Hoe mijn vader zijn woorden terugvond
20 journalers for this copy...
Taal en hersenen waren altijd al de onderwerpen die centraal stonden in het werk van Liesbeth Koenen. Maar als uitgerekend haar eigen vader ineens door een beroerte afasie krijgt, zit ze met al haar kennis van zaken toch machteloos naar hem te kijken. Hij maakt in eerste instantie geen enkel geluid. Hij kan niet praten, hij kan niet schrijven. Zit hij zelf nog daarbinnen? Is er iets over van zijn taalvermogen?
In Hoe mijn vader zijn woorden terugvond volgt Koenen van dag tot dag haar vaders zoektocht naar orde in de chaos in zijn hoofd. Al snel lijken zijn taalgevoel en zijn humor intact. Tegen wil en dank gefascineerd kijkt Koenen toe hoe die weer een uitweg proberen te vinden. Ze ziet van heel dichtbij hoe taaltheorieën uitpakken in de praktijk.
En ze ziet haar vader vechten. Intussen tikt de tijd door en hamert in haar hoofd die ene les van vroeger: wat in de eerste twee maanden niet terugkomt, komt nooit meer terug. Kunnen de verloren woorden op tijd gevonden worden?
Het geserreerd vertelde verhaal is een aangrijpend en soms geestig document humain geworden, waarin vanzelf ook de wonderen van het menselijk taalvermogen langskomen.
Ook de taalkundige kant wordt bekeken.
ingenaaid in fraai uitgevoerd omslag
128 blz. 11 x 17 cm
licht geïllustreerd
ISBN 90 468 0068 7
uitg. Nieuw Amsterdam
juni 2006
Released 17 yrs ago (7/30/2006 UTC) at Mee naar de Leestafel-ontmoeting in Castricum, Noord-Holland Netherlands
WILD RELEASE NOTES:
Voor janna2
Ook dit boekje staat bovenaan mijn leeslijstje.
Dettie, bedankt!
Gaat vandaag op de bus naar zipenzoep.
Als ik het adres van Enitnaj heb gaat het op de bus.
Marjo
Het is maar klein, dus zal waarschijnlijk een keertje "tussendoor" voor gaan!
Het was met name "wetenschappelijk" geschreven, terwijl ik een ander idee had bij de titel van dit boek. Wat voor ander idee dan? Ehm, tja, misschien kwam het door het woord "vader" in de titel, dat ik er toch een meer persoonlijk verhaal bij verwachtte ipv de vele opmerkingen over grammatica en fonetica etc.
Ik heb er geen spijt van dat ik het gelezen heb, hoor, ik wilde in een verleden nog eens algemene taalwetenschap gaan studeren, dus vond het vanuit dat oogpunt hartstikke interessant. Het was alleen gewoon een heel ander boek dan ik verwachtte :-)
Gaat op de post naar Miekepieke als ik haar adres heb (kan even duren ivm de internetproblemen thuis...)
Bedankt voor het ringen Dettie!
Als activiteitenbegeleider in een centrum voor mensen met een niet aangeboren hersenletsel kom ik dagelijks in contact met mensen die afasie hebben. Dit boekje was een mooie bevestiging van en kleine aanvulling op wat ik al ervaren heb. Ik heb het zelf ook aangeschaft voor de bieb op het werk. Bedankt voor het ringen Dettie!
En wat blijft het toch opmerkelijk dat, zoals Koenen op blz 102 zegt, dat je precieze bewoordingen van een boodschap zo goed als nooit onthoudt, maar de boodschap wél, en dat het kunnen vinden van die juiste bewoordingen die niemand letterlijk onthoudt, toch zó belangrijk is.
Het boek gaat binnenkort door naar Barbje.
Released 17 yrs ago (12/18/2006 UTC) at
WILD RELEASE NOTES:
Op naar Barbje!
Ik PM Martinburo.
