Kamran Nazeer is een autist. Toen hij vier jaar was, in 1982, schreven zijn ouders hem in op een kleine school in Manhattan, gespecialiseerd in autistische kinderen. Nazeer en zijn klasgenoten noemden zichzelf "de gekken". Drieëntwintig jaar later besloot Nazeer, inmiddels zelf politiek adviseur, uit te zoeken wat er van zijn klasgenoten geworden was. Een speechschrijver, die geen oogcontact durft te hebben, een fietskoerier die niet aangeraakt wil worden, een depressieveling die zelfmoord pleegde, en een computerexpert die zijn gevoelens door middel van handpoppen uitdrukt: samen tonen zij een verbluffend palet van gedragingen. Nazeer laat aan de hand van hun levens zien wat de beperkingen en moeilijkheden in het leven van een autist zijn, maar ook hoe de juiste behandelmethode de aandoening hanteerbaar kan maken. Uitgaande van zijn eigen ervaringen beschouwt hij de complexiteit van taal en conversatie, en de nuances van sociale omgang.
Een opmerkelijk, elegant geschreven boek dat veel onthult over autisme, en in het verlengde daarvan over menselijk gedrag in het algemeen.

Dit boek stond allang op mijn verlanglijst om te lezen. Onlangs kon ik het voor een "vriendenprijsje" kopen.
Ik wil het boek de komende weken eerst zelf lezen, maar wil er nu al graag een ring van maken. Ik hoop dat er veel belangstelling is voor dit boek; ik zou het graag met al jullie verslagen dan willen "aanbieden" aan de niet zo actieve bookcrosser Marigi, die met haar studie zich speciaal heeft toegelegd op autisme.

De ring is d.d. 12 november 2007 van startgegaan:
Er zijn voor deze ring enorm veel deelnemers tot nu toe. (En belangstellenden zijn uiteraard nog altijd welkom).
Graag meteen melden als je het boek ontvangt en probeer het s.v.p. uiterlijk- BINNEN EEN MAAND- te lezen en door te sturen naar de volgende.
Stuur me een p.m. als je het boek liever eerder en/of later wil ontvangen, dan pas ik eventueel de volgorde nog aan.
Bedankt alvast en voor iedereen: Veel Leesplezier!

De volgende personen hebben zich aangemeld:

Prowisorio
janna2
Barbje
Anyrock
iiwi
ratje-toe
miertje
Franzoi
AylaMey
Xamantha
-Angela-
afraberg
oehoeboeroe
sha-re
captkoenig
boekenxnl
4vlinders
gabrielereads (vervalt, geen tijd meer voor BookCrossing)
061019alexandra
Plukkie
dibana
denoormannen
JosephineA
Nandaaah
MarieBox
Mayti
Reijsje
Just-Mir
hema-verf
bookguide
-Nika-
Elefteria
Letterzetter
creativechaos
Emmeken>>>>>het boek is nu hier
Sonje

wieowie???
of terug naar de Buukskes?

Uit!
Daar komen de gekken, of hoe wij de wereld leerden begrijpen.
(een ontroerend verhaal over leven met autisme -(The Observer)-
Ontroerend...nee.
Nazeer beschrijft in dit boek slechts een aspect van autisme nl. Asperger.
Daarmee rekent Nazeer af met de misvatting die er zou zijn met de vooroordelen over autisme.
Autisme is volgens Nazeer niet echt te genezen, wel te verlichten, dit d.m.v. intensieve hulp en begeleiding van ouders, opvoeders, vrienden, en vroeger hun leraren. In zijn ogen misschien wel, maar autisme kent meerdere vormen, c.q. stoornissen en die komen jammer genoeg in dit verhaal niet aan de orde.
Het was wel interessant te lezen hoe zijn oud klasgenoten zich in de loop der jaren ontwikkeld hebben en omgaan met "hun handicap".

RELEASE NOTES:

Voor een eerste stop...op een héle lange reis!

Binnen! En gelijk in begonnen... zit nu in de badkamer opgesloten :-S

Nee, ben het eens met hoisvolbuukskes, ontroerend was het niet. Maar wel boeiend, erg boeiend. Grappig ook... de hints (?) die er zo nu en dan worden gegeven over de wijze waarop 'niet-autisten' locale coherentie verkrijgen (zoals tikken op een tafel), interessant die observatie mbt debatten tussen republikeinen en democraten, boeiend de verhalen van zijn klasgenoten, enz.

