Het persoonlijke en aangrijpende verhaal van actrice Anne Duperey over de innige relatie met haar geliefde katten.

Heerlijk geschreven boek! Ik heb heerlijk zitten genieten , totdat ik bij het hoofdstuk komt waarin een vd katten overlijd. Shit man ik heb zitten janken...zag mn oude kat voorbijkomen..die ging precies (nou ja bijna) hetzelfde dood. Pffff..oke..maar het blijft een mooi boek.

Oh 1972 galadriel, wat een mooi boek, lijkt wel splinternieuw.
En dan die mooie kaart, zo zag mijn kat er precies uit en die boekenlegger! Ik voel me vreselijk verwend, dank je wel. Als ik het uit heb, en dat is snel denk ik, zal ik vertellen of ik ook heb zitten snotteren! (vast wel)
Heel erg bedankt!

Vanavond begonnen in dit boek en kon het niet meer wegleggen.
Wat een ontzettend mooi boek. Af en toe met dikke keel gezeten en ben nog onder de indruk. Ook het omgaan met het overlijden van haar ouders raakte me erg, en dan die vreslijk lieve katten om haar heen. Je ging vanzelf van die beesten houden en als ze doodgingen snikte je wel even met haar mee.
Dankjewel Galadriel dit was echt een juweeltje.
Dit was veel meer dan zomaar kattenverhalen!

Verslagje

Mensenkatten
Anny Duperey

Dit boek lijkt over katten te gaan en natuurlijk komen zij er nadrukkelijk in voor maar op een andere manier dan de 'gewone' kattenverhalen. In de andere verhalen wordt vertelt hoe leuk een kat kan zijn, hoe grappig hij dingen doet, kortom verhalen over de kat in huis.
In dit boek vertelt Anny Duperey hoe katten haar geholpen hebben.
Anny groeide op bij haar grootmoeder waar zij samen met haar ouders bij inwoonde . Grootmoeder was gek op dieren, haalde alles in huis van kippen tot konijnen en dan ook letterlijk in huis. Anny is het enige kind in dat huis en de katten zijn haar vrienden.
Als Anny 8 jaar is verhuist zij met haar ouders en haar 2 maanden oude nieuwe zusje naar een andere woning, zonder oma en de dieren. 3 maanden later overlijden haar ouders. Zusje wordt bij de 'dieren' oma grootgebracht, Anny bij de oma van vaderskant. Een nuchtere, hardwerkende vrouw die dieren eigenlijk maar opvreters vindt. Een kat is nuttig om muizen te verjagen, een hond is goed als waakhond, maar je moet geen last van ze hebben.
Op haar 17e vertrekt Anny naar Parijs waar ze een succevol actrice wordt. Anny is in de 30 als zij besluit een boek te schrijven. Ze mag in een huisje van een vriend, buiten Parijs om daar aan haar boek te werken. En daar komt Titi haar leven binnen wandelen. Ze leert dat ze weer van iets kan gaan houden wat ze onbewust niet meer durfde. Er volgen nog twee katten en de drie katten bij elkaar helpen haar te leren rouwen, het enorme verdriet te verweken.
Het lijkt of ik veel van het verhaal vertel, maar dit is maar een héél oppervlakkige weergave.
Het is ongelooflijk ontroerend en schrijnend om met haar mee te lezen hoe zij zich gehard had tegen verdriet, uiterlijk altijd de stoere vrolijke vrouw was maar inwendig dat kleine meisje van 8 was gebleven die teveel verdriet had.
Die nooit durfde toe te geven aan haar verdriet omdat het te groot was. Hoe heel voorzichtig het verdriet wordt toegelaten.
Het wordt niet sentimenteel of sensatieachtig vertelt maar heel puur.
Wat me niet vaak meer gebeurt gebeurde bij dit boek wel, tranen in m'n ogen en veel slikken!
Bernadet

Ik maak er een ringboek van.

Bien
Mayti
Barbje
janna2
missc1967 (wil als laatste)

RELEASE NOTES:

Vertrekt vandaag naar Bien

Daar is het boek al, dat is snel zeg ! Ik ben nog in een boek bezig en heb gisteren nog een ringboek gekregen dus dit boek moet nog even wachten. Gelukkig ben ik 4 dagen vrij en is het weer prachtig, dus duik ik met mijn stapeltje boeken de tuin in.

