Το Άλας Της Γης
Registered by TIFFANY1972 of Ilion - Ίλιον , Attica Greece on 9/20/2020
This Book is Currently in the Wild!
2 journalers for this copy...
Σήμερα αγοράστηκε στο Μοναστηράκι, στο πλαίσιο της Κυριακάτικης προσφοράς του παλαιοβιβλιοπωλείου, 7 βιβλία με 3 ευρώ...
3/10/2020: Το διάβασα (χαλλλλλλλαρά...) μέσα σε 3 μέρες. Μου άρεσε αρκετά, λόγω της χρονικής περιόδου στην οποία διαδραματίζεται, αλλά και επειδή είναι καλογραμμένο.
Ο πόλεμος μεταξύ των δύο διεκδικητών της εξουσίας (του ανήλικου Ιωάννη Παλαιολόγου και του Ιωάννη Καντακουζηνού) έχει μετατραπεί σε «ταξική» σύγκρουση μεταξύ των μεγαλογαιοκτημόνων και των λαϊκών τάξεων. Η Θεσσαλονίκη για ένα διάστημα οκτώ περίπου χρόνων κυβερνάται από τις φτωχές λαϊκές τάξεις και τους Ζηλωτές, η αφήγηση όμως αρχίζει μετά την ήττα των Ζηλωτών και την επικράτηση του Καντακουζηνού. Χρόνος: ο δέκατος τέταρτος αιώνας. Τόπος: η Θεσσαλονίκη. Θέμα του μυθιστορήματος ωστόσο είναι ο εμφύλιος σπαραγμός και οι επιπτώσεις του στη ζωή των αφανών «ηρώων», εν προκειμένω του Μάρκου και του Μιχαήλ, της Ευγενίας και της «τρελής», του Νικηφόρου και της Μελανίας, αλλά και όλων εκείνων που, και τότε και αργότερα, παγιδευμένοι στους ιστορικούς τους ρόλους, δρουν, υφίστανται τις συνέπειες και, κατά κανόνα, η Ιστορία ύστερα τους «ξεχνά». Τα γεγονότα παραποιούνται και αυτές ακόμη οι λέξεις χάνουν τη σημασία τους. «Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει», έγραφε ο Θουκυδίδης, πράγμα για το οποίο ωστόσο έχουμε την ευκαιρία, δυστυχώς και στις μέρες μας, να διαπιστώσουμε πόσο οδυνηρά αληθινό παραμένει.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Επανερχόμαστε στην πανάκεια του ιστορικού μυθιστορήματος. Αν και η περίπτωση της Ι. Καπάνταη παρουσιάζει αρκετές ιδιαιτερότητες και ως προς τις αφορμές του έργου της και όσον αφορά το είδος του ιστορικού αφηγήματος που καλλιεργεί. Τα μυθιστορήματά της αναφέρονται σχεδόν αποκλειστικά σε ιστορικούς χρόνους, κατά προτίμηση στον καιρό της Τουρκοκρατίας, φθάνοντας όμως ως και τη Μικρασιατική Καταστροφή. Όταν το 1989 εκδίδει το πρώτο μυθιστόρημά της «Επτά φορές το δαχτυλίδι», έχει έτοιμο στο συρτάρι και το επόμενο, «Απειρωτάν και Τούρκων», που εκδίδεται τον Νοέμβριο του 1990 ενώ το τρίτο, «Η ιστορία της Ιόλης», γράφεται λίγους μήνες μετά τον αιφνίδιο θάνατο του συζύγου της, γλύπτη Βάσου Καπάνταη, στις 18 Δεκεμβρίου του 1990 (σύμφωνα με τις ημερομηνίες για τον χρόνο συγγραφής που η ίδια συνήθιζε να σημειώνει στα πρώτα βιβλία της). Το τρίτο είναι και το μοναδικό ως σήμερα μυθιστόρημά της που η δράση του εκτυλίσσεται εν μέρει στο παρόν, συγκρατώντας και κάποια αυτοβιογραφικά στοιχεία, παρ όλο που η συγγραφέας φροντίζει επιμελώς να μεταμφιέσει τα πρόσωπα περιπλέκοντας δεόντως την υπόθεση. Ωστόσο παραμένει προδοτική των πένθιμων συναισθημάτων εκείνης της εποχής η ατμόσφαιρα του βιβλίου όπου η ηρωίδα για να ξεπεράσει τον ξαφνικό θάνατο του συζύγου της καταπιάνεται με τα χειρόγραφα ενός μυθιστορήματος που έγραφε στα φοιτητικά της χρόνια. Μια ερωτική ιστορία γύρω από την καταστροφική μάχη του Αναλάτου, που έγινε στις 24 Απριλίου 1827, τη μεθεπομένη του θανάτου του Καραϊσκάκη. Τελικά το μυθιστόρημα πλέκει τις δύο ιστορίες, τη σύγχρονη και την παλαιά, που συμβαίνουν στον ίδιο τόπο. Αυτό είναι και το μοναδικό βιβλίο της Ι. Καπάνταη που διαδραματίζεται στην Αθήνα και δη στην προσφιλή της συνοικία, τη Νέα Σμύρνη.
