Περιγραφή:

Ο Τάκης, προτού γίνει «θείος», ήταν ένα αγόρι ελαφρώς κλειστό, απόφοιτος Νομικής και απίθανος σφυριχτής μπλουζ και αυτοσχέδιων κομματιών. Ξαφνικά, το 1951, αλλάζουν όλα στη ζωή του. Μια σκοτεινή υπόθεση παιδεραστίας βαρύνει τον πατέρα του, μια παλιότερη ερωτική ίντριγκα ρίχνει άγριες σκιές στην οικογένεια, ενώ ο πόλεμος της Κορέας του υπόσχεται μια ελκυστική κάθαρση απ' όλα όσα τον βασανίζουν. Κι έτσι ξεκινά να γίνει εθελοντής πολεμιστής, αφήνοντας πίσω του τα οικογενειακά στίγματα και τις δύο αδερφές του, που, μέσα απ' την απουσία του, θα αναδείξουν μια απέραντη αγάπη και τρυφερότητα για ό,τι τους διέφυγε στα χρόνια της νιότης.
Όμως ο Τάκης είναι δεμένος με τον έρωτα, τη ζωή και τους όρκους του...
Κι έτσι θα ξανάρθει πίσω, σαν περιπετειώδης σκιά, φέρνοντας τον αέρα μιας νοσταλγίας που τρέφει τη φαντασία όσων τον αγάπησαν κι όσων υπολόγισαν στη σταθερή αξία της απώλειας.

Ο θείος Τάκης είναι μια σύγχρονη παραλλαγή στο Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού -παραλλαγή ανατρεπτική και καυστικόταη ως προς τα νεοελληνικά μας ήθη. Το πιο τολμηρό, το πιο ερωτικό μυθιστόρημα του συγγραφέα Γιάννη Ξανθούλη.


Το βιβλίο αυτό μπορεί να σας τρομάξει λίγο, μπορεί να σας ξενίσει για τον ωμό ερωτισμό και τη μεταφυσική φυσικότητά του, μπορεί να σας ενοχλήσει με τους ήρωες και τις συνήθειές του αλλά δε θα σας αφήσει αδιάφορους. Το κάνει αυτό ο Ξανθούλης. Η γραφή του είναι απολαυστική ακόμα και όταν γράφει για τα πιο εξωπραγματικά πράγματα ή μάλλον κυρίως τότε...

Το βιβλίο γίνεται bookring κατόπιν επιθυμίας πολλών bookcrossers.....

Ισχύουν οι γνωστοί κανόνες της apapsa:
1) προσπαθήστε να κρατήσετε το βιβλίο *ΤΟ ΠΟΛΥ* μέχρι δυο μήνες,
2) προσπαθήστε να μην χαθεί στο ταχυδρομείο ή κάπου αλλού,
3) δε δανείζουμε το βιβλίο σε εξωσχολικούς,
4) επικοινωνήστε μαζί μου (ή μπορεί να σας προλάβω εγώ) αν ο επόμενος από σας έχει εξαφανιστεί από το BC ή δεν απαντάει στα PM,
5) αν είστε πολύ-πολύ νέοι, κατ' αρχάς συγχαρητήρια, τόπο στα νιάτα, και δεύτερον «θα μπείτε στο τέλος για να σιγουρευτώ πως θα είστε ακόμη εδώ γύρω και δε θα χαθεί το βιβλίο όπως τόσα άλλα» :o)

Και ένας του aris1:

6) Γράφετε οπωσδήποτε ένα σχόλιο. Και όχι απλώς: «το πήρα, είναι στα χέρια μου» και μετά «μου άρεσε, το έστειλα στον επόμενο». Ο σκοπός είναι να μοιραστούμε τις απόψεις μας. Αν βαριέστε να γράψετε πέντε-δέκα αράδες, μην κάνετε τον κόπο να μπείτε σε αυτό το bookring.

Η σειρά του bookring:

kermit60
panost
mariaKall
BabisGeo <-
AzureDamselfly
Tiffany1972
lessalive

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Ξεκινάει το ring...

Eνημερώνω ότι βρίσκεται κοντά μου και θα ξεκινήσω από αύριο την αναγνωσή του!

Ευχαριστώ Karjim για το bookring!!