Voor het geval iemand nog dacht dat er strakke grenzen bestonden tussen 'normale' mensen en mensen met 'een afwijking' zoals autisme... dream on :-). Ben jij beter? Zeg eens eerlijk :-)))

Had wel de indruk dat er zo nu en dan wat rare zinnen in stonden... of dat nou 'authentiek' was of het resultaat van kromme vertalingen... dat weet ik niet.

Op naar de volgende ... gek had ik bijna gezegd:-))

Eind vorige week binnengekregen en het boekt kijkt me uiterst verleidelijk aan ...... Helaas nog niet aan de beurt, waarschijnlijk eind van de week.

Hoisvolbuukskes bedankt voor het ringen en Prowisorio voor het opsturen.

Het lukte me niet rond de feestdagen de draad van dit boek te pakken te krijgen, maar daarna ging het een stuk beter. Inetressant boek, leest niet altijd even gemakkelijk weg. Het voelt als echte inside informatie van iemand die écht weet hoe het is. Gelukkig maakt het boek ook heel duidelijk dat het mogelijk is met een autistische stoornis een goed leven op te bouwen(hoewel dat helaas niet voor iedereen weggelegd is). Jammer dat hij maar enkele klasgenoten direct heeft gesproken, het zou een wat beter beeld gegeven hebben als hij meerdere mensen ontmoet zou hebben. Want: waarom stemden zij niet in met een ontmoeting? In een enkel geval weidt de auteur uit over een onderwerp dat eigenlijk dat niet de hoofdzaak in zijn verhaal is, bijvoorbeeld de politiek in de VS.

Enne, ik ben het volledig eens met Prowisoria: waar ligt de grens? Hebben we niet allemaal onze eigen "ticks" om ons staande te houden??



Het boek gaat vandaag op weg naar Barbje (Binebal wilde graag overgeslagen worden).

Het lag vanmiddag in onze brievenbus! Het zal wel snel aan de beurt komen, ik ben erg nieuwsgierig.

Ik vond het een erg boeiend boek. Maar meer door de diversiteit van wat er beschreven wordt - de verschillende levensverhalen, en dan weer over de kunst van het debatteren, en dan weer over Bushisms ;-) - dan door de rode draad. Ik had soms het gevoel dat hij zo graag uit wilde leggen hoe communicatie werkt, dat het op mij niet meer over kwam... eh...

Maar dat kan ook aan mij liggen natuurlijk. Hoe dan ook een erg bijzonder boek, dank voor het ringen hoisvolbuukskes!

RELEASE NOTES:

Vandaag eindelijk afgegeven bij Anyrock! (door de brievenbus gedaan)

Vandaag op de mat. Bedankt voor het langsbrengen Barbje, jammer dat ik je niet gezien heb, was aan het werk. En Hoisvolbuukskes bedankt voor het ringen.

Schande over mij, dat ik dit boek niet eerder heb uitgelezen. Het kostte aanvankelijk ontzettend veel moeite om erin te komen. De schrijver houdt aldoor verhalen tussendoor, een soort metacommunicatie wat voor mij erg lastig lezen was. Op een gegeven moment heb ik de ringstarter gevraagd of ik het maar door moest zenden, maar ik mocht nog verder proberen...en daar ben ik blij mee. Op een bepaald moment zat ik er dan toch in. Bepaalde dingen zijn een soort herkenbaar, rommelen en frutselen en wriemelen doen we denk ik allemaal als we onzeker zijn in een situatie. Maar zoals de schrijver het weergeeft, is het meer een manier om de wereld in te perken op het moment dat de persoon in kwestie het geheel niet meer aankan of kan overzien. Ik ben blij dat ik het gelezen heb. Ik ga Iiwi pm'en.

Ik heb het ontvangen.

Dit boek gaat onder andere over Elizabeth. Zij is autistisch. Haar ouders wilden dat ze in staat was bepaalde dingen alleen te doen, dat ze die had geleerd en zich daardoor bekwaam voelde. Ze probeerden een aantal dingen die mislukten. Maar voor de bibliotheek had Elizabeth wel belangstelling.

Ze vond het een mooi gebouw. De stenen waren bijna oranje, schreef ze in haar notitieboekje, en het was kleiner dan het hoopte te zijn.

Ik lig zwetend op de bank met 27 graden, en denk aan een gebouw dat zich kleiner voelt dan het hoopt te zijn. Eerst als een soort tekenfilmfiguurtje. Het oranje gebouwtje wil zo graag groter zijn dan het is. Het loopt voorbij allerlei gebouwen. Een groen bankgebouw van drie verdiepingen, breed en groot, dat minachtend kijkt naar het opdondertje dat voorbij komt. Een blauwe wolkenkrabber van 20 verdiepingen dat nuffig de hoogte in kijkt. Een wit kasteel met twee enorme vleugels, waar wel honderd ruimtes in zitten. De oranje bibliotheek zucht van frustratie. Het probeert zich zo ver mogelijk uit te rekken. Het probeert zo veel mogelijk lucht in te ademen, zodat het breder wordt. Maar het blijft kleiner dan het hoopt te zijn.

