Το τρένο με τις φράουλες
Registered by Eva-Veni on 6/28/2008
8 journalers for this copy...
Από το οπισθόφυλλο:
"Όλα ξεκίνησαν ή όλα τελείωσαν σε μια νύχτα. Είκοσι πέντε χρόνια γάμου θυσιάστηκαν σε μια παρόρμηση. Μια συνηθισμένη βραδιά στο υπνοδωμάτιο, κι έξω μια λασπωμένη βροχή - που, όπως έλεγαν, έφτασε απ' τη Σαχάρα. Εκείνο το βράδυ ξύπνησε η κοιμισμένη τύψη για μια άδεια ζωή χωρίς αγάπη, χωρίς χαρά. Έπειτα έπεσε το ζεστό, υγρό σκοτάδι με την απόλυτη σιωπή ενός θεραπευτηρίου για άτομα με ανάγκη υπσοτήριξης. Μόνο η καρδιά ξαγρυπνούσε κι αφουγκραζόταν ένα μακρινό τρένο με αρώματα παλιού μαγιάτικου μεσημεριού. Το τρένο με τις φράουλες διέσχιζε πάλι τη ζωή της Μαργαρίτας, φέρνοντας την ανάμνηση μιας ξεθυμασμένης ευτυχίας, ζωγραφισμένης με μπογιές. Τον ίδιο καιρό, ένας άντρας με απειλητικό παρόν στοίχειωνε τους ύπνους της, μοσκοβολώντας μαύρο πιπέρι. Τότε περίπου ξύπνησαν κι οι ομίχλες, με τα περιστστικά των θανάτων και του έρωτα... Τότε άρχισαν και οι περίπατοι στην αλλοδαπή γενέτειρα..."
"Όλα ξεκίνησαν ή όλα τελείωσαν σε μια νύχτα. Είκοσι πέντε χρόνια γάμου θυσιάστηκαν σε μια παρόρμηση. Μια συνηθισμένη βραδιά στο υπνοδωμάτιο, κι έξω μια λασπωμένη βροχή - που, όπως έλεγαν, έφτασε απ' τη Σαχάρα. Εκείνο το βράδυ ξύπνησε η κοιμισμένη τύψη για μια άδεια ζωή χωρίς αγάπη, χωρίς χαρά. Έπειτα έπεσε το ζεστό, υγρό σκοτάδι με την απόλυτη σιωπή ενός θεραπευτηρίου για άτομα με ανάγκη υπσοτήριξης. Μόνο η καρδιά ξαγρυπνούσε κι αφουγκραζόταν ένα μακρινό τρένο με αρώματα παλιού μαγιάτικου μεσημεριού. Το τρένο με τις φράουλες διέσχιζε πάλι τη ζωή της Μαργαρίτας, φέρνοντας την ανάμνηση μιας ξεθυμασμένης ευτυχίας, ζωγραφισμένης με μπογιές. Τον ίδιο καιρό, ένας άντρας με απειλητικό παρόν στοίχειωνε τους ύπνους της, μοσκοβολώντας μαύρο πιπέρι. Τότε περίπου ξύπνησαν κι οι ομίχλες, με τα περιστστικά των θανάτων και του έρωτα... Τότε άρχισαν και οι περίπατοι στην αλλοδαπή γενέτειρα..."
Το πήρα απο την πρώτη μου συνάντηση με τους greek bookcrossers (29.6.2008). Θα το διαβάσω και μετά θα το αφήσω να συνεχίσει το ταξίδι του!
CONTROLLED RELEASE NOTES:
ΘΑ ΤΟ ΦΕΡΩ ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ 2009
ΘΑ ΤΟ ΦΕΡΩ ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ 2009
Bookring!!
Karjim
panost
Tiffany
AzureDamselfly
Karjim
panost
Tiffany
AzureDamselfly
Και νάμαστε το βιβλίο το καταβρόχθισα σε ριπή οφθαλμού και ήδη ταξιδεύει προς Karjim:))
Συναισθήματα ο Ξανθούλης γνωρίζει καλά το ανθρώπινο στοιχείο και οι περιγραφές του δια μέσω Μαργαρίτας ήταν καταπληκτικές.