Περίεργος άνθρωπος ο Ξανθούλης μέχρι τώρα όσα βιβλία έχω διαβάσει έχουν έντονο το στοιχείο του ερωτισμόυ και δεν έχω καταλάβει το γιατί!!
Ωραία οι ήρωες είναι λίγο παλαβοί όλοι τους , μια οικογένεια με ήρωες πολύπλοκους και περίεργους, ένας θείος που σφυρίζει συνεχώς , μια αδελφή που
κρατά ημερολόγιο η ακόμη πιο περίεργη θεία Κατίγκω με την εμμονή της με τα ποντίκια και με ένα βιονικό αυτί και μια τάση να κουκουλώνει τις σεξουαλικές
προτιμήσεις της ανηψιάς και του γαμπρού της και αρκετοί άλλοι ήρωες και μεταφυσικά φαινόμενα εντελώς παλαβά κατα τη γνώμη μου.

Ολα αυτά όντως μπορεί να συμβαίνουν σε αρκετές οικογένειες Ελληνικές αλλά θα προτιμούσα να με αφήνει να τα διαισθανθώ ότι γίνονται κάτι σαν τη
γλυκύτατη πρωταγωνίστρια του ελληνικού κινηματογράφου τη Σαπφώ Νοτορά που έλεγε " Σόδομα και Γόμορα..." και τότε ναι ίσως και να τον δικαιολογούσα τον τόσο ερωτισμό στο βιβλίο με όλους τους ήρωες .

Οι περιγραφές του και εδώ είναι πολύ ζωντανές οι χαραχτήρες των πρωταγωνιστών είναι συνέχεια στα μάτια σου σα να τους ζεις , η κουζίνα της αλοπαρμένης θείας τόσο έντονη που λες εδώ δίπλα μου είναι και τη βλέπω.

Με μια λέξη δε θα μπορούσα να το χαραχτηρίσω το βιβλίο ούτε να το κατατάξω σε αυτά που μου άρεσαν ή σε αυτά που δε μου άρεσαν , μάλλον θάλεγα ότι ανήκει στα βιβλία που δεν σε αφήνουν αδιάφορο και ότι το περασμά τους από την αναγνωστική σου ζώνη είναι μια εμπειρία που τη χρειάζεσαι για να κατασταλάξεις αργότερα ίσως, με το περασμα του χρόνου ο αγγιγμά του στα συναισθηματά σου για τα βιβλία του Ξανθούλη!

Ευχαριστώ Karjim που μου έδωσες την ευκαιρία να διαβάσω κάτι διαφορετικό!!

Ο δεύτερος Ξανθούλης που ήρθε στα χέρια μου. Αν δεν διαβάσω βιβλία κατά συγγραφείς (βλ. Τζαμιώτη) κάτι θα πάθω.