Dan van binnen. De bibliotheek is een perfect gelijkzijdig vierkant. Het is net groot genoeg om er in lotushouding in te zitten en te kijken naar de kleine oranje bakstenen. Je knieën raken net de muren niet en als je je heel erg uitrekt kun je met je haren tegen het plafond komen. En als je erg je best doet, dan komt er een moment, misschien net een seconde, waarin het kleine gebouw niet klein meer is. De ruimte om je heen is onmetelijk, de oranje bakstenen muren onzichtbaar.

Ik hoop dat ze in ieder geval één iemand om zich heen had, die haar verteld heeft wat een mooie zin dat is.

Donderdag heeft iiwi het boek bij mij door de brievenbus gedaan. En nu heb ik het uit! iiwi, je hebt helemaal gelijk, die zin viel mij ook erg op, prachtig!!! Ik vond het helemaal een heel bijzonder boek: levensverhalen met beschrijvingen van de typische auti-problemen zijn er misschien wel haast genoeg (hoewel ieder verhaal weer heel anders is natuurlijk) en zoiets had ik hier weer verwacht, maar het was heel anders! Eigenlijk schrijft hij nauwelijks over zichzelf, alleen over die oud-klasgenoten. Maar wel over zijn contact met hen, natuurlijk, dat dan weer wel. Het leest eigenlijk meer als een roman dan als een (auto-)bio. Ik vond het een goed boek, hoewel 'ontroerend' inderdaad niet echt raak is. Ik vond het verhaal over Randall (de fietskoerier) denk ik het meest ontroerend.
Ik zal de volgende op de lijst om haar/zijn adresgegevens vragen en het doorsturen!
Dank, hoisvolbuukskes en iiwi en de anderen!
Laura

Bedankt Ratjetoe voor het door de brievenbus duwen van dit boek!
hoisvolbuukskes bedankt voor het ringen. Dit boek gaat mee op vakantie. Ik ga Franzoi vast pm-en.Misschien dat ik het boek vanuit het buitenland opstuur, anders moet ik 'm 5 weken houden.

Een boek wat inzicht geeft in een voor mij niet zo bekend probleem, autisme.
Het verhaal over Elisabeth raakte mij nog het meest. Ik vond het boek ook wat afstandelijk maar mooi om te lezen. Geen boek om in een keer uit te lezen.

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Vandaag heb ik het boek op de post gedaan in Wenen. Het is verstuurd naar Franzoi. Ik had het al eerder uit maar ik heb niet zo veel vetrouwen in de Italiaanse PTT. Die Oostenrijkers lijken het allemaal erg goed voor elkaar te hebben (te goed, ik hou wel van een beetje rommel) dus de gok gewaagd en op de post gedaan vanochtend. Het zou zo'n 4 dagen duren volgens de meneer van de postambt.

Donderdag 4 september Franzoi gemaild omdat ik nog geen JE-tje zag. Franzoi mailde terug dat het boek ongeveer een week geleden is ontvangen.

Hallo mensen, sorry voor de late reactie, maar dit is mijn eerste boek en ik heb nogal druk gehad. Eerst een bedanktje aan miertje voor de verzending, top dat je zelfs uit het buitenland het boek wilt verzenden!
Ik ga zsm aan het boek beginnen.

