
Ο αντίπαλος
3 journalers for this copy...


Η συμμετοχή του σ' ένα τυχερό παιχνίδι στο ίντερνετ και η συνάντησή του με τη Μία, μια ερεθιστικά προκλητική κοπέλα, είναι η απαρχή μιας σειράς συμπτώσεων που τον βυθίζουν σ' έναν κόσμο ερωτισμού, βίας και αμφισημίας.
Τα ερωτήματα οξύνονται με την εμφάνιση ενός μυστηριώδη αγνώστου, ο οποίος σταδιακά του υποβάλλει την ιδέα ότι έχει ερήμην του παγιδευτεί στα γρανάζια μιας τεράστιας συνωμοσίας.
Οι προσπάθειές του ήρωα να αντιδράσει, να αντιμετωπίσει έναν όλο και λιγότερο ορατό εχθρό, τον παρασύρουν ακόμη βαθύτερα στο μυστήριο, αφού ο γρίφος που καλείται να λύσει φαίνεται πως είναι φτιαγμένος με τα υλικά των πιο μύχιων φαντασιώσεών του...
Ακολουθώντας τις διαδρομές ενός ρευστού παζλ, "Ο αντίπαλος" είναι μια αφήγηση-αίνιγμα, ένα μυθιστόρημα για την αδυναμία του σύγχρονου ανθρώπου να διακρίνει την αλήθεια από τη φαντασίωση, τις αναμνήσεις από τις επιθυμίες, τις θεωρίες συνωμοσίας από τη μανία καταδίωξης.
Μια αφήγηση-αίνιγμα με έντονη γεύση μυστηρίου...


Πάντως, αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ένα σημείωμα του συγγραφέα στην αρχή του βιβλίου:
"Ευχαριστώ θερμά το ΕΚΕΜΕΛ για τη φιλοξενία στο Σπίτι της Λογοτεχνίας στο χωριό Λεύκες της Πάρου, όπου και γράφτηκαν ορισμένες από τις τελευταίες σελίδες αυτού του μυθιστορήματος."
Έχω πάει στις Λεύκες :ο) Έχω μείνει 3 φορές!!! Ωραίο χωριό!!!

πολύ παράξενο αλλα ωραίο
δεν θελω να κατσω να γραψω απο τι εμπνευστηκε ο συγγραφεας γιατι αυτα ειναι ανούσια πράγματα που θυμίζουν λογοτεχνική ανάλυση σχολείου
θα σας πω εγω τι μου θύμιζε όταν το διάβαζα
και ειδικά το τέλος που ήταν πολύ μυστηριώδες
μου θυμίζει πολύ τον νευρομάντη του gibson
καποιος που δουλεύει για κάποιους στο διαδίκτυο και κάποια στιγμή γυρνάει να τους "πουλήσει"
τώρα τι γίνεται από εκείκαι πέρα στο βιβλίο είναι όπως έγραψε και ο aris1 λίγο μυστήριο.
σαν να ακροβατεί ο ήρωας ανάμεσα στις δικές του φαντασιώσεις και στην πραγματικότητα.
τέλος το τέλος μου θυμίζει πάλι νευρομάντη και όχι τόσο fight club, όπως μου είπε ο φίλος μου που μου το έδωσε (και δεν εχει γραψει ακόμα εδω)
μου θυμίζει την στιγμή που πέρασε "στην άλλη μεριά", που ως interface είχε μία παραλία και ήταν εκεί κάποιο πλάσμα -παιδί στον νευρομάντη, σκύλος στο βιβλίο- που κάτι σήμαινε
και μετά πέρασε (?) στην άλλη μεριά
έγινε μέρος του άλλου κόσμου
έγινε (?) ο ίδιος ο αντίπαλος
πολλές σκέψεις
ps το βιβλίο θα το 'ελευθερώσω' σε 1-2 φίλους μου. είναι ενήμεροι για το cafeina.
δεν θελω να κατσω να γραψω απο τι εμπνευστηκε ο συγγραφεας γιατι αυτα ειναι ανούσια πράγματα που θυμίζουν λογοτεχνική ανάλυση σχολείου
θα σας πω εγω τι μου θύμιζε όταν το διάβαζα
και ειδικά το τέλος που ήταν πολύ μυστηριώδες
μου θυμίζει πολύ τον νευρομάντη του gibson
καποιος που δουλεύει για κάποιους στο διαδίκτυο και κάποια στιγμή γυρνάει να τους "πουλήσει"
τώρα τι γίνεται από εκείκαι πέρα στο βιβλίο είναι όπως έγραψε και ο aris1 λίγο μυστήριο.
σαν να ακροβατεί ο ήρωας ανάμεσα στις δικές του φαντασιώσεις και στην πραγματικότητα.
τέλος το τέλος μου θυμίζει πάλι νευρομάντη και όχι τόσο fight club, όπως μου είπε ο φίλος μου που μου το έδωσε (και δεν εχει γραψει ακόμα εδω)
μου θυμίζει την στιγμή που πέρασε "στην άλλη μεριά", που ως interface είχε μία παραλία και ήταν εκεί κάποιο πλάσμα -παιδί στον νευρομάντη, σκύλος στο βιβλίο- που κάτι σήμαινε
και μετά πέρασε (?) στην άλλη μεριά
έγινε μέρος του άλλου κόσμου
έγινε (?) ο ίδιος ο αντίπαλος
πολλές σκέψεις
ps το βιβλίο θα το 'ελευθερώσω' σε 1-2 φίλους μου. είναι ενήμεροι για το cafeina.