Niemandsland vertelt het verhaal van een jongen die opgroeit in de angstaanjagende en verwarrende wereld van het Libië van Khaddafi. Wanneer de geruchten en de angst, de geheimen en de leugens een steeds hogere vlucht nemen, ziet Suleiman, in een wanhopige poging zijn gezin te redden, zich gedwongen een dramatische stap te zetten. Niemandsland is even beeldend verteld en ontroerend als De vliegeraar van Hosseini. Het is een onvergetelijke roman over een jongen die opgroeit in een gezin dat verscheurd raakt door geheimen en verraad.
-------
Gereserveerd voor Bookguide, als 2e winnaar van mijn verjaardagsloterij

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Vandaag op de post gedaan...

Gevonden vandaag (tweede Paasdag) na een weekendje in Engeland bij mijn schoonouders. Dank je wel, Lenalena, voor de kans om dit boek te winnen in jouw loterij. Ik heb dit boek gekozen omdat het me sowieso interessant lijkt om over Libië te lezen, maar ook omdat ik dit jaar meedoe aan een challenge: 6 countries, 6 continents, 6 books, en hou ook bij op mijn profiel waar ik naartoe "reis" in my boeken. Ik betwijfel of er heel veel boeken over Libië zijn, dus ik ben er heel blij mee!

Dit boek heb ik binnen twee dagen uitgelezen, onverwacht snel. Het geeft een beeld van hoe de acties van ouders verregaande gevolgen kunnen hebben voor hun kinderen, en hoe kinderen zelf de verkeerde conclusies kunnen trekken als ze niet de waarheid verteld worden. Alhoewel Suleiman bijna altijd thuisblijft, wordt zijn wereld totaal overhoop gehaald door de politieke activiteiten van zijn vader, maar ook nog door de "ziekte" van zijn moeder. Omdat ze hem willen beschermen, houden ze veel geheim en leggen niets van hun acties uit, en zodoende brengen zijn ouders zichzelf in gevaar. Zijn isolatie maakt hem kwetsbaar voor de valse vriendschap van Sharief, en maakt dat hij wanhopig en wreed wordt. Paradoxaal, wordt hij ook gekwetst door de vertrouwelijkheid van zijn moeder: " 'Wij zijn twee helften van dezelfde ziel, twee opengeslaagen bladzijden van hetzelfde boek', woorden die aanvoelden als een cadeau dat ik niet wilde."

Wat ik niet echt snap is de Nederlandse titel, 'Niemandsland'; slaat dat op het feit dat Suleiman tussen zijn vader en moeder een niemandsland vormt? De Engelse titel 'In the Country of Men' vind ik logischer, want alleen de mannen hebben iets te vertellen; vrouwen en kinderen moeten gehoorzamen, or doen alsof ze dat doen. Er blijven ook een paar losse eindjes in het boek, die beter uitgewerkt hadden kunnen worden, zoals het stukje over de zwerver, en het was niet echt bevredigend, op één of andere manier. Ik vraag me af hoe de familie van Hisham Matar op zijn boek reageerde. Ik heb het eerste stuk van een interview met hem beluisterd, en wil de rest t.z.t. ook nog horen, maar het is nogal lang: http://enoughgaddafi.com/?p=68

Dit boek is losgelaten voor de volgende BookCrossing challenges:
- 6 Countries, 6 Continents, 6 Books reading challenge
- The Ultimate Challenge - boeken lezen en loslaten, met bonuspunten voor een maandelijkse thema.
- Reduce Mount TBR (To Be Read) - lezen en loslaten van TBR boeken die al voor juni 2010 op de plank stonden. Mijn leesdoel is 75 boeken.
- Pages Read Challenge - een zelfgekozen aantal bladzijden lezen in 2011. Mijn doel is 25.000 blz.
- Set It Yourself Challenge

Meegenomen van de meeting in Bosch afgelopen donderdag.