Via de post ontvangen. Envelop was wel opengescheurd maar het boek zat er nog in en is gelukkig nog heel. Ik ga er zo spoedig mogelijk aan beginnen.

~~~~

Hmm. Laatste boek uit 2008 en eerste in 2009, maar het lukt me niet. Op een of andere manier kan ik me er niet op focussen. Dus ik ga Xamantha een mail sturen. Helaas. Misschien in de re-run voor mij.

CONTROLLED RELEASE NOTES:


Gaat per post naar Xamantha.

Ik heb het boek zojuist ontvangen en was er al in begonnen toen ik me bedacht dat een JE over de veilige aankomst wel op z'n plek zou zijn. Bij dezen! ;)

Allereerst: de Nederlandse omslag vind ik niet passen bij het boek, die had meer ingetogen mogen zijn. Wekt een beetje de indruk "dit is een heel grappig boek". Don't judge a book by its cover, dus ;)
Het boek heeft absoluut humor, maar kleiner, subtieler.
Ik ben op zich wel benieuwd hoe het Nazeer's andere klasgenoten is vergaan, maar hoe dik zou het boek dan geworden zijn? Wat mij betreft had heel het boek wel over Elisabeth mogen gaan, had veel meer over haar willen lezen. Wat grappig dat ook bij anderen dat ene zinnetje over de bibliotheek er zo uitspringt; mij ontroerde het.

Van Nazeer had ik graag óf z'n hele verhaal willen lezen óf juist niets. Hij blijft daar een beetje tussenin hangen, alsof hij per ongeluk tussen deze mensen is beland. Hij zoekt naar de kwetsbaarheden van anderen (wat voor mij de kracht van dit boek is), maar laat weinig los over zichzelf.

Een bijzonder boek, ben blij het gelezen te hebben.
Bedankt voor het ringen, hoisvolbuukskes!

Het boek gaat vandaag op de bus naar -Angela-

Ik heb het boek ontvangen. Dank je wel voor de prachtige kaart Xamantha!

Het gaat niet lukken met dit boek. Ik was er meteen aan begonnen maar ben nog maar bij blz. 46 (ik heb wel even een ander boek tussendoor gelezen). Het kan me niet boeien. Ik ga een PM naar de volgende op de lijst sturen.

(waarom zijn de letters zo groot?)
Afraberg wilde deze ring overslaan. Het boek is vrijdag op de post gegaan naar Oehoeboeroe.

helemaal vergeten dit boek te melden, ik denk dat-ie zaterdag in de brievenbus lag! Dank voor het ringen hoisvol, dank voor het sturen Angela.

en toen had ik 'm al uit (dat krijg je na een treinreisje amsterdam-leeuwarden vv). Ik had een 'leuker boek' verwacht, maar dan was het ongetwijfeld karikaturaal geworden, dus nu was het een 'beter boek' denk ik. Ik vond het wel taai overigens. De gedeeltes waarin de schrijver vertelde over zijn eigen kontakten met de anderen vond ik het het prettigste lezen. Ook mij sprak het gedeelte over Randall het meest aan (ik zag dat bij een andere lezer ook als opmerking). Ik vond het erg jammer dat zijn relatie met mike op de klippen gelopen was. Overigens had hij het dus zelf wel al goed aangevoeld, maar ontkende mike het (toen?) nog. Misschien was het toen natuurlijk nog niet zo dat hij vreemdging, dat kan ook. En het verhaal over elizabeth was wel erg tragisch. Ik vond het jammer dat het gesprek dat kamran aan het eind van het boek met zijn voormalige leraressen/begeleidsters had niet uit de verf kwam.
ik ga kijken of sha-re het boek al kan hebben en of het me lukt het via de meeting in helmond te koerieren.

CONTROLLED RELEASE NOTES:

gaat mee naar de heropeningsmeeting in helmond, om door te geven an sha-re.

even vergeten dat ik dit boek gevraagd had, maar toen ik las dat het over autisme gaat, wist ik het weer. Ja natuurlijk, ingeschreven voor de ring.
er komt nog een liefhebber bij en die zal ik vertellen dat er na mij nog een héeeele rij komt.
over het boek:
het geeft iets weer van hoe mensen met autisme omgaan met de werkelijkheid, al zij daar bij aangetekend dat er meerdere vormen van autisme bestaan.
de verschillende personen in het boek en hun verhaal is daar ook een voorbeeld van.
al schrijvende laat kamran nazeer ook zien hoe hij in woorden verdwijnt,nav een herinnering een hele uiteenzetting geeft van iets en ws is dat zijn omgaan met de werkelijkheid.Is het mogelijk, zo vraag ik me af, dat de doorsnee mens met z'n werkelijkheid wat dichter naar een autist kan komen? Elizabeth lette bv op heel andere dingen onderweg, dan haar ouders deden.Toch was het dezelfde route, maar anders bekeken en dat maakt die route rijker aan detail.Zo kan de werkelijkeid van autisme de doorsnee werkelijkheid verrijken door meer open te staan voor hun kijk op de werkelijkheid.Of ben ik nou te filosofisch?
