GRC... kai opoios katalabe katalabe

RELEASE NOTES:

Αν και το βιβλίο δεν είναι απαίσιο (καλά δε διεκδικεί και δάφνες), απαίσια είναι η κατάσταση που βρέθηκα καθώς το διάβαζα ένα από τα ελάχιστα ηλιόλουστα απογεύματα του Ιουλίου του 2000, σε μια pub στο Brighton της Αγγλίας. Όλος ο κόσμος ήταν έξω, άλλοι έπαιζαν, άλλοι ψώνιζαν, άλλοι έκαναν μπάνιο, και άλλοι (και εγώ μέσα σε αυτούς) κάθονταν στα εξωτερικά! τραπεζάκια των pub της παραλίας ακούγοντας μουσική τρώγοντας και πίνοντας μπύρες.
Εγώ παράλληλα διάβαζα και το βιβλιαράκι αυτό. Όλα ήταν μιά χαρά και ένοιωθα μετά από καιρό σα να βρίσκομαι Ελλάδα (ήμουν 5 μήνες Αγγλία λόγω της δουλειάς μου και είδα ήλιο 8-10 φορές το πολύ). Διάβαζα αραχτός, κοιτώντας προς τη θάλασσα και στην πλάτη μου είχα μια παρέα μεθυσμένων (σωωωώπα μεθάνε οι Άγγλοι? Τι λές βρε παιδάκι μου!).
Έχει δεν έχει περάσει ένα μισάωρο και ένας από αυτούς σηκώνεται, παραπατά (από το σύρσιμο της καρέκλας κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά) και.... αδειάζει το περιεχόμενο
του στομαχιού του στην πλάτη μου.....
Χρειάζεται να πω κι άλλα? Ένα ωραιότατο απόγευμα έγινε απλά ...απαίσιο!

Το βιβλίο (που δε λερώθηκε διόλου το άτιμο, μόνο η πλάτη μου τα λούστηκε όλα)
απελευθερώθηκε σε ένα μέρος ...χάλια. Στην Αλ. Υψηλάντου και Αγ. Νικολάου επί
της Υψηλάντου υπάρχουν 2 ωραιότατα μαγαζάκια που πουλάν...τομάρια ζώων ακατέργαστα. Παλιά εκεί υπήρχαν και σφαγεία που λόγω της ...ευωδιάς τους, μετακόμισαν. Απέναντί τους ακριβώς και δίπλα στο ‘εξαίσιο’ νυκτερινό μαγαζί
ονόματι Ζούγκλα υπάρχει ένα βρωμερό και τρισάθλιο οικοπεδάκι. Μπροστά από
το συρμάτινο πλέγμα που κλείνει το οικόπεδο υπάρχει μία άθλια ξύλινη παλέτα.
Το βιβλίο ‘μπλοκαρίστηκε’ στο σημείο που ακουμπά η παλέτα το σύρμα.

Είναι η πρώτη φορά που εύχομαι να μη γίνει catch.