Het probleem was, we werden het nooit eens over het precieze begin. Was het toen we voor het eerst de krijtmannetjes tekenden, of toen ze opeens uit zichzelf verschenen? Of was het toen we het eerste lichaam vonden?

Achteraf begon het allemaal op de dag dat het verschrikkelijke ongeluk plaatsvond op de kermis. Toen de twaalfjarige Eddie De Krijtman voor het eerst ontmoette.
Het was De Krijtman die Eddie op het idee bracht van de tekeningen: een manier voor hun vriendengroep om geheime boodschappen in krijt voor elkaar achter te laten. En het was leuk, in het begin, totdat de tekeningen hen leidden naar het lichaam van een meisje. Het grootste deel ervan, atlhans...

Dat was dertig jaar geleden, en Eddie dacht dat het verleden achter hem lag. Dan ontvangt hij post. In de envelop bevinden zich twee dingen: een krijtje en een tekening van een stokmannetje.

*Dit boek heeft een iets andere cover, omdat ik het als preread in een onofficiële uitgave heb gekregen*

Dit boek gaat als RING rondreizen. Wie leest er mee? De normale ringetiquette geldt voor dit boek: wees er zuinig op en stuur het binnen een maand nadat je het hebt ontvangen door naar de volgende meelezer. Heb je langer tijd nodig? Laat het me dan even weten, zodat ik weet dat het boek nog veilig bij jou is.

Meelezers:
* creativechaos
* wurmpje
* oehoeboeroe
* smitjes
* janna2

Ik heb dit boek gelezen voor een leesclub op Hebban. Dit was mijn recensie:

Het origineel van De Krijtman (The Chalkman) is eerder deze maand verschenen en heeft een verpletterende indruk gemaakt. Nadat de auteur in tien jaar tijd geen uitgever kon vinden voor haar werk, was er voor The Chalkman zoveel belangstelling dat het manuscript geveild moest worden. Daarnaast is het boek aan zo'n dertig landen verkocht, waaronder Nederland. Hier is het boek vandaag onder de titel 'De Krijtman' verschenen. Overal waar het boek uitkomt krijgt het lovende tot zeer uitbundige recensies. En terecht!
Met 'De Krijtman' heeft C.J. Tudor een ongelofelijk mooi en spannend debuut geschreven. Het boek speelt zich af in twee totaal verschillende tijden: in 1986, wanneer hoofdpersoon Eddie 12 jaar is, en in 2016, waar hij, inmiddels 42 jaar oud en vrijgezel, nog steeds in het stadje van zijn jeugd, Aldenbury, woont en werkt. De vloeiende overgangen tussen deze twee tijdzones gebeurt zo gemakkelijk en natuurlijk dat je moeiteloos van het ene naar het andere tijdperk meebeweegt.
In 1986 maken we kennis met Eddie en zijn vrienden Fat Gav, Metal Mickey, Hoppo en het enige meisje van de groep: Nicky. Allemaal dragen ze een last met zich mee, maar samen kunnen ze de wereld aan. Om hun onderlinge band te versterken bedenken ze dat ze met de gekleurde krijtjes die Fat Gav op zijn verjaardag heeft gekregen, symbolen op straat tekenen om elkaar seintjes te geven en ontmoetingen af te spreken. Maar waar ging dat zo vreselijk mis, dat – wanneer Eddie in 2016 een envelop met een met krijt getekend mannetje met een strop om de nek ontvangt – zijn nachtmerries uit het verleden opnieuw de kop opsteken?

De Krijtman is een heerlijk boek om te lezen. De spanning wordt genadeloos langzaam opgebouwd, waarbij de hoofdstukken zich afwisselend in 2016 en in 1986 afspelen. Zo leer je zowel de puberende tieners als de volwassen mensen die ze geworden zijn goed kennen. De karakters worden goed beschreven maar niet tot in detail uitgewerkt omdat de auteur de lezer ruimte voor eigen invulling gunt. Toch mis je niets en kun je de personages prima volgen. De schrijfstijl spreekt heel erg aan: beeldend, vlot en door de relatief korte hoofdstukken met belangrijke onthullingen die weer een opstapje zijn naar het volgende deel, vlieg je door het boek heen. Er blijft ook veel verborgen voor de ogen voor de lezer: wie is het vermoorde meisje uit het begin van het boek? Wie is er verantwoordelijk voor de witte krijtmannetjes die in het dorp opduiken, onder andere bij de zwaar mishandelde vader van Nicky?

Het taalgebruik van C.J. Tudor is prachtig, onopgesmukt, helder maar ook met een sinistere ondertoon die continu een ongrijpbare schaduw over het verhaal legt. Er vallen doden, zowel in 1986 als in 2016. Er zijn geheimen. Er zijn vrienden die geen vrienden meer zijn. De auteur laat zich niet haasten. Onverstoorbaar sleept ze de lezer mee naar een eind dat je gewoon niet aan ziet komen. Grote klasse van deze debutant, dit smaakt naar veel meer!
De cover is net zo mooi als de buitenkant: net zo onopgesmukt en aansprekend maar ook met die sinistere ondertoon. En ik ben benieuwd hoeveel lezers net als ik de neiging hadden om bij het uitpakken van het boek het krijtstof van de cover af te vegen.

