Ανόσια εγκλήματα, φόνοι, στραγγαλισμοί, τέρατα, άνθρωποι που σαπίζουν δίχως να πεθαίνουν, σκοτεινά πηγάδια, μαύρα λουλούδια και απόκρημνα δέντρα· σπυριά σιταριού που έχουν χαραγμένα απάνω τους τα ονόματα των αθώων. Άντρες που σκοτώνονται, βασιλιάδες που σκοτώνουν, γυναίκες που γεννούν και σώζουν δια της παράλογης Αγάπης. Η ισχύς των φονιάδων απέναντι στο Δίκαιο των αθώων· η άνομη επιθυμία του ανθρώπου να είναι φονιάς. Και μια πανέμορφη κοπέλα που στέκεται στη στραγγάλη...
Σε ένα ανεμόδαρτο χωριό οι άντρες μακελεύονται επειδή αρνούνται να δώσουν ένα κορίτσι για το κρεβάτι του βασιλιά. Όμως τη νύχτα τα σπουργίτια φέρνουν το χαραγμένο σιτάρι που γονιμοποιεί τις γυναίκες και συνεχίζει τη ζωή. Έναν αιώνα αργότερα ένας καινούργιος βασιλιάς αλέθει τα χαραγμένα σιτάρια, τα κάνει ψωμί και υποχρεώνει τους Ανεμοδεντρινούς να το φάνε· μονάχα λίγοι προτιμούν να πεθάνουν. Μα κάποτε θα έρθει η νύχτα που όσοι φάγαν τις ψυχές των προγόνων τους θα γυρέψουν ξανά το χαραγμένο σιτάρι...

*Προσφορά της mafaldaQ στη ζώνη, για να απελευθερωθεί στο σημερινό mass release*

Wow, Φρουτότυπο? Τι λες τώρα!

Δεν θυμάμαι πώς ήρθε στα χέρια μου, αλλά θυμάμαι ότι το πήρα για τα καλά λόγια που είχα ακούσει από την Mafalda και την dragongrrrr.

Ο Τριαρίδης έχει πολύ ταλέντο και φαντασία στις ιστορίες του. Και οι "Παγωμένες καρδιές των ευτυχισμένων ανθρώπων" μου είχαν δώσει την ίδια εντύπωση.

Μακάρι να μπορέσω να διαβάσω κι άλλα βιβλία του.

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Θα το δώσω σε ένα μέλος του πληρώματός μας για να το προσηλυτίσω στο bookcrossing, χεχεχε! :-)