Ενα τυχαίο παρατσούκλι και μια αρχαία ρήση συμβάλλουν στη λύση. Προηγουμένως, το μυστήριο έχει τεθεί από την εξαφάνιση (δολοφονία;) ενός μεταπτυχιακού σπουδαστή, το μοιραίο αυτοκινητικό ατύχημα ενός καθηγητή στη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. και μια διάρρηξη για τη κλοπή τριών μοντερνιστικών πινάκων απροσδιόριστης αξίας.
Πως μπορεί να βοηθήσει στην αστυνομική έρευνα ένας αναπληρωτής καθηγητής ιστορίας της αναγεννησιακής τέχνης; Με την ικανότητά του να προσδιορίζει ακριβείς ταυτότητες από υπολείμματα μορφών σε ζωγραφικούς καμβάδες ή με το να ανασύρει ξεχασμένα περιστατικά από τον καμβά της μνήμης του;
Και τι τον κινητοποιεί στην προσφορά βοηθείας; Τα θέλγητρα μιας νεαρής υπαρχιφύλακος που εποφθαλμιά ταχεία προαγωγή, οι υποψίες ενός υπαστυνόμου που ανυπομονεί να προαχθεί σε αστυνόμο ή η διατήρηση ενός αδιατάρακτου βίου, που απαιτείται για τη δική του εξέλιξη σε τακτικό καθηγητή;
Στο περιθώριο μιας ακαδημαικής ατμόσφαιρας, μεταξύ ειλικρίνιαςκαι υποκρισίας, παρωνυμιών και παρανομιών, πολλαπλών προσδοκιών και περιορισμένων εκπληρώσεων, υφαίνεται, όπως σε όλα τα αστυνομικά μυθιστορήματα, κι ένα φλερτ που είναι ταυτόχρονα ένα φλερτ με την αλήθεια: με τις κατά συρροήν ανατροπές και τις επανορθώσεις της.