθειααααααααα!!!!!!!!
* Άνθρωποι χωρίς βιβλία: κατ' αναλογία του "άνθρωποι χωρίς χαρτιά"; Ενδιαφέρον.
* Χρονομίσματα: χρονομίζω πως είναι μια λέξη που μπορεί να σε στοιχειώσει.
* Κυκλοφορούν στο δρόμο για καφέ μ' ένα φορητό στα χέρια; : έλα ντε! Φαίνεται πως ο συγγραφέας βρήκε την ευκαιρία να πει διάφορα που τον εκνευρίζουν!
* Wi-fi reigns!: Επιτέλους, τώρα δεν θα λέω μόνο rules/z!!
* Η συμπεριφορά του τερατακίου μού θύμησε τη συμπεριφορά της Μάτας στο "Προηγείται το αίμα"· Θέλω, θέλω, θέλωωωωωωω!!!!
* Είδαν το φως στο τούνελ: ήμουν έτοιμος να βάλω άλλο κανάλι. :-)
* Στο μετρό με τη Χαζή: η "Χαζή" πάντως μου θύμησε Κούνελο.
* μετρομερό: Α!
* πυρρά: Τι χάνω; Με ένα ρο δεν γράφεται;
* Please let me to introduce my self: my (book)shelf...
* χιόνι μέσα στο νερό: προσπαθούσα να το φανταστώ κι έλιωνε.
* Η αλήθεια για την Οικονομία, το Σύμπαν και τα Πάντα: προφανώς σαράντα δύο...
* αρχιδοστραγγαλίζω: μα τι ρήμα κι αυτό!

Επομένως: αυτό το βιβλίο είναι πλέον ένας μύθος. Δεν είναι το τέλειο βιβλίο για να βάλω 10/10 στα δέκα, και η δεύτερη ανάγνωση το έσωσε από το να βάλω 01/10. Θα ήθελα να βάλω μια άσχημη βαθμολογία επειδή η πρώτη επαφή ήταν σκέτο χάλι, αλλά αυτό το χάλι έκανε το βιβλίο τόσο καλτ (τρελός όρος που κολλάει παντού), που τοποθετήθηκε σχεδόν στο απυρόβλητο. Λυπάμαι, αλλά προς το παρόν (μόνο;) δεν μπορώ να βάλω βαθμολογία.

Υ.Γ.: Μαζί με το βιβλίο υπήρχε κι ένα τετρασέλιδο με "Το Χρονικό του Σέλιδου". Το συγκεκριμένο κείμενο φάνηκε πολύ πιο ευφυές από το "Καύσιμο της Κόλασης" και πολύ πιο συμπαγές, αλλά ίσως αυτό οφείλεται στο ότι βασιζόταν σε μια ήδη σταθερή (εδώ και χιλιετίες) μυθολογία, στην οποία προσαρμόστηκαν νέα πρόσωπα και δεδομένα. Φαντάζομαι πάντως πως η βασική ιδέα θα άρεσε στην apapsa, αφού προωθούσε τις απελευθερώσεις έναντι των bookring/bookray.
Υ.Γ.2: Θα προτιμούσα το βιβλίο να κυκλοφορούσε υπό την άδεια by-nc-sa αντί για την by-nc-nd.