Μπαρ Φλωμπέρ
Μυθιστόρημα
Συγγραφέας: Αλέξης Σταμάτης

Θέμα: Ελληνική πεζογραφία
Εκδότης: Κέδρος
Σελίδες: 397
Ημ. Έκδοσης: 01/06/2006


Κανείς δεν πίνει ποτό στο Μπαρ Φλωμπέρ. Δεν είναι στέκι. Είναι το άρωμα μιας μοιραίας συνάντησης. Ο Γιάννης Λουκάς επιμελείται την αυτοβιογραφία του λογοτέχνη πατέρα του. Ψάχνοντας στο οικογενειακό αρχείο, βρίσκει το χειρόγραφο ενός επίδοξου συγγραφέα, του Λουκά Ματθαίου. Μια ερωτική ιστορία γραμμένη μ’ έναν τρόπο ανεπανάληπτο. Τη διαβάζει και νιώθει σαν κάποιος να έχει απλώσει στο χαρτί τις μύχιες σκέψεις του. Αναζητώντας τον συγγραφέα, ανακαλύπτει ότι πρόκειται για έναν μυστηριώδη άντρα που στο πέρασμά του αναστατώνει τα πάντα. Ακολουθώντας τα ίχνη του σαγηνευτικού ξένου, η ζωή του Γιάννη παίρνει έναν απρόβλεπτο δρόμο. Είναι η αρχή ενός οδοιπορικού γεμάτου έρωτα, διάψευση και κίνδυνο, όπου ο μύθος δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ποιος είναι τελικά αυτός ο χαρισματικός Λουκάς Ματθαίου; Ποια δύναμη τον οδηγεί στις ακραίες επιλογές του; Γιατί όποιος τον γνώρισε σημαδεύτηκε ανεξίτηλα; Η απάντηση θα δοθεί στο Μπαρ Φλωμπέρ. Εκεί όπου τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται…


Το "Μπαρ Φλωμπέρ" είναι ένα εξαιρετικά επιτυχηένο, συνεπές, σοβαρό, καλογραμμένο, ευθύβολο μυθιστόρημα. Πρόκειται για βιβλίο πεζογράφου με τον ποιητή στο φόντο, κι αυτό το αναφέρω ως μεγάλο προτέρημα...

Βασίλης Βασιλικός


Όνομα: Σταμάτης, Αλέξης Stamatis, Alexis
Σύντομη βιογραφία:

Ο Αλέξης Σταμάτης γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα. Μετά από ένα χρόνο στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο κι έκανε μεταπτυχιακά αρχιτεκτονικής και κινηματογράφου στο Λονδίνο. Το 1998 διάβασε ποίηση στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου. Ποίηση του δημοσιεύθηκε στο βρετανικό λογοτεχνικό περιοδικό "Modern Poetry in Translation". Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Ο έβδομος ελέφαντας" (Κέδρος, 1998) ("The Seventh Elephant") εκδόθηκε στη Μεγάλη Βρετανία από τον εκδοτικό οίκο Arcadia Books και στο Μπαγκλαντές. Το δεύτερο "Μπαρ Φλωμπέρ" (εκδόσεις Κέδρος 2000) εκδόθηκε στη Γαλλία, την Ιταλία, τη Ρωσία, την Ισπανία, τη Σερβία και πρόσφατα (το 2007) στη Μεγάλη Βρετανία, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο, ενώ διασκευάστηκε σε σενάριο στο πλαίσιο προγράμματος του ΕΚΚ, με τη συνεργασία του σκηνοθέτη Βασίλη Δούβλη. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Σαν τον κλέφτη μες τη νύχτα", 2002, "Οδός Θησέως", 2003, "Ζωή", 2005, "Μητέρα στάχτη", 2005 και "Αμερικάνικη φούγκα", 2006. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: "Κόσμος γωνία", Σοκόλης, 1992, "Αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων", Καστανιώτης, 1993, "Απλή μέθοδος των τριών", Καστανιώτης, 1995, "Πυκνό τώρα", Ελληνικά Γράμματα, 1999, "Όσο πλησιάζω, το μέλλον απομακρύνεται", Το Ροδακιό, 2002 και "Ποτέ δεν είμαστε μόνοι", Καστανιώτης, 2004. Για τη συλλογή του "Αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων", του απονεμήθηκε το 1994 από τον Δήμο Αθηναίων το βραβείο ποίησης στη μνήμη Νικηφόρου Βρεττάκου. Η ίδια ποιητική συλλογή, μαζί με την "Απλή μέθοδο των τριών" και το "Πυκνό τώρα", μεταφράστηκαν στα αγγλικά και κυκλοφορούν από τον εκδοτικό οίκο "Dionysia Press" ("Architecture of Interior Space & The Simple Method of Three", 2001, "Dense Now", 2002). Έχει γράψει το λιμπρέτο σε έργα του μουσικού Θοδωρή Αμπατζή, που παρουσιάστηκαν στο Μέγαρο Μουσικής και στο Θέατρο "Χώρα". Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με περιοδικά και εφημερίδες σε θέματα τέχνης και πολιτισμού.

