Ο χάρτης της αγάπης
Αχντάφ Σουέιφ

Μυθιστόρημα - Αραβική πεζογραφία (Αίγυπτος)
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2000. ISBN 960-14-0241-1.
Αριθμός Σελίδων: 612.
Μετάφραση: Ρένα Λέκκου - Δάντου.
Τίτλος πρωτοτύπου: The Map of Love, Ahdaf Soueif.

"Η Ίζαμπελ, μια Αμερικανίδα δημοσιογράφος, ερωτεύεται παράφορα τον Ομάρ, έναν Αιγύπτιο μουσικό. Λίγο πριν φύγει για το Κάϊρο, ανακαλύπτει ένα σεντούκι με τα ημερολόγια της προγιαγιάς της. Το παίρνει και το εμπιστεύεται στην αδερφή του Ομάρ, την Αμάλ. Εκείνη συγκλονίζεται διαβάζοντας για την νεαρή χήρα Αγγλίδα που, αψηφώντας τις προκαταλήψεις, παντρεύεται το 1901 τον Σαρίφ, ένα διάσημο δικηγόρο, μακρινό θείο του Ομάρ και της Αμάλ. Η Αμάλ και η Ιζαμπέλ θα ανακαλύψουν τα μυστικά και τις ρίζες που ενώνουν τις δύο οικογένειες. Ένα μυθιστόρημα με ιστορικές αναφορές αλλά και ένα έπος αγάπης και άσβεστου πάθους."

Δίαβασα το μυθιστόρημα στο αγγλικό πρωτότυπο.

Η συγγραφέας γράφει στα αγγλικά. 'Ενας σημαντικός λόγος που μου άρεσε το βιβλίο ήταν η άψογη αφήγηση, που έδενε πολύ καλά τα σύγχρονα σημεία με τα τμήματα που διαδραματιζόνται σε προηγούμενο αιώνα. Η γραφή -δηλαδή τα αγγλικά της κάθε εποχής- είναι πιστά στο πνεύμα και στο ύφος της ανάλογης χρονολογίας.

Η καλή γνώση της Soueif του Βρετανικού τεμπεραμέντου και το χαρακτηριστικό στυλ της Βικτωριανής (αποικιοκρατικής) λογοτεχνίας είναι εμφανές, όσο και με την αιγυπτιακή/αραβική παράδοση του μαγικού & φανταστικού (όπως εμφανίζονται στις συχνές ιστορικές & προσωπικές 'συμπτώσεις' στο μυθιστόρημα)*.

Επίσης, επειδή γράφτηκε συνειδητά σαν 'ευρωπαϊκό'** μυθιστόρημα, δεν υπάρχουν οι στερεότυπες 'αραβικές' εξάρσεις (υπέρ-συναισθηματισμός & μελόδραμα), κάτι που με ενοχλεί στην κλασσική αιγυπτιακή λογοτεχνία.

'Ενα άλλο στοιχείο που μου φάνηκε πολύ πετυχημένο είναι οι αναφορές στο θέμα της γυναικείας απελευθέρωσης, κατά την Βικτωριανή εποχή όσο και στην σημερινή αιγυπτιακή πραγματικότητα. Πχ, στα σημεία όπου οι γυναίκείες χαρακτήρες αποφεύγουν την σύγκρουση προστατεύοντας τον εαυτό τους πίσω από το (λεκτικό) πέπλο.

* Σημ. 1 - Αυτά ακριβώς τα δύο στοιχεία νομίζω πως εκτελέστηκαν χωρίς μαεστρία από την την Σ. Τριανταφύλλου, στο δικό της 'ιστορικό' μυθιστόρημα που διαδραματίζεται και αυτό κατά ένα μέρος στην Αίγυπτο, Το εργοστάσιο των μολυβιών.