Γεννημένος το 1924 στη Μυτιλήνη, ο Β. Καπάνταης χαρακτήριζε τον εαυτό του «πείσμονα Περγαμηνό πρόσφυγα», διά βίου λάτρη «της θαυμαστής και θεϊκής Ιωνίας» που υπήρξε η σταθερή πηγή έμπνευσης των γλυπτών συμπλεγμάτων του. Από αυτόν θα πρέπει να μυήθηκε η Ι. Καπάνταη (Μωραΐτισσα, αν πιστέψουμε την «Ιστορία της Ιόλης») στους καημούς των προσφύγων, ακούγοντας διηγήσεις για τις Χαμένες Πατρίδες. Ως αρχική πρόθεσή της δεν φαίνεται τόσο η συγγραφή ιστορικών μυθιστορημάτων όσο η αφήγηση ιστοριών ευψυχίας και πίστης, διαπνεόμενες από μία σχεδόν ρομαντική διάθεση. Την ίδια που έδειχνε και ο Βάσος Καπάνταης, όταν σε επετειακή ομιλία του το 1989 έβλεπε στην προσεχή είσοδο της Τουρκίας στην Κοινή Αγορά την προοπτική της ειρηνικής παλιννόστησης του Ελληνισμού στη Μικρασία. Γι αυτό και τα πρώτα βιβλία της έχουν μια παραμυθική αίγλη που οφείλεται κατ αρχήν στον τρόπο της αφήγησης αλλά και στα θέματα που επιλέγει. Ενδεικτικά θυμίζουμε ότι το πρώτο μυθιστόρημά της, σπονδυλωτό, αφηγείται έξι διαδοχικούς ξεσηκωμούς των Ελλήνων για την ανεξαρτησία, με έβδομη ιστορία τις αναμνήσεις ενός γέροντα από το Μικρασιατικό Μέτωπο, ενώ το δεύτερο την αλλαξοπιστία ενός Έλληνα και τη δυστυχία της μάνας για την τουρκεμένο γιο στην Ήπειρο του 17ου αιώνα.
Ο αγώνας των Ζηλωτών
Ακριβώς αυτή η θρυλική πνοή είναι που κερδίζει τον αναγνώστη παρά τη σχετικά απλή αφηγηματική μορφή η οποία ελάχιστα μεταβάλλεται από βιβλίο σε βιβλίο και τη χαλαρή πλοκή. Στα δύο τελευταία μυθιστορήματα, «Η Φλώρια των νερών» το 1999 και το πρόσφατο, αυτή η πνοή δείχνει να εξασθενεί σαν να προσπαθεί η συγγραφέας να μετατοπίσει το κέντρο βάρους του έργου της, πιθανώς και διαισθανόμενη ότι εξαντλήθηκε το κληροδοτημένο απόθεμα. Στο καινούργιο μυθιστόρημα εγκαταλείπει την τεσσαρακονταετία της Τουρκοκρατίας, προχωρώντας σε ακόμη παλαιότερους χρόνους. Άλλωστε ήδη το «Πού πια καιρός» διαδραματίζεται στα χρόνια των Παλαιολόγων και το προηγούμενο αμέσως μετά την Άλωση. Το πρόσφατο εμπνέεται από τους Ζηλωτές και τον ταξικό αγώνα τους, όπως τον χαρακτηρίζει η συγγραφέας.
Παραδόξως, ο δεύτερος εμφύλιος πόλεμος του πρώτου μισού του 14ου αιώνα μ.Χ., ο οποίος σε αντίθεση με τον πρώτο που ήταν μια δυναστική διαμάχη μεταξύ των δύο Ανδρόνικων Παλαιολόγων, πάππου και εγγονού, εξελίχθηκε στη Θεσσαλονίκη σε σύγκρουση των αρχόντων με την ανερχόμενη τάξη εμπόρων, βιοτεχνών και ναυτών, δεν έχει απασχολήσει το νεοελληνικό μυθιστόρημα ούτε καν τους θεσσαλονικείς συγγραφείς από όσο τουλάχιστον γνωρίζουμε. Και ας θεωρήθηκε το κίνημα των Ζηλωτών ως η πρώτη αστική εξέγερση μέσα στον ευρωπαϊκό χώρο και η οκτάχρονη επικράτησή του ως η πρώτη λαϊκή πολιτεία. Θα περίμενε λοιπόν κανείς η Ι. Καπάνταη να στήσει ένα μυθιστόρημα όπου να αποτυπώνεται εκείνη η ιδιότυπη ιστορική πραγματικότητα, κυρίως οι καινοτόμες κοινωνικοπολιτικές αντιλήψεις των Ζηλωτών. Παραμένοντας όμως η συγγραφέας προσκολλημένη στην αφηγηματική φόρμα των προηγούμενων βιβλίων της το μόνο που κατορθώνει να δώσει είναι μια εικόνα των στασιαστών κάπως μονοδιάστατη, σχεδόν αγιοποιητική. Με κύριο χαρακτηριστικό τους τη θρησκευτικότητα, καθώς αποδέχεται ότι η εκκλησιαστική αίρεση των Ζηλωτών του 12ου αιώνα ταυτίζεται με το κίνημα των Θεσσαλονικέων Ζηλωτών.
Η δράση των προσώπων
Σε αυτό το μυθιστόρημα σχεδόν απουσιάζουν οι ερωτικές ιστορίες, αντ' αυτών εξαίρεται ο δεσμός μητέρας και παιδιού. Όπως και στο «Απειρωτάν και Τούρκων», μια μητέρα έρχεται αντιμέτωπη με την προδοσία του γιου της. Και πάλι κυριαρχεί ένας κόσμος γυναικών με τους άνδρες να χωρίζονται στους γενναίους που θυσιάζονται για τον αγώνα και στους ιδιοτελείς που αθετούν τις υποσχέσεις. Όπως και στα προηγούμενα βιβλία, προτάσσεται ένα κεφάλαιο με την περιγραφή των ιστορικών συμβάντων. Και αυτή τη φορά τα ιστορικά πρόσωπα μόνο αναφέρονται χωρίς να εμπλέκονται στη δράση, ενώ οι πλασματικοί ήρωες κινούνται στα έτσι κι αλλιώς μεγάλα περιθώρια που αφήνουν σε αυτή την περίπτωση οι ιστορικές πηγές. Αν και αποκαλώντας τον αρχηγό των Ζηλωτών Μιχαήλ προκαλείται - σκόπιμα, υποθέτουμε - σύγχυση με τον Μιχαήλ Παλαιολόγο, που ηγήθηκε αρχικά της Επανάστασης αλλά σκοτώθηκε το 1345 σε ενέδρα από τον Ιωάννη Απόκαυκο. Ωστόσο ο Μιχαήλ του μυθιστορήματος δολοφονείται πολύ αργότερα, όταν καταπνίγηκε για δεύτερη φορά και οριστικά η λαϊκή εξέγερση.