Θα ξεκινήσω με μια εξομολόγηση. Αν δεν ήταν Ξανθούλης θα το παράταγα αύτανδρο εν μια νυκτί. Μα φαντάσματα και παραφυσικά φαινόμενα (επισκέψεις από τον άλλο κόσμο, τύψεις που συνεχίζονται και στην άλλη ζωή, φαντάσματα που τιμωρούν;)Έλεος!!!!Το προσπερνώ αυτό λοιπόν και λέω τα κάτωθι:
[SPOILER-ATTENTION]
Τον Ξανθούλη τον γνώρισα στα μικράτα μου. Μου άρεσαν οι περιγραφές και οι ιστορίες του. Άλλωστε τι άλλο να μου άρεσαν τότε; Ρώτησα και μια φίλη μου. Τον Ξανθούλη τον χαρακτηρίζει η παράνοια. Κι εδώ έχουμε κορύφωση της παράνοιας. Πάλι δεκαετία του 1950 (κι όπως λέει ο συγγραφέας "Το 1951 το πένθος, το γαμήσι και η φτώχεια αποτελούσαν εθνικό σπορ"). Εδώ τι έχουμε;Οικογένεια μπες-βγες κυριολεκτικά (ελπλίζω να το διαβάσω και αυτό του Ξανθούλη). Μια μάνα που μοιράζεται το ίδιο κρεβάτι με τον άντρα και τον αδερφό της (αν έχει αδερφή ο Ξανθούλης και μετά και το Πεθαμένο λικέρ που διάβασα, φαντάσου τι απωθημένα της έχει) και βάζει τελικά τον άλλο της αδερφό να τον σκοτώσει κουκουλώνοντας τον θάνατό του μέσα στα γεγονότα του Εμφυλίου. Μα γρια υπηρέτρια, αρχόντισσα της κουζίνας, λάτρη των ποιημάτων ημερολογίου, φανατική εχθρός των ποντικιων, που προτιμά να δηλητηριάσει το ίδιο της το παιδί παρά να αποκαλυφθεί ότι ήταν παιδεραστης και κολομπαράς. Κι όταν νιώθει το θάνατό της προτιμά να αυτοκτονήσει για να μη βαραίνει την οικογένεια που μεγάλωσε τόσα χρόνια. Έναν θείο που πάει στον πολεμο και σκοτώνεται για να γυρίσει ως φύλακας-άγγελος της αδερφής του, της μόνης γυναίκας που αγάπησε και θεωρούσε άξια να γλυτώσει. Μια αδερφή του παντρεύεται στην Πόλη για να γλυτώσει από την οικογένειά της. Και ο Τάκης γκαστρώνει τη γυναίκα του θειού του, σχέση αγάπης και μίσους. Ο θειος του το ξέρει αλλά υιοθετεί το παιδί για δικό του άσχετο αν αυτοκτονεί αργότερα από τύψεις για τη δολοφονία του ανηψιού του. Τι να πω, Φώσκολος με λογοτεχνικές πινελιές. Το νιώθεις όμως ότι ολα αυτά δεν είναι πεζά, δεν είναι έτσι για να περνάει η ώρα. Όσο παράλογα κι αν φαίνονται, όσο ουτοπικά ή πέραν του κόσμου τούτου το βλέπεις ότι υπάρχει λόγος που στα αφηγείται ο συγγραφέας. Είναι οι τύψεις και οι ενοχές; Είναι η αποκατάσταση του δίκαιου;Ξέχασα μια άλλη υπηρέτρια που καθάριζε το σπίτι μετά από όλα αυτά τα θανατικα και βλέποντας τα φαντάσματα τρελάθηκε αλλα κάποια στιγμή συμφιλιώθηκε μαζί τους. Παραλλαγή του νεκρού αδελφού. Και ο Τάκης να γλυτώνει την αγαπημένη του αδερφή από τα Σεπτεμβριανά του 55 στην Πόλη ως τελευταίο καθήκον. Μετά από χρόνια αγκαλιάζει τον γιο του από τη γυναίκα του θείου του και τον αποχαιρετά, πηγαίνοντας οριστικά στον άλλο κόσμο. Μια αγκαλιά δηλαδή στο αθώο αίμα αυτής της οικογένειας. Συγκλονιστική η σκηνή που η υπηρέτρια δηλητηριάζει το παιδί της (απιστευτες οι σκέψεις και τα λόγια της), απίστευτη η σκηνή που ο Τάκης-φάντασμα συνοδεύει την αδερφή του στην εκκλησία παρουσία όλων, όμορφο το νόημα που αναδύεται πίσω από αυτές τις γραμμές: ότι κι αν κάνει μια οικογένεια που θα την καταδικάσει στην κόλαση, πάντα υπάρχουν και αθώοι που δεν πρέπει να την πληρώσουν αλλά να ξεφύγουν από αυτόν τον κύκλο αίματος. Από τα δύσκολα έργα του Ξανθούλη. Ουφ!!!

Σας ενημερώνω ότι η μεταφορική “panost” συνεχίζει να λειτουργεί άψογα και σας την συστήνω ανεπιφύλακτα.
7/6/2009
Ο Ξανθούλης είναι πάντα Ξανθούλης. Σε αυτό, όπως και στα περισσότερα βιβλία του ξεκινάει με χαρακτήρες γνώριμους σε όλους μας. Μετά από δύο σελίδες αρχίσεις να υποψιάζεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά στην τρίτη σου έχει πετάξει τις ερωτικές προτιμήσεις ή τους περίεργους συνειρμούς των ηρώων του, αλλά το έχει κάνει με τόσο φυσικό τρόπο και με χιούμορ που δεν σε ξενίζει. Από την μέση του βιβλίου αρχίζουν και τα παραφυσικά φαινόμενα, αλλά πάλι με φυσικότητα, και εντωμεταξύ τους έχεις αγαπήσει τους ήρωες (γιατί τους αγαπάει και ο συγγραφέας) και μετά από μία συνεχιζόμενη τρέλα που να μην μπορείς να ξεχωρίσεις τα φυσικά από τα παραφυσικά και τα περίεργα από τα φυσιολογικά καταλήγει σε κάτι απλό που θα μπορούσε να το πει και με άλλον τρόπο, αλλά τότε δεν θα ήταν ο Ξανθούλης αλλά κάποιος άλλος.
Το βιβλίο μου άρεσε αρκετά. Με κούρασε λίγο προς το τέλος, όταν το είχε παρακάνει με τα φαντάσματα αλλά το ξεπερνάω. Θα μου μείνουν (εκτός από τις σκηνές που αναφέρει ο panost) η εικόνα με την συκιά που στοίχειωσε το σπίτι, και μία φράση της μεγάλης αδερφής λίγο μετά τον θάνατο του πατέρα τους: «Αυτό το σπίτι θέλει βάψιμο και γκρέμισμα»

