- 'Haar echtgenoot had interlokaal gebeld om haar over zijn verlof te vertellen.'
- 'Mr. Murdock was een man die hoegenaamd geen enthousiasme kon opbrengen voor toneelstukken en acteurs, wat jammer was, want voor Mevrouw Murdock betekenden ze ongelooflijk veel.'
- 'De jonge man met de schilderachtige das keek zenuwachtig naar de sofa, naar het meisje in de jurk met franje.'
- 'In geen tien dagen had Meneer Durant zo'n gemoedrust gekend.'
- 'Annabel en Midge kwamen uit de tearoom met de arrogante, langzame tred van welgestelden, want hun zaterdagmiddag strekte zich voor hen uit.'
- 'Hazel Morse was een grote, blonde vrouw van het type dat sommige mannen ertoe aanzet met hun tong te klakken als ze het woord blond gebruiken, waarbij ze schurkachtig met hun hoofd schudden.'
De exposés van Dorothy Parker (1893-1967) duren vaak maar één zin en nooit langer dan één alinea. Ze zijn zo sterk dat de verhalen die erop volgen bij wijze van spreken overbodig zijn, ware het niet dat die verhalen de gewekte verwachtingen meestal meer dan inlossen.

Heel verrassend dit boek. Hoe ze steeds heel treffend in één zin een sfeer weet neer te zetten. Ook leuk om te lezen dat vrouwen van alle tijden met dezelfde dingen tobben. Het is een soort ouderwetse chicklit. Ik hou normaal niet van korte verhalen, maar dit vond ik erg prettig. Af en toe tijdens het reizen of zomaar een verhaaltje lezen. Het wordt doorgegeven aan Ria, want die was ook wel benieuwd.