** Σημ. 2 - Δείτε το χώρο εργασίας της συγγραφέως, που μαρτυρά πόσο ευρωπαϊκη είναι η αισθητική της.

bookray:

Συμμετοχές:
- lessalive
- panost
- TIFFANY1972
- taxidiarikopoul
- Kermit60
- Alerion
- bellivas (Κρήτη) <--- Το βιβλίο είναι εδώ
- indulger (Κρήτη)
- και ο τελευταίος το απελευθερώνει!

Σημειώσεις:
Θα προτιμήσω να οργανώσω την λίστα βάσει την γεωγραφική τοποθεσία των αναγνώστων (όπως έχω κάνει και με τα προηγούμενα Bookrings μου).

Οι γενικοί κανόνες που ισχύουν:
-- Ενημερώστε την σελίδα του βιβλίου **μόλις** παραλάβατε το βιβλίο, και επίσης πριν το παραδώσετε/στείλετε στον επόμενο αναγνώστη.
Ελπίζω ότι θα αφήστε και κάποιο σχόλιο για το πως σας φάνηκε το βιβλίο. Αυτό μπορείτε να το κάνετε οποιαδήποτε στιγμή, ακόμα και όταν έχει φύγει το βιβλίο από τα χέρια σας (μέσω της δυνατότητας "edit journal entry", προσθέτοντας σε προηγούμενη σας καταχώρηση).
-- Προσπαθήστε να διαβάσετε το βιβλίο εντός 2 μηνών, για να μην 'κολλήσει' η σειρά. Εάν το κρατήστε το βιβλίο περισσότερο από 3 μήνες θα σας σκουντήξω!
-- Εάν θα χρησιμοποιήστε τα Ελ-Τα προτιμώ να στείλετε το βιβλίο συστημένο.
(Δεν μπορώ να εξηγήσω το φαινόμενο, από την εμπειρία μου φαίνεται ότι τα βιβλία χάνονται *πολύ* εύκολα μέσω των τοπικών ταχυδρομικών υπηρεσιών. Ελπίζω να καταλήγουν τα βιβλία σε βιβλιόφιλους, τουλάχιστον.)

Με Ελ-Τα προς lessalive. Καλή ανάγνωση!

Το βιβλίο μόλις έφτασε στα χέρια μου. Το συνόδευαν και συνεδριακά καλούδια!
Ευχαριστώ πολύ okyrhoe!!!

Ταχυδρομήθηκε στον panost.

Θα αρχίσω εκφράζοντας τις θερμότατες ευχαριστίες μου στην okyrhoe που μου έδωσε την ευκαιρία να διαβάσω ένα βιβλίο που διαφορετικά θα το αγνοούσα με κάθε κόστος (έντάξει,υπερβάλλω). Αλήθεια όμως θα το απέφευγα γιατί βγήκε από τον εκδοτικό οίκο του Λιβάνη που δεν τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση και γιατι με αυτόν το τίτλο και αυτό το εξώφυλλο τοποθετείται άνετα στην κατηγορία ρομαντζοαρλεκινογυναικεία λογοτεχνία. Κι έρχομαι εγώ τώρα να επιβεβαιώσω το πόσο κοντόφθαλμο είναι να κρίνεται ένα βιβλίο απο το εξώφυλλο του,γιατί το συγκεκριμένο μου άρεσε πολύ. Συμφωνώ απόλυτα με τα σχόλια της okyrhoe.