Eindelijk de zee
Thomas Verbogt

De titel kan je zien als een zucht van verlichting. De zee loopt als een rode draad door het verhaal. Het begint al op de eerste bladzijde als Boudewijn en Sam aan het strand zijn en een heftige ontdekking doen. Later volgt de Atlantische Oceaan waar eveneens een belangrijk moment plaatsvindt en aan het eind van het boek 'eindelijk' de zee.

Maar Sam, de jeugdvriend van Boudewijn Nagthuys, is nu overleden.
Sam en hij waren bezig in hun jonge jaren met 'op snelheid' komen.
Tegen hun veertigste vragen ze zich af:
"Wat is het verschil tussen toen en nu?"
"We zijn op snelheid gekomen."
"Ja, verder in wat we willen, in wat we kunnen."[...]
"Maar alles moet nog gebeuren," zegt Sam.
Nu Sam dood is, is 'de snelheid' weg.

Judith, de joodse moeder van Sam, heeft als een van de weinigen van haar familie de oorlog overleefd. Ze staat bekend als vrolijke, sterke vrouw maar dit verlies was haar net té veel. Als Boudewijn haar vlak na de begrafenis bezoekt treft hij een gebroken vrouw aan:
"Dan zie ik dat de twee ramen van haar woonkamer openstaan. Ik haast me erheen. In het donker tussen haar grote zware meubels, tussen de zes, zeven schilderijen van Sam aan de muur, zit ze in de stoel waarin ze altijd zit, waarin ze ons zo vaak ontving. Onbeweeglijk zit ze daar. Ze moet het koud hebben. Het lijkt wel alsof waar ik sta de kilte van de woonkamer zich mengt met de gure buitenlucht."
Judith vertelt hem een verhaal dat Boudewijn deels kende, Sam had het hem verteld. Maar Judiths verhaal is anders, wat is de waarheid?
"De waarheid is niet iets wat statisch is, maar is wat het met ons doet, de waarheid is een gebeurtenis, iets wat in beweging is, iets wat maakt en gemaakt wordt. [...] Misschien denk je dat Sam er zijn eigen verhaal van heeft gemaakt, maar we kunnen toch niet anders, we hebben toch alleen maar ons eigen verhaal."

De dag van het bezoek aan Judith is ook de dag van het afscheid nemen van zijn werk als hoofdredacteur van het literair-journalistieke tijdschrift De Wereld. Na het bezoek aan Judith rest hem nog maar één ding. Naar Julia! De vrouw die hij ontmoette op de begrafenis van Sam.

Het boek is prachtig geschreven, het zijn allemaal korte hoofdstukken die bij elkaar een totaalbeeld geven van zowel Boudewijns als Sams leven en de betekenis van hun vriendschap. Het is ook vooral voor Boudewijn een zoektocht naar zichzelf. Boudewijn is een charmante, charismatische man, maar niemand weet wat er in hem omgaat. Hij zelf kan het ook niet verwoorden. Het verhaal van Judith maakt dat hij zich afvraagt wat alles betekent. De dood van Sam grijpt hem aan het is een gebeurtenis die voor hem een ommekeer betekent.

"Het is er stil, er is bijna geen mens te zien, er staat een kalme koude wind, ik kijk uit over de Atlantische Oceaan, ik sta aan de vloedlijn, de hemel is lichtgrijs, bijna wit, en even, een paar seconden is alles om me heen volmaakt leeg. Ik houd mijn adem in en weet dat als ik dadelijk weer dooradem, ik mezelf ben tegengekomen en afscheid neem en dan weer verderga. Ik beweeg opnieuw en kom op snelheid."

Paperback 256 Pagina's Nieuw Amsterdam Verschenen: mei 2007 ISBN10: 9046800784 ISBN13: 9789046800782

© Dettie
augustus 2007

janna2
-Angela-
Librije
Eline64
oehoeboeroe
Olifant <-- bij haar Olifant kan er mee doen wat ze wil

RELEASE NOTES:

Op naar janna!
Veel leesplezier janna.

Oeps, nu al, dacht ik toen ik dit boek kreeg van mr. Dettie. Nog even op de TBR-stapel dus!

