Σε μια χώρα οικονομικά και πολιτικά καθυστερημένη, όπως η Ελλάδα, οι συνταγματάρχες παρουσιάζονται σαν τύραννοι του παλαιού καιρού, κυνικά φαντάσματα ενός κόσμου ξοφλημένου και, ταυτόχρονα, ο ήρωας που ορθώνει το ανάστημά του απέναντί τους, δίνει την εντύπωση ότι εκείνος ο πανάρχαιος κόσμος είναι ακόμα ζωντανός και απέραντος, ότι η ιδέα του για την Ελευθερία είναι μια ιδέα απόλυτη, ισχυρή και για το μέλλον, ή καλύτερα ικανή να κάνει αξία το ίδιο το μέλλον. [ Πιερ Πάολο Παζολίνι, Εισαγωγή στην πρώτη συλλογή «Το πρώτο Μπογιάτι» ]

Καλή η Λογική κι η Σωφροσύνη,
όταν όμως υπάρχει Λευτεριά.
(Από το ποίημα Συνεχίστε)

Χούντας ορισμός

Χτηνώδικες ορμές της βίας
Χτισμένες με ατσάλι και φωτιά
Χωμάτινες ιδέες τυραννίας
Χωμένες σε απάνθρωπα μυαλά

Ψεύτικες φωνές φριχτές
Ψηλότερες μορφές της αδικίας
Ψυχές θολές γεννήματα ανομίας
Ψοφίμια άθαφτα του χτες

Ο πόνος ζυγίζει το ίδιο με τη δράση
Συνέχισε να πονάς
Ολοκλήρωσε την προσφορά σου
(Από το ποίημα Συνέχισε να πονάς)

Θέλω

Θέλω να προσευχηθώ
με την ίδια δύναμη που θέλω να βλαστημήσω

Θέλω να τιμωρήσω
με την ίδια δύναμη που θέλω να συγχωρήσω

Θέλω να προσφέρω
με την ίδια δύναμη που 'θελα στο ξεκίνημα

Θέλω να νικήσω
αφού δεν μπορώ να νικηθώ

Στιγμές Οργής
Σκέψης ελεύθερης συντρόφοι
σ' ολόκληρο τον κόσμο διαλαλήστε
οι ελεύθεροι πως ζουν στις φυλακές
(Από το ποίημα Στιγμές οργής)


Πρέπει να ζήσεις

Αν για να ζήσεις Λευτεριά
τροφή τις σάρκες μας ζητάς
και για να πίνεις
αίμα και δάκρυα δικά μας θέλεις
θα σου τα δώσουμε
Πρέπει να ζήσεις