Σύμφωνα με την ορφική διδασκαλία, ο έρωτας προήλθε από το "κοσμικό αβγό" που άφησε η Νύχτα στους κόλπους του Ερέβους. Πολλοί φιλόσοφοι της αρχαιότητας ταύτιζαν τον έρωτα με τη φυσική επιθυμία, όμως ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, οι Στωικοί και ο Πλούταρχος θεωρούσαν τον έρωτα συναίσθημα υψηλότερο και λεπτότερο. Ο έρωτας υπήρχε και θα υπάρχει μέσα στους αιώνες, ως κινητήρια δύναμη της ζωής.
Ένα κρασί γλυκό σαν μέλι και ταυτόχρονα ξινό-πικρό, γεύση δύσκολη, που σε εθίζει.
Αυτή είναι η σχέση της Μαρίνας (της γυναίκας), του Στέφανου (του άντρα) και της 'Αννας (της υιοθετημένης κόρης). Ένα ερωτικό, δραματικό τρίγωνο αγάπης.

Ένας καταστροφικός έρωτας γεννιέται στους κολπους μιας οικογένειας με τραγικά αποτελέσματα.