Με κατάπληξη περιδιάβαινα μαζί της τους δρόμους τους γύρω από την Αθήνα, την Ομόνοια, το Μεταξουργείο, εκεί που η Αθήνα τα βράδια
στενάζει από τους ατελείωτους μετανάστες και τα συνεπακόλουθα τους εκεί περπατά η Μαργαρίτα και συναντά τον έρωτα, την αγάπη
έστω και για λίγο έστω και παράνομα και πραγματικά είναι αδύνατον να μην συγκινηθείς να μην πονέσεις να μη κλάψεις
για τη μοναξιά , να σκεφτείς ότι κάπου μέσα στα βάθη της ψυχής σου είσαι ένα κομμάτι της και απλά ζεις σε ένα διαφορετικό δρόμο
που τον ονομάζεις σινιέ συνοικία.
Η ζωή όμως τραβάει σε κάποιους ανθρώπους μια διαφορετική καθημερινότητα μια ανηφόρα δύσκολη και ο Ξανθούλης τη γνωρίζει καλά
και την περιγράφει με το δικό του μοναδικό τρόπο χωρίς να είναι μελό απλά μαύρη όπως άλλωστε και το 'χρώμα' των ανθρώπων που ζουν
στις δύσβατες νυχτερινές συνοικίες των πέριξ της Ομόνοιας.
Φίλοι που διάβασαν και άλλα βιβλία του ίδιου μου είπαν ότι είναι το μόνο ας πούμε θλιβερό του βιβλίο, ίσως έχουν δίκιο θα φανεί στα
επόμενα βιβλία που θα διαβάσω χάρη σε καλούς φίλους και στο bookcrossing φυσικά, στη δική μου όμως ψυχή ετούτος ο συγγραφέας
κέρδισε με αυτό το βιβλίο μια μεγάλη θέση και ειλικρινά δεν είμαι εύκολος αναγνώστης, μάλλον το αντίθετο, τα βιβλία ταξιδεύουν αρκετές
φορές αδιάβαστα γιατί μετά τις πρώτες σελίδες απλά δεν έχουν κάτι να μου πουν.
Εύχομαι καλή ανάγνωση και ένα μεγάλο ευχαριστώ τ'αγάρια για την πρωτιά!
Παραθέτω λίγα λόγια για τον συγγραφέα γιατί πιστεύω ότι πρέπει να γνωρίζουμε και λίγο τη ζωή τους.
Λίγα λόγια για τον Γιάννη Ξανθούλη
Γιάννης Ξανθούλης
O Γιάννης Ξανθούλης γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξανδρούπολη, στον Έβρο, από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη. Όλα τα βιβλία του κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Καστανιώτη: O μεγάλος θανατικός (1981), Οικογένεια Mπες-Bγες (1982), Tο καλοκαίρι που χάθηκε στο χειμώνα (1984), O Σόουμαν δε θα ’ρθει απόψε (1985), Tο πεθαμένο λικέρ (1987), O χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας (1989), Tο ροζ που δεν ξέχασα (1991), H εποχή των καφέδων (1992), H Δευτέρα των αθώων (1994), Tο τρένο με τις φράουλες (1996), Ύστερα, ήρθαν οι μέλισσες (1998), O Τούρκος στον κήπο (2001) και πέντε θεατρικά για παιδιά. Μεταφράστηκε στα γαλλικά, ολλανδικά, ισπανικά, αγγλικά και ιαπωνικά. Zει στην Aθήνα και είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Aθηνών.
Συναισθήματα ο Ξανθούλης γνωρίζει καλά το ανθρώπινο στοιχείο και οι περιγραφές του δια μέσω Μαργαρίτας ήταν καταπληκτικές.
Με κατάπληξη περιδιάβαινα μαζί της τους δρόμους τους γύρω από την Αθήνα, την Ομόνοια, το Μεταξουργείο, εκεί που η Αθήνα τα βράδια
στενάζει από τους ατελείωτους μετανάστες και τα συνεπακόλουθα τους εκεί περπατά η Μαργαρίτα και συναντά τον έρωτα, την αγάπη
έστω και για λίγο έστω και παράνομα και πραγματικά είναι αδύνατον να μην συγκινηθείς να μην πονέσεις να μη κλάψεις
για τη μοναξιά , να σκεφτείς ότι κάπου μέσα στα βάθη της ψυχής σου είσαι ένα κομμάτι της και απλά ζεις σε ένα διαφορετικό δρόμο
που τον ονομάζεις σινιέ συνοικία.
Η ζωή όμως τραβάει σε κάποιους ανθρώπους μια διαφορετική καθημερινότητα μια ανηφόρα δύσκολη και ο Ξανθούλης τη γνωρίζει καλά
και την περιγράφει με το δικό του μοναδικό τρόπο χωρίς να είναι μελό απλά μαύρη όπως άλλωστε και το 'χρώμα' των ανθρώπων που ζουν
στις δύσβατες νυχτερινές συνοικίες των πέριξ της Ομόνοιας.