Το άλας της αφήγησης
Για άλλη μία φορά η Ι. Καπάνταη καταφεύγει στην πρωτοπρόσωπη αφήγηση, ανισότιμα μοιρασμένη σε περισσότερα πρόσωπα. Η πρώτη και μακρύτερη διήγηση είναι μιας πενηντάχρονης σχεδόν σαλεμένης από τον σκοτωμό του γιου της Μιχαήλ, που ανατρέχει στα νεανικά της χρόνια, περιγράφοντας τη σκληρή ζωή των αγροτών και την εκμετάλλευση των αρχόντων. Ακολουθεί ένα κεφάλαιο ως συνοπτικό χρονικό της τελευταίας και σκοτεινότερης τετραετίας στη δημοκρατία των Ζηλωτών και μετά έρχονται δύο ακόμη αφηγήσεις ενός φίλου του Μιχαήλ και μιας παρακόρης. Τη συνακόλουθη έλλειψη δράσης αντισταθμίζουν οι περιγραφές, άλλοτε ειδυλλιακές και άλλοτε επικής ανάτασης. Η Ι. Καπάνταη γνωρίζει να σκιαγραφεί αληθοφανείς εικόνες για τη ζωή σε παλαιότερες, ελάχιστα γνωστές, εποχές με ένα λεκτικό που δείχνει παλαιικό χωρίς ωστόσο εκζητήσεις. Αν και λείπει το άλας του ιστορικού μυθιστορήματος που πιστεύουμε ότι θα ήταν, στην προκειμένη περίπτωση, οι μαχητικοί Ζηλωτές ως ήρωες, με τις φιλελεύθερες ιδέες τους, ταγμένοι εναντίον των Ησυχαστών, στο πλευρό του καλαβρού μοναχού Βαρλαάμ, ωστόσο υπάρχουν διάχυτα τα ηθικά διδάγματά τους και αυτά πολύτιμο μυθιστορηματικό καρύκευμα σε ανερμάτιστους καιρούς.
ΜΑΡΗ ΘΕΟΔΟΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΤΟ ΒΗΜΑ , 11-08-2002
ΚΡΙΤΙΚΗ
Κον Κον 30/07/2012 *****
Το βιβλίο είναι ένα πολύ ωραίο παράδειγμα για τη δυνατότητα που έχει η λογοτεχνία να εκφράσει – με τον τρόπο που μόνο αυτή ξέρει – το πώς εγγράφεται η Ιστορία στον εσωτερικό κόσμο και στις ζωές των ανθρώπων. Αποτελείται από τέσσερις πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις ατόμων που μπλέχτηκαν με τον ένα ή άλλο τρόπο στις εσωτερικές εμφύλιες συγκρούσεις του Βυζαντίου κατά τον 14ο αιώνα και επικεντρώνεται στα δραματικά γεγονότα της πόλης της Θεσσαλονίκης, γνωστά με το όνομα Ζηλωτικά (1342-1349). Το πραγματολογικό υλικό είναι ελάχιστο – το απολύτως απαραίτητο για την κατανόηση της αφήγησης – κάτι, που νομίζω, ότι δεν ενδιέφερε πρωτίστως τη σ. Εκείνο που την ενδιαφέρει και πολύ καλά πετυχαίνει, με την όμορφη και άκρως λογοτεχνική της γραφή, είναι να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο αφανή πρόσωπα βιώνουν την Ιστορία, να δείξει πώς η Ιστορία μπορεί να γραφτεί από τα «κάτω», όταν στο προσκήνιο τον πρώτο ρόλο κρατούν, όχι οι απρόσωπες κοινωνικοπολιτικές μεταβολές, αλλά οι πολύ προσωπικές και τραγικές ανθρώπινες ιστορίες. Φυσικά στην πορεία της γραφής τίθενται και ένα σωρό άλλα σημαντικά ζητήματα – ερωτήματα της Ιστορίας, όπως η αναγκαιότητα και αποτελεσματικότητα των επαναστατικών κινημάτων, η ταξική βάση της σύγκρουσης Ζηλωτών – Δυνατών στο Βυζάντιο, η κοινωνική αδικία, η ιδιοτέλεια και ο οπορτουνισμός των πρωταγωνιστών αλλά και η αυταπάρνηση, ο ηρωισμός και το πνεύμα εθελοθυσίας ορισμένων άλλων κλπ. Θέματα στα οποία η σ. δεν επιθυμεί να δώσει οριστικές απαντήσεις, τα αντιμετωπίζει ως σύμφυτα της ανθρώπινης συνθήκης και αναδεικνύει έντεχνα την πολυπλοκότητα και το πολυσύνθετο των ανθρωπίνων πράξεων όπως μόνο η λογοτεχνία μπορεί να αναδείξει. Αντιμετωπίζει με πολύ συμπάθεια τους ατυχείς και αφελείς πρωταγωνιστές της ιστορίας της – όλους εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν σε ανώτερες αξίες και που η ελπίδα δεν τους εγκαταλείπει ποτέ – και είναι απόλυτα πεπεισμένη ότι αυτοί ήταν, είναι και θα είναι το «άλας της γης» που θα προσθέτει πάντα το κάτι παραπάνω στην Ιστορία.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η Ισμήνη Καπάνταη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Παντρεύτηκε τον Βάσο Καπάνταη και έχει έναν γιο. Έργα της: Επτά φορές το δαχτυλίδι (1989), Απειρωτάν και Τούρκων, μυθιστόρημα (1990), Η Ιστορία της Ιόλης, μυθιστόρημα (1992), Πού πια καιρός, μυθιστόρημα (1996), Στο Κρυφό Σχολειό, παιδικό (1997), Ιωνία (Οι Έλληνες στη Μικρασία), λεύκωμα (1997), Εκκλησίες στην Κωνσταντινούπολη, λεύκωμα, δίγλωσση έκδοση (1999), Η Φλώρια των νερών, μυθιστόρημα (1999), Το άλας της Γης, μυθιστόρημα (2002), Εμείς έχουμε εμάς, μυθιστόρημα (2007), Οκτώ φορές το δαχτυλίδι (2008) και Κυνική ιστορία (2008), Με θέα τη ζωή (2009). Έχουν μεταφρασθεί: Επτά φορές το δαχτυλίδι, Εκδόσεις Πανεπιστημίου Mc Gill, Μόντρεαλ 1994 και Βαλκανική Βιβλιοθήκη, Σόφια 2005, Απειρωτάν και Τούρκων, Εκδόσεις Ορφελίν, Βελιγράδι 