Ik ben erg benieuwd naar dit boek. Ik ben dol op mijn kat, tot een jaar geleden had ik er 3, helaas is er vorig jaar 1 ziek geworden en overleden en 1 is tijdens mijn vakantie verdwenen. Dus heb ik nu alleen mijn dikke, langharige kater Watse nog over.

Dettie, bedankt voor het prachtige kaartje.

Wat een prachtig boek, oprecht geschreven. Heb het met veel plezier gelezen.

Bedankt voor deze ring Dettie.

Het boek gaat verder naar Mayti, ik denk dat ze het pas vind als ze terugkomt van vakantie.

Ook deze lag op me te wachten toen we terug kwamen van vakantie met op de voorkant een foto van een prachtige Karthuizer/Chartreux. Sprekend onze eerste kat Jeffrey.
Bien, bedankt voor het sturen en de leuke kaart!

Jammer, het lukt niet met het boek en mij. Misschien is het de schrijfstijl, misschien omdat ik geen hechte band heb met mijn katten (of het niet meer durf na mijn verdriet over het plotseling sterven van mijn eerste kat en maatje, zie foto) of is het toch misschien dat de omschrijving van een 'hondenmens' in het eerste hoofdstuk op mij nogal negatief overkomt?
Whatever, door de foto op de voorkant kwamen veel mooie herinneringen boven en heb ik eindelijk eens een paar foto's opgezocht en gescand.

Dettie, bedankt voor het ringen. Het boek gaat verder op reis naar Barbje.

Boek ontvangen! Ik lees het Bruidsbed uit, maar daarna krijgt hij voorrang!

Heb het met 'plezier' gelezen, zolang ik in mijn achterhoofd hield dat het een francaise was die dit allemaal zo schrijft. Kan me voorstellen dat het voor een ander een beetje over de top is, zeker als je niets met katten hebt. Nu heb ik dat wel, dus herkende ik en raakte ik ontroerd... :-)

Een ding zit me een beetje dwars: er wordt maar niet duidelijk wat er met haar ouders gebeurd is, behalve dat het 'door het huis kwam'. Tenminste, dat meen ik gelezen te hebben. Iemand haar andere boek gelezen? Wat is er met die arme mensen gebeurd??

Ik stuur het boek morgen weer op reis! Fijn dat ik dit mocht lezen!

Viel afgelopen week op de mat. Lijkt een erg mooi boek, maar het moet helaas nog efkens wachten, er zijn nog een paar wachtenden voor!

Galadriel, bedankt voor het ringen, en Barbje voor het opsturen én de mooie kaart (ik ben gek op pinguins!!!).

Helaas, helaas, het boek viel me niet helemaal mee. Misschien had ik er andere verwachtingen van. Vaak ging het boek meer over haar dan over de katten. Prima natuurlijk, maar de teksten suggereren iets anders. Verder vond ik het taalgebruik af en toe erg hakkelig en horkerig. Dat kan natuurlijk aan de vertaling liggen (geen idee!), maar stoorde mij wel. Evengoed heb ik het met plezier gelezen en Missoui is natuurlijk een kat die je niet snel meer vergeet.

Gala, bedankt voor het ringen!

lol..ik ben niet degene die er een ring van heeft gemaakt hoor..alle lof gaat naar Dettie :)

Gaat vandaag op weg naar missc1967.

Vandaag kreeg ik dit boek in de bus. Wat een leuke kaart had je erbij gedaan, Janna. Dank je wel !!

Tsja wat zal ik ervan zeggen..... Ik vond het wel aardig maar niet top. Natuurlijk ook bij mij wel tranen toen Missoui dood ging, ik denk dat elk kattenmens het drama wel herkent wanneer een dierbare kat komt te overlijden.
Ik stuur het boekje terug naar Dettie. Bedankt voor het ringen!

En mensenkatten is weer thuis! Wat ziet het er nog mooi uit!

Dit mooie boek mag mee in de poezendoos, ik hoop dat de volgende lezer het verhaal ook zo mooi vindt. Met een beetje pijn in m'n hart laat ik het gaan, dag boekje..