Xiringuito
1 journaler for this copy...
Edwin Winkels – Xiringuito
Zijn vorige boek staat nog ongelezen op de plank, maar deze titel moest ik gewoon meteen lezen. Durf niet te zeggen, maar soms voel je dat een boek je zal bevallen, dat je die niet eerst in de boekenkast moet zetten.
Mijn gevoel klopte. Dit is een erg goed boek. Boeiend, informatief, meeslepend. Een prachtig tijdsbeeld van een stad in transitie. Die transitie heeft Winkels natuurlijk van nabij meegemaakt. Maar zonder het expliciet te beschrijven, lukte het Winkels om een schitterend verhaal te schrijven dat je terug brengt in de tijd. Eind jaren tachtig, begin jaren negentig. Barcelona op weg naar de Olympische Spelen. Er wordt wel eens beweerd dat Barcelona de laatste stad is die daadwerkelijk heeft geprofiteerd van de Spelen. Die uitspraak (niet van de auteur overigens) durf ik te betwijfelen, ik was tenslotte in Sydney acht jaar na Barcelona.
De hoofdstad van Catalonië heb ik ondertussen ook regelmatig bezocht. Voor 1992 helaas niet. Het was een andere stad. De Xiringuito uit het verhaal staat vlak bij de haven, aan het strand. Maar strand was in de stad destijds nauwelijks een factor, daarvoor had je badplaatsen. Het eettentje van de familie van Pepe moet weg. De bureaucratie heeft het, samen met een twintigtal buureettentjes, jarenlang gedoogd. Maar in de moderne stad is er geen plaats meer voor een Xiringuito. In de beleving van de mensen wel. Heerlijk een verse vis eten, borreltje drinken, bijpraten met vrienden en de eigenaars. Het conflict dreigt uit de hand te lopen.
Meerdere hoofdstukken zijn geschreven vanuit het perspectief van de stad, alsof het een persoon is. Mooie vondst van Winkels, want waarom zou een stad geen mening hebben, niet mee kunnen praten? Naast Pepe en Montse speelt ook het verhaal van de dochters. Willen zij het overnemen? Kunnen zij het overnemen? Een familiedrama speelt op de achtergrond altijd mee.
Wie Spanje beter wil begrijpen, wie de geschiedenis van de stad Barcelona wil kennen, wie van een mooi verhaal houdt, wie eerdere boeken van Winkels de moeite waard vond, wie graag een goed boek leest, pakke dit boek en leest het!
Citaat: “Maar deze twee torens worden helemaal niet gebouwd om in te wonen. Een kantoorgebouw en een hotel. Het eerste zou nog kunnen, wie weet hoe groot de bedrijvigheid hier ooit zal zijn, maar denken ze nou echt dat er het hele jaar door zoveel toeristen zullen komen om die veertig verdiepingen van een hotel vol te krijgen? Voor ook nog eens zulke hoge prijzen? Ik heb best wel iets te bieden, hoor, maar zo chic als Madrid, Wenen, Parijs of Praag ben ik echt niet.” (p.136/137)
Nummer: 22-021
Titel: Xiringuito
Auteur: Edwin Winkels
Taal: Nederlands
Jaar: 2022
# Pagina’s: 283 (4983)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-94-6381-090-6
Zijn vorige boek staat nog ongelezen op de plank, maar deze titel moest ik gewoon meteen lezen. Durf niet te zeggen, maar soms voel je dat een boek je zal bevallen, dat je die niet eerst in de boekenkast moet zetten.
Mijn gevoel klopte. Dit is een erg goed boek. Boeiend, informatief, meeslepend. Een prachtig tijdsbeeld van een stad in transitie. Die transitie heeft Winkels natuurlijk van nabij meegemaakt. Maar zonder het expliciet te beschrijven, lukte het Winkels om een schitterend verhaal te schrijven dat je terug brengt in de tijd. Eind jaren tachtig, begin jaren negentig. Barcelona op weg naar de Olympische Spelen. Er wordt wel eens beweerd dat Barcelona de laatste stad is die daadwerkelijk heeft geprofiteerd van de Spelen. Die uitspraak (niet van de auteur overigens) durf ik te betwijfelen, ik was tenslotte in Sydney acht jaar na Barcelona.
De hoofdstad van Catalonië heb ik ondertussen ook regelmatig bezocht. Voor 1992 helaas niet. Het was een andere stad. De Xiringuito uit het verhaal staat vlak bij de haven, aan het strand. Maar strand was in de stad destijds nauwelijks een factor, daarvoor had je badplaatsen. Het eettentje van de familie van Pepe moet weg. De bureaucratie heeft het, samen met een twintigtal buureettentjes, jarenlang gedoogd. Maar in de moderne stad is er geen plaats meer voor een Xiringuito. In de beleving van de mensen wel. Heerlijk een verse vis eten, borreltje drinken, bijpraten met vrienden en de eigenaars. Het conflict dreigt uit de hand te lopen.
Meerdere hoofdstukken zijn geschreven vanuit het perspectief van de stad, alsof het een persoon is. Mooie vondst van Winkels, want waarom zou een stad geen mening hebben, niet mee kunnen praten? Naast Pepe en Montse speelt ook het verhaal van de dochters. Willen zij het overnemen? Kunnen zij het overnemen? Een familiedrama speelt op de achtergrond altijd mee.
Wie Spanje beter wil begrijpen, wie de geschiedenis van de stad Barcelona wil kennen, wie van een mooi verhaal houdt, wie eerdere boeken van Winkels de moeite waard vond, wie graag een goed boek leest, pakke dit boek en leest het!
Citaat: “Maar deze twee torens worden helemaal niet gebouwd om in te wonen. Een kantoorgebouw en een hotel. Het eerste zou nog kunnen, wie weet hoe groot de bedrijvigheid hier ooit zal zijn, maar denken ze nou echt dat er het hele jaar door zoveel toeristen zullen komen om die veertig verdiepingen van een hotel vol te krijgen? Voor ook nog eens zulke hoge prijzen? Ik heb best wel iets te bieden, hoor, maar zo chic als Madrid, Wenen, Parijs of Praag ben ik echt niet.” (p.136/137)
Nummer: 22-021
Titel: Xiringuito
Auteur: Edwin Winkels
Taal: Nederlands
Jaar: 2022
# Pagina’s: 283 (4983)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-94-6381-090-6
