Geleend van Otto om te lezen. Daarom de BCID op een Post-it erin geplakt.

Ik ben heel tweeledig over dit boek. Ik vind de hoofdpersoon een arrogante kwast. Hij vergelijkt alles met voetbal en ik hou niet van voetbal. Eigenlijk heeft hij een heel materialistisch oppervlakkig leven.

Maar er zitten zinnen in die me heel diep raken, hij heeft soms prachtige bespiegelingen en aan het einde moest ik zelfs huilen (en dat doe ik nooit).

Ook de vorm van schrijven, met 'wramples' en tekstjes in kader vond ik vernieuwend. Ik hoop dat hij zich verder zal ontwikkelen. Ben benieuwd of hij vernieuwend kan blijven.