De hoofdpersoon uit deze bevreemdende roman staat op een camping in het Lake District. Aansluitend wil hij een reis naar India maken. Op een ochtend is het seizoen voorbij en blijft hij de enige gast. De campingeigenaar biedt hem gratis accomodatie in ruil voor wat klusjes. Dat is het begin van een onstuitbare reeks ontwikkelingen waardoor de reis naar India steeds verder op de achtergrond raakt.

Denk bij dit boek aan bijvoorbeeld Nooit meer slapen van W.F. Hermans maar dan met Engelse tongue-in-cheek humor en een andere schrijfstijl.

De ringlijst:

1. Plinius
2. Elefteria
3. YvonneP
4. Olifant
5. Suzy26
6. lot12
7. gimp
8. juffie
9. janna2
10. biba89

RELEASE NOTES:

got this at the meeting yesterday, thank you!

The main character in All quiet on the Orient Express tries to fit in with the locals and finds that people use him for their own designs. It's a story of disenchantment and clashing ideas about life. An entertaining and interesting read.
A main character I can identify with; my life is a string of green squares and I'm always slow to understand the things that would come in handy.
Thanks for ringing, Muggenlip!

I closed one ringbook this afternoon, went downstairs to pick up the mail and found the next ring. Makes me smile even more, because the one I've just read is going to Plinius, who sent this one. Looks like a nice book to read on cold, dark february evenings. So that's just what I'm going to do... also cleaned up my room today and bought some new plants, so everything's ready for a long weekend ... ah wait, have to fill the teapot and the cookiebox and then call my cat Augustinus to sit next to me!

wat een vreemd boek met een misleidende titel. maar mooi. met een onderliggende gedachte van noodlot? de vergelijking met Nooit meer slapen vind ik een goede. ik heb het boek met veel plezier gelezen. steeds gehoopt dat de hoofdpersoon toch nog op de trein zou stappen. verlangd naar de zomer en het kamperen. al hoop ik nooit zo'n weirde campingbaas tegen te komen. leuk boekje Muggenlip, bedankt voor het ringen. cu op de camping in Castricum?

RELEASE NOTES:

sent to Yvonnep this week

oops, almost forgot to tell that the book arrived safe(ly?) and sound(ly). But it has.

Een traag en bevreemdend boek, indeed. In mijn optiek ook een groen boek. Alle locaties die hij beschrijft kregen voor mij een mossige natte groene kleur. Ik raakte ook een licht gedeprimeerd van het boek...dit dorpje is een soort welwillende mannenetendmonster. Ze volhardt in haar eigen rules en regulations. Af en toe wilde ik de hoofdpersoon door elkaar schudden: vraag nou door, je weet nooit wat een rare motieven hier weer achter zitten.

Het boek gaat door naar Olifant.

Ah, ik hou van een mossige, natte, groene kleur!
Bedankt voor 't ringen en 't sturen.

Ja, van dit soort boeken houd ik wel. Vreemd, maar vermakelijk verhaal. Vooral de laatste zin plaatst de hoofdpersoon in een ander daglicht. Ik houd ook van Magnus Mills ironie, met name in de dialogen tussen de hoofdpersoon en zijn dorpsgenoten. Bijvoorbeeld als hij de eerste keer Hodge, de dorpswinkelier, belt. Volgens mij zijn die dialogen ook erg komisch om eens uit te spelen. Ik ben nu ook benieuwd naar zijn andere boek, The Restraint of Beasts. Bedankt Muggenlip voor het ringen. Het boek gaat morgen naar Suzy26.

Received by mail yesterday. Thanks to Olifant and Muggenlip for sending c.q. ringing it.

What a wonderful read! It is funny and sad at the same time. In our everyday life we all know these people who find it hard to refuse and who go out of their way to help their fellow human beings. Whereas other people have no qualms at all to constantly take advantage of these gullible people. It is only natural that your sympathies lie with this novel's main character as he has been given the bad deal and you keep waiting for Mr. Parker to get what's coming to him, but this just never happens, he gets away with anything. The main character really needs a kick in the butt, but who is going to give it to him?

Book is on its way to lot12.

Mooie voorkant. Ik heb er al vaak naar gekeken in de boekhandel. Ik ben benieuwd of de binnenkant de buitenkant matcht.

