"Οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες, διαπνεόμενες από την ίδια γενεαλογική ενόρμηση θανάτου, συμμερίζονται μια σειρά πανομοιότυπα μίση: μίσος για τη λογική και την ευφυία - μίσος για την ελευθερία - μίσος για όλα τα βιβλία στο όνομα ενός και μοναδικού - μίσος για τη ζωή - μίσος για τη σεξουαλικότητα, τις γυναίκες και την ηδονή - μίσος για το θηλυκό - μίσος για το σώμα, τους πόθους, τις ορμές. Στη θέση όλων αυτών, ιουδαϊσμός, χριστιανισμός και ισλαμισμός υπερασπίζονται: την πίστη και την πεποίθηση, την υπακοή και την υποταγή, την κλίση για το θάνατο και το πάθος για το υπερπέραν, τον άφυλο άγγελο και την αγνεία, την παρθενία και τη μονογαμική πίστη, τη σύζυγο και τη μητέρα, την ψυχή και το πνεύμα. Σαν να λέμε σταύρωση της ζωής και εξύμνηση της ανυπαρξίας..."

Στη φιλοσοφία υπήρξε κάποτε μια εποχή του θανάτου του Θεού. Η δική μας, προσθέτει ο Μισέλ Ονφρέ, είναι μάλλον η εποχή της επιστροφής του. Γι' αυτό και σήμερα, κατά το συγγραφέα, παρουσιάζεται επείγουσα η ανάγκη για μια αθεΐα τεκμηριωμένη, στοιχειοθετημένη, αταλάντευτη και μαχητική.
Η "Πραγματεία περί αθεολογίας" όχι μόνο σημείωσε τεράστια επιτυχία, πουλώντας μόνο τον πρώτο χρόνο κυκλοφορίας της στη Γαλλία πάνω από 400.000 αντίτυπα, κάτι που την έφερε μακράν στην πρώτη θέση των δοκιμίων, αλλά προκάλεσε και οξύτατη πολεμική στους κύκλους της διανόησης, και όχι μόνο, και έγινε αφορμή για τη δημοσίευση δεκάδων άρθρων καθώς και δύο βιβλίων που αντιτάσσονται λυσσαλέα στις απόψεις του "καλλιτέχνη φιλοσόφου".
(από το οπισθόφυλλο)

[εκδόσεις Εξάντας, μετάφραση Σαπφώ Διαμαντή]

Επιτέλους! Ύστερα από δέκα μήνες κατάφερα να διαβάσω αυτό το βιβλίο. Τρεις φορές ξεκίνησα να το διαβάσω κι όλο έμενε στη μέση (για χ, ψ, ω άσχετους λόγους)· τελικά με την τέταρτη τα κατάφερα :)

Τα κατάφερα και το διάβασα μεν, με απογοήτευσε η γραφή δε.

Μείον ένα, η συνεχής χρήση αποσιωπητικών. Σύμφωνα με το λεξικό: «αποσιωπητικά, τα: σημείο στίξης (…) με το οποίο δείχνουμε ότι αποσιωπούμε κτ., δηλαδή ότι η φράση έμεινε για κάποιο λόγο ατελείωτη, επειδή δε θέλουμε ή δεν μπορούμε να την αποτελειώσουμε, ή, στο διάλογο, όταν κόβει την ομιλία ο συνομιλητής». Αναρωτιέμαι λοιπόν: α) δε θέλει ο συγγραφέας να αποτελειώσει τη φράση του, επειδή θέλει να μας κρύψει πράγματα που γνωρίζει; β) βαριέται να την αποτελειώσει άρα δεν σέβεται τον αναγνώστη αλλά και το ίδιο του το κείμενο; γ) του αρέσει να γράφει σαν να μιλάει; Τέλος πάντων, απάντηση δεν θα πάρω, νομίζω πως είναι η απάντηση (γ), αλλά εμένα δεν μου αρέσει να διαβάζω σαν να ακούω, όταν πρόκειται για τέτοιου είδους κείμενα.