Dit ringboek gaat via de 'gratis reizen met het boekenweekgeschen' meeting naar zijn eerste lezer: CC. Veel leesplezier!

Ha, daar is 'ie dan, de krijtman. Moet ik 'm welkom heten, of niet uit het oog verliezen? Ik ben benieuwd naar zijn verhaal! Dank voor het meenemen Joanazinha!

Het wil niet klikken tussen mij en dit boek. Na ontvangst was ik er al snel in begonnen, maar ik raakte de draad steeds kwijt tijdens het schakelen tussen 1986 en 2016. Dus heb ik het boek een tijdje laten liggen (te lang, excuses daarvoor) om het de afgelopen week opnieuw te proberen. Nu ben ik wel iets verder gekomen, maar bij een specifiek sinister voorval, waarbij een dier betrokken was, heb ik besloten er een streep onder te zetten.
Ik dank Joanazinha voor de kans dit boek te lezen, en hoop dat anderen er meer plezier aan beleven. Ik zal wurmpje PM'en of het boek welkom is bij haar
nogmaals excuses voor de vertraging...!
PS de cover is fascinerend!!

Zo ongeveer de leukste dag van het jaar....de jaarlijkse bookcrossmeeting in Castricum bij strandpaviljoen Zoomers!

Dit boek heeft de eer om daarbij aanwezig te zijn ;o)) Het is bestemd voor Wurmpje. Zo door het jaar heen verzamel ik boeken voor collega-bookcrossers. Omdat ze getikt zijn bij tikkertje tag, omdat ze een bepaald boek op hun verlanglijstje hebben, omdat ze geïnteresseerd zijn in een bepaald onderwerp. Voor Wurmpje heb ik zo maar liefst 8 boeken bijeengesprokkeld, waaronder dit ring-exemplaar. Veel leesplezier!

Dit ringboek is via de gezellige meeting in castricum bij mij aanbeland.

Ik vond het een boek wat je makkelijk leest. Heen en weer in de tijd ging prima. Het is een spannend verhaal maar het is een onderhuidse spanning. Er broeit wat...
Mooie verrassende wendingen in het verhaal. Geen doorsnee thriller.
Fijn dat ik mocht meelezen.

via Sandd op weg naar oehoeboeroe

lag vandaag in de brievenbus, met een zakje bloemenzaad voor ons vakantiehuisje. Dat laatste gaat vandaag mee naar de veluwe, het boek blijft nog even thuis tot ik er aan toe ben :-) Dank voor het ringen Joanzinha, en het versturen en het zaad wurmpje!

eigenlijk dacht ik dat 'de krijtman' een jeugdboek was, ik kwam er pas later achter dat het een thriller was. En ik lees nooit thrillers (nu weet ik ook weer waarom). Aangezien deze toch bij mij terechtkwam heb ik 'm wel gelezen, maar het is echt niet mijn genre. Toegegeven, best spannend, maar zo vergezocht, dat het me niet echt kon bekoren. Wel een lekkere kaft overigens. Ik had de neiging zelf een krijtje te pakken en er iets aan toe te voegen! Is het goed als ik dit boek hier houd tot ik janna2 of smitjes zie? Ik weet dat ze beiden binnenkort met vakantie gaan en hoop één van de twee daarna binnenkort wel te zien.

zoals het er nu uitziet zie ik janna2 27 oktober. Ik geef 'de krijtman' dan aan haar door.

persoonlijk doorgegeven aan janna2 tijdens een gezellige middag in ons vakantiehuisje op de veluwe. Veel leesplezier :-)

Via Oehoeboeroe is dit boek bij mij aangekomen. Ik ben benieuwd!

Ik was aanvankelijk erg enthousiast, maar gaandeweg het boek werd ik minder positief. Het is natuurlijk een heerlijk boek dat vlot weg leest, de opbouw met de verschillende verhaallijnen in twee verschillende jaren is prima, maar toch …………. Te veel verschillende gebeurtenissen die eigenlijk niets met elkaar te maken hebben, te veel toevalligheden. En eerlijk gezegd vind ik de belofte van de prachtige titel meer beloven dan waargemaakt wordt.

Het boek wordt gereserveerd voor Smitjes.

Gaat morgen mee naar de Boekenweekmeeting in Oss, voor Smitjes.

Gekregen op de meeting van Janna2, wordt vervolgd

Een boek wat je blijft pakken. Heel beeldend beschreven en ik zag de straatjochies dan ook duidelijk voor me toen ik het boek las. Ik had totaal geen problemen met hoe de tijd steeds wisselde. De zin van zijn vader blijft wel hangen: Je moet nooit iets aannemen. Alles in twijfel trekken, Altijd voorbij het voor de hand liggende kijken. Heel veel hangt van toevalligheden af en zo is het hele leven. Langzaam wordt je alles duidelijk in het boek.

Mee naar de meeting voor een volgende lezer. Veel leesplezier !

Meegenomen van de meeting. Wel raar dat de titel nergens op de kaft staat, maar ik herkende het krijtpoppetje.

Ik heb dit boek in eerste instantie meegenomen voor mijn vader die graag thrillers leest, maar ik wil zelf ook weer wat meer thrillers lezen dus mogelijk lees ik het ook een keer.