1995 (αυτή την περίοδο μεταφράζεται και στα αγγλικά)? Ιωνία (Οι Έλληνες στη Μικρασία), Αδάμ, 1999? Η Φλώρια των νερών (αγγλικά) 2002, για την οποία ο μεταφραστής Rick Newton έλαβε το βραβείο Elizabeth Constantinides Translation Prize του Modern Greek Studies Association? Eμείς έχουμε εμάς, Crocetti Editore, Mιλάνο, 2009. Μεταφράσεις: Τα πουλιά του αθώου δάσους (The Birds of the Innocent Wood) της Deirdre Madden, 2003? Άνθη του Λόγου (Champ Fleury) του Geofroy Tory, βασιλικού τυπογράφου του Φραγκίσκου Α΄ της Γαλλίας, 2005? Οκτώβρης, οχτώ το πρωί (October, Eight O' Clock) του Norman Manea, 2011? Η οικογένειά μου και άλλα ζώα (My Family and Other Animals) του Gerald Durrell, υπό έκδοση. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά? έχει γράψει επίσης κείμενα για ντοκιμαντέρ. Τιμήθηκε με το Βραβείο Χριστιανικών Γραμμάτων (1990) και με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (1992) για το μυθιστόρημα "Απειρωτάν και Τούρκων".
https://diastixo.gr/sinentefxeis/ellines/15227-ismini-kapantah?utm_source=MailingList&utm_medium=email&utm_content=fanoulini259%40gmail.com&utm_campaign=Newsletter_11_10_2020_14_24
3/10/2020: Το διάβασα (χαλλλλλλλαρά...) μέσα σε 3 μέρες. Μου άρεσε αρκετά, λόγω της χρονικής περιόδου στην οποία διαδραματίζεται, αλλά και επειδή είναι καλογραμμένο.
Ο πόλεμος μεταξύ των δύο διεκδικητών της εξουσίας (του ανήλικου Ιωάννη Παλαιολόγου και του Ιωάννη Καντακουζηνού) έχει μετατραπεί σε «ταξική» σύγκρουση μεταξύ των μεγαλογαιοκτημόνων και των λαϊκών τάξεων. Η Θεσσαλονίκη για ένα διάστημα οκτώ περίπου χρόνων κυβερνάται από τις φτωχές λαϊκές τάξεις και τους Ζηλωτές, η αφήγηση όμως αρχίζει μετά την ήττα των Ζηλωτών και την επικράτηση του Καντακουζηνού. Χρόνος: ο δέκατος τέταρτος αιώνας. Τόπος: η Θεσσαλονίκη. Θέμα του μυθιστορήματος ωστόσο είναι ο εμφύλιος σπαραγμός και οι επιπτώσεις του στη ζωή των αφανών «ηρώων», εν προκειμένω του Μάρκου και του Μιχαήλ, της Ευγενίας και της «τρελής», του Νικηφόρου και της Μελανίας, αλλά και όλων εκείνων που, και τότε και αργότερα, παγιδευμένοι στους ιστορικούς τους ρόλους, δρουν, υφίστανται τις συνέπειες και, κατά κανόνα, η Ιστορία ύστερα τους «ξεχνά». Τα γεγονότα παραποιούνται και αυτές ακόμη οι λέξεις χάνουν τη σημασία τους. «Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει», έγραφε ο Θουκυδίδης, πράγμα για το οποίο ωστόσο έχουμε την ευκαιρία, δυστυχώς και στις μέρες μας, να διαπιστώσουμε πόσο οδυνηρά αληθινό παραμένει.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Επανερχόμαστε στην πανάκεια του ιστορικού μυθιστορήματος. Αν και η περίπτωση της Ι. Καπάνταη παρουσιάζει αρκετές ιδιαιτερότητες και ως προς τις αφορμές του έργου της και όσον αφορά το είδος του ιστορικού αφηγήματος που καλλιεργεί. Τα μυθιστορήματά της αναφέρονται σχεδόν αποκλειστικά σε ιστορικούς χρόνους, κατά προτίμηση στον καιρό της Τουρκοκρατίας, φθάνοντας όμως ως και τη Μικρασιατική Καταστροφή. Όταν το 1989 εκδίδει το πρώτο μυθιστόρημά της «Επτά φορές το δαχτυλίδι», έχει έτοιμο στο συρτάρι και το επόμενο, «Απειρωτάν και Τούρκων», που εκδίδεται τον Νοέμβριο του 1990 ενώ το τρίτο, «Η ιστορία της Ιόλης», γράφεται λίγους μήνες μετά τον αιφνίδιο θάνατο του συζύγου της, γλύπτη Βάσου Καπάνταη, στις 18 Δεκεμβρίου του 1990 (σύμφωνα με τις ημερομηνίες για τον χρόνο συγγραφής που η ίδια συνήθιζε να σημειώνει στα πρώτα βιβλία της). Το τρίτο είναι και το μοναδικό ως σήμερα μυθιστόρημά της που η δράση του εκτυλίσσεται εν μέρει στο παρόν, συγκρατώντας και κάποια αυτοβιογραφικά στοιχεία, παρ όλο που η συγγραφέας φροντίζει επιμελώς να μεταμφιέσει τα πρόσωπα περιπλέκοντας δεόντως την υπόθεση. Ωστόσο παραμένει προδοτική των πένθιμων συναισθημάτων εκείνης της εποχής η ατμόσφαιρα του βιβλίου όπου η ηρωίδα για να ξεπεράσει τον ξαφνικό θάνατο του συζύγου της καταπιάνεται με τα χειρόγραφα ενός μυθιστορήματος που έγραφε στα φοιτητικά της χρόνια. Μια ερωτική ιστορία γύρω από την καταστροφική μάχη του Αναλάτου, που έγινε στις 24 Απριλίου 1827, τη μεθεπομένη του θανάτου του Καραϊσκάκη. Τελικά το μυθιστόρημα πλέκει τις δύο ιστορίες, τη σύγχρονη και την παλαιά, που συμβαίνουν στον ίδιο τόπο. Αυτό είναι και το μοναδικό βιβλίο της Ι. Καπάνταη που διαδραματίζεται στην Αθήνα και δη στην προσφιλή της συνοικία, τη Νέα Σμύρνη.