Φίλοι που διάβασαν και άλλα βιβλία του ίδιου μου είπαν ότι είναι το μόνο ας πούμε θλιβερό του βιβλίο, ίσως έχουν δίκιο θα φανεί στα
επόμενα βιβλία που θα διαβάσω χάρη σε καλούς φίλους και στο bookcrossing φυσικά, στη δική μου όμως ψυχή ετούτος ο συγγραφέας
κέρδισε με αυτό το βιβλίο μια μεγάλη θέση και ειλικρινά δεν είμαι εύκολος αναγνώστης, μάλλον το αντίθετο, τα βιβλία ταξιδεύουν αρκετές
φορές αδιάβαστα γιατί μετά τις πρώτες σελίδες απλά δεν έχουν κάτι να μου πουν.
Εύχομαι καλή ανάγνωση και ένα μεγάλο ευχαριστώ τ'αγάρια για την πρωτιά!
Παραθέτω λίγα λόγια για τον συγγραφέα γιατί πιστεύω ότι πρέπει να γνωρίζουμε και λίγο τη ζωή τους.
Λίγα λόγια για τον Γιάννη Ξανθούλη
Γιάννης Ξανθούλης
O Γιάννης Ξανθούλης γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξανδρούπολη, στον Έβρο, από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη. Όλα τα βιβλία του κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Καστανιώτη: O μεγάλος θανατικός (1981), Οικογένεια Mπες-Bγες (1982), Tο καλοκαίρι που χάθηκε στο χειμώνα (1984), O Σόουμαν δε θα ’ρθει απόψε (1985), Tο πεθαμένο λικέρ (1987), O χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας (1989), Tο ροζ που δεν ξέχασα (1991), H εποχή των καφέδων (1992), H Δευτέρα των αθώων (1994), Tο τρένο με τις φράουλες (1996), Ύστερα, ήρθαν οι μέλισσες (1998), O Τούρκος στον κήπο (2001) και πέντε θεατρικά για παιδιά. Μεταφράστηκε στα γαλλικά, ολλανδικά, ισπανικά, αγγλικά και ιαπωνικά. Zει στην Aθήνα και είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Aθηνών.
Συγνώμη που άργησα να δηλώσω το βιβλίο αλλά το έχω σπίτι και δεν έχω internet εκεί. Ευχαριστώ πολύ Kermit60 για το ring. Ελπίζω ότι θα το έχω διαβάσει on time.
edit: Το διάβασα με άγχος γιατί έμαθα ότι μου έρχονται άλλα τρια ring...
Παρόλα αυτά... Ο Ξανθούλης μ' αρέσει (αποφάσισα πάλι). Μ' αρέσει η γραφή του, μ' αρέσουν τα αναπάντεχα επίθετα και οι επιθετικές εικόνες του. Μ' αρέσει η γλώσσα του που χρησιμοποιεί ως μεγάλος τεχνίτης. Με το συγκεκριμένο βιβλίο είχα το εξής πρόβλημα: Ένας πολύ ικανός άνθρωπος, βούτηξε για ώρες στην παγωμένη θάλασσα, έβαλε την τέχνη και τις σωματικές του δυνάμεις για να μου προσφέρει έναν υπέροχο δίσκο με αχινούς, πετροσωλήνες, γυαλιστερές και μύδια. Βλέπω την τέχνη, βλέπω την ικανότητα, βλέπω την πρόθεση και τα εκτιμώ. Αλλά δε μ' αρέσουν τα θαλασσινά (αυτό είναι γεγονός). Τι κάνω; Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα έφαγα. Πάλι δε μου άρεσαν αλλά με έπεισε να τα φάω. Όλα. Και να πω κι ευχαριστώ. Μαγκιά του!
edit: Το διάβασα με άγχος γιατί έμαθα ότι μου έρχονται άλλα τρια ring...