ik vond het boek niet simpel om door te lezen, de verhalen heel bizonder en de mensen moedig dat ze wilden vertellen hoe zij met hun autisme omgaan.
het boek gaat vandaag nog op de post naar capt koenig.

CONTROLLED RELEASE NOTES:

veel leesplezier gewenst!

Ik ben de hele maand maart bezig geweest ringboeken weg te werken, overigens niet met tegenzin. Ik leg nu de laatste hand aan de humordoos. Daarna komt deze ring aan de beurt. Ik ben heel benieuwd.

Indrukwekkend en bijzonder boek. Een autist die objectief en vaak via 'normale' ogen naar andere autisten kijkt en hun woorden uiterst nauwkeurig analyseert. Het doet me een beetje denken aan Saskia Noort die in 'Nieuwe Buren' diverse hoofdstukken als man over vrouwen probeert te schrijven. Ze vervalt dan louter in cliché's. In tegenstelling tot Saskia Noort kan Kamran Nazeer echter wél schrijven, maar het geeft wel aan dat het beeld enigszins gekleurd kan zijn.
Opvallend dat alle personen in het boek een eigen manier gevonden hebben om zich te uiten. Zelfs op hoog niveau als schrijver of speechschrijver en dat hebben ze niet van iemand anders geleerd. Je zou kunnen zeggen dat een autist een autodidact is die zijn eigen weg zoekt en niets van zijn omgeving aanneemt.
Best een enge definitie, want erg herkenbaar...

Vanmorgen, tesamen met nog een ringboek, in de post ontvangen. Bedankt voor het opsturen en dit of het andere ringboek komt aan de beurt zodra ik het andere boek uit heb.

sorry, maar ik kom niet erg ver in dit ringboek. Ik ben er nu een paar keer in begonnen maar ondanks dat het onderwerp me na aan het hart ligt kom ik niet ver in dit boek en ga ik kijken wie de volgende op de lijst is.

Vandaag het adres van 4vlinders ontvangen en het gaat morgen of dinsdag 19 mei op de post.

en het boek is al 2 weken hier. Gelukkig stuurde boekenxnl mij een mailtje dat ik nog geen melding had gemaakt van het boek.
Het boek is safe and sound hier aangekomen.
wordt vervolgd.....

Het boek wordt komende week naar de volgende lezer gestuurd. Even een pm sturen naar deze lezer.
gaat vandaag 29 juni op de post.

Boek vewilig bij mij aangekomen, valt tot nu toe een beetje tegen

Ik stop met lezen.
Het onderwerp spreekt mij ontzettend aan maar de schrijfstyle staat mij ontzettend tegen.
Blijbaar heeft 1 van de vorige ringlezer er ook al last van gehad (boekenxnl), dus ik hoef mij niet al te veel zorgen maken.

CONTROLLED RELEASE NOTES:

op weg naar Plukkie

Het boek is aangekomen, al een tijdje geleden maar ik was op vakantie. Als compensatie ben ik er wel meteen in begonnen. Als het uit is lat ik meer van me horen.

Bedankt voor het opsturen 061019alexandra en voor het ringen hoisvolbuukskes.

Ik was meteen in het boek begonnen, maar het heeft toch een hele tijd geduurd voordat ik het nu uit heb. De manier waarop het geschreven is vond ik niet aantrekkelijk en daarom is het voor mij niet een boek wat je snel uit leest.
De inhoud is wel erg interessant, en daarom gaf ik het lezen toch niet op maar ging ik rustig verder.
Het geeft veel informatie over autisme, en de gevolgen voor de mensen die autisme hebben, en de gevolgen voor mensen die leven met iemand met autisme in hun omgeving.

Ik ga de volgende pm-en en dan kan het boek verder reizen.
Bedankt voor het ringen hoisvolbuukskes!

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Het boek is vandaag op de post gegaan naar Dibana.
Veel leesplezier!

Het boek is binnen, bedankt voor het versturen Plukkie. Ik zal er zo snel mogelijk in beginnen.

Ik ben er de eerste week meteen in begonnen, maar ik kreeg het opeens zo druk met allerlei dingen dat ik er niet meer aan toe kom om het boek verder te lezen. Zodra ik het adres binnen heb zal ik het boek doorsturen naar denoormannen.

21-09: sorry, het heeft even geduurd, maar vandaag gaat het boek echt op de bus, sorry voor de vertraging!

Het boek is begin van de week in mijn brievenbus gevallen, zal er spoedig in beginnen.
Hoisvolbuskes bedankt voor het ringen en Dibana bedankt voor het opsturen en de leuke kaart.

