Hatice Kocyigit (Turkije, 1985) was een meisje dat elke dag tot het donker met haar vrienden buiten voetbalde. Haar bijnaam was de 'Maradonna' van Venray'. Een progressieve spierziekte schopte haar hele leventje en haar droom om sportlerares te worden in de war. Dapper ging ze de stijd aan met de pijn en vermoeidheid die haar teisteren en met de artsen die haar maar niet serius namen. Die haar zelfs aan haar lot overlieten nadat zee en verschrikkelijke diagnose kreeg.
Omdat Hatice het moeilijk vindt om met haar familie en veienden over ziek zijn te praten vertrouwde ze alle angsten en twijfels toe aan haar dagboek. OP A-4tjes, kladblokken, schriftjes, computers en cadeaupapiertjes schreef ze in een adembenmende, pureen meeeslepende stijl hoe haar leven zich verplaatste van het trapveldje en schoolplein nar het ziekenhuis. En van het ziekenhuis naar Werkenrode, waar ze nu met andere jongeren woont.
Hatice had zelf zo graag willem lezen hoe leeftijd-en lotgenoten zich voelden. Maar er was niets op dat gebied te vinden. Ze hoopt dat dit boek anderen kan helpen.

Voor het eerst gaat één van mijn boeken op reis. Spannend om nog niet te weten bij wie en waar het terecht gaat komen. Ik ben vooral benieuwd naar de verhalen van de lezers. Wie zijn ze? Wat beweegt ze? Wat is hún verhaal?

Ben jij het die mijn boek heeft gevonden? Vertel me jouw verhaal en lees de mijne op mijn website www.schrijfhart.n

In iedergeval, heel veel leesplezier