Είναι μια εποχή που ο Σείριος, το πιο λαμπρό αστέρι του ουρανού, φαίνεται να αγγίζει τον ορίζοντα, ο ήλιος και η γη να έρχονται πιο κοντά και η ζέστη να γίνεται αφόρητη. Είναι μια εποχή, που κάνει τους άνδρες να στεγνώνουν και να γίνονται ασθενικοί και τις γυναίκες να ανθίζουν και να γίνονται λάγνες όσο ποτέ. Είναι η εποχή των κυνικών καυμάτων.

Ένα τέτοιο καλοκαίρι ο δωδεκάχρονος Άγις και οι τρεις συνομήλικοι φίλοι του- ο σκληροτράχηλος Φάνης και οι δίδυμοι Κοσμάς και Δαμιανός- ξεκινάνε με τα ποδήλατά τους για να ανακαλύψουν μια μυστική τοποθεσία, κοντά στο ποτάμι, που όλοι έχουν ακουστά. Εκεί, λέγεται ότι τα μεσημέρια κάνει μπάνιο γυμνή η Μπριζίτ, η όμορφη Γαλλίδα δασκάλα, που φιλοξενεί ο μεγαλοκτηματίας Βάιος τα καλοκαίρια στο αρχοντικό του για να κάνει μαθήματα γαλλικών στο γιο του.

Η συνάντηση του Άγι με τη Γαλλίδα δασκάλα θα τον κάνει να ενηλικιωθεί απότομα και τα δραματικά γεγονότα που θα ακολουθήσουν εκείνο το βράδυ θα σημαδέψουν για πάντα τη ζωή του.

Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, ο Άγις παραλαμβάνει ένα δέμα με ένα παλιό, σκουριασμένο πιστόλι και τότε καταλαβαίνει ότι το μυστικό που κουβαλούσε σε ολόκληρη τη ζωή του δεν το γνώριζε μόνο ο ίδιος. Δεν έχει άλλη επιλογή από το να επιστρέψει στον γενέθλιο τόπο για να μάθει και ίσως για να κλείσει οριστικά τις εκκρεμότητες με το παρελθόν.

feltre
elenaiah
valia32
merolia
tiffany1972
nebula7
taxidiarikopouli
mauve-sirene
dreamy24

1961. Τέσσερα παιδιά, τέσσερις φίλοι, τέσσερα αθώα πλάσματα ζουν την πιο ξένοιαστη εποχή της ζωής τους. Άγης, Φάνης και οι δίδυμοι Κοσμάς και Δαμιανός. Τέσσερις άνθρωποι δεκτικοί στα παιχνίδια, στις πλάκες, στις καζούρες, στην αγάπη, στα ερωτικά τερτίπια, στις σκανταλιές τους. Όλα είναι ήσυχα, πληκτικά (όσο πληκτική είναι η ζωή μιας παρέας αγοριών), μονότονα σχεδόν, ώσπου έρχεται η Μπριζίτ, μια Γαλλίδα, για να κάνει ιδιαίτερα μαθήματα γαλλικών στον Βλάση Παπάζογλου, γιο του μεγαλοκτηματία και αφέντη της περιοχής Βάιου Παπάζογλου. Και τα παιδιά ξετρελαίνονται με τη γυναίκα! Την παρακολουθούν, τη φαντασιώνονται, τη φλερτάρουν διακριτικά, την παρακολουθούν να κάνει μπάνιο στη λίμνη με το μαγιώ της, φτάνουν να κάνουν ακόμη και παρέα στον Βλάση, ένα παχύ, κλειστό παιδί, χωρίς φίλους και ολομόναχο. Χρόνια αργότερα ο Άγης, ο αφηγητής της ιστορίας, δέχεται έναν φάκελο με ένα όπλο μέσα. Έντρομος, ανακαλύπτει ότι κάποιος ξέρει το μυστικό εκείνου του καλοκαιριού κι αναγκάζεται να επιστρέψει στο μέρος των παιδικών του χρόνων, όπου τίποτε πια δεν είναι ίδιο. Ούτε οι άνθρωποι, ούτε οι καταστάσεις, ούτε τα σπίτια. Ποιος τον κάλεσε και γιατί; Ποιος ξέρει το μυστικό του και τι σκοπεύει να κάνει από δω και πέρα;