Βρίσκεται στα χέρια μου.Γυρίσαμε αργά το βράδυ από μία συναυλία και δεν μπόρεσα να πάω για ύπνο πριν διαβάσω μερικές σελίδες.

Ευχαριστώ karjim.
----------------------------

Ωραίο βιβλίο.Ακριβός αυτό που περίμενα από τον Ξανθούλη. Ερωτισμός, Ασυνήθιστοι χαρακτήρες, φαντάσματα, μεταφυσικά φαινόμενα.Γνώριμα πράγματα για τους αναγνώστες του Ξανθούλη (αν και όχι σε όλα τα βιβλία του.)
Έμεινα όμως με την αίσθηση ότι δεν ολοκληρώθηκε, σαν κάτι να λείπει από την περιγραφή των χαρακτήρων .Θα ήθελα για παράδειγμα να γνωρίσω καλύτερά την υποτιθέμενη συγγραφέα αυτού κειμένου.Μπορεί να φταίει η ταχύτητα με την οποία διαβάζω τώρα τελευταία άλλα όταν τέλειωσα το διάβασμα αναρωτιόμουν πού να είναι άραγε το υπόλοιπο βιβλίο.

Δεν πρόλαβα να τελιώσω τις φράουλες και ο Θείος Τάκης έφτασε και στα δικά μου χέρια... Ευχαριστώ πολύ.

Το έλαβα ταχυδρομικά σήμερα (με μεγάλη καθυστέρηση, ένεκα ανωτέρα βία) από την AzureDamselfly. Την ευχαριστώ & δεσμεύομαι να τη διαβάσω το πολύ μέσα στο επόμενο τριήμερο, για να μην καθυστερήσει να πάει στην επόμενη (lessalive).

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Τον θείο Τάκη δεν τον συνάντησα ποτέ. Άλλοι λένε πως χάθηκε στην Κορέα, άλλοι πως ζει και καμιά φορά περνά να δει την αδερφή του, τη θεία Τέτη, που ζει στην Πόλη, άλλοι πως τον βλέπουν στα παλιά καφενεία της Ομόνοιας.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο θείος Τάκης έγινε θρύλος στην οικογένειά μας κι έτσι ακριβώς τον κουβεντιάζουν, σαν θρύλο ή σαν αίνιγμα.
Στο μεταξύ, συνέβησαν πολλά από τον καιρό που το όνομά του μπλέχτηκε στη ζωή μας αινιγματικά και νοσταλγικά.
Εγώ υποπτεύομαι ότι μας παρακολουθεί σφυρίζοντας σκοπούς που ακούγονταν στα νιάτα του, δηλαδή στις αρχές του πενήντα. Τότε που ξεκίνησε η ιστορία. Όσο για το ποιοι είμαστε εμείς οι "άλλοι", αυτό κι αν είναι αίνιγμα!
Πιστεύω ότι πάνω απ’ όλα είμαστε μπολιασμένοι από την απουσία του θείου Τάκη παρά τα τόσα που μεσολάβησαν από τότε. Μερικά νομίζω πως ήταν πιο άγρια απ’ όσο τα διηγούνται οι μεγαλύτεροι. Γιατί καθένας πια τα λέει από τη σκοπιά του κι όσο κυλά ο χρόνος τα αλατίζουν περισσότερο.
Όμως υπάρχει και η αλήθεια μεταξύ παραμυθιού, έρωτα και μυστηρίου. Κι αυτό ήταν που θέλησα να ψάξω για τον θείο Τάκη και για μας. Την αλήθεια.
Ο "Θείος Τάκης" είναι μια ανατρεπτική παραλλαγή στο "Τραγούδι του Νεκρού Αδερφού". Παραλλαγή ερωτική όσο και τολμηρή στα, φαινομενικά, συντηρητικά ήθη μιας ολόκληρης γενιάς αστών.