Γεννημένος το 1924 στη Μυτιλήνη, ο Β. Καπάνταης χαρακτήριζε τον εαυτό του «πείσμονα Περγαμηνό πρόσφυγα», διά βίου λάτρη «της θαυμαστής και θεϊκής Ιωνίας» που υπήρξε η σταθερή πηγή έμπνευσης των γλυπτών συμπλεγμάτων του. Από αυτόν θα πρέπει να μυήθηκε η Ι. Καπάνταη (Μωραΐτισσα, αν πιστέψουμε την «Ιστορία της Ιόλης») στους καημούς των προσφύγων, ακούγοντας διηγήσεις για τις Χαμένες Πατρίδες. Ως αρχική πρόθεσή της δεν φαίνεται τόσο η συγγραφή ιστορικών μυθιστορημάτων όσο η αφήγηση ιστοριών ευψυχίας και πίστης, διαπνεόμενες από μία σχεδόν ρομαντική διάθεση. Την ίδια που έδειχνε και ο Βάσος Καπάνταης, όταν σε επετειακή ομιλία του το 1989 έβλεπε στην προσεχή είσοδο της Τουρκίας στην Κοινή Αγορά την προοπτική της ειρηνικής παλιννόστησης του Ελληνισμού στη Μικρασία. Γι αυτό και τα πρώτα βιβλία της έχουν μια παραμυθική αίγλη που οφείλεται κατ αρχήν στον τρόπο της αφήγησης αλλά και στα θέματα που επιλέγει. Ενδεικτικά θυμίζουμε ότι το πρώτο μυθιστόρημά της, σπονδυλωτό, αφηγείται έξι διαδοχικούς ξεσηκωμούς των Ελλήνων για την ανεξαρτησία, με έβδομη ιστορία τις αναμνήσεις ενός γέροντα από το Μικρασιατικό Μέτωπο, ενώ το δεύτερο την αλλαξοπιστία ενός Έλληνα και τη δυστυχία της μάνας για την τουρκεμένο γιο στην Ήπειρο του 17ου αιώνα.
Ο αγώνας των Ζηλωτών
Ακριβώς αυτή η θρυλική πνοή είναι που κερδίζει τον αναγνώστη παρά τη σχετικά απλή αφηγηματική μορφή η οποία ελάχιστα μεταβάλλεται από βιβλίο σε βιβλίο και τη χαλαρή πλοκή. Στα δύο τελευταία μυθιστορήματα, «Η Φλώρια των νερών» το 1999 και το πρόσφατο, αυτή η πνοή δείχνει να εξασθενεί σαν να προσπαθεί η συγγραφέας να μετατοπίσει το κέντρο βάρους του έργου της, πιθανώς και διαισθανόμενη ότι εξαντλήθηκε το κληροδοτημένο απόθεμα. Στο καινούργιο μυθιστόρημα εγκαταλείπει την τεσσαρακονταετία της Τουρκοκρατίας, προχωρώντας σε ακόμη παλαιότερους χρόνους. Άλλωστε ήδη το «Πού πια καιρός» διαδραματίζεται στα χρόνια των Παλαιολόγων και το προηγούμενο αμέσως μετά την Άλωση. Το πρόσφατο εμπνέεται από τους Ζηλωτές και τον ταξικό αγώνα τους, όπως τον χαρακτηρίζει η συγγραφέας.
Παραδόξως, ο δεύτερος εμφύλιος πόλεμος του πρώτου μισού του 14ου αιώνα μ.Χ., ο οποίος σε αντίθεση με τον πρώτο που ήταν μια δυναστική διαμάχη μεταξύ των δύο Ανδρόνικων Παλαιολόγων, πάππου και εγγονού, εξελίχθηκε στη Θεσσαλονίκη σε σύγκρουση των αρχόντων με την ανερχόμενη τάξη εμπόρων, βιοτεχνών και ναυτών, δεν έχει απασχολήσει το νεοελληνικό μυθιστόρημα ούτε καν τους θεσσαλονικείς συγγραφείς από όσο τουλάχιστον γνωρίζουμε. Και ας θεωρήθηκε το κίνημα των Ζηλωτών ως η πρώτη αστική εξέγερση μέσα στον ευρωπαϊκό χώρο και η οκτάχρονη επικράτησή του ως η πρώτη λαϊκή πολιτεία. Θα περίμενε λοιπόν κανείς η Ι. Καπάνταη να στήσει ένα μυθιστόρημα όπου να αποτυπώνεται εκείνη η ιδιότυπη ιστορική πραγματικότητα, κυρίως οι καινοτόμες κοινωνικοπολιτικές αντιλήψεις των Ζηλωτών. Παραμένοντας όμως η συγγραφέας προσκολλημένη στην αφηγηματική φόρμα των προηγούμενων βιβλίων της το μόνο που κατορθώνει να δώσει είναι μια εικόνα των στασιαστών κάπως μονοδιάστατη, σχεδόν αγιοποιητική. Με κύριο χαρακτηριστικό τους τη θρησκευτικότητα, καθώς αποδέχεται ότι η εκκλησιαστική αίρεση των Ζηλωτών του 12ου αιώνα ταυτίζεται με το κίνημα των Θεσσαλονικέων Ζηλωτών.
