Flaptekst:
Wenen, 1886: in een stad met elegante cafés, operahuizen en een bloeiende en avontuurlijke kunstenaarsgemeenschap ontmoet de twaalfjarige Emilie Flöge de controversiële losbol en kunstschilder Gustav Klimt. Klimt wordt in dienst genomen door Emilies vader, een Weense zakenman, om haar de beginselen van het tekenen bij te brengen. Al snel geeft Klimt Emilie een opleiding die meneer Flöge niet voor ogen had toen hij haar in de wereld van armoedige kunstenaars, schildersmodellen en rijke weldoeners introduceerde..

Wanneer ze Klimts geliefde wordt, bloeit Emilie op van een naïef meisje tot een zelfbewuste vrouw. Hoewel Klimt zich ontpopt als een charmante dandy die geen enkele vrouw kan weerstaan, is zijn relatie met Emilie onverbrekelijk en levenslang.

----
Het is een fictief verhaal, gebaseerd op het leven van Emilie Flöge, (zie boekomslag) haar werk en grote liefde voor Klimt. Klimt komt veelvuldig in het verhaal voor en de belangrijkste (ware) gebeurtenissen in zijn leven worden besproken maar het is geen verhaal over Klimt en zijn leven. Emilië Flöge is in werkelijkheid levenslang een vast punt in het leven van Klimt geweest. Het verhaal houdt wel in grote lijnen de geschiedenis aan. Het boek leest lekker weg.

Paperback 319 Pagina's Sirene b.v.,Uitgeverij 2006
ISBN: 9058313719

RAY is rond

janna2
EmEli
croixdeguerre
kaylihi
draakje
Enitnaj
redfloor
Letterzetter (kan er mee doen wat ze wil)

Gisteren van Dettie gekregen, ben benieuwd. Ziet er in ieder geval erg mooi uit!
Ik meld me weer.

Tja. Aardig boek, maar meer ook niet. Ondaks de vele woorden blijven de mensen in dit boek op een afstand, ik kreeg er geen "contact" mee tijdens het lezen. En Gustav Klimt vind ik ronduit een onsympathieke, egocentrische man!

Dettie bedankt! Dit boek gaat vandaag of morgen op weg naar EmEli.
Vandaag, 22 juni, op de post gedaan.

Vrijdag al ontvangen, inmiddels ook gelezen, maar vandaag pas weer een computer met internet tot mijn beschikking. Ik vond het een leuk verhaal. Niet enorm super, maar het leest wel lekker.
Bedankt voor het ringen en opsturen!

Ik zal het volgende week naar croixdeguerre opsturen.

Edit 4-7-2006: Croixdeguerre wil graag even worden overgeslagen, ik stuur het boek daarom een dezer dagen naar kaylihi. Ik had het echter al ingepakt en de kaart is nog wel aan croixdeguerre gericht, streep dat dus maar door. ;-)

Vandaag ontvangen bedankt!

Normaal gesproken zou mijn keus niet op dit boek vallen en daarom wilde ik hem lezen,kennis maken met iets anders. Ik kon er moeilijk aan beginnen,omdat ik dacht dat het niet zo leuk zou zijn. Maar ik wilde het boek wel lezen ook,omdat het in Wenen speelt.Nou ik begon en kon niet makkelijk stoppen. Wat een mooi verhaal! Ik vond het boek de moeite waard en blij dat ik eens wat anders heb geprobeerd te lezen.Bedankt voor het ringen!

Vandaag ontvangen. Ik ben erg benieuwd naar dit boek. Bedankt voor het leuke kaartje Kaylihi en Dettie bedankt voor het ringen. Ik zal het niet meteen lezen want de ringboeken stromen weer binnen, waar komen ze toch vandaan ? :) Er is 1 ringboek wachtende vóór dit boek.

Ik vond het een mooi boek. Ook een hele mooie beschrijving van de tijd waarin het speelt.
Het boek gaat nu verder naar Enitnaj. (11-9-06)

Vandaag door de postbode persoonlijk aan mij overhandigd...
Aangezien er gisteren al meer ringboeken binnenkwamen zal dit boek even op zijn beurt moeten wachten!