Σημείωση: Επανέκδοση: "Ελληνικά Γράμματα", 2005· "Τόπος", 2011.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο Γιάννης Ξανθούλης γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξανδρούπολη, στον Έβρο, από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη. Σπούδασε δημοσιογραφία και σχέδιο. Από το 1969 εργάζεται ως δημοσιογράφος και χρονογράφος σε εφημερίδες, περιοδικά και ραδιόφωνο. Ασχολήθηκε με το παιδικό θέατρο. Έγραψε και εικονογράφησε παιδικά βιβλία. Μερικά απ΄ αυτά: "Μέσα στο νερό δασκάλα", "Ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο", "Ο μάγος με τα χρώματα", "Τύμπανο, τρομπέτα και κόκκινα κουφέτα", "Μια τρελή τρελή πολυκατοικία". Σατυρικά κείμενα και θεατρικά έργα του - περισσότερα από τριάντα - παρουσιάστηκαν στο ελληνικό θέατρο. Ασχολήθηκε για αρκετά χρόνια με την επιθεωρησιογραφία. Το 1981 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, "Ο μεγάλος θανατικός", και ακολούθησαν: "Οικογένεια μπες-βγες", 1982, "Το καλοκαίρι που χάθηκε στο χειμώνα", 1984, "Ο Σόουμαν δε θα ΄ρθει απόψε", 1985, "Το πεθαμένο λικέρ", 1987, "Ο χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας", 1989, "Το ρόζ που δεν ξέχασα", 1991, "Η εποχή των καφέδων", 1992, "Η Δευτέρα των αθώων", 1994, "Το τρένο με τις φράουλες, 1996, "...Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες", 1998, "Ο Τούρκος στον κήπο", 2001, "Το τανγκό των Χριστουγέννων", 2003, "Ο θείος Τάκης", 2005, "Του φιδιού το γάλα", 2007. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ολλανδικά, ιαπωνικά, δανέζικα, και σε άλλες γλώσσες. Πρόσφατα εκδόθηκε το αυτοβιογραφικό του αφήγημα "Στην κουζίνα των φαντασμάτων" (από τη σειρά: "Η κουζίνα του συγγραφέα" των εκδόσεων Πατάκη), καθώς και μια ανθολογία λογοτεχνικών κειμένων με θέμα την Κωνσταντινούπολη ("Κωνταντινούπολη: Μια πόλη στη λογοτεχνία", Μεταίχμιο, 2004). Ζει στην Αθήνα και είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.

Το τελείωσα προχτές το μεσημέρι. Ο γνωστός, καλός Ξανθούλης, με τα σουρεάλ του και τις περιγραφές του, που πηγαίνουν από το αηδιαστικό/νοσηρό στο σεξοπορνοδιαστροφικό και στο ανέμελο από σελίδα σε σελίδα. Ήταν ο αγαπημένος μιας καθηγήτριάς μου (δυστυχώς, χάθηκε κι αυτή νωρίς...) στο Μεταφραστικό του Γαλλ. Ινστιτούτου.
Μου άρεσε πολύ, αλλά μου έφερε και πολλές... φουσκοδεντριές ;-)))
Γειά σου, ρε Τάκη, με τους πήδους σου & Βούλα, με τα πιπεράτα/πρόστυχα στιχάκια σου :-Ρ

Πολύ όμορφα έμπλεξε τη φαντασία με την πραγματικότητα όσο αφορά την μετά θάνατον παρουσία του θείου Τάκη στους ζώντες συγγενείς του.