Όντως τώρα καταλαβαίνω οτι η Τριανταφύλλου στο "εργοστάσιο των μολυβίων"(αγαπημένο βιβλίο) χρησιμοποίησε την Αίγυπτο απλά σαν ένα εξωτικό σκηνικό.
Η συγγραφέας εκμεταλλεύεται εξαιρετικά την ιστορικότητα της αφήγησης για να μας μυήσει στην σύγχρονη ιστορία της Αιγύπτου. Αν ο σκοπός της ήταν να κεντρίσει το ενδιαφέρον των αναγνωστών της για την ιστορία του τόπου της, στην περίπτωση μου τα κατάφερε.
Οι κύριοι χαρακτήρες είναι τρεις γυναίκες. Η Άννα αγγλίδα αριστοκράτισσα που ταξιδεύει στην Αίγυπτο στις αρχές του 1900 μετά από έναν δυστυχή γάμο και μια απρόσμενη χηρεία και αποδεικνύεται τόσο χειραφετημένη και ακομπλεξάριστη ώστε να ερωτευτεί έναν ντόπιο ευγενή. Η Αμάλ μια σύγχρονη Αιγύπτια που μετά από την επιστροφή της απο το Λονδίνο και την διάσταση από τον σύζυγο της έχει παραιτηθεί από τη ζωή και έχει αποσυρθεί στο διαμέρισμα της αδυνατοντας να αντίσταθει στην οπθισθοδρόμηση που βλέπει παντού γύρω της. Αυτή της την απομόνωση έρχεται να ταράξει η Ίζαμπελ, μια νέα Αμερικάνιδα δημοσιογράφος, κουβαλώντας μαζί της ένα μπαούλο με σημειώσεις της μητέρας της αλλά και της Άννας, η οποία αποδεικνύεται πως είναι κοινή πρόγονος των δύο γυναικών. Μαζί με αυτές ζωντανεύει και όλος ο περίγυρος τους. Από αριστοκράτες αποικιοκράτες στην περίπτωση της Λαίδης Άννας μέχρι φελάχους στην περίπτωση της Αμάλ. Δεν θα γράψω άλλα για να μην αποκαλύψω τα πάντα σε περίπτωση που κάποιος διαβάζει τα σχόλια πριν τελειώσει την ανάγνωση του βιβλίου.
Μου άρεσε για την καταγράφη της χειραφέτησης τόσο των γυναικών όσο και ολοκληρης της Αιγυπτιακής κοινωνίας και για τον κοινωνικοπολιτικό του σχολιασμό.

Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια. Κι έχει κι ωραίο σελιδοδείκτη. :)

Ένα τρυφερό γυναικείο μυθιστόρημα και ταυτόχρονα τόσο μα τόσο δυνατό. Για τι να πρωτογράψω; Για την Άννα των αρχών του 20ού αιώνα; Για τον Σαρίφ μπέη; Για την Αμάλ και την Ίζαμπελ;
Η Άννα: Μια γυναίκα που μένει χήρα και πηγαίνει στην Αίγυπτο για να ανακαλύψει έναν καινούργιο, δυναμικό, ανανεωμένο εαυτό και φτάνει στο σημείο να παντρευτεί έναν ντόπιο που τη σαγηνεύει με την προσωπικότητά του, σε περίοδο που η Αίγυπτος τελεί υπό αγγλική κατοχή και ξεκινά στο βάθος ο Α΄ παγκόσμιος πόλεμος. Σε μια εποχή που η Αίγυπτος αγωνίζεται να ξεφύγει από την Οθωμανική αυτοκρατορία και να γλυτώσει από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις που καραδοκούν να την αρπάξουν. Τελικά χαρίζεται στους Άγγλους. Η εποχή, τα ήθη, οι νοοτροπίες Αιγυπτίων και Άγγλων, πώς αντιδρούν οι "υπόδουλοι", τι επαναστατικά κινήματα γίνονται, πώς λειτουργούν και σκέφτονται οι αγγλικές δυνάμεις κατοχής, τι σκαρφίζονται για να διαιρέσουν τον υποτελή λαό, ταυτόχρονα αρχίζουν να μπαίνουν στο λεξιλόγιο των Αιγυπτίων λέξεις όπως εκπαίδευση των γυναικών, κατάργηση του αναλφαβητισμού και πολλά άλλα. Και η Άννα, και μαζί και ο άντρας της, Σαρίφ μπέης, παντρεύονται αγνοώντας επιδεικτικά τη νοοτροπία των ντόπιων και των φίλων τους για αυτήν την "κατακριτέα" συνεύρεση. Ήδη η Άννα χάνει πολλούς από τους φίλους της και ο Σαρίφ, όντας ενεργός πολιτικά, δίνει άλλη μια λαβή μίσους προς τους συμπατριώτες του, που θα τον οδηγήσει στο βίαιο τέλος του.
Για την Ίζαμπελ και την Αμάλ; Η πρώτη ζει στη Νέα Υόρκη, γνωρίζει κι ερωτεύεται τον αδερφό της δεύτερης. Κι όταν βρίσκει το μπαούλο της προγιαγιάς της και το εμπιστεύεται στην κολλητή της, Άμαλ, ανακαλύπτουν ότι οι δυο φίλες έχουν και κοινούς προγόνους. Από την ιστορία αυτή των δυο κοριτσιών ζούμε τη δολοφονία των τουριστών στο Λούξορ, τις πολιτικές αναταραχές της Αιγύπτου, τη σύγχρονη ιστορία της χώρας, τον παλμό μιας καρδιάς που υποτίθεται ότι πάλλεται κανονικά αλλά στο βάθος είναι έτοιμη ανά πάσα ώρα να χτυπήσει πιο δυνατά και έντονα, με ό,τι συνέπειες συνεπάγεται αυτό.
Πολύ όμορφο μυθιστόρημα, καθόλου επιφανειακό και πρόχειρο, καθόλου δασκαλίστικο και ιστορικό. Οι εποχές αναπαρίστανται αβίαστα, μυρίζουμε το μπαρούτι που είναι έτοιμο να εκραΓεί, αγωνιούμε με τις πολιτικές ζυμώσεις και το μέλλον της Αιγύπτου, νιώθουμε τον πόνο και τη λαχτάρα της γυναίκας να εξυψωθεί και να γίνει ίση με τον άντρα. Και σε προσωπικό επίπεδο διαπιστώνουμε πόσο άλλαξαν οι ζωές και των τριών γυναικών (της Άννας όταν μετέβη στην Αίγυπτο, της Ίζαμπελ όταν ερωτεύτηκε τον Ομάρ και της Άμαλ όταν διάβασε τα χειρόγραφα της Άννας). Και κλείνεις το βιβλίο νιώθοντας μια πίκρα και μια αγαλλίαση ταυτόχρονα.
Στα θετικά του βιβλίου ότι δεν είναι γραμμένο με τον αιγυπτιακό τρόπο γραφής, με τις συναισθηματικές εξάρσεις και τα μεγαλόσχημα λόγια. Και η αφήγηση ρέει σαν νερό που σε παρασύρει σε ένα ταξίδι γνώσης, σκέψης και συναισθήματος.

Σε μια έκτακτη συναντησούλα!! :) Για την tiffany1972 που ενδιαφέρεται.

Το πήρα από τη χτεσινή (άτυπη) συνάντηση στο Ρούστερς.

Πολύ όμορφο!
Το διάβασα μέσα σε τρεις μέρες, στο διάστημα δηλαδή που ήμουν Μεσολόγγι, στα πλαίσια της επίσκεψης στην άρρωστη γιαγιά μου.
Πιο πολύ λαχταρούσα να μάθω για τις τρεις γυναίκες παρά για την πολιτική κατάσταση στην Αίγυπτο, πάντως. Θα συμφωνήσω ότι έδινε πολλές πληροφορίες για την Αίγυπτο και τον πολιτικό αναβρασμό την εποχή της Άννας, αλλά και την εποχή της Αμάλ. Είναι πολύ λυπηρό όταν αγωνίζεται μια χώρα να ορθοποδήσει μόνη της, χωρίς τη βοήθεια των "ξένων δυνάμεων", και οι "δυνάμεις" αυτές όχι μόνο να μην της το επιτρέπουν αλλά να προσπαθούν με μεγαλύτερη λύσσα να την "ξεζουμίσουν" στον έσχατο βαθμό...