Ένα διαμαντάκι-έκπληξη!Λίγες σελίδες, περιεκτικές, μεστές, γεμάτες, αληθινές, ενδιαφέρουσες. Μου άρεσαν πολλά σημεία: οι εναλλαγές από το σήμερα στο χτες με τρόπο σχεδόν κινηματογραφικό και χωρίς ποτέ να χάνεις την μπάλα, οι σκιαγραφήσεις των χαρακτήρων που παραμένουν πιστοί στην ψυχολογία τους ώσπου να μεγαλώσουν και δεν αλλάζουν σαπουνοπερικά σχεδόν, τα συναισθήματα, οι εικόνες, οι αναμνήσεις, η καθημερινότητα της παιδικότητας τη δεκαετία του 1960 μέσα από τα μάτια ενός συγγραφέα που μεγάλωσε τότε και δεν αγχώνεται γι' αυτό σήμερα. Λάτρεψα το πώς ο Άγης έγινε άντρας χάρη στην Μπριζίτ: χωρίς να καταντά μελό ή πολύ ρομαντικό, χωρίς να καταντά πορνό ή παιδοφιλικό, το κείμενο μας δίνει ακριβώς τα αισθήματα και τις αλλαγές στην προσωπικότητα του Άγη, που είναι και ο μόνος που η Μπριζίτ υπέκυψε στην αθωότητά του. Το πώς μεγάλωσε στα χέρια της Μπριζίτ, πώς ωρίμασε από τα γεογόντα που ακολούθησαν, δίνονται με έναν τρόπο που με κράτησε ως την τελευταία σελίδα.

Προσυπογράφω την ανατροπή της πλοκής: λες ότι έχεις να κάνεις με άλλο ένα βιβλίο αναμνήσεων εποχής, όπως τα Ανεμώλια ή οι τιανίες Peppermint, Urania, Πίσω πόρτα αλλά ο συγγραφέας μας ξεγελά. Η ιστορία που μας αφηγείται έχει να κάνει με έναν φόνο. Και η αθωότητα χάνεται. Τα χαμόγελα παγώνουν. Η Μπριζίτ γίνεται η πέτρα του σκανδάλου και η λύση της υπόθεσης είναι μόνο η αφαίρεση μιας ζωής. Την Μπριζίτ την εποφθαλμιούν ο μηχανικός του χωριού και ο πατέρας του Βλάση. Ο Άγης είναι μάρτυρας του καβγά που οδηγεί στη δολοφονία. Τι έγινε το μοιραίο εκείνο βράδυ; Ποιος δολοφονήθηκε και από ποιον; Ο Άγης, με την κατάθεσή του στο δικαστήριο, ποιον έσωσε και γιατί και τι ανταμοιβή πήρε; Κι αν νομίζετε ότι όπως εξελίσσεται η υπόθεση έχουμε και επίπεδη αφήγηση και ξέρουμε το θύμα και τον θύτη μη βιαστείτε να κατανεύσετε πριν τις τελευταίες σελίδες!

Το συνιστώ ανεπιφύλακτα και για την αστυνομική του πλοκή και για την αθωότητα που χειρίζεται με μαεστρία ο συγγραφέας. Ακολουθήστε το βιβλίο σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας, ωρίμανσης και αφέλειας που μετατρέπεται μέσα σε μια στιγμή σε ενηλικίωση, ωριμότητα, πόνο.

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

"Πίστευα ότι ήμουν ελεύθερος να κάνω οτιδήποτε ανά πάσα στιγμή, αρκεί να το αποφάσιζα. Η ωραία φενάκη της ζωής μου. Κάθε φορά όμως που έκανα μερικά βήματα παραπάνω, η αλυσίδα τεντωνόταν και τότε διαπίστωνα με τρόμο ότι στην πραγματικότητα δεν ήμουν ελεύθερος, νόμιζα ότι ήμουν ελεύθερος, επειδή τα δεσμά μου δεν ήταν τόσο κοντά για να με σφίγγουν. Βίωνα μια ψευδαίσθηση ελευθερίας. Ήμουν ελεύθερος, αρκεί να μην κουνιόυμουν πολύ. Έτσι, τις σπάνιες φορές που έκανα να φύγω, μαζευόμουν ξανά στο κλουβί μου, επειδή το τέντωμα της αλυσίδας μού μάτωνε τα χέρια και αποδεικνυόμουν αδύναμος να τις σπάσω...Αυτό είχα καταφέρει να γίνω, ένα κλουβίσιο πουλί, σαν κι εκείνα που πιάναμε με τις ξόβεργες, όταν ως παιδιά στήναμε στις όχθες του ποταμού" (σελ. 22).

"Ο πατέρας μου ποτέ δεν ξέρει τίποτα για οτιδήποτε κι αυτό είναι κάτι συνηθισμένο για μένα και για τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου. Η σχέση μας περιορίζεται αποκλειστικά στη φροντίδα που έχει να κάνει με την ανατροφή ενός ζωντανού οργανισμού, ώστε να μπορέσει αυτός να απογαλακτιστεί και να βρίσκει πλέον το φαΐ μόνος του. Και ο έλεγχος συνδέεται άμεσα με την ανάγκη των γονιών για συνεισφορά αυτού του ζωντανού οργανισμού στις οικογενειακές δουλειές. Αν δε σε χρειάζονται, δε σε ενοχλούν καθόλου". (σελ. 83).

Το πήρα.

Καλογραμμένο, κρατά το ενδιαφέρον.

Στην επόμενη...

Στα χεράκια μου από σήμερα!