Θα το προωθήσω στην επόμενη (lessalive) το συντομότερο.
~~~~~ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ~~~~~

Καλωσήρθες στο BookCrossing! Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις σχόλιο παρακάτω - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!

Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος άλλος, όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!

Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις.

Επίσης μπορείς να ρίξεις μια ματιά στον Ταξιδιωτικό Οδηγό BookCrossing και στο Ελληνικό Bookcrossing wiki που θα σου λύσουν κάποιες απορίες για τη λειτουργία του site.

Για να αφήσεις σχόλιο ή να πεις απλά μόνο ότι βρήκες το βιβλίο, γράψε στο πεδίο επάνω "Enter...BCID" τον κωδικό αριθμό που βρίσκεται στην ετικέτα μέσα στο βιβλίο, και πάτα "Go".
Ευχαριστώ, και καλή ανάγνωση!

Στη γλυκιά lessalive.
Ελπίζω να σου αρέσει :-)

ΚΡΙΤΙΚΗ
https://www.captainbook.gr/shop/?main_page=wordpress&p=10948
https://www.bookfriends.gr/book.php?isbn=9789606050480

Μου το έδωσε η TIFFANY1972 στη μηνιαία μας συνάντηση. Σ' ευχαριστώ πολύ και για το δωράκι!
Ανυπομονώ να το αρχίσω!

Άλλο ένα (παλαβο)βιβλίο του Ξανθούλη.Πικρό ανάγνωσμα,αλλά απολαυστικό.
Κι εδώ παρούσες όλες του οι εμμονές.
Με τρόμαξε αρκετές φορές,οι εικόνες με τα φαντάσματα είναι πολύ δυνατές.
Με δυο λόγια θα έλεγα πως είναι μια σπουδή πάνω στην απώλεια.Την απώλεια της ζωής,της χαράς,της υπόληψης,του μέτρου.
Το διάβασα μονορούφι.Το βρήκα καλύτερο από το "ο Τούρκος στον κήπο"

Πίσω στον karjim.
Ευχαριστώ!

Το πήρα την Κυριακή από το meet-up μας στο cafe Rooster's.

Θα το αφήσω στην αυριανή συνάντηση στο Rooster's.

Πρόκειμαι περί μίας γνωστοτάτης Ξανθουλησφάν.
Βρήκα το βιβλίο στη σημερινή συνάντηση του Φλεβάρη και το άρπαξα αμέσως... Όχι που θα μου ξέφευγε!
Για μένα ο Ξανθούλης είναι πάντα απολαυστικός, λιγότερο ή περισσότερο...
Καλή μου ανάγνωση!

Το τελείωσα μέσα σε δύο μέρες διαβάζοντας το μονορούφι.
Μου άρεσε πολύ όπως τα περισσότερα βιβλία του Ξανθούλη.
Αν και σκληρό σε αρκετά σημεία (πχ. τα ερωτικά τρίγωνα και η κακοποίηση του μαθητή), ο "κομψός" τρόπος γραφής απάλυνε αρκετά τα συναισθήματα του ευαίσθητου αναγνώστη.
Ξαναβρήκα τα γνώριμα στοιχεία του συγγραφέα, πχ. την αγάπη για τις αθηναϊκές μονοκατοικίες που φιλοξενούν μοιραίες οικογένειες, τα πάθη, τα απόλυτα αισθήματα, το θρήνο για αυτά που χάνονται ανεπιστρεπτί....
Κι αυτό το μεταφυσικό!

Το βιβλίο απελευθερώνεται στα πλαίσια του Super Challenge (http://www.bookcrossing.com/forum/28/476264) προς τιμήν του 7ου Εκστρατευτικού Συνεδρίου Bookcrossing που θα πραγματοποιηθεί στο Βόλο από 1-4 Ιουνίου 2012.

Επιλέχθηκε η 7η μέρα της δημιουργίας που είναι η Κυριακή.
Στο Βόλο και στο ξενοδοχείο Ξενία έγινε από τις 11-13/05/2012 ένα μικρό ιατρικό συνέδριο που σκοπό είχε να φρεσκάρει τις γνώσεις των ειδικευόμενων πνευμονολόγων.
Τέλος, το βιβλίο ασχολείται με τη θυσία ενός θυελλώδους έρωτα στο βωμό του πείσματος και του θυμού. Ο θείος Τάκης εγκαταλείπει την αγάπη του και τυφλωμένος από οργή συμμετέχει εθελοντικά στην εκστρατεία για τον πόλεμο της Koρέας από όπου δεν γυρίζει ποτέ. Η γιαγιά μου έλεγε "το γινάτι βγάζει μάτι".

Θα ακολουθήσει η σχετική φωτογραφία.

~~~~~~~ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ~~~~~~~~~~

Καλωσήρθες στο BookCrossing!

Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις αυτό το σχόλιο - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!

Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας κλπ) για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ.

Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις. Επίσης μπορείς να να βρεις αναλυτικές οδηγίες στον Ταξιδιωτικό Οδηγό BookCrossing του a1pha που θα σου λύσουν πιθανές απορίες για τη λειτουργία του site