Ik heb niet de rust kunnen vinden om dit boek te lezen. En vind het niet netjes om het boek nog langer vast te houden.Omdat ik het toch graag wil lezen heb ik het besteld bij bol.com, daar zag ik het boek in een goedkope paperback-uitvoering.
De volgende op de ringlijst heeft inmiddels een mailtje ontvangen.

vriendelijke groet,

denoormannen

Het boek ik aangekomen en ik ga het lezen!

Leuk boek om te lezen op het laatste hoofdstuk na met de leraren, daar kwam ik niet doorheen.
Het boek heb ik vanmiddag bij Mariebox in de brievenbus gestopt.

Gevonden in de brievenbus !
Bedankt voor het brengen Nandaaah, volgende keer even aanbellen voor een bakkie koffie of thee ??

Dit boek en ik zijn geen vriendjes geworden helaas.

Mayti krijgt een PM en dan kan het boek verder reizen

Bedankt voor het ringen hoisvolbuukskes !

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Op de post naar Mayti

En vandaag veilig aangekomen.
Bedankt voor het sturen, MarieBox!

Het gaat niet lukken met dit boek en mij. Ik heb het een paar keer geprobeerd maar ik kom er maar niet door en om de rest niet langer te laten wachten gaat het (8-2-10) verder op reis naar Reijsje.

Bedankt voor het ringen, hoisvolbuukskes!

Boek in goede staat ontvangen.
Bedankt voor het sturen, Mayti.

Dit boekje moest concureren met de Olympische Spelen en heeft daarom misschien niet de aandacht gekregen die het verdiend. Het is een interessant kijkje in het leven van deze mensen.

Bedankt voor het ringen hoisvolbuukskes

In mijn werk kom ik erg veel in aanraking met autisme. Ik ben benieuwd hoe deze man, die zelf autistisch is omgaat met zijn autisme.

Bijzonder boek.
Verschrikkelijke kaft die mij wel vrolijk maakte, maar waar het boek naar mijn mening totaal niet bij aansluit.
Ik schreef eerder dat ik in mijn werk veel autisme tegenkom. Ik moet eerlijk zeggen dat ik met dit boek niet tot nieuwe inzichten ben gekomen, daarvoor was het te eenzijdig.
Toch bedankt voor het ringen!

Ik ga de volgende PMen om het door te kunnen sturen

Even dit tussendoortje..
---Verschrikkelijke kaft die mij wel vrolijk maakte, maar waar het boek naar mijn mening totaal niet bij aansluit---
Helemaal mee eens!

IS veilig bij me aangekomen.
Moet even een paar daagjes wachten.

WAt een speciaal boek.!!!
UIt de tijd dat ik voor de klas stond en een autistische jongen in de klas had, herken ik veel van wat er geschreven staat.De vooroordelen, de moeilijke gang naar hulpverleners en de angst van ouders. Het staat allemaal mooi beschreven en ook nog eens begrijpelijk. Niet dat autisme begrijpelijk is , het blijft moeilijk te doorgronden.
Het boek wordt binnenkort bij Bookguide afgeleverd.

Eén van de twee ringboeken die Hema-verf heeft bij mij afgeleverd terwijl ik op een terras in Amsterdam gezellig aan het nagenieten was van de Bookcrossing Conventie. Dank je wel, Hema-verf, voor de persoonlijke service, en bedankt Hoisvolbuukskes voor de kans om dit te lezen.

Ik ben meteen in dit boek begonnen, en heb het binnen een paar dagen uitgelezen. Ik vond het een fascinerend boek over de levensverhalen en "coping mechanisms" van een aantal autisten, maar het werd beperkt door het feit dat Kamran Nazeer zelf zo terughoudend is. Het is een beetje onverwacht dat een autist zoveel rekening houdt met de gevoelens van anderen, waarschijnlijk omdat hij het zelf meer redeneert dan voelt. Zo bedenkt hij zich vaker op momenten waar hij eigenlijk wil doorvragen, want hij wil zijn gesprekspartner niet kwetsen. Zo loopt hij soms verhalen mis. Zijn vroegere schooldirectrice zegt dat hij geen autist meer is, maar de manier waarop hij reageert als hij niet op zijn gemak voelt, laat zien dat autisme niet overgaat, zelfs als je heel intelligent bent. Iedereen heeft gewoontes om orde in de wereld te scheppen, en veel mensen hebben iets wat ze doen op momenten van stress, zoals nagelbijten, spelen met haar of een pen. Maar voor de meeste mensen is dit min of meer onbewust, en ze kunnen ermee stoppen als iemand een opmerking maakt (om misschien later erin terug te vallen op een onbewuste manier). Hoe Kamran Nazeer het beschrijft is de behoefte aan lokale coherentie overheersend, en gebruikt (tenminste, in zijn geval) op een bewuste manier als afleidingstechniek. Hij heeft geleerd om zijn afleidingstechniek te beperken tot een minimum, en op een onopvallende manier te doen zodat het anderen niet afschrikt. Zoals in de verhalen van anderen te zien is, is dit niet altijd mogelijk.