Η δράση των προσώπων
Σε αυτό το μυθιστόρημα σχεδόν απουσιάζουν οι ερωτικές ιστορίες, αντ' αυτών εξαίρεται ο δεσμός μητέρας και παιδιού. Όπως και στο «Απειρωτάν και Τούρκων», μια μητέρα έρχεται αντιμέτωπη με την προδοσία του γιου της. Και πάλι κυριαρχεί ένας κόσμος γυναικών με τους άνδρες να χωρίζονται στους γενναίους που θυσιάζονται για τον αγώνα και στους ιδιοτελείς που αθετούν τις υποσχέσεις. Όπως και στα προηγούμενα βιβλία, προτάσσεται ένα κεφάλαιο με την περιγραφή των ιστορικών συμβάντων. Και αυτή τη φορά τα ιστορικά πρόσωπα μόνο αναφέρονται χωρίς να εμπλέκονται στη δράση, ενώ οι πλασματικοί ήρωες κινούνται στα έτσι κι αλλιώς μεγάλα περιθώρια που αφήνουν σε αυτή την περίπτωση οι ιστορικές πηγές. Αν και αποκαλώντας τον αρχηγό των Ζηλωτών Μιχαήλ προκαλείται - σκόπιμα, υποθέτουμε - σύγχυση με τον Μιχαήλ Παλαιολόγο, που ηγήθηκε αρχικά της Επανάστασης αλλά σκοτώθηκε το 1345 σε ενέδρα από τον Ιωάννη Απόκαυκο. Ωστόσο ο Μιχαήλ του μυθιστορήματος δολοφονείται πολύ αργότερα, όταν καταπνίγηκε για δεύτερη φορά και οριστικά η λαϊκή εξέγερση.
Το άλας της αφήγησης
Για άλλη μία φορά η Ι. Καπάνταη καταφεύγει στην πρωτοπρόσωπη αφήγηση, ανισότιμα μοιρασμένη σε περισσότερα πρόσωπα. Η πρώτη και μακρύτερη διήγηση είναι μιας πενηντάχρονης σχεδόν σαλεμένης από τον σκοτωμό του γιου της Μιχαήλ, που ανατρέχει στα νεανικά της χρόνια, περιγράφοντας τη σκληρή ζωή των αγροτών και την εκμετάλλευση των αρχόντων. Ακολουθεί ένα κεφάλαιο ως συνοπτικό χρονικό της τελευταίας και σκοτεινότερης τετραετίας στη δημοκρατία των Ζηλωτών και μετά έρχονται δύο ακόμη αφηγήσεις ενός φίλου του Μιχαήλ και μιας παρακόρης. Τη συνακόλουθη έλλειψη δράσης αντισταθμίζουν οι περιγραφές, άλλοτε ειδυλλιακές και άλλοτε επικής ανάτασης. Η Ι. Καπάνταη γνωρίζει να σκιαγραφεί αληθοφανείς εικόνες για τη ζωή σε παλαιότερες, ελάχιστα γνωστές, εποχές με ένα λεκτικό που δείχνει παλαιικό χωρίς ωστόσο εκζητήσεις. Αν και λείπει το άλας του ιστορικού μυθιστορήματος που πιστεύουμε ότι θα ήταν, στην προκειμένη περίπτωση, οι μαχητικοί Ζηλωτές ως ήρωες, με τις φιλελεύθερες ιδέες τους, ταγμένοι εναντίον των Ησυχαστών, στο πλευρό του καλαβρού μοναχού Βαρλαάμ, ωστόσο υπάρχουν διάχυτα τα ηθικά διδάγματά τους και αυτά πολύτιμο μυθιστορηματικό καρύκευμα σε ανερμάτιστους καιρούς.