Ομολογώ ότι εμφανισιακώς το βιβλίο δεν θα το έπαιρνα ποτέ. Τι γλυκεροάρλεκιν εξώφυλλο είναι αυτό? Παραπέμπει σε σκουπίδια τύπου Δημουλίδου. Ούτε ο τίτλος μου αρέσει. Έχω βαρεθεί όλους αυτούς τους πομπώδεις τίτλους των μεσόκοπων ελληνίδων άρτι αφιχθεισών λογοτέχνιδων. Πήρα όμως το βιβλίο στην επίσημη συνάντηση των Αθηναίων του Αυγούστου επειδή δεν ήρθε η kermit και είπα να προχωρήσει το ring. To έβαλα στα "προσεχώς", στα "πολύ προσεχώς" για να μη φωνάζει η kermit που έφαγα τη σειρά...

Ογκώδες βιβλίο 672 σελίδων το οποίο ομολογώ ότι δεν με ενθουσίασε καθόλου. Περισσότερο μου έμοιαζε σαν άσκηση για μεταπτυχιακή εργασία στην ιστορία μιας συγκεκριμένης εποχής της Αιγύπτου. Πολλές λεπτομέρειες, πολλά γεγονότα και πολλά, πάρα πολλά ονόματα διπλά και τριπλά που με κούραζαν χωρίς λόγο. Επίσης ήταν πολλές οι φορές που παραθέτονταν γράμματα και σκέψεις των διαφορετικών ηρωίδων απανωτά και με τρόπο που μπέρδευαν και κούραζαν. Δεν υπάρχει για μένα χειρότερο πράγμα σε βιβλίο από το να σταματάω για να καταλάβω τι γίνεται, ποιος γράφει και ποιος ήταν ο τάδε που είχε αναφερθεί πριν 3 σελίδες.
Για δε τον συγκεκριμένο έρωτα Άννας - Σαρίφ (Αγγλίδας - Αιγυπτίου) έχω κάποιες ενστάσεις. Χωρίς να δουλευτεί καλά ο πρώτος γάμος από τη συγγραφέα, χωρίς να διευκρινιστούν τα πραγματικά προβλήματα αυτού του γάμου, βλέπουμε την ηρωίδα να επισκέπτεται την Αίγυπτο και λύνουμε τις απορίες της επιλογής της αυτής σχεδόν στο τέλος του βιβλίου. Βλέπουμε μια αρκετά χειραφετημένη γυναίκα της εποχής των αρχών του 1900 να πηγαίνει στην Αίγυπτο της αγγλικής κατοχής, να τολμά να ντύνεται άντρας (!) για να επισκεφθεί τα μέρη που ονειρευόταν και ξαφνικά... να ερωτεύεται έναν Αιγύπτιο και να μπαίνει στο χαρέμι. Υποτίθεται ότι αυτή η ανεξάρτητη προσωπικότητα δέχτηκε πολύ απλά και φυσικά να μένει σπίτι, να μη μπορεί να πάει πουθενά χωρίς την άδεια και την παρακολούθηση του συζύγου, να ακούει ομιλίες από το καφασωτό και να μη βλέπει πλέον άντρες απευθείας. Θα μπορούσε να το δεχτεί ο αναγνώστης εάν είχε σερβιριστεί κάπως αλλιώς. Εμένα δεν με έπεισε γιατί η Άννα σκιαγραφήθηκε πολύ δυναμική για να καταλήξει έτσι. Ο δε σύζυγος πολύ προοδευτικός και αγωνιστής για την καλυτέρευση της χώρας του αλλά στο σπίτι πολύ Αιγύπτιος σε όλα.
Το χειρότερο από όλα ήταν ότι με αφορμή το βιβλίο αυτό και έχοντας πρόσφατο το άλλο βιβλίο "Το μέγαρο Γιακουμπιάν" συνειδητοποίησα ότι η χώρα αυτή ελάχιστα έχει προοδεύσει έναν αιώνα και. Αυτός ο φωτεινός πολιτισμός λες και καθηλώθηκε για πάντα! Συνάντησα το ίδιο κλίμα του αναπότρεπτου που διαιωνιζόταν, με μικρές αλλαγές, μέχρι σήμερα.
Το βιβλίο με τον ωραίο σελιδοδείκτη θα συνεχίσει το ταξίδι του για την kermit60.

το βιβλίο βρίσκεται στα χέρια μου και ξεκινώ σε μια βδομάδα την ανάγνωση!