Ik vond het in het begin lastig van alle korte stukjes één verhaal te maken, maar in de loop van het boek ging dat steeds beter. Het verhaal vond ik niet extreem boeiend, maar de manier van schrijven juist weer wél. Er staan werkelijk prachtige zinnen in dit boekje. Ik ben blij dat ik het gelezen heb en ben wel benieuwd naar andere boeken van deze schrijver.

Dettie, bedankt! ik ga -Angela- mailen of ze dit boek al "kan hebben".

Edit 30/10: boek gisteren naar het postkantoor gebracht.

Ik heb het boek ontvangen. Nog even een paar anderen weglezen en dan is deze aan de beurt.

Ik heb het boek een week geleden uitgelezen en nu ik de journal-entry wil schrijven, denk ik: waar ging het ook alweer over? Over vriendschap, over Boudewijn en Sam en over Judith. Het verhaal was niet spannend of meeslepend maar het was wel een fijn boek om te lezen. De schrijfstijl is heel mooi. Ik ga zeker meer van deze schrijver lezen.

Ik ga Librije een PM sturen.

Dank je wel voor het opsturen -Angela-. Het boek is zonder omweg gearriveerd. Het is bijna aan de beurt.

Misschien had ik er teveel van verwacht en dan kan het alleen maar tegenvallen. De structuur vond ik nogal rommelig, het verhaal niet echt boeiend, de zinnen soms behoorlijk lang en ingewikkeld. Vrij veel gefilosofeer en uitgesponnen gedachten haalden de vaart uit het verhaal. Misschien ook was ik niet helemaal in de juiste stemming en zal ik dit boek op een ander tijdstip meer waarderen, maar ik vond het in elk geval niet boeiend genoeg om het op dit moment nog een kans te geven door het opnieuw te lezen.
Maar toch bedankt Dettie: ik wilde graag iets van Thomas Verbogt lezen en weet nu, dat het niet aan mij besteed is. Ik ga Eline64 PM'en voor het doorsturen.

Het boek is veilig bij mij aangekomen. Ik hoop er snel in te kunnen beginnen want het lijkt me een mooi boek. Dettie bedankt voor het ringen en Librije bedankt voor het opsturen.

Ik vond dit een prachtig boek. Erg mooi geschreven. Ook de passage waarin Sam euthanasie pleegt en afscheid neemt van Boudewijn vond ik erg ontroerend. Het is mij niet tegenvallen. Het enige is misschien het 'geheim' wat Boudewijn volgens de achterflap te weten komt. Daar had ik misschien wat meer van verwacht. Maar goed, hoe dan ook vond ik het een erg goed boek. Ik ga ook zeker nog meer van deze schrijver lezen. Eindelijk de zee was het eerste boek dat ik van Thomas Verbogt heb gelezen.

Ik ga nu Oehoeboeroe pm-en voor haar adres.

lag donderdag al in de brievenbus, toen vergeten te melden, gisteren geen tijd. Sorry! Dank voor het ringen dettie, dank voor het sturen eline64 (en de toepasselijke kaart). Zoals bekend komen de ringboeken altijd tegelijk, dus deze mag nog even wachten! Maar gelezen gaat-ie worden!

ik las de entries van de eerdere lezers nog even door en kom met dezelfde opmerkingen als janna. Ik moest er inkomen, maar toen dat eenmaal zover was vond ik het mooi. Vooral door het taalgebruik heb ik van het boek genoten. Ik ga olifant een PM sturen.

RELEASE NOTES:

onderweg naar olifant

En veilig in Utrecht aangekomen. Het kan wel even duren omdat ik nog een ander ringboek hier heb liggen.

Na een maandenlange leesdip, een prima boek om weer te beginnen. Net als voorgaande lezers, ben ik vooral gegrepen door de schrijfstijl. Het boek laat ik vandaag achter bij een vriendin van mij, zij woont aan zee.

RELEASE NOTES:

Niet aan Thura, maar wel aan iemand in hetzelfde huis.

Uiteindelijk niet in het huis, maar op een bankje in de straat waar het huis aan staat.