ΜΑΡΗ ΘΕΟΔΟΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΤΟ ΒΗΜΑ , 11-08-2002
ΚΡΙΤΙΚΗ
Κον Κον 30/07/2012 *****
Το βιβλίο είναι ένα πολύ ωραίο παράδειγμα για τη δυνατότητα που έχει η λογοτεχνία να εκφράσει – με τον τρόπο που μόνο αυτή ξέρει – το πώς εγγράφεται η Ιστορία στον εσωτερικό κόσμο και στις ζωές των ανθρώπων. Αποτελείται από τέσσερις πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις ατόμων που μπλέχτηκαν με τον ένα ή άλλο τρόπο στις εσωτερικές εμφύλιες συγκρούσεις του Βυζαντίου κατά τον 14ο αιώνα και επικεντρώνεται στα δραματικά γεγονότα της πόλης της Θεσσαλονίκης, γνωστά με το όνομα Ζηλωτικά (1342-1349). Το πραγματολογικό υλικό είναι ελάχιστο – το απολύτως απαραίτητο για την κατανόηση της αφήγησης – κάτι, που νομίζω, ότι δεν ενδιέφερε πρωτίστως τη σ. Εκείνο που την ενδιαφέρει και πολύ καλά πετυχαίνει, με την όμορφη και άκρως λογοτεχνική της γραφή, είναι να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο αφανή πρόσωπα βιώνουν την Ιστορία, να δείξει πώς η Ιστορία μπορεί να γραφτεί από τα «κάτω», όταν στο προσκήνιο τον πρώτο ρόλο κρατούν, όχι οι απρόσωπες κοινωνικοπολιτικές μεταβολές, αλλά οι πολύ προσωπικές και τραγικές ανθρώπινες ιστορίες. Φυσικά στην πορεία της γραφής τίθενται και ένα σωρό άλλα σημαντικά ζητήματα – ερωτήματα της Ιστορίας, όπως η αναγκαιότητα και αποτελεσματικότητα των επαναστατικών κινημάτων, η ταξική βάση της σύγκρουσης Ζηλωτών – Δυνατών στο Βυζάντιο, η κοινωνική αδικία, η ιδιοτέλεια και ο οπορτουνισμός των πρωταγωνιστών αλλά και η αυταπάρνηση, ο ηρωισμός και το πνεύμα εθελοθυσίας ορισμένων άλλων κλπ. Θέματα στα οποία η σ. δεν επιθυμεί να δώσει οριστικές απαντήσεις, τα αντιμετωπίζει ως σύμφυτα της ανθρώπινης συνθήκης και αναδεικνύει έντεχνα την πολυπλοκότητα και το πολυσύνθετο των ανθρωπίνων πράξεων όπως μόνο η λογοτεχνία μπορεί να αναδείξει. Αντιμετωπίζει με πολύ συμπάθεια τους ατυχείς και αφελείς πρωταγωνιστές της ιστορίας της – όλους εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν σε ανώτερες αξίες και που η ελπίδα δεν τους εγκαταλείπει ποτέ – και είναι απόλυτα πεπεισμένη ότι αυτοί ήταν, είναι και θα είναι το «άλας της γης» που θα προσθέτει πάντα το κάτι παραπάνω στην Ιστορία.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η Ισμήνη Καπάνταη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Παντρεύτηκε τον Βάσο Καπάνταη και έχει έναν γιο. Έργα της: Επτά φορές το δαχτυλίδι (1989), Απειρωτάν και Τούρκων, μυθιστόρημα (1990), Η Ιστορία της Ιόλης, μυθιστόρημα (1992), Πού πια καιρός, μυθιστόρημα (1996), Στο Κρυφό Σχολειό, παιδικό (1997), Ιωνία (Οι Έλληνες στη Μικρασία), λεύκωμα (1997), Εκκλησίες στην Κωνσταντινούπολη, λεύκωμα, δίγλωσση έκδοση (1999), Η Φλώρια των νερών, μυθιστόρημα (1999), Το άλας της Γης, μυθιστόρημα (2002), Εμείς έχουμε εμάς, μυθιστόρημα (2007), Οκτώ φορές το δαχτυλίδι (2008) και Κυνική ιστορία (2008), Με θέα τη ζωή (2009). Έχουν μεταφρασθεί: Επτά φορές το δαχτυλίδι, Εκδόσεις Πανεπιστημίου Mc Gill, Μόντρεαλ 1994 και Βαλκανική Βιβλιοθήκη, Σόφια 2005, Απειρωτάν και Τούρκων, Εκδόσεις Ορφελίν, Βελιγράδι 1995 (αυτή την περίοδο μεταφράζεται και στα αγγλικά)? Ιωνία (Οι Έλληνες στη Μικρασία), Αδάμ, 1999? Η Φλώρια των νερών (αγγλικά) 2002, για την οποία ο μεταφραστής Rick Newton έλαβε το βραβείο Elizabeth Constantinides Translation Prize του Modern Greek Studies Association? Eμείς έχουμε εμάς, Crocetti Editore, Mιλάνο, 2009. Μεταφράσεις: Τα πουλιά του αθώου δάσους (The Birds of the Innocent Wood) της Deirdre Madden, 2003? Άνθη του Λόγου (Champ Fleury) του Geofroy Tory, βασιλικού τυπογράφου του Φραγκίσκου Α΄ της Γαλλίας, 2005? Οκτώβρης, οχτώ το πρωί (October, Eight O' Clock) του Norman Manea, 2011? Η οικογένειά μου και άλλα ζώα (My Family and Other Animals) του Gerald Durrell, υπό έκδοση. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά? έχει γράψει επίσης κείμενα για ντοκιμαντέρ. Τιμήθηκε με το Βραβείο Χριστιανικών Γραμμάτων (1990) και με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (1992) για το μυθιστόρημα "Απειρωτάν και Τούρκων".
https://diastixo.gr/sinentefxeis/ellines/15227-ismini-kapantah?utm_source=MailingList&utm_medium=email&utm_content=fanoulini259%40gmail.com&utm_campaign=Newsletter_11_10_2020_14_24
Journal Entry 2 by TIFFANY1972 at Homesick café in Athens - Αθήνα, Attica Greece on Sunday, October 25, 2020
Released 4 yrs ago (10/25/2020 UTC) at Homesick café in Athens - Αθήνα, Attica Greece
WILD RELEASE NOTES:
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ~~~~~
Καλωσήρθες στο BookCrossing! Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις σχόλιο παρακάτω - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος άλλος, όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις.
Επίσης μπορείς να ρίξεις μια ματιά στον Ταξιδιωτικό Οδηγό BookCrossing και στο Ελληνικό Bookcrossing wiki που θα σου λύσουν κάποιες απορίες για τη λειτουργία του site.
Για να αφήσεις σχόλιο ή να πεις απλά μόνο ότι βρήκες το βιβλίο, γράψε στο πεδίο επάνω που ζητά "Enter...BCID" τον κωδικό αριθμό που βρίσκεται στην ετικέτα μέσα στο βιβλίο, και πάτα "Go!"Ευχαριστώ, και καλή ανάγνωση!
Welcome to BookCrossing. Thanks for taking the time to visit the site. Please make a journal entry to let me know that you have found this book, you may do this anonymously or you may join. There is no charge to join this site, you may donate to help support Bookcrossing; but it is not mandatory.
Membership is free and your name and e-mail address is not shared with anyone else and it will never be sold. BookCrossing is a world-wide group of people who love books and wish to share them with others.