In het boek gaat hij af en toe een heel stuk uitwijden over iets wat er eigenlijk niet bijhoort, zoals het stuk over Amerikaans politiek; maar dan brengt hij het terug naar autisme als hij vertelt dat de politiek van persoonlijkheden niet geschikt is voor autisten, die door hun rationaliteit alleen de politiek van argumenten kunnen begrijpen. De politiek van autisme zelf is ook interessant. Kamran Nazeer keurt de mensen af die vinden dat autisten iets bijzonders hebben, en dat zogenaamde normale mensen hen moeten accepteren zoals ze zijn. Maar positieve discriminatie vindt hij ook een beetje bizaar, alhoewel veel van zijn vroegere klasgenoten geen plek op de universiteit zouden hebben gehad zonder positieve discriminatie. Wat ik mis van zijn verhaal is meer informatie over de methoden op de school die blijkbaar bij hem hielpen. Waar het op neerkomt is dat de enige manier waarop autisten kunnen omgaan met de "normale" wereld, is om veel contact te hebben met familie en begripvolle vrienden en scholen, zodat ze de regels van de wijde wereld kunnen leren. Zonder begrip van hun naasten, zijn ze nergens, en als dat niet aansluit met hun ervaringswereld, gaat het mis. Hij pleit niet zozeer voor begrip voor autistische mensen, als voor meer - misschien gedwongen - contact en speciale scholen zoals de school in New York, zodat autistische kinderen kunnen leren overleven in de gewone wereld, want daar moeten ze zich redden. Speciale scholen zijn voor sommige (niet alle) kinderen nodig omdat ze vaak later of langzamer zijn met het leren van bepaalde vaardigheden, maar ze kunnen ze wel degelijk leren. In dit boek was ik zeer onder de indruk van de bekwaamheid van de school, maar ook van de grootmoeder die de tijd nam om een maand bij één van de jonge mannen in een appartement te gaan wonen om hem te leren hoe hij voor zichzelf kon zorgen, stapje voor stapje. Alle gezinnen in dit boek hadden de financiële middelen om de school te betalen, maar dit soort ondersteuning zou voor iedereen mogelijk moeten zijn. Gelukkig is er tegenwoordig meer mogelijk, niet alleen hier maar ook in Amerika, maar vaak moeten de ouders hard vechten om ondersteuning te krijgen. Zoals Kamran Nazeer zegt, simplistische verhalen over savants en genieën zijn niet altijd in het voordeel van gewone autistische mensen, net zoals de leugen dat iedereen ergens talent voor heeft niet door iedereen waargemaakt kan zijn. Boeken zoals deze die inzicht in de denkwereld van mensen die anders denken zijn heel waardevol (ik denk ook aan het boek dat ik vorig jaar las over een meisje met Tourettes), maar ze laten ook zien dat mensen die onder een bepaalde etiket vallen, net zo individueel zijn als elk ander persoon.

Ik ga contact opnemen met de volgende, en probeer het z.s.m. op te sturen.
11 mei: PM naar -Nika-.

Ik was van plan het boek mee te nemen naar de meeting in Almelo, maar aangezien de NS het nodig vond roet in het eten te gooien (algehele seinstoring tussen Nijmegen en Arnhem waardoor ik anderhalf uur in de trein vastzat), ging het feestje niet door. En daarom ga ik het toch met de post versturen.

Dit boek is losgelaten voor de volgende BookCrossing challenges:
- The Ultimate Challenge - boeken lezen en loslaten, met bonuspunten voor een maandelijkse thema.
- Pages Read Challenge - een zelfgekozen aantal bladzijden lezen in 2009. Mijn doel is 24.000 blz.
- Set It Yourself Challenge

tja..die ns weer eens he..

hoe dan ook, ik heb het boek ontvangen, bedankt!

oeps, ook deze alweer veel te lang in huis gehad, is gepost naar de volgende!

ik kan niet eens alle journals lezen, zo lang is het lijstje al. ben al in het boek begonnen, maar het kan me niet erg boeien, dus het wordt snel weer doorgestuurd.

ik was in het boek begonnen, zo'n 50 blz. maar nadat ik het weglegde heeft het mij niet een keer geroepen om verder te lezen. conclusie: de volgende is aan de beurt.

voor letterzetter