Παρόλα αυτά... Ο Ξανθούλης μ' αρέσει (αποφάσισα πάλι). Μ' αρέσει η γραφή του, μ' αρέσουν τα αναπάντεχα επίθετα και οι επιθετικές εικόνες του. Μ' αρέσει η γλώσσα του που χρησιμοποιεί ως μεγάλος τεχνίτης. Με το συγκεκριμένο βιβλίο είχα το εξής πρόβλημα: Ένας πολύ ικανός άνθρωπος, βούτηξε για ώρες στην παγωμένη θάλασσα, έβαλε την τέχνη και τις σωματικές του δυνάμεις για να μου προσφέρει έναν υπέροχο δίσκο με αχινούς, πετροσωλήνες, γυαλιστερές και μύδια. Βλέπω την τέχνη, βλέπω την ικανότητα, βλέπω την πρόθεση και τα εκτιμώ. Αλλά δε μ' αρέσουν τα θαλασσινά (αυτό είναι γεγονός). Τι κάνω; Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα έφαγα. Πάλι δε μου άρεσαν αλλά με έπεισε να τα φάω. Όλα. Και να πω κι ευχαριστώ. Μαγκιά του!
CONTROLLED RELEASE NOTES:
Για τον panost που είναι ο επόμενος.
Για τον panost που είναι ο επόμενος.
Ο πρώτος Ξανθούλης που ήρθε στα χέρια μου. Αν δεν διαβάσω βιβλία κατά συγγραφείς (βλ. Τζαμιώτη) κάτι θα πάθω.
Απότι κατάλαβα οι απόψεις διίστανται. Άσε που με κόμπλαρε η κριτική της kermit και δεν μποώ να γράψω κακά λόγια (κι έχω πολλά) για αυτό το βιβλίο. Τέσπα. Λιτή και περικετική η γνώμη μου και σόρυ αν δεν συνάδει με τους άλλους. Πατάτα δεν μπορώ να το πω, καλό δείγμα υπερρεαλισμού και φαντασίας στη γραφή μπορώ να το πω. Θα έλεγα ότι με απογοήτευσε αλλά ένεκα το όνομα Ξανθούλης θα πω ότι ξέρει να χειρίζεται καλά τη γλώσσα με σωστές συνταιριάσεις επιθέτων και λέξεων. Ευτυχώς ξεφεύγει αρκετά (αν και η Κυψέλη και η δεκαετία του 1950 κάπου κάπου παρεισφρέουν) από τα πανομοιότυπα Θείος Τάκης και Πεθαμένο λικέρ και δε μιλά για αιμομικικές σχέσεις. Από την άλλη όμως δεν μπορώ να σκέφτομαι ότι διάβασα για μια τρελή (ΟΚ την οδήγησε η μοναξιά της ψυχής τηςσε αυτά τα μονοπάτια) που δεν ξέρει τι της γίνεται, που εύχεται να πεθάνει η μάνα της, που καρφώνει τον γκόμενο...Ασυναρτησίες και ανεξήγητα πράγματα. Ωραίες οι μεταφορές ωραίος ο συνειρμός της αναζήτησης του Άραβα (Ευτύχη στα ελληνικά, Μασούντ στα αραβικά) αλλά πωπω....Στενοχωρέθηκα πραγματικά που ο Ξανθούλης έχει γράψει κάτι τέτοιο. :( Πάω να διαβάσω Του φιδιού το γάλα για να συνερθω.
Χέρι με χέρι έφτασε και στα δικά μου χέρια...
Το πήρα σήμερα το απόγευμα από τον Panost & θα το διαβάσω αμέσως με το που θα τελειώσω αυτό που ήδη διαβάζω.
Αν μπορεί η AzureDamselfly να μου στείλει μηνυματάκι σε 1-2 βδομάδες, ώστε να την ενημερώσω πού & πώς θα βρεθούμε για να της το δώσω.
Ευχαριστώ όλους & όλες σας για την τιμή να συμμετάσχω κι εγώ σ' αυτό το "δαχτυλιδάκι"! Είναι το πρώτο μου και το καμαρώνω στο χεράκι μου...
Το πήρα σήμερα το απόγευμα από τον Panost & θα το διαβάσω αμέσως με το που θα τελειώσω αυτό που ήδη διαβάζω.
Αν μπορεί η AzureDamselfly να μου στείλει μηνυματάκι σε 1-2 βδομάδες, ώστε να την ενημερώσω πού & πώς θα βρεθούμε για να της το δώσω.
Ευχαριστώ όλους & όλες σας για την τιμή να συμμετάσχω κι εγώ σ' αυτό το "δαχτυλιδάκι"! Είναι το πρώτο μου και το καμαρώνω στο χεράκι μου...
Μόλις πριν λίγο τελείωσα την ανάγνωση του βιβλίου.
