Αγαπώ ιδιαιτέρως την Isabel Allende από τη στιγμή που διάβασα "Το σπίτι των πνευμάτων" πριν από δέκα και πλέον χρόνια. Με συγκινούσε ο τρόπος, που έγραφε και ειδικά το γεγονός ότι πάντα σημείο αναφοράς της είναι η Λατινική Αμερική, που με συναρπάζει. Πολύ γρήγορα διάβασα όλα της τα βιβλία και ό,τι εξέδιδε εν τω μεταξύ, εκτός από την τελευταία της τριλογία. Πήρα την περίληψη από το site της Πρωτοπορίας, μιας και έχουν περάσει πολλά χρόνια ώστε να μπορώ να θυμηθώ με ακρίβεια τις λεπτομέρειες: Η Ιρένε, κόρη μιας εκκεντρικής και ξεπεσμένης μεγαλοαστής, που έχει μετατρέψει το σπίτι της σε οίκο ευγηρίας, δημιουργεί με τον Φρανσίσκο, γιο Ισπανών εξορίστων απο την εποχή του εμφύλιου πολέμου, μαι φιλική σχέση που ύστερα απο πολλές δοκιμασίες γίνεται σιγά-σιγά φλογερός έρωτας. Δημοσιογράφος, η Ιρένε βρίσκει τυχαία το νήμα για την ανακάλυψη μιας απο τις πολιτικές σφαγές που αφθονούν στα χρονικα των δικτακτοριών της Λατινικής Αμερικής. Η βία στρέφεται τότε εναντίον της, και εναντίον του Φρανσίσκο, επιχειρεί πολλές φορές να τους αφανίσει και τελικα τους καταδικάζει στην εξορλια, καινούργιους εξόριστους ενός νέου εμφυλίου πολέμου... Περνώντας αδιάκοπα απο το φως στο σκοτάδι και απο τον έρωτα στον τρόμο, αυτο το μυθιστόρημα ζωντανεύει δεκάδες πρόσωπα τραγικά ή αστεία, απο την επιληπτική χωριατοπούλα που κάνει θαύματα ως τον στρατηγό-φάντασμα που κυβερνάει τη χώρα απο το υπόγειο καταφύγιο του, απο τον ιερέα-εργάτη της φτωχογειτονιάς ως τον βασανιστή αξιωματικό, απο τον αμετανόητο, γερο-αναρχικό ως τον ομοφυλόφιλο αντιστασιακό κομμωτή - και κυρίως τις αξέχαστες μορφές γυναικών, μητέρων συζύγων και θυγατέρων, που κάνουν την Ιζαμπέλ Αλιέντε την κατ' έξοχην συγγραφέα της μοίρας των γυναικών της Λατινικής Αμερικής.

Η ίδια η συγγραφέας γράφει για αυτή την ιστορία:
"Η ζωή δεν είναι δυνατή χωρίς έρωτα. Πρέπει ν' αγαπάει κανείς πολύ για να μπορεί ν' αντιμετωπίζει, σαν το Φρανσίσκο και την Ιρένε, τόσο φοβερές δοκιμασίες".

Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια, στη μνήμη μου έρχεται ανακαλώντας αυτό το βιβλίο η ένταση αλλά και η αντοχή της αγάπης αυτών των δύο ανθρώπων και συγχρόνως η ιστορία μιας γυναίκας κι ενός άνδρα, που αγαπήθηκαν απόλυτα γλιτώνοντας μια πεζή και συνηθισμένη ζωή.

RELEASE NOTES:

Στα πλαίσια του "my bloody Valentine's day release challenge 2" άφησα το βιβλίο μου στο πρώτο βαγόνι του τρένου στην αφετηρία στον Πειραιά για να "βρει κι αυτό το δρόμο του" κατά τις 5.00μμ, δεμένο με κόκκινη κορδέλα κι ένα κόκκινο γλυφιτζούρι σε σχήμα καρδιάς, από εκείνα τα μεγάλα διαφανή γλυφιτζούρια, που συνήθως πωλούνται από μικροπωλητές στο δρόμο στα καροτσάκια με ποπ κορν και μαλλί της γριάς, και φυσικά με εμφανές bc post-it στο εξώφυλλο. Αυτή είναι η επίσημη ενδυμασία των βιβλίων που θα απελευθερώσω για αυτή την πρόκληση!

Περιγράφει έναν έρωτα δυο ανθρώπων μοιραίο, οι οποίοι ξεκινούν ως φίλοι και αγαπιούνται βαθιά, αλλά και σημαδεμένο από τα γεγονότα της εποχής, κατά την οποία εξελίσσεται.

Πολλοί το έχουν ζήσει και στην πραγματικότητα...