το βιβλίο το διάβασα και θα μου επιτρέψετε να επιστρέψω το βράδυ για τα σχολιά μου!
Θα ενημερώσω την Alerion που είναι Ολλανδία για το αν το θέλει μια παρατήρηση μόνο
προς την Okyrhoe σχετικά με την Helena100(μου είπαν ό,τι είναι στη μαύρη λίστα ως εξαφανισμένη και μετά τα βιβλία εξαφανίζονται και ουδέποτε τα στέλνει πίσω, για αυτό παρακαλώ ενημερώσέ με γιατί αν η alerion δεν μπορεί η τελευταία είμαι εγώ και θέλω να το απελευθερώσω κάπου όμορφα) ευχαριστώ!

Το βιβλίο έφτασε στα χέρια μου στην συνάντηση παραμονές Πρωτοχρονιάς στο Ταφ απο τον Karjim. Θα το πάρω μαζί μου να το διαβάσω αλλά δεν μπορώ να υποσχεθώ πως θα το επιστρέψω εντός διμήνου. Θα προσπαθήσω να είμαι εντάξει με τις υποχρεώσεις μου.

Ευχαριστώ και τους τρεις okyrhoe, kermit και karjim για την διαδρομή του βιβλίου μέχρι να φθάσει σε εμένα.

Το ξέρω πως το καθυστέρησα και λυπάμαι γι'αυτό. Υπόσχομαι ότι εντός της εβδομάδας θα το ξεκινήσω και ελπίζω να μην το καθυστερήσω για πολύ ακόμα. Okyrhoe σκούντηξα μόνη μου τον εαυτό μου...

Ωραίο βιβλίο. Λίγο δύσκολη η συνεχής εναλλαγή αφηγητών, αλλά κρατά την προσοχή. Περνά πολιτικά μηνύματα από την μεριά των ντόπιων οι χώρες των οποίων αποικιοποιήθηκαν και τα οποία είναι τόσο σύγχρονα αν λάβει κανείς υπόψιν τις εξελίξεις των τελευταίων μηνών στην βόρεια Αφρική.

Προσωπικά έμεινα λίγο με την γεύση πως δεν τελείωσε το βιβλίο και πως η Άννα είναι περίεργος άνθρωπος. Χειραφετημένη. αλλά νιώθει τόσες ενοχές για τον πρώτο σύζυγό της. λες και αυτή φταίει που εκείνος έπαθε κατάθλιψη. Και μετά καταφέρνει να ενσωματωθεί στην Αιγυπτιακή γυναικεία κοινότητα που κατά βάση δεν είναι ισότιμη με των ανδρών. Βέβαια καταλαβαίνω πως στο σπίτι της είναι ισότιμη, αλλά και πάλι. Και στην συνέχεια μετά τον θάνατο του Σαρίφ ξαναγυρνά στην Αγγλική κοινωνία.

Πάντως είναι εύκολο ανάγνωσμα και άνετο. Έχω επικοινωνήσει με την bellivas για να της το στείλω όσο είμαι εδώ στην Ελλάδα. Περιμένω απάντηση.

Το έστειλα στην bellivas την προηγούμενη Πέμπτη μετά από μια υπέροχη συζήτηση με την κοπέλα στο ταχυδρομείο που ή πλάκα μου έκανε ή είχε βαλθεί να μου σπάσει τα νεύρα. Πάντως οι προδιαγραφές για τα συστημένα φαίνεται αυξήθηκαν κατακόρυφα μέσα στους τέσσερις μήνες που έχω να έρθω Ελλάδα!!!

to ελαβα την προηγουμενη εβδομαδα και το ξεκινησα ηδη...

παροτι καθυστερησα παρα πολυ,(εγκυμοσυνη ,μωρο και τα συναφη)καταφερα να το διαβασω.ειλικρινα με πολυ κοπο το τελειωσα,μου φανηκε πολυ κουραστικο και γλυκαναλατο.θα το προωθησω στην indulger.