Συμφωνώ με karjim & panost για τα γλωσσικά και γλωσσολογικά στοιχεία του Ξανθούλη, αλλά... έλεος! Βγάζει τρρρρελή ψυχοπλακωμάρα και μοναξιά η Μαργαριτούλα! Καλά που υπήρχαν και οι Γκοντάιβες (τα λαχταριστά και πασίγνωστα βελγικά σοκολατάκια GODIVA, μιαμμμμμ)της Λίλας και γλυκάθηκα λιγάκι (έστω και μεταφορικά).
Εντάξει, μ' άρεσε και η περιγραφή του Μασούντ και όσων έκανε μαζί του (λογικό). Λυπήθηκα για την κατάληξη της σχέσης τους.
Αυτό που με ξετρέλανε ήταν η αναφορά της στη μυρωδιά του Μασούντ- έχω ένα θεματάκι με τη μυρωδιά των ανθρώπων: μ' αρέσει να μυρίζουν ωραία, όπως και να νοείται αυτό. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι ένα από τα αγαπημένα μου αρώματα έχει ροζ πιπέρι ως ένα από τα συστατικά του... Όσο για το άρωμα που διαφήμιζε η Ιζαμπέλα (Trésor), το φορούσα παλιότερα κι εγώ και μου άρεσε πολύ.
Σχετικά με την επόμενη στη λίστα του ring (AzureDamselfly), της έστειλα μέιλ μόλις πριν 10 λεπτά & περιμένω να μου oρίσει τόπο συνάντησης.
Ευχαριστώ πολύ και πάλι που με συμπεριλάβατε στο ring αυτό! :)))
Συμφωνώ με karjim & panost για τα γλωσσικά και γλωσσολογικά στοιχεία του Ξανθούλη, αλλά... έλεος! Βγάζει τρρρρελή ψυχοπλακωμάρα και μοναξιά η Μαργαριτούλα! Καλά που υπήρχαν και οι Γκοντάιβες (τα λαχταριστά και πασίγνωστα βελγικά σοκολατάκια GODIVA, μιαμμμμμ)της Λίλας και γλυκάθηκα λιγάκι (έστω και μεταφορικά).
Εντάξει, μ' άρεσε και η περιγραφή του Μασούντ και όσων έκανε μαζί του (λογικό). Λυπήθηκα για την κατάληξη της σχέσης τους.
Αυτό που με ξετρέλανε ήταν η αναφορά της στη μυρωδιά του Μασούντ- έχω ένα θεματάκι με τη μυρωδιά των ανθρώπων: μ' αρέσει να μυρίζουν ωραία, όπως και να νοείται αυτό. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι ένα από τα αγαπημένα μου αρώματα έχει ροζ πιπέρι ως ένα από τα συστατικά του... Όσο για το άρωμα που διαφήμιζε η Ιζαμπέλα (Trésor), το φορούσα παλιότερα κι εγώ και μου άρεσε πολύ.
Σχετικά με την επόμενη στη λίστα του ring (AzureDamselfly), της έστειλα μέιλ μόλις πριν 10 λεπτά & περιμένω να μου oρίσει τόπο συνάντησης.
Ευχαριστώ πολύ και πάλι που με συμπεριλάβατε στο ring αυτό! :)))
Χμμμ... Κουράστηκα πολύ από τις πρώτες κιόλας σελίδες, η γραφή με μπέρδεψε κάποιες φορές αλλά πείσμωσα να το τελιώσω. Γιατί;
Ήθελα να δω που θα το πάει με όλη αυτή την τραγική κατάληξη ενός τόσο ματαιόδοξου προσώπου. Απογοητέυτηκα από την εξέλιξη των γεγονότων, από τις φλασιές της Μαργαρίτας και το αλαλούμ μέσα της. Όπως είπε και ο panost "KΑΛΟ δείγμα υπερρεαλισμού". Παρ΄όλα αυτά θα συνεχίσω να κυνηγάω τον Ξανθόυλη γιατί έχω μείνει ακόμη στην ελκυστική αφέλεια των χαρακτήρων του λικέρ.
Έτσι λοιπόν το βιβλίο επιστρέφεται στην Kermit60.
Ήθελα να δω που θα το πάει με όλη αυτή την τραγική κατάληξη ενός τόσο ματαιόδοξου προσώπου. Απογοητέυτηκα από την εξέλιξη των γεγονότων, από τις φλασιές της Μαργαρίτας και το αλαλούμ μέσα της. Όπως είπε και ο panost "KΑΛΟ δείγμα υπερρεαλισμού". Παρ΄όλα αυτά θα συνεχίσω να κυνηγάω τον Ξανθόυλη γιατί έχω μείνει ακόμη στην ελκυστική αφέλεια των χαρακτήρων του λικέρ.