Augustus....zie ik boven de laatste journal entry staan. Zomer, herfst en winter lagen deze gekken dus op de poststapel, te roepen om gelezen en gemeld te worden. Maar beide deed ik niet. Toch bleef het boek niet ongelezen. Sterker nog, terwijl de inkt van het poststempel nog nat was, kwam er een asperge in letterzetter huis wonen die het boek in één middag uitlas. Mijn argument dat ik daar geen tijd voor had of maakte, begreep hij niet. En hij heeft gelijk.
Tot een, vele te late melding, heb ik het nu, op deze wonderschone witte kerstdag, toch geschopt. Van lezen zal het wel niet meer komen helaas. Ik stuur de gekken maar door. Ze komen er aan in het nieuwe jaar. Zodra ik het adres van de volgende op de lijst heb. En nog bedankt voor je kattebel, janna. En mijn oprechte excuses.

Stond daar opeens een stel gekken op mijn stoep, met de Letterzetter! Gezellig even thee en taart gedaan (hoefde niet eens virtueel, omdat ik net jarig was, en er nog appeltaart over was) en daarna het boek keurig aan mij overgedragen.

Ik was vergeten dat ik me had opgegeven voor dit boek maar het lijkt me erg interessant, dus ik zal het met graagte lezen!

Dank Letterzetter voor het persoonlijk afleveren, ik zal er goed voor zorgen. Ga jij dan je fietslampje maken??? ;o)))

PS hoe komt het toch dat ringen altijd in bosjes komen??? in geen maanden een ringboek gezien en nu 5 in een week!!!

Dit boek ligt alweer veel te lang bij mij, excuses daarvoor. Ik ben er in begonnen, het greep me niet direct, en daarom heb ik het nog even weer weggelegd. Daarna ben ik het helemaal vergeten. Dank Janna2 voor de herinnering en excuses aan Hoisvolbuukskes en de ringlezers na mij voor de vertraging. Ik ga Emmeken PM'en en het boek zsm laten doorreizen

dit boek reist vandaag eindelijk verder, naar Nijmegen!

de gekken zijn veilig bij me aangekomen, maar moeten nog wel even op de stapel! Bedankt voor het sturen.

Hmm, ik vind het een apart boek. Het was leuk om te lezen hoe hij zijn oud-klasgenoten opzocht en wat hij observeerde. Toch miste ik iets; ik kan echter moeilijk omschrijven wat dat 'iets' is. Ik bespeur een soort gereserveerdheid bij de schrijver. Is dit autisme of gewoon de manier van schrijven? Of komt het gevoel door de soms droge oplepeling van feiten over autisme? Ik weet het niet. Wellicht dat het daarom niet zo ontroerde, zoals ik ook bij eerdere journal entries las. Toch bleef het boek me boeien, ik heb het snel uitgelezen en ik vond het ook zeker heel interessant. Bedankt voor het ringen Hoisvolbuukskes!
Het boek gaat morgen op weg naar Sonje.

Het boek is 4 juni daadwerkelijk op de post gegaan en het is ook al bij Sonje aangekomen, maar haar computer is gecrasht, dus ze kan het boek (nog) niet melden. Maar het is veilig dus!

Al een hele tijd in Maastricht, maar omdat mijn computer al een week of 4 geleden kapot ging en het iets te beveiligde netwerk op mijn werk me niet op boekcrossing liet kan ik het nu pas melden.
Gelukkig heb ik wel alle tijd gehad om het te lezen ;), dus het mag hierna weer verder reizen. Ik vond het een heel bijzonder boek, mooi om de verschillende verhalen te lezen, soms ontzettend grappig, maar vaak ook schrijnend. Alleen twijfelde ik heel erg of de schrijver inderdaad wel autist is, de manier waarop hij naar de anderen kijkt maakt me daarover aan het twijfelen...
Na het lezen van jullie commentaar realiseer ik me inderdaad: ja, slechts een 'soort' autisten komt aan bod, niet de doorsnee autistische patiënt die ik op mijn poli's zie. Maar wel heel interessant omdat ik met name jongere kinderen tegenkom, en ik denk dat het mijn blik wel verruimt om te zien hoe deze mensen functioneren op volwassen leeftijd...
Anyway, bedankt voor het opsturen en het geduld, Emmeken, en dank voor deze ring, hoisvolbuukskes. Ik zal je een PM sturen om te vragen of ik het boek door zal sturen naar Mairigi of dat dit via hoisvolbuukskes zelf gaat.

Het boek is na een lange reis weer thuis. Bedankt voor het meelezen en al jullie meningen en bevindingen.
Het boek gaat, zoals eerder beloofd, naar dochter "Marigi".

N.a.v. een verhuizing is het boek weer "teruggekeerd". Het komt eerdaags te staan in ons vogelboekenhuisje!

Nu in het vogelboekenhuisje!

Niet meer aangetroffen in het "vogelboekenhuisje".