Μικρούλι βιβλίο με ωραία όμως ιστορία.Έπεσε και ανατροπή.Διάβασα πως λογικά έχει ήδη γυριστεί και σε ταινία και πολύ θα ήθελα να τη δω.Μου θύμισε κάτι καλοκαιρινές αμερικάνικες ταινίες εποχής,που βγάζουν ένα μυστήριο και μια μελαγχολία.ήταν ότι πρέπει για την εποχή,ότι πρέπει για δροσερό απογευματάκι.

Στα χέρια μου από τη συνάντηση του Ιουνίου. Είχα ξεχάσει τελείως ότι εκδήλωσα ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο βιβλίο, είδα την περιγραφή και τρελάθηκα, δεν είναι καθόλου το είδος που διαβάζω συνήθως. Υποθέτω ότι με κέρδισε η περιγραφή του panost. Θα διαβαστεί σύντομα λοιπόν.

Πράγματι, δεν είναι το είδος των βιβλίων που διαβάζω συνήθως. Σε γενικές γραμμές το βρήκα καλογραμμένο, ιδανικό για καλοκαίρι, διάβασα μάλιστα μεγάλο μέρος του ευχάριστα στον Εθνικό Κήπο με τις φωνές των πουλιών και των τζιτζικιών τριγύρω. Όντως δεν το λες προβλέψιμο και κρατά το ενδιαφέρον, αλλά η συνταγή είναι κλασική. Αναδρομή στο παρελθόν, χαμένη αθωότητα, πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, νεανική φιλία, μια γυναίκα-πειρασμός -κι ένα σωρό άλλοι τυπικοί χαρακτήρες, που δε χρειάζεται να αποκαλύψω εδώ. Η συνταγή όμως είναι ωραία εκτελεσμένη, με μια φρεσκάδα ίσως, αλλά χωρίς ιδιαίτερο βάθος για μένα. Με άλλα λόγια, ωραίο για το είδος του, το οποίο δε με συγκινεί ιδιαίτερα και καλή συντροφιά για την καλοκαιρινή εποχή που περιγράφει.

Στη dreamy για τη συνάντηση του Ιουλίου. Ευχαριστώ!

Το πήρα πριν κάνα δίωρο από τον panost.
Θα το διαβάσω όσο μπορώ πιο σύντομα.

Το διάβασα χτες, μέσα σε μερικές ώρες.

Θα συμφωνήσω με όλες τις παραπάνω κριτικές.
Καλογραμμένο κι ευανάγνωστο. Πολύ τρυφερές οι περιγραφές μέσα από τα μάτια του Άγη των φίλων του και της συνύπαρξής του μαζί τους.
Σου κινεί την περιέργεια να δεις ποιος ήταν ο δράστης του φόνου, ειδικά μετά το γεγονός ότι το άτομο που πυροβόλησε, δεν σκότωσε το θύμα...
Πολύ δυνατές οι τελευταίες σελίδες που αποκαλύπτουν την αλήθεια.

Μια και η επόμενη έχει μεγάλο φόρτο εργασίας, θα το προωθήσω στη μεθεπόμενη (taxidiarikopoul).

Πήρα το βιβλίο από την εκδήλωση του κήπου για να ξεκινήσει καλά η νέα χρονιά!

Ευχάριστο βιβλίο που διαβάζεται εύκολα.
Μου άρεσε ο τίτλος που παραπέμπει σε σχολικά θρανία αλλά και η ανακάλυψη του πόσο μακριά από την πραγματικότητα της πλοκής ήταν.
Έλκομαι από τις ιστορίες που διαδραματίζονται σε μεγάλα απομονωμένα κτήματα, με τεράστια σπίτια και κήπους, λιμνούλες και ποτάμια. Εδώ πρωταγωνιστεί ένας ήρωας που ανατρέχει στις αναμνήσεις ενός καλοκαιριού που χάραξε όλη τη μετέπειτα ζωή του. Τη χάραξε ανεξίτηλα και καταλυτικά.
Οι αναμνήσεις από το ζεστό εκείνο καλοκαίρι, ο πρώτος έρωτας, οι φίλοι που χάθηκαν, τα χρόνια που περνούν και τα απολιθωμένα αισθήματα κάνουν τον ήρωα συμπαθή αλλά και ξυπνούν στον αναγνώστη έναν οίκτο για το πρόσωπο του.
Το να χαραμίσεις μια ζωή ολόκληρη προς χάριν ενός εξιδανικευμένου ονείρου δεν είναι και ό,τι καλύτερο.
Ο ήρωας μοιάζει να το συνειδητοποιεί προς το τέλος αλλά είναι πλεόν κάπως αργά.
Θα ήταν κατάλληλο να μεταφερθεί στη μεγάλη ή τη μικρή οθόνη αρκεί να μπορούσε να αποδοθεί το ονειρικό κλίμα του καλοκαιριού και του τοπίου.

Το βιβλίο θα συνεχίσει προς valia32.
Καλή ανάγνωση.

στα χερια μου!!!!

27/76/2014 Homesick

homesick

Απελευθέρωση