Bookring
1. Karjim
2. ,,,,,,,
back to me

Από τη γλυκιά μου Kermit60 στη συνάντηση Μαΐου.Ευχαριστώ Ροδή και για τα δωράκια (όπως πάντα!) Θα προσπαθήσω να μην το αργήσω πολύ...

Για επτά ring σε δύο μήνες δεν το άργησα όσο περίμενα! Πάλι καλά!
Λοιπόν η γνώμη μου: Πριν πέντε μέρες είχα μία συζήτηση με τη γυναίκα μου περί bestsellerαδων συγγραφέων. Εγώ εννοούσα τη ροζ λογοτεχνία και τα συμπαρομαρτούντα βιβλία που συνωστίζονται στις εκδόσεις Λιβάνη και Ψυχογιού και η γυναίκα μου επέμενε ότι δεν είναι μόνο αυτά , αλλά υπάρχουν και λογοτέχνες συγγραφείς bestsellerάδες χωρίς να γράφουν ροζ. Μου έφερε για παράδειγμα τον Σταμάτη όπου εγώ εκνευρίστηκα γιατί είχε διαβάσει μόνο τις πρώτες 30 σελίδες από αυτό το βιβλίο και τίποτα άλλο. Πως μπορεί να καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα από 30 σελίδες βιβλίου;
Δυστυχώς πρέπει να παραδεχθώ ότι μετά από 380 σελίδες εγώ κατέληξα στο ίδιο συμπέρασμα. Βιβλίο bestseller στο δρόμο που χάραξαν οι Dan Brown αυτού του κόσμου. Ημιαστυνομική πλοκή, ένα ταξίδι - έρευνα που είναι ταυτόχρονα και ταξίδι αυτογνωσίας του ήρωα, πολύ τέχνη και λογοτεχνία για το ξεκάρφωμα και την τήρηση της απαραίτητης "κουλτούρας" που απαιτείται στους λογοτεχνικούς κύκλους και άπειρος αέρας "κοσμοπολιτισμού" με διαδρομές σε τρεις από τις ιστορικότερες και ομορφότερες ευρωπαϊκές πόλεις. Ο συγγραφέας που έχει καθιερωθεί, έχει πουλήσει και έχει μεταφραστεί κοιτάει πια με βλέμμα διεθνούς αγοράς τα βιβλία του. Η γραφή είναι καλή, υπάρχει εμφανής προσπάθεια το βιβλίο να είναι λογοτεχνικό, με πλείστες αναφορές, διακειμενικότητα, ποιητικό λόγο και διεθνή λογοτεχνικά ρεύματα. Αλλά η υπόθεση παραμένει δυστυχώς το στόρυ. Ο ήρωας ξεκινάει ένα εμμονικό ταξίδι ανακάλυψης του (πλούσιου) παρελθόντος ενός άγνωστου ανθρώπου για να καταλήξει σε ένα αυτογνωσιακό ταξίδι που θα αλλάξει τη ζωή του και τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα. Πρώτο πρόβλημα: Τη μεγάλη ανατροπή της υπόθεσης που ο συγγραφέας την υπονοεί μόνο στις τελευταίες (για να μην πω τελευταία) σελίδες, την κατάλαβα στη σελίδα 35. Δεν ωφελεί ιδιαίτερα