Μείον δύο, ο τρόπος ανάπτυξης. Νιώθω ότι σκάβει βαθιά για να βάλει τα θεμέλια, κι εκεί που περιμένω πως θα ανεγερθεί κάποια μεγάλη και στιβαρή οικοδομή, αρχίζουν να ξεπετάγονται παραπήγματα δεξιά κι αριστερά. Ενώ δηλαδή ξεκινάει τις επιμέρους ενότητες δυναμικά σημαδεύοντας στο κέντρο, στη συνέχεια προσθέτει «σάλτσες» ακατάστατα πέρα-δώθε.

Μείον τρία, μου αφήνει μια αίσθηση άκομψης επιθετικότητας. Δε με πειράζει βεβαίως η επιθετικότητα, αλλά ο τρόπος του δεν είναι πάντοτε του στυλ μου (μάλλον δεν το έχω αναφέρει ότι δεν βλέπω «αλ τσαντίρι νιουζ»).

Συν ένα, όσα αναφέρονται περί (τρόπου / χρόνου) συγγραφής των ιερών βιβλίων, περί βίου και πολιτείας Παύλου, περί Ιησού (θυμήθηκα μια φράση που είχα ακούσει κάποτε: «η Ιλιάδα γράφτηκε από τον Όμηρο ή από κάποιον με το ίδιο όνομα»).

Συν δύο, οι αναφορές στη χρήση της λέξης «άθεος» συλλήβδην για τους μη πιστεύοντες στην εκάστοτε επικρατούσα αντίληψη περί θεού (κι ας πιστεύουν σε θεό) και τα πλεονεκτήματα αυτής της χρήσης· η συνειδητοποίηση ότι ακόμα κι ένας κόσμος που μοιάζει ή κατηγορείται ως άθεος είναι εμποτισμένος από αιώνες θεών και θρησκειών μέχρι το μεδούλι και τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο μπορεί να φαίνονται.

Συν τρία, οι σχέσεις μεταξύ θρησκειών και σώματος, μεταξύ θρησκειών και εξουσίας.

Μείον τρία συν τρία, άρα αποτέλεσμα μηδέν; Όχι. Το βιβλίο δεν παύει να είναι ενδιαφέρον, μάλλον με ενόχλησε το περιτύλιγμα περισσότερο παρά το περιεχόμενο, αλλά και πάλι θεωρώ ότι το περιεχόμενο θα έπρεπε να είναι πιο συμπαγές. Αν και το το «έπρεπε» δεν έχει θέση εδώ· απλά περίμενα το βιβλίο καλύτερο και γι' αυτό βάζω 6/10 (αυτό είναι το κακό με τις μεγάλες προσδοκίες).

Το βιβλίο ετοιμάζεται να ξεκινήσει ταξιδάκι ως bookring (το σχετικό thread στο φόρουμ: http://www.bookcrossing.com/forum/28/5048282/ ).


Η σειρά του bookring (ενημέρωση: 31/05/2009):

• pengman (Αθήνα) (ok)
  
• StrangeEmily (Αθήνα) (ok)
  
• maria-gr (Αθήνα) (ok)
  
• ZlatkoGr (Χαλκιδική) (ok)
  
• quino-salonika (Θεσσαλονίκη) (ok)
  
• hioniam (Κοζάνη) (ok)
  
• mari-no (Ναύπλιο) (ok)
  
• Kermit60 (Αθήνα) (ok)
  
• sismografos (Αθήνα) (ok)
  
• panselin (Αθήνα) <-- το δεύτερο αντίτυπο βρίσκεται εδώ (21/12/2009)
  
• mei-ko (Αθήνα)
  
• boubounas (Τύρναβος)
  
• Επιστροφή

Καλό ταξίδι!

Το βιβλίο θα αρχίσει το ταξίδι του από τον pengman στην αθηναϊκή συνάντηση του Ιανουαρίου 2008 στο Bartesera.

Έλαβον το βιβλίο από τα χέρια του a1pha την Κυριακή. Τοποθετείται πρώτο στους πρόποδες του όρους TBR (-:

Το βιβλίο με απογοήτευσε αρκετά και με κούρασε απίστευτα.

Αυτό που κυρίως δε μου άρεσε είναι το ύφος του συγγραφέα, μια διαρκή και γκρινιάρικη παράθεση απαξιωτικών θέσεων για τις θρησκείες.

Δε σημαίνει ότι διαφωνώ σε όλα αυτά που λέει. Πολλά είναι αυτονόητα για κάθε λογικό άνθρωπο. Με κούρασε απίστευτα όμως το ύφος του, σε σημείο που το βιβλίο πιο πολύ το ξεφύλλισα, παρά το διάβασα.

Περιμένω με ενδιαφέρον και τις κριτικές των υπόλοιπων.

Μου το έφερε ο φίλτατος pengman και θα το διαβάσω εζ σουν εζ πόσσιμπλε :)

Μου άρεσε η οπτική του, ειδικά στην εισαγωγή. Εϊμαι ακόμα στη μέση (τρία bookrings μου ήρθαν μαζί) αλλά μου φαίνεται πολύ φλύαρο και πομπώδες...Κρίμα! Θα του ρίξω άλη μια ματιά και από Δευτέρα θα το δώσω στον επόμενο!

Πήρα το βιβλίο σήμερα από τα χέρια της StrangeEmily κι αρχίζω αμέσως το διάβασμα.

Καταρχάς μια άσχετη ερώτηση: τι στο καλό είναι το χαρτάκι που είναι κολλημένο στην πρώτη σελίδα; Το κοίταξα, το ξανακοίταξα αλλά δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη με τους αριθμούς.

Το Πέρι Αθεολογίας είναι το πρώτο βιβλίο σχετικά με θρησκεία και αθεολογία που διαβάζω και πρέπει να πω ότι περίμενα κάτι διαφορετικό. Τα σχόλια του a1pha βέβαια θα έπρεπε να με είχε προϊδεάσει για το περιεχόμενο του.

Υπάρχουν κάποια εξαιρετικά ενδιαφέροντα κεφάλαια όπως η ψυχολογική ανάλυση του αποστόλου Παύλου και η ιστορία γραφής των ιερών βιβλίων των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών (κάποια στιγμή θα μ'ενδιέφερε να διαβάσω περισσότερα πάνω σ'αυτό). Επίσης μπορώ να πω ότι συμφωνώ σε όλα τα σημεία με τον συγγραφέα, αλλά δε βλέπω πως μια επίθεση σε 3 θρησκείες εδραιώνει τον αθεϊσμό. Εκτός και αν ο συγγραφέας θεωρεί τον αθεϊσμό προϊόν μόνο του δυτικού πολιτισμού που έχει επηρρεαστεί κυρίως από αυτές τις θρησκείες.

Συμπέρασμα: Όπως είπε και ο a1pha τα πάντα είναι θέμα προσδοκιών κι εγώ περίμενα μια διαφορετική προσέγγιση πάνω σε αυτό το θέμα.

Το βιβλίο έφυγε χθες για τον quino-salonika. Εμπρός καλά μου ΕΛΤΑ!

Το παρέλαβα από τον quino στο meetup της Θεσσαλονίκης προχτές. Λόγω των εξετάσεων έχει μαζέψει πολλά οπότε το έδωσε πρώτα σε μένα και μετά θα το γυρίσω σ' αυτόν. Δε θα το αργήσω, το ξεκινάω άμεσα. Βλέπω πάντως πως όλοι έχουν θέματα με το βιβλίο και ελπίζω να καταφέρω να το τελειώσω.

Ευχαριστώ πολύ a1pha!

Χμ... Χμμμμμ... Τα αποσιωπητικά επίτηδες για τον a1pha! Εγώ δεν είχα θέμα με αυτό. Παίζει να βάζω και σε κάθε πρότασή μου; Κάτι τέτοιο!

Καταρχάς ο άνθρωπος είναι διδάκτωρ φιλοσοφίας. Άρα με βάση αυτό, 1ον δε φαίνεται και τόσο επιστημονικό να γράφει όπως μιλάει, αφού ο λόγος του δεν ξεκινάει από το α να φτάσει στο ω, είναι κάπως χαώδης και εκφράζεται πολλές φορές με αργκό ειδικά τις στιγμές που προσπαθεί να γίνει ειρωνικός (εκτός και αν αυτό είναι θέμα της μεταφράστριας) και 2ον θα έπρεπε να χαλαρώσει λίγο και να μην κάνει σαν παιδάκι που του φάγαν το φαγητό.

Θέλω να πω ότι το να βρίζεις κάποιον σου αφαιρεί τα επιχειρήματα, σωστά; Αν έχεις κάτι να πεις το λες χωρίς χαρακτηρισμούς. Και αυτό εμείς το μάθαμε, πότε; Στα 13; Στα 14; Στα 15; Ε, το τι σούρνει στον Παύλο π.χ ("υστερικός και φανατικός Εβραίος", "έκτρωμα", "μαζοχιστής") είναι λίγο σαν να το έχει γράψει αυτό όχι ένας 45άρης αλλά ένα κακομαθημένο παιδάκι του Δημοτικού.

Και για το Θεό (ναι, τον επικαλούμαι, έχεις κανά θέμα monsieur Onfray;) αν ξανακούσω την έκφραση "Ενόρμηση Θανάτου", θα αυτοκτονήσω. Ειρωνεία ε;

Γενικά το βιβλίο δε μας λέει και τίποτα το ιδιαίτερο. Απλά βάζει στο χαρτί κάποια πράγματα που έχουμε όλοι μας σκεφτεί. Να χαρώ εγώ "πραγματεία"...

μου το είχε στείλει ο zlatko πριν καμιά βδομάδα ή δύο, αμέλησα να κάνω το je συγγνώμη..!
επιτέλους τελείωσα με όλα τα άλλα bookrings κ το ξεκινάω σήμερα. ευχαριστώ!

τελικά δεν το διάβασα. κακό τάιμινγκ μάλλον, αυτή την περίοδο θέλω κάτι πιο ανάλαφρο. εχθές έφυγε για hioniam, ευχαριστώ πάντως alpha

Ελαβα σημερα το βιβλιο ταχυδρομικως.
Ευχαριστω quino-salonika!

Το παιρνω μαζι μου στις διακοπες
και αμεσως μετα θα το στειλω στον επομενο.

To βιβλιο ταξιδευει προς mari-no.

Πρεπει να πω οτι αν και δεν διαφωνω
σχεδον σε τιποτα με αυτα που λεει
ο Onfray, ηταν μαλλον απογοητευτικο
καθως απο τον τιτλο του "Πραγματεία περί αθεολογίας"
και απο τον υποτιτλο του "Φυσικη της Μεταφυσικης"
περιμενα μια πιο φιλοσοφικη "πραγματεια"
για το θεμα πιστη/αθεια.

Αντ' αυτου ειναι μια ακομη ρηχη επιθεση
στις θρησκειες και τους πιστους τους χωρις
να θεμελιωνει φιλοσοφικα την αθεια.

Το έχω λάβει κι εγώ δεν ξέρω πόσο καιρό και μόλις μου θύμησε η a1pha να το αναφέρω! Συγνώμη για την παράλειψη. Δεν το έχω τελειώσει ακόμα, γιατί είναι πραγματικά πολύ πυκνογραμμένο. Θα ξαναγράψω όταν το τελειώσω.

H sismografos δεν μπορεί αυτή την εποχή, λόγω εξεταστικής, οπότε σύντομα θα προχωρήσει στο επόμενο. Σε παρακαλώ a1pha, βάλε την sismografos σε άλλη θέση στη λίστα.

Και η panselin δεν μπορεί αυτή την εποχή. Σε παρακαλώ a1pha μπορείς να παρακάμψεις και την panselin από τη λίστα;

Στα χέρια μου.

Το βιβλίο ταξίδεψε όσο ταξίδεψε μέσα από το bookring, οπότε τι το περιμένει τώρα;

Απελευθέρωση του βιβλίου στη Λιβαδειά κατά τη διάρκεια του 6ου ελληνικού συνέδριου bookcrossing ("Μυθικό" συνέδριο).