Samen Sterk
1 journaler for this copy...
Annemarie Postma – Samen sterk
Dankzij een voetbalwedstrijdje in Wageningen heb ik al vele begenadigde schrijvers mogen ontmoeten. Maar ook een schrijfster. Annemarie ben ik een aantal keren tegengekomen bij uitjes van de Blogbroeders. En ze kan zo geweldig mooi schrijven. Het allermooiste stukje op de ooit legendarische site Voetblah kwam van haar hand, zo jammer dat ik die niet meer kan linken. Dagdromen bij de visboer zou wat mij betreft ergens in een bundeling opgenomen moeten worden, hopelijk heeft ze het zelf nog ergens op haar harde schijf staan.
Dit boek heb ik dan ook vrij snel aangeschaft, maar op de een of andere manier nog nooit gelezen. Niet omdat ik een van die mannen ben die het damesvoetbal oninteressant vindt, ‘want zelfs het tweede van Quick Boys voetbalt beter’, alsof het in andere sporten anders is. Meer omdat ik gewoon te weinig zie en volg van de dames om een referentiekader te hebben. Daarbij ben ik niet zo’n fan van dit soort kronieken.
Toch had ik het mis. Annemarie volgde de dames op weg naar de Europese titel in 2017. Het is geen uitgebreid verslag van wedstrijd na wedstrijd, vaak snel verkrijgbaar na een groot toernooi, jaar later al in de ramsj. Het is ook geen human interest verhaal, feel good, Amerikaans type boek met allerlei verhalen over dingen die er niet toe doen. Het zit ergens in het midden, een dun lijntje, maar ze slaagt erin precies daarover te lopen.
Je merkt dat ze al jaren contact heeft met meerdere speelsters, dat zij dichterbij (letterlijk en figuurlijk) kan komen dan een willekeurige journalist. Daardoor is het een mooi verslag geworden, niet alleen van het toernooi zelf, maar al van een tijdje ervoor. Als lezer leer ik de speelsters beter kennen, begrijp ik de keuzes van Wiegman beter, zie ik de rol van anderen (Foppe) een stuk helderder.
Met veel plezier gelezen dus. Ik moet op zoek naar haar andere boeken. Tegelijkertijd is het zo jammer dat ik weet dat ze niet van het schrijven kan leven. Dat ze haar passie, haar talent, opzij moet schuiven en als hobby moet gaan zien. Hoe dan ook hoop ik nog veel van haar te lezen.
Citaat: “Ze trekt haar broekspijp iets omhoog en toont de tatoeage op haar linkerenkel. Het is een voetbal. ‘Als klein meisje kon ik alleen maar denken aan de bal. Daar is het mee begonnen en dat heb ik altijd gevoeld. Na het EK ben ik dat gevoel verloren, nu is het eindelijk weer terug.’ Lachend: ‘De 54e minuut is weg. Ik zie vooral de minuten voorbijkomen die heel mooi zijn geweest. Ja, ik ben weer een gelukkig mens.’” (p.107)
Nummer: 21-018
Titel: Samen sterk
Auteur: Annemarie Postma
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 217 (3459)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-450-3813-1
Dankzij een voetbalwedstrijdje in Wageningen heb ik al vele begenadigde schrijvers mogen ontmoeten. Maar ook een schrijfster. Annemarie ben ik een aantal keren tegengekomen bij uitjes van de Blogbroeders. En ze kan zo geweldig mooi schrijven. Het allermooiste stukje op de ooit legendarische site Voetblah kwam van haar hand, zo jammer dat ik die niet meer kan linken. Dagdromen bij de visboer zou wat mij betreft ergens in een bundeling opgenomen moeten worden, hopelijk heeft ze het zelf nog ergens op haar harde schijf staan.
Dit boek heb ik dan ook vrij snel aangeschaft, maar op de een of andere manier nog nooit gelezen. Niet omdat ik een van die mannen ben die het damesvoetbal oninteressant vindt, ‘want zelfs het tweede van Quick Boys voetbalt beter’, alsof het in andere sporten anders is. Meer omdat ik gewoon te weinig zie en volg van de dames om een referentiekader te hebben. Daarbij ben ik niet zo’n fan van dit soort kronieken.
Toch had ik het mis. Annemarie volgde de dames op weg naar de Europese titel in 2017. Het is geen uitgebreid verslag van wedstrijd na wedstrijd, vaak snel verkrijgbaar na een groot toernooi, jaar later al in de ramsj. Het is ook geen human interest verhaal, feel good, Amerikaans type boek met allerlei verhalen over dingen die er niet toe doen. Het zit ergens in het midden, een dun lijntje, maar ze slaagt erin precies daarover te lopen.
Je merkt dat ze al jaren contact heeft met meerdere speelsters, dat zij dichterbij (letterlijk en figuurlijk) kan komen dan een willekeurige journalist. Daardoor is het een mooi verslag geworden, niet alleen van het toernooi zelf, maar al van een tijdje ervoor. Als lezer leer ik de speelsters beter kennen, begrijp ik de keuzes van Wiegman beter, zie ik de rol van anderen (Foppe) een stuk helderder.
Met veel plezier gelezen dus. Ik moet op zoek naar haar andere boeken. Tegelijkertijd is het zo jammer dat ik weet dat ze niet van het schrijven kan leven. Dat ze haar passie, haar talent, opzij moet schuiven en als hobby moet gaan zien. Hoe dan ook hoop ik nog veel van haar te lezen.
Citaat: “Ze trekt haar broekspijp iets omhoog en toont de tatoeage op haar linkerenkel. Het is een voetbal. ‘Als klein meisje kon ik alleen maar denken aan de bal. Daar is het mee begonnen en dat heb ik altijd gevoeld. Na het EK ben ik dat gevoel verloren, nu is het eindelijk weer terug.’ Lachend: ‘De 54e minuut is weg. Ik zie vooral de minuten voorbijkomen die heel mooi zijn geweest. Ja, ik ben weer een gelukkig mens.’” (p.107)
Nummer: 21-018
Titel: Samen sterk
Auteur: Annemarie Postma
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 217 (3459)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-450-3813-1