ένα τόσο πολυδαίδαλο "αστυνομικό" ταξίδι, όταν ξέρεις εξαρχής που θα καταλήξει. Καταστρέφει το σασπένς της πλοκής. Δεύτερο πρόβλημα: Εγώ είμαι φανατικός αναγνώστης της ελληνικής λογοτεχνίας. Μου αρέσει οι Έλληνες συγγραφείς να καταπιάνονται με "ελληνικά" θέματα, " ελληνικά" τοπία, " ελληνική" ψυχοσύνθεση, " ελληνικές" συνήθειες. Εκνευρίζομαι με την "παγκοσμιοποίηση" και διεθνοποίηση των Σύγχρονων ελληνικών βιβλίων σε μια απελπισμένη προσπάθεια να ανοίξει η αγορά του εξωτερικού για τα ελληνικά βιβλία. Θεωρώ ότι η ελληνική ατμόσφαιρα στα βιβλία αποτελεί καλύτερο, πιο ασφαλές και πιο ειλικρινές μέσο για να επιτευχθεί αυτό. Κάθε φορά που Έλληνας γράφει πράγματα για το εξωτερικό χωρίς να έχει δεσμούς ζωής και ψυχής με τα μέρη που περιγράφει μου κάνει σαν μυθιστορηματική τουριστική απεικόνιση και με ξενίζει. Να το πω στα ίσια: πολύ αμερικανιά βρε παιδάκι μου! Πήγαμε είδαμε και σας το μεταφέρουμε. Τρίτο πρόβλημα: Το βασικό concept του βιβλίου είναι ότι ο ήρωας ξεκινάει μία αναζήτηση στη μισή Ευρώπη και την επαρχιακή Ελλάδα, με μόνο οδηγό ένα χειρόγραφο μυθιστόρημα διακοσίων πενήντα σελίδων, εκτενή αποσπάσματα του οποίου περιλαμβάνονται στο βιβλίο. Όμως το μυθιστόρημα αυτό, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ ο αφελής αναγνώστης, είναι τόσο εσωτερικό και δυσνόητο που εκτός του ότι εγώ θα το παρατούσα, και να το διάβαζα δε θα μου πέρναγαν από το μυαλό όλα αυτά τα κρυπτογραφημένα και παλαβά της ζωής του συγγραφέα. "Ποιητική αδεία;" Τέλος πάντων εμένα μου φαίνεται απλώς προσχηματικό για να γίνει ένα βιβλίο με αστυνομική πλοκή που θα περνάει οπωσδήποτε από αυτά τα μέρη που πρόσφατα γνώρισε ο συγγραφέας και που στο τέλος θα αποδεικνύεται με ελαφρώς μεταφυσικό τρόπο ο λόγος της εμπλοκής του ήρωα που εκείνος αγνοεί ενώ εμείς έχουμε καταλάβει από την αρχή. Μη με παρεξηγείτε για το φαρμάκι που φαίνεται να στάζω, έχω τις αιμορροΐδες μου κι είμαι ζοχαδιασμένος!

Kermit60 σ' ευχαριστώ πολύ γιατί ήθελα πραγματικά να διαβάσω ένα βιβλίο του Σταμάτη. Ελπίζω να μη στενοχωρηθείς που δε μου άρεσε .

Επέστρεψε στη βάση του!!
Ευχαριστώ!