Net gekocht en nu al uit. In één ruk. Prachtig, meeslepend, vol geschreven,
echte personen en zo droevig. Een politie-agent beschrijft aan het eind van
zijn leven zijn herinneringen aan 'De Zaak', de mensen erom heen en de
mensen in zijn leven. Althans zo lijkt het.

Belle de Jour, een meisje van tien, de dochter van een restaurantbaas uit
het naburige stadje, wordt vermoord gevonden bij het kanaal. Er zijn sterke
aanwijzingen naar een dader, er wordt een dader gevonden. Waarom kan de
schrijver deze zaak niet laten rusten? Het is te nauw met zijn leven
verweven geraakt, zijn eigen geluk is - tja - erin opgegaan, verwoest. En
dat alles tegen de achtergrond van een eerste wereldoorlog, die het dorpje
alleen maar zijdelings zou raken.

Een citaat? Ach, een brokstuk, het hele boek staat vol mooie zinnen en
gedachten:
"Ik weet niet precies waar ik zal beginnen. Het is moeilijk. Al die tijd die is verstreken valt niet meer in woorden te vatten, en de gezichten, glimlachen en wonden evenmin. Maar toch moet ik het proberen te vertellen. Vertellen wat ik al twintig jaar op mijn hart heb. Berouw en grote vragen. Ik moet het mysterie als een buik openrijten en er mijn beide handen in steken, ook als dat nergens iets aan verandert."

Aldus de eerste zin. Meer info in deze recensie uit het Parool.

De oorspronkelijke titel van het boek is Les âmes grises en het is vertaald door Manik Sarkar. Het boek kreeg in Frankrijk de Prix Renaudot en de Grand Prix des Lectrices de Elle. De Franse boekverkopers riepen het uit tot het beste boek van het jaar. Maar ja, wat is dat allemaal waard? Gewoon lezen, het is het waard.

Speciaal geregistreerd en gereserveerd voor Dettie.

Jaaaaaa, hij is binnen!
Heel erg bedankt yvonnep. Je hoort van me als ik het uit heb.
Groetjes
Dettie

Tijdens de meeting in Castricum kreeg ik dit boek in handen. Het is nu een officieuze ring geworden. Zodra ik het uit heb, geef ik hem weer terug Yvonnep. Alvast bedankt voor het lenen.

Ik vond het een erg mooi, aangrijpend boek, maar het einde... Tja, wat zal ik daarover zeggen, zonder teveel te verklappen aan mensen die dit boek nog willen gaan lezen. Ik vond het een beetje ongeloofwaardig en ik deed het boek dan ook dicht met een diepe zucht. Was dit het nou? Dat vond ik jammer, maar voor de rest: prachtig! Bedankt, Yvonnep, voor het lenen. Ik heb het boek meegegeven aan Moem, zij overhandigt het tijdens de meeting in Castricum op 23 juli aan je. Helaas ben ik er dan niet bij.

Gisteren te leen gekregen van YvonneP. Dank je wel!

Prachtig boek. Wat een mooi taalgebruik! Er zijn een heleboel zinnen waar ik zo een lijstje omheen zou willen doen en die ik een tijdje aan de muur zou willen hangen. Ook het verhaal is prachtig, vooral het geheimzinnige waas dat blijft hangen rond de dood van Belle, waarbij steeds duidelijker wordt dat het er eigenljk niet toe doet wie het gedaan heeft.
Indrukwekkend vond ik de beschrijving van WO I op de achtergrond van het verhaal: met het grote verhaal op de achtergrond gaan de "kleine" verhalen in het stadje gewoon door.

YvonneP, bedankt voor het lenen, ik stuur het je zo snel mogelijk retour.

Yvonne, omdat je gezegd had dat het gerust aan iemand anders mocht laten lezen: vandaag heb ik het boek doorgegeven aan croixdeguerre. Ik hoop dat ze er van geniet en daarna terug stuurt naar jou.

Gisteren ontvangen van Janna2. Ik ga 'm snel lezen en aan Yvonnep terugsturen!

Ik schaar me niet in de rij van bewonderaars van dit boek. Sterker nog, ik heb het niet eens uitgelezen omdat het me verveelde. Ik vond de hoofdpersoon een vervelend heerschap die op iedereen wat aan te merken heeft en die bovendien overal ellenlang over uitweid en continu zijpaden inslaat. Kortom, zo zie je mar weer, smaken verschilen ;-)

Volgens mij is yonnep nog op vakantie, dus ik laat het boek nog even hier liggen.

Grijze Zielen is weer thuis. Mocht iemand het graag willen lenen, dan mag dat natuurlijk, maar voorlopig staat het boek weer naast de Franse moedertekst.

Zulke mooie taal, maar ook een goed verhaal. Geniet ervan!