Έτσι λοιπόν το βιβλίο επιστρέφεται στην Kermit60.
Journal Entry 16 by kermit60 from Nea Smirni - Νέα Σμύρνη, Attica Greece on Sunday, September 20, 2009
Τούτος ο ξανθούλης επέστρεψε στα χέρια μου φρέσκος φρέσκος !!!
Προφανώς AzureDamselfly τα σχολιά μου για τα βιβλία μου και το βιβλίο αντικαταστάθηκε λόγω φθοράς όπως μου αναφέρει στο post!!
Σε ευχαριστώ για την αντικατάσταση του βιβίου αλλά οι φθοερές στα ring είναι αναμενόμενες!!!
Νάσαι καλά και να συμμετέχεις πάντα χωρίς να στεναχωριέσαι!!
Προφανώς AzureDamselfly τα σχολιά μου για τα βιβλία μου και το βιβλίο αντικαταστάθηκε λόγω φθοράς όπως μου αναφέρει στο post!!
Σε ευχαριστώ για την αντικατάσταση του βιβίου αλλά οι φθοερές στα ring είναι αναμενόμενες!!!
Νάσαι καλά και να συμμετέχεις πάντα χωρίς να στεναχωριέσαι!!
Journal Entry 17 by kermit60 at Πεζόδρομος Αποστόλου Παύλου in Athens - Αθήνα, Attica Greece on Saturday, December 11, 2010
Released 13 yrs ago (12/19/2010 UTC) at Πεζόδρομος Αποστόλου Παύλου in Athens - Αθήνα, Attica Greece
WILD RELEASE NOTES:
Χρόνια Πολλά! Ευτυχισμένο το 2011!
Πιστοί στην παράδοση των τελευταίων ετών, οι Αθηναίοι Bookcrossers (βιβλιοαπελευθερωτές) θα τραγουδήσουν τα κάλαντα και θα μοιράζουν βιβλία το πρωί της Κυριακής 19 Δεκεμβρίου 2010 (μετά τις 11 π.μ.) στην πλατεία του Θησείου στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου (όπως φαίνεται στον χάρτη).photo © roumpagiat61
Καλωσήρθες στο BookCrossing!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος άλλος, όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις.
Επίσης μπορείς να ρίξεις μια ματιά στον Ταξιδιωτικό Οδηγό BookCrossing και στο Ελληνικό Bookcrossing wiki που θα σου λύσουν κάποιες απορίες για τη λειτουργία του site.
Για να αφήσεις σχόλιο ή να πεις απλά μόνο ότι βρήκες το βιβλίο, γράψε στο πεδίο επάνω "Enter...BCID"
To the Finder of this Book -
Hello and congratulations!
You have not only found yourself a good book, but a whole community of booklovers dedicated to sharing books with each other and the world at large. I hope you'll stick around a bit and get to know BookCrossing --maybe even make a journal entry on this book. You may choose to remain anonymous or to join (it's free!).
=============================================
Συναντήθηκα με αυτό το βιβλίο στις 19-12-2010 στο θησείο. Ένα βιβλίο βαρετό, φλύαρο που έκανε μόνο 40 σελίδες να σταυρώσει κάποιον,άλλες 40 σελίδες να τρελάνει αυτόν που το διαβάζει δηλαδή εμένα και το υπόλοιπο να πάρει τα λάδια του , τα πιπέρια του και την ευτυχία του μακριά από μας. . Ένα βιβλίο που την άλλη μέρα δεν θα θυμάμαι ούτε τον τίτλο του. Καλά κάνει και μένει στον δρόμο ! Να πάει αλλού ! Με συναρπάζει μόνο η ιδέα ότι θα το παρατήσω κάπου στην Αθήνα , εγώ θα παραμείνω στο νησί ναυαγός και αυτός που θα βρει το βιβλίο μποτίλια με την τυχόν αντίθετη γνώμη θα με διάολο στείλει. .. ΣΑΥΛΩΚ .
Βρήκα το βιβλίο στο Μέγαρο Μουσικής χτες 29 Δεκεμβρίου 2010 στις 11:54 π.μ. Δέν το έχω διαβάσει ακόμα αλλα μου φένεται ενδιαφέρον και μπωρεί να το διαβάσω στα παιδιά μου. Κάρολος.