Από το οπισθόφυλλο:
Η σειρά Μύθοι και θρύλοι περιλαμβάνει τους ωραιότερους μύθους από την εποχή του Αισώπου ως σήμερα, καθώς και λαϊκούς θρύλους από διάφορες χώρες. Με σεβασμό στο ύφος των μεγάλων παραμυθάδων και των γνωστότερων θρύλων, συγγραφείς ειδικευμένοι στην παιδική λογοτεχνία, απέδωσαν τις πρωτότυπες αφηγήσεις σε στρωτή καθημερινή γλώσσα, ευκολοδιάβαστη από τα παιδιά. Εικονογραφημένη από γνωστούς εικονογράφους, η σειρά αυτή είναι η πληρέστερη της παιδικής βιβλιογραφίας των κλασικών και λαϊκών μύθων και θρύλων.

Το άφησα στο Χαλάνδρι στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (την μικρή όχι την μεγάλη) επί την Αγίου Γεωργίου. Μέσα στο εκκλησάκι, με την νεοκόρισσα από πίσω μου να σβήνει τα κεριά :-)


Ως άνθρωπος έχω διάφορα προβλήματα. Ένα από αυτά είναι οι τεράστιες και αιωνίως μισοτελειωμένες εκκλησίες. Είναι από χειρότερα πράγματα που μπορώ να δω σε μία πόλη. Τις θεωρώ δείγματα μεγαλοπιασμένων παπάδων και δωρητών που αντί να φτιάξουν κάτι σε ανθρώπινα μέτρα ξεκινάνε να κάνουν την νέα Αγία Σοφία και καταλήγουν να φορτώσουν στην πόλη ένα αιώνιο γιαπί. Μερικές φορές μάλιστα υποψιάζομαι ότι τις κρατάνε επίτηδες μισοτελειωμένες μέχρι να πετύχουν την καλύτερη προσφορά σε "μίζες", αλλά και για δικαιολογήσουνε και τους δίσκους "Υπέρ αποπεράτωσης του Ιερού Ναού" που βγαίνουν κάθε Κυριακή. Μία τέτοια τεράστια εκκλησία είναι και αυτή του Αγίου Γεωργίου στο Χαλάνδρι, κοντά στην πλατεία Κένεντι, που πιάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο μεταξύ των οδών Αγία Παρασκευής και Αγίου Γεωργίου.






Η τύχη τα έφερε να περνάω τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα από μπροστά της και να διαολίζομαι. Τελικά σήμερα μετά από πολλά χρόνια αποφάσισα να μπω πρώτη φορά μέσα για χάρη σου Σκυρόπολη :-)





Πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν πιο συμπαθητική από ότι περίμενα... Μου αρέσανε και τα χρώματα στις τοιχογραφίες αλλά και αυτές μισοτελειωμένες. Και τεράστια εκκλησία βρε παιδί μου. Λίγα τετράγωνα πιο κάτω είναι και η κεντρική εκκλησία του Χαλανδρίου, εξίσου τεράστια.


Στο αντίθετο άκρο είναι ένα τετράγωνα πιο κάτω ο "αυθεντικός" Άγιος Γεώργιος, ένα μικρό βυζαντινό εκκλησάκι σε μία μικρή πλατειούλα, από όπου πήρε και το όνομά του ο δρόμος.




Μέσα έχει τα τελείως απαραίτητα: ένα μανουάλι, το παγκάρι με τα κεριά, την εικόνα του Αγίου (πάνω στο κοφτό τραπεζομαντιλάκι) παλιές μισοσβησμένες τοιχογραφίες και φυσικά εντοιχισμένα αρχαία κομμάτια στους τοίχους του.

Όταν λοιπόν συνειδητοποίησα ότι ο πολιούχος της Σκύρου είναι ο Άγιος Γεώργιος ήξερα που θα κάνω την απελευθέρωση. Στο μικρό αυτό εκκλησάκι, και μάλιστα θα άφηνα και παιδικό βιβλίο μια και τα περισσότερα απογεύματα στην αυλή παίζουνε πιτσιρίκια, σε αντίθεση με την πενταπλάσια πλατεία του μεγαλύτερου Αγίου Γεωργίου όπου δεν παίζει (ούτε κάθεται) κανείς.
Την ώρα που πήγα είχε κόσμο που καθόταν στα πεζούλια έξω από την εκκλησία οπότε είπα να αφήσω το βιβλίο μέσα. Μέσα όμως ήταν η νεοκόρισσα... Πήρα κερί, χάζεψα, είδα ότι η νεοκόρισσα άρχισε να σβήνει τα κεριά οπότε άφησα στα γρήγορα το βιβλίο έβγαλα τις φωτογραφίες (ναι κάνει κλιτσ που στο εκκλησάκι κάνει και αντίλαλο) και έφυγα στα γρήγορα.

Και αφού η Skyropoly μας ζήτησε τις ευχές μας, και είπαμε ότι ο Αγιος Γεώργιος είναι και πολιούχος της Σκύρου, εύχομαι να βάλει το χέρι του και να μπορέσουμε να είμαστε όλοι στο Συνέδριο,ακόμα και αυτοί που το έχουν μέχρι σήμερα σίγουρο ότι δεν θα τα καταφέρουν.

---

Απελευθερώνεται για την ομάδα ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΣΚΥΛΟΨΑΡΑ


που παίζει στο παιχνίδι Skyropoly2013 ενόψει του 8ου "Θαλασσινού" Συνέδριου στη Σκύρο

Ειμαι παρα πολυ χαρουμενη γιατι ειναι το πρωτο (αλλα και το τελευταιο μεσα στα πλαισια του παιχνιδιου) catch για μενα! Μετα το ταξιδι για την εκκλησια της Παναγιας Μερεντας που δεν ειχε αποτελεσμα και εκει που ελεγα οτι τιποτα δεν θα βρω ,ηρθε η απελευθερωση στον Αγ Γεωργιο! Η νεοκορος ηθελε να μου δωσει την Αγια Γραφη αλλα την παρακαλεσα να ριξω μια ματια Και ψαχνοντας ...χωμενο ναι μεν...ΤΟ ΒΡΗΚΑ!