Ik vond het een mooi boek. Vreemd toch, die menselijke hersenen. Ik had het idee dat vader wel degelijk begreep en reageerde op wat er tegen hem gezegd werd toen hij net het herseninfarct gehad had, maar dat hij zich dat later niet kon herinneren omdat hij geen woorden had om de ervaring in te bewaren. Wat ik een interessant commentaar vind op een van mijn favoriete citaten: "There is a gateway to the imagination you must enter before you become conscious and the keys to the gate are symbols. You can carry ideas through the gate ... but you must carry the ideas in symbols" The Jesus incident, Frank Herbert & Bill Ransom.
Ik vond het ook een geslaagde combinatie van preciese waarneming en emotionele betrokkenheid met aan de ene kant de vermoeidheid en leren leven met, en aan de andere kant de tikkende klok en het beste maken van.
Dank jullie wel, Dettie en Barbje.
Ik heb dit al weer bijna twee weken geleden aan sarana gestuurd, dus ik hoop dat het gauw aankomt.
Bedankt voor het ringen Dettie, ik heb iiwi gePM'd voor z'n adres.
Wat mij dan weer opvalt aan het einde is hoe Liesbeth haar vaders Afasie wel gebruikt om theoretisch dingen te bedenken over taal in de hersenen, maar niet hoe het herstel nu gaat voor patiënten en wat men in ziekenhuizen concret zou kunnen doen om het herstel na afasie te verbeteren. Daar zou ze nu nog een boek over moeten schrijven.
Het boek gaat vandaag nog op de bus naar Fifna.
Edit 01/05: Vandaag opgestuurd naar -Nika-.
"Er is alleen maar post voor jou"!
Tja, dat krijg je als bookcrosser.
Bedankt Nika voor het opsturen, Dettie alvast bedankt voor het ringen. Dit boekje wordt vandaag of morgen al gelezen.
Veel gebeurtenissen zijn uiterst herkenbaar; ook mijn vader heeft 5 jaar geleden een herseninfarct gehad.Op eigen wilskracht ("is mijn denken en geest nog, nou dan ga ik ervoor"), fysiotherapie, logopedie e.d. is hij er weer bijna helemaal bovenop gekomen; zonder het Kompro-programma, zonder een taalkundige als dochter. De gevoelens en bewondering die je dan als dochter voor je vader koestert miste ik dus duidelijk in dit verhaal.
Aangrijpend....staat er op de achterflap, dat vond ik dus niet, wel geestig af en toe, je kunt vooral glimlachen over de opmerkingen die vader Koenen af en toe kan maken; ook zeer herkenbaar.
Na het lezen van dit boekje kan ik alleen maar zeggen dat ik meer bewondering heb voor vader Koenen op zijn weg naar genezing, als het wat te "technisch" geschreven relaas van zijn dochter.
Dettie bedankt voor het ringen. Ik ga kijken wie dit boekje nu mag gaan lezen.
Wat me altijd is bijgebleven is dat ze bijvoorbeeld een lepeltje wilde hebben voor haar koffie en dan vroeg om een vork. Ze wist dan dat ze het fout vroeg, maar wist niet het goede antwoord en werd dan zeer verdrietig.
Ik was nog erg jong en kon daar niet echt goed mee om gaan.
Ook wij woonden niet in de buurt van mijn schoonmoeder en moesten met de trein op bezoek naar het verpleeghuis in Rotterdam vanuit Brabant, wat de communicatie niet echt ten goede kwam. Mijn schoonmoeder is na een verblijf van 3 maanden in het verpleeghuis gevallen en toen 's nachts overleden.
Wij hadden daar allemaal vrede mee, want opgesloten zitten in je eigen lichaam lijkt me verschrikkelijk.
Wat ik verder leuk vond in het boekje is het gebruik van de computer door haar vader. Mijn vader is 78 en heeeft sinds enkele jaren een computer. Ik merk gewoon dat hij er heel veel mee kan en soms ook ander taalgebruik overneemt van andere personen waarvan hij mailtjes krijgt. Het haalt bij hem een stuk eenzaamheid weg.
In het boekje staan dus veel herkenbare dingen. Dettie bedankt voor het ringen. Het boekje gaat as zondag mee naar Castricum voor Oehoeboeroe.
het slechte nieuws is dat ik bij thuiskomst gebeld werd dat een vriendin in het ziekenhuis ligt met een hersenbloeding. Ze ligt nog in coma, dus het is de vraag of het überhaupt nog van taalverwerving komt.
ik ga kijken naar wie dit boekje verder gaat.