Please enjoy this book, if it is not your genre, pass it along to someone else or wild release it. In this way we promote literacy and at the same time we can watch our book continue on its journey.
I look forward to hearing what you thought of the book when you've read it, and to seeing what happens to it next!
Bonjour et bienvenue dans le monde des livres en liberté !
Vous venez de trouver un livre voyageur...
Ici vous pourrez indiquer :
- l’endroit où vous avez trouvé ce livre
- si vous l'avez lu, la note que vous lui donneriez, vos impressions de lecture,
- et ce que vous comptez faire de lui (le donner à quelqu’un, le libérer dans un lieu public...à vous de choisir !).
En vous inscrivant sur le site du Bookcrossing (gratuit et anonyme), vous pourrez être prévenu par message électronique dès que le livre sera à nouveau trouvé et commenté ainsi que commencer à libérer vous aussi des livres si vous le souhaitez !
Le bookcrossing (litt. "Livres qui se croisent", carrefour du livre) consiste à libérer des livres dans la nature dans l'espoir que d'autres gens les capturent, les trouvent, les lisent puis à leur tour les relâchent plus loin. Les bookcrossers aiment bien que la personne qui attrape un de leurs livres annonce cette "prise" sur le site, à l'aide d'une note appelée journal entry: ça fait toujours plaisir d'avoir des nouvelles des livres qu'on libère :) Si vous êtes novice, ne vous découragez pas, seuls 10% des livres qu'on libère sont signalés "capturés" par les personnes qui les ont ramassés !
Bonne lecture !
Benvenuto/a!
Hai appena trovato un libro da me liberato e sono felice che tu sia qui nel sito!
Puoi segnalare il ritrovamento di questo libro in maniera anonima oppure registrarti sul sito. La registrazione è gratuita e non comporta alcun vincolo.
Puoi tenere il libro per sempre se ti e' piaciuto, oppure dopo averlo letto, che tu intenda registrarti o meno, puoi rilasciarlo "in the wild" a tua volta affinché possa continuare il suo viaggio e altre persone possano leggerlo.
Se vuoi trovare un luogo sicuro di rilascio/ritrovamento di libri (OCZ=Official Crossing Zone) qui trovi l'elenco delle OCZ italiane. (http://www.bookcrossing-italy.com/ocz/listaocz.php)
Καλωσήρθες στο BookCrossing!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος άλλος, όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις.
Επίσης μπορείς να ρίξεις μια ματιά στον Ταξιδιωτικό Οδηγό BookCrossing και στο Ελληνικό Bookcrossing wiki που θα σου λύσουν κάποιες απορίες για τη λειτουργία του site.
Για να αφήσεις σχόλιο ή να πεις απλά μόνο ότι βρήκες το βιβλίο, γράψε στο πεδίο επάνω που ζητά "Enter...BCID" τον κωδικό αριθμό που βρίσκεται στην ετικέτα μέσα στο βιβλίο, και πάτα "Go!"
Welcome to BookCrossing. Thanks for taking the time to visit the site. Please make a journal entry to let me know that you have found this book, you may do this anonymously or you may join. There is no charge to join this site, you may donate to help support Bookcrossing; but it is not mandatory.
Membership is free and your name and e-mail address is not shared with anyone else and it will never be sold. BookCrossing is a world-wide group of people who love books and wish to share them with others.
Please enjoy this book, if it is not your genre, pass it along to someone else or wild release it. In this way we promote literacy and at the same time we can watch our book continue on its journey.
I look forward to hearing what you thought of the book when you've read it, and to seeing what happens to it next!
Bonjour et bienvenue dans le monde des livres en liberté !
Vous venez de trouver un livre voyageur...
Ici vous pourrez indiquer :
- l’endroit où vous avez trouvé ce livre
- si vous l'avez lu, la note que vous lui donneriez, vos impressions de lecture,
- et ce que vous comptez faire de lui (le donner à quelqu’un, le libérer dans un lieu public...à vous de choisir !).
En vous inscrivant sur le site du Bookcrossing (gratuit et anonyme), vous pourrez être prévenu par message électronique dès que le livre sera à nouveau trouvé et commenté ainsi que commencer à libérer vous aussi des livres si vous le souhaitez !
Le bookcrossing (litt. "Livres qui se croisent", carrefour du livre) consiste à libérer des livres dans la nature dans l'espoir que d'autres gens les capturent, les trouvent, les lisent puis à leur tour les relâchent plus loin. Les bookcrossers aiment bien que la personne qui attrape un de leurs livres annonce cette "prise" sur le site, à l'aide d'une note appelée journal entry: ça fait toujours plaisir d'avoir des nouvelles des livres qu'on libère :) Si vous êtes novice, ne vous découragez pas, seuls 10% des livres qu'on libère sont signalés "capturés" par les personnes qui les ont ramassés !
Bonne lecture !
Benvenuto/a!
Hai appena trovato un libro da me liberato e sono felice che tu sia qui nel sito!
Puoi segnalare il ritrovamento di questo libro in maniera anonima oppure registrarti sul sito. La registrazione è gratuita e non comporta alcun vincolo.
Puoi tenere il libro per sempre se ti e' piaciuto, oppure dopo averlo letto, che tu intenda registrarti o meno, puoi rilasciarlo "in the wild" a tua volta affinché possa continuare il suo viaggio e altre persone possano leggerlo.
Se vuoi trovare un luogo sicuro di rilascio/ritrovamento di libri (OCZ=Official Crossing Zone) qui trovi l'elenco delle OCZ italiane. (http://www.bookcrossing-italy.com/ocz/listaocz.php)
Δεν ξέρω πότε θα το διαβάσω αλλά το πήρα 😊
Journal Entry 4 by lubiette at Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας in Pella - Πέλλα , Pella Greece on Sunday, November 10, 2024
Released 1 mo ago (11/10/2024 UTC) at Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας in Pella - Πέλλα , Pella Greece
WILD RELEASE NOTES:
Καλή ανάγνωση !