Vanmiddag in de hangmat uitgelezen.
Een bijzonder boek. Ik had verwacht dat de relatie tussen Emilie en Gustav veel meer omvattend zou zijn dan dat ie was, naar aanleiding van de achterflap. Ik bedoel: gedurende het hele boek merk je wel dat die twee een onverbrekelijke band hebben, maar een gepassioneerde liefdesrelatie, daarvan is niet echt sprake. Het historisch tijdsbeeld dat wordt geschetst vond ik overigens wel interessant en ik zal beslist met meer aandacht naar schilderijen van Gustav Klimt kijken in het vervolg!

Zodra ik het adres van Redfloor heb gaat dit boek weer op reis!

Dank voor het snelle opsturen! Wat is iedereen daar toch altijd snel mee. Moet bekennen dat ik altijd even wacht tot ik een stapeltje heb wat in een keer de deur uit kan. Overigens ook een leuke kaart erbij! Ik ben blij en benieuwd naar het boek.

Ik wist niet zoveel over Klimt en consorten. Dit boek geeft een mooi kijkje in hun leven. Ik vond de hoofdpersoon wat braafjes. Volgens mij zou ze veel meer in haar mars kunnen hebben. Toevallig staat er juist een stuk over een verzamelaar van Klimt in de Volkskrant met een aantal foto's van schilderijen. Ik wil nog even een aantal schilderijen bekijken met het boek erbij en dan mag het weer op reis.

Yes, mijn eerste ringboek heb in goede orde ontvangen. Wat een leuk postzegelkunstwerk Redfloor. Bedankt.

In de tijd en op de plek waar deze geromantiseerde geschiedenis van Emilie Floge, Gustav Klimt en de avantgarde in de kunstwereld zich afspeelt werd mijn grootvader geboren. Ik vond het dan ook erg bijzonder om dit boek te lezen. Als kind deed mijn opa wat Emilie deed, 's zomers buiten Wenen vertoeven, niet om te dartelen maar vooral om aan te sterken. Later ging hij aansterken in Nederland. De familie Floge was rijk, De Klimts eerst niet, later wel. De ouders van mijn opa waren arm en jong dood in de loopgraven of van hongeroedeem. Toen hij werd geboren in een kelderwoning, vergelijkbaar met die van de wasvrouw Maria, verleidde Klimt volgens het boek enkele modellen. Mizzi is geen onbekende naam. Op zijn dertiende was hij wees en wilde opnieuw naar Holland, had niks meer in Wenen te zoeken, maar er was geen plek, hij ging toch, in het bagagerek van de trein en kwam bij een Fries pleeggezin. Toen Emilie aan het eind van WO II, in Attensee hoorde hoe Wenen platbrandde, werd mijn opa gemobiliseerd en meerdere keren naar Duitsland gehaald. Hij kwam levend terug. Na tientallen jaren keerde hij eens terug in Wenen, om veel opera's te horen en ook struinde hij tevergeefs graven af in de hoop iets terug te vinden van zijn (voor)ouders, zo luidt het verhaal. Want ik kan het hem niet meer vragen. Een paar maanden voordat hij, op dezelfde dag als ik zeven werd, zijn zeventigste verjaardag zou vieren, werd zijn hartaanval hem wel fataal. Hij is begraven in Goutum. Volgens mijn moeder was ik ontroostbaar. Waar mijn opa opgroeide staat nu een cafe met een mooie gevel van Hundertwasser, ik ben meer dan ooit van plan Wenen te gaan bezoeken.

Ik heb van het boek genoten, maar mijn oordeel is erg gekleurd. De laatste bladzijden heb ik vandaag lopend gelezen, en in de lunchpauze. Ik gaf het vandaag direct na lezing door aan iemand die erg houdt van stoffen, kleding maken, schilderen, Wenen en....kunst. Zodra ik het boek liet zien, werd er een bundel ansichten met werken van Klimt tevoorschijn getoverd. Een ervan was uiteraard....de geschilderde kus. Veel leesplezier.