Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα
1 journaler for this copy...
Όραμα μεγάλο πάνω απ’ τους δρόμους, σα φύλλα του
φθινοπώρου σκόρπιζαν οι ζητωκραυγές.
Η πόλη είχε χαθεί κάτω απ’ τα φώτα, τις σημαίες, τη
βουή. Γιορτάζαμε τη νίκη.
Όμως την ίδια ώρα κάποιος σηκώνεται μες στο σιωπηλό
σπίτι, δεν ανάβει φως, ντύνεται και κάθεται στο
σκοτάδι.
Κανείς δεν μπορεί να τον βοηθήσει.
φθινοπώρου σκόρπιζαν οι ζητωκραυγές.
Η πόλη είχε χαθεί κάτω απ’ τα φώτα, τις σημαίες, τη
βουή. Γιορτάζαμε τη νίκη.
Όμως την ίδια ώρα κάποιος σηκώνεται μες στο σιωπηλό
σπίτι, δεν ανάβει φως, ντύνεται και κάθεται στο
σκοτάδι.
Κανείς δεν μπορεί να τον βοηθήσει.
Κάπως δεν συνεννοηθήκαμε με τον ποιητή. Τα ποιήματα είναι λίγο ιδιαίτερα και έχω την εντύπωση ότι η αποδοχή τους εξαρτάται από την διάθεση και την στιγμή. Μου φάνηκαν ιδιαίτερα καταθλιπτικά. Ορισμένες εκφράσεις μιλάνε ιδιαίτερα αλλά σε γενικό σύνολο έχασα το νόημα ή μάλλον δεν συμφώνησα!
