Όταν κάθομαι στο πατάρι, το κεφάλι μου αγγίζει το ταβάνι. Ένα μέτρο περίπου χωρίζει το στρώμα από το ταβάνι. Μόλις ξεκίνησε η σχέση μου με τη Μαργαρίτα -αυτό συνέβη καμιά δεκαριά μέρες μετά τη βραδιά στο ουζάδικο- έβαψα άσπρο όλο το διαμέρισμα. Το είχε βέβαια ανάγκη, αλλά ήθελα κυρίως να σβήσω τα ίχνη από τις πατημασιές των παλιών μου φιλενάδων που υπήρχαν στο ταβάνι, πάνω από το πατάρι. Εύκολα θα μάντευε η Μαργαρίτα πώς είχαν δημιουργηθεί.
Τώρα υπάρχουν τα δικά της ίχνη. Κάθε βράδυ, πριν κοιμηθώ, κοιτάζω αυτά τα γκρίζα συννεφάκια. Θ αναγκαστώ να τα σβήσω πάλι αν χωρίσουμε. Η θέα τους θα μου είναι αβάσταχτη.

Στο ζαχαροπλαστείο Σερεμέτας δημιουργήθηκε μία μικρή βιβλιοθήκη ¨ελεύθερων βιβλίων¨ για εκείνους που θέλουν να συνοδεύσουν τον απογευματινό καφέ ή το γλυκό τους με μία ανάγνωση, για εκείνους που ψάχνουν να ¨υιοθετήσουν¨ ένα βιβλίο για λίγο καιρό ακόμα και για τους περαστικούς ταξιδιώτες της πόλης.

Τα βιβλία που θα βρίσκονται στο κατάστημα επί της Αντωνίου Καμάρα 15, θα είναι διαθέσιμα για όλους. Επίσης όσοι από εσάς έχετε βιβλία που θέλετε να ¨ελευθερώσετε¨, η μικρή μας βιβλιοθήκη θα έχει πάντα χώρο για νέους επισκέπτες!!!

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την Ελισσάβετ Χατζηνώτα στο [email protected]