Gemengde gevoelens zijn achtergebleven na lezing van dit boek. Ik kan niet zo goed tegen boeken waarvan je na een aantal pagina's weet dat het van kwaad tot erger zal gaan en dat de hoofdpersoon er met open ogen inloopt. Bij dit boek heb ik dat een beetje, maar deze hoofdpersoon loopt er met zulke grote open ogen indat het juist wel weer grappig wordt. De paar onverwachte plotwendingen plezieren me. De inhoudsloze dialogen en de beschrijving van het stroperige dorpsleven bevallen me. De manier waarop Parker cs. de hoofdpersoon behandelt en de passiviteit van de hoofdpersoon staan me tegen en gaan na een tijdje vervelen: ja, nu weten we het wel. Verder blijft het boek toch ook wel hangen, omdat er connotaties inzitten die zich niet zomaar laten duiden, hints naar noodlot en keuzes in het leven. Of ben ik nou teveel beïnvloed door De Opwondvogelkronieken? Hmm, misschien is de vergelijking tussen All quiet en De opwindvogelkronieken is wel interessant... De hoofdpersoon hier en Toru Okada hebben met elkaar gemeen dat de wereld om hun heen op voor hun onnavolgbare manier verder draait en hun meesleept in oncontroleerbare gebeurtenissen. Okada worstelt ermee, deze hoofdpersoon laat zich gewoon meeslepen.

Al met al, een interessant tussendoortje, maar niet helemaal mijn ding. Ik denk dat Hekkenbouwers, de Nederlandse vertaling van The Restraint of Beasts, nog maar even in de kast blijft.

Ik heb Qimps adres al, dus hij gaat waarschijnlijk vandaag nog op de bus.

Received this in the mail today. Thank you lot12 for sending it, and also for the beautiful and appropriate postcard! I am currently reading another book, but as soon as I've finished that, I'll start in 'All Quiet on the Orient Express'.

This book was a quick and easy read. It started out quite enjoyable, but like some of the readers before me, I grew a bit annoyed with the main character who just let it all happen to him. Still, I'm glad I read the book, it gave me new angles from which to look at the British. ;) And some of the main character's ordeals are very funny.

As soon as I have juffie's address the book will be on its way again. Thanks Muggenlip for ringing!

Sent on 21 April 2005.

Viel vanmorgen op de mat, dank je wel qimp en muggenlip bedankt voor het ringen. Ik heb gauw even een paar bladzijden gelezen en het bevalt me tot nu toe prima.

Ik heb toch wel genoten van dit boek. Ook al gaat de ultieme volgzaamheid van de hoofdpersoon wel erg ver! Je zou zo'n Parker toch!? En dan dat erge incident dat zo maar terloops passeert, niemand die daar adequaat op reageert! Of eigenlijk helemaal niet. Het verhaal kabbelt eigenlijk heel genoeglijk, maar ondertussen! Knap om zo te kunnen schrijven. Het boek gaat naar Janna2. Veel genoegen!

Vandaag binnen gekregen. Was net aan zijn andere boek begonnen (helaas op de achtergrond geraakt in een stapel, moet dus acuut uit!). Hierna is deze aan de beurt.

Dank je wel Muggenlip en Juffie.

Tja, het heeft een hele tijd op de stapel TBR gelegen omdat ik er maar niet aan kon beginnen. Iets, wat dan ook, hield me tegen. Gisteren erin begonnen en in één ruk uitgelezen. Aan de ene kant hilarisch, aan de andere kant wel zo verschrikkelijk benauwend! Deed me ook wel erg denken aan zijn andere boek "Restraint of beasts": het wegglijden in een oeverloos niets, de manier waarop iemand andermans leven kan sturen en het feit dat de hoofdpersonen hun leven láten sturen. Het feit dat de man in dit boek niet eens een naam heeft zegt misschien al iets , of heb ik daar over heen gelezen?

Het boek gaat zo snel mogelijk naar Biba89, de laatste in de rij.
h

Vanmorgen samen met een ander boek op weg gegaan naar Biba89.

En daar is hij dan. Ik heb wat gemengde gevoelens bij het lezen van alle journal entries, krijg zonder het boek geopend te hebben al de behoefte om de hoofdpersoon een schop te geven.
Maar eerst moet een ander ringboek uit.

Toch eerst maar deze, in een dagje uit. Het deed me denken aan de sfeer in een absurdistische Engelse serie, "A league of gentlemen" geloof ik, waar een toerist in een klein dorpje belandt tussen allerlei geschifte personages en er niet meer wegkomt.
Maar deze hoofdpersoon reageert zelf net zo geschift, het voelt alsof hij helemaal geen eigen leven heeft, zo laat hij zich drijven door de omstandigheden. Het lijkt me niet dat hij iemand is die te goed is voor anderen, maar dat hij elke gelegenheid dankbaar aangrijpt om zijn lege leven inhoud te geven. Bij zo iemand zou ik dat verhaal over India ook niet serieus nemen. En wanneer hij geen enkele reactie geeft op het incident in het meer, ziet het eruit dat hij zelfs geen innerlijk leven heeft. Hij tekent zich steeds meer af als een ding, een soort mens-ding. Naamloos, ook.
Hij verdient een Parker. Ik kreeg er jeuk van.
Als een boek in staat is om je jeuk te geven, is het een knap boek.
Hij kan terug naar Muggenlip.

RELEASE NOTES:

Oeps, hij lag nog steeds op de plank. Deze gaat terug naar de oorspronkelijke crosser.