Released 16 yrs ago (7/6/2007 UTC) at Controlled Release in Controlled Release, A Bookcrossing member -- Controlled Releases
WILD RELEASE NOTES:
gaat morgen in de brievenbus naar monalisaa
Bedankt voor het ringen, Dettie!
Ik stuur het boekje zo snel mogelijk door naar a3ana.
Omdat ik taal zo'n interessant 'ding' vind, bracht het boekje me ertoe de bundel "Gaat het Nederlands teloor?" te herlezen. Hierin staan de essays van de drie winnaars van de essaywedstrijd die ECI indertijd (we schrijven 1989) over dit onderwerp uitschreef; het eerste sluit qua onderwerp erg aan bij (de technische kant van) dit boek; zie voor een verder beschrijving http://www.bookcrossing.com/journal/5301557
Misschien dat deelnemers van deze ring die het 'technische' aspect van het boekje aansprak dit ook zouden willen lezen. Zo ja, dan zou ik er wel een ring(etje) of ray(tje) van willen maken. Dus roept u maar...
Het moet even wachten.....
Bedankt, Monalisaa voor het opsturen!
Zodra ik haar adres heb, gaat het naar yvonnep
er zit een mini-boekenleggertje in van monalisaa en een kaart van haar aan a3ana. voor mij zit er een kaart bij met het prachtdicht van de zee (zie http://www.spockspot.com/weblog/index.php?catid=2 bij 12 april). terwijl ik het boek ophaalde bij het postkantoor (te groot voor in de brievenbus? nou ja, dan hebben ze het in ieder geval niet grofstoffelijk dubbelgevouwen) ging m'n lief alvast naar de ijzerhandel. ter plaatse las ik 'de zee' aan hem voor.
a/ dat ik helemaal nog niet had gemeld dat ik het allang uit heb en
b/ dat ik 't beste yvonnep even kan vragen of ze het misschien alsnog wil lezen.
b heb ik net gedaan en mijn excuses voor a. ik had logees en drukte, vandaar.
ik vond het erg leuk om nu iets persoonlijk te lezen van liesbeth koenen. al sinds mensenheugenis las ik van haar in de kijk en weet ik waar nog meer, erg interessant allemaal.
dit boekje gaat voor de helft over de technische taalverwerving na een beroerte, en voor de andere helft over de emotionele respons van de omgeving op zo'n ingrijpende aanslag op iemands mens-zijn. dat pa altijd al een hoogintelligente taalgoochelaar was is naar mijn lekenmening wel van invloed geweest op zijn herstel; vooral de soepelheid van geest om iets anders in te vullen lijkt me heel behulpzaam als je het 'echte' woord niet weet te noemen.
leerzaam boekje. hartelijk dank aan de ringers, ik vond het erg leuk om weer eens gezamenlijk te lezen.
Released 16 yrs ago (3/31/2008 UTC) at Controlled Release in Controlled Release, A Bookcrossing member -- Controlled Releases
WILD RELEASE NOTES:
allemachtig, wat heeft dat lang geduurd. het boekje is zelfs een keer met mij op reis geweest naar nederland... en weer terug. domweg vergeten om het op te sturen.
nu is het dan eiheindelijk alsnog op reis naar dettie, de envelop helemaal volgeplakt met postzegels. omdat ik de zuid-afrikaanse posterijen voor zeker niet meer dan een halve meter vertrouw is het als 'geregistreerde brief' onderweg. dit is het tracking nummer: RD 064 111 242 ZA. en voor mezelf het nummer voor 'navrae' (enquiries): 0800 111 502. al zeiden ze in een eerder geval unverfroren dat ze het alleen binnen z-a kunnen tracken, en daarna hebben ze geen idee.
Iedereen bedankt voor alle journal-entries altijd prettig om te lezen wat mensen over het boek denken.
Groetjes
Dettie
Wordt vervolgd!