Franklin vertelt het verhaal van een verschoppeling die met zijn grote fantasie, zijn onaangepastheid en ondanks zijn neiging tot zelfdestructie overeind blijft en zich door het leven laat ringeloren.

Franklin won in 2001 de Libris Literatuur Prijs, de Inktaap 2002 en was finalist in de ECI-prijs 2002.

Mee naar de jaarlijkse meeting voor een liefhebber. Veel leesplezier !

Stoomlocomotief en Russische poolcirkel, stond op de achterflap!

Dit boek won de Libris Literatuurprijs 2001. Ik zeg het maar eerlijk: ik vond dit boek helemaal niks. De schrijver gebruikt allerlei 'literaire' omschrijvingen en archaïsche woorden die niet bijdragen aan het verhaal, maar kennelijk de indruk moeten wekken dat dit een heel knappe, intellectuele schrijver is. Ik heb het boek tot bladzijde 18 een kans gegeven, toen ben ik maar gaan slapen. Ik geef het gauw terug aan iiwi, van wie ik het geleend had.

Ik heb het boek weer terug.

Ik vond dit een heerlijk boek! Ratjetoe heeft gelijk over het taalgebruik, maar dat is alleen het eerste hoofdstuk zo en past ook niet echt bij de rest van de stijl. Alsof de schrijver het hele boek al geschreven had en toen dacht 'Voor de eerste paar bladzijden ga ik even alles wat ik literair heb uit de kast trekken'.
Het is een van de meest bizarre boeken die ik gelezen heb en ik vond het helemaal geweldig. Alles, tot en met Den Haag, is karikaturaal. Nergens is er een vorm van werkelijkheid, niets zou ooit hebben kunnen gebeuren. Het is kijken hoe ver je kunt gaan met verbeelding en bizarre ideeën. Heerlijke waanzin.
Grappig; ik las dit met de muziek van de CD Minimalism van het Volhardingsorkest, wat ik erg goed vond passen bij het ritme van het boek, voordat ik bij de passage was waarin Franklin verteld over zijn liefde voor Yves en Reich, waarin in het boek zelfs twee ratjes worden genoemd.

In de kast.

Ik heb een overzicht gemaakt van de boeken die op 12 april 2015 in de kast van OBCZ Averechts stonden en ga die herreleasen om de bookshelf en de go hunting pagina weer eens up to date te krijgen!