Αγάπη μου, αγάπη μου και πάλι αγάπη μου. Αγάπα με, αγάπη μου, με αγάπη. Δεν υπάρχει τέλος στην αγάπη. Όταν δυο άνθρωποι αγαπιούνται, αγάπη μου, σκουπιδάκια στη μηχανή που πρόσκαιρα σταματά είναι τα εμπόδια. Τα σκουπιδάκια βγάινουν, η μηχανή καθαρίζεται κι απαθανατίζει το συγκλονιστικό πάντρεμα του Πάνω και του Κάτω κόσμου, όταν τα δυο γίνονται ένα, όταν δεν υπάρχουν αντίθετα πια, αρσενικού - θηλυκού, άσπρου - μαύρου. Γι' αυτό σου έλεγα πριν πως η αγάπη είναι ελευθερία, γιατί η ελευθερία δεν έχει αντίπαλο. Είναι μόνη της. Αυτοδιοικείται. Αυτοφορτίζεται. Αυτοκινείται.

WILD RELEASE NOTES:

This will be my second release! Good luck!

Τελικά δεν το άφησα στα Starbucks της Μητροπόλεως, αλλά σε εκείνα στην πλατεία Κοραή! Ήταν πάνω στο τραπεζάκι με τις ζάχαρες και τις χαρτοπετσέτες του self-service, στο ισόγειο, απέναντι από την παραλαβή των ροφημάτων.

Δεν ξέρω πώς να αλλάξω το release entry details ή αν γίνεται κάτι τέτοιο... Πάντως το βιβλίο αυτή τη στιγμή